Στον Ιερό Ναό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, στο προάστιο Preston της Μελβούρνης, ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος την Κυριακή, 25 Ιουνίου, Γ΄ Κυριακή Ματθαίου. Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου κ. Χριστοφόρος Κρικέλης, και άλλοι ιερείς από την Αρχιεπισκοπική Περιφέρεια Northcote, ενώ συμπροσευχόμενος ήταν και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερασούντος κ. Ευμένιος, Αρχιεπισκοπικός Επίτροπος Northcote. Ανάμεσα στο πολυπληθές εκκλησίασμα βρίσκονταν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Μελβούρνη, κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο Πρόεδρος της Διακοινοτικής Επιτροπής Βικτώριας, κ. Αντώνιος Τσουρδαλάκης, και μαθητές του ελληνορθόδοξου Κολλεγίου του Αγίου Ιωάννου, συνοδευόμενοι από εκπαιδευτικούς τους. Το ιερό αναλόγιο κόσμησαν με την παρουσία τους σπουδαστές και καθηγητές της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Αυστραλίας, από το παράρτημα της Περιφέρειας Northcote, υπό τη διεύθυνση του κ. Βάϊου Αναστασοπούλου, Διευθυντού της Σχολής.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, μέσα σε έντονα συγκινησιακή ατμόσφαιρα, ο Αρχιεπίσκοπος χειροθέτησε σε Πρωτοπρεσβύτερο τον π. Βασίλειο Κουρτέση. Η απονομή του τιμητικού αυτού οφφικίου συνιστά έμπρακτη αναγνώριση, εκ μέρους της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, της αφοσίωσης που έχει επιδείξει και του πολύτιμου έργου που έχει επιτελέσει ο Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου κατά τα 57 έτη της ιερατικής διακονίας του, τα οποία συμπληρώνονται στις 2 Ιουλίου 2023.
Προσερχόμενος ενώπιον του Σεβασμιωτάτου, ο τιμώμενος κληρικός αναφέρθηκε αρχικά στα πρόσωπα που διαδραμάτισαν κρίσιμο ρόλο στη ζωή και την ιερατική του πορεία, μνημονεύοντας με πολλή συγκίνηση τον πνευματικό του πατέρα και κατά σάρκα θείο του, μακαριστό π. Ιερόθεο Κουρτέση, καθώς και την αείμνηστη Πρεσβυτέρα του, Ελένη. Επίσης, ευχαρίστησε τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο κ. Ευμένιο για τη διαρκή υποστήριξή του, ενώ απηύθυνε λόγους ευγνωμοσύνης προς τον Ποιμενάρχη του, Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο, με την ευκαιρία και της επικείμενης συμπληρώσεως τεσσάρων ετών από την ενθρόνισή του. «Η τετραετής ποιμαντορία σας στην Ιερά Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας εστέφθη υπό πλήρους επιτυχίας», διέκρινε μεταξύ άλλων. «Επιλύσατε πολλαπλά ζητήματα που αφορούν την πρόοδο της Εκκλησίας και όλων των ιδρυμάτων αυτής», επισήμανε. Επικέντρωσε δε στο ζήτημα της διάσωσης του ελληνορθόδοξου Κολλεγίου του Αγίου Ιωάννου, σημειώνοντας ότι η ανοδική πορεία, την οποία πλέον διαγράφει χάρη στην αποφασιστική συμβολή του Αρχιεπισκόπου, διατηρεί ζωντανό όραμα του εμπνευστού και ιδρυτού του Κολλεγίου, του αειμνήστου π. Ιεροθέου. «Για τους λόγους αυτούς σας ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας τόσο η οικογένειά μου, όσο και ολόκληρη η παροικία της Μελβούρνης, η οποία εμπιστεύτηκε τα παιδιά της στο εν λόγω ίδρυμα», τόνισε ο π. Βασίλειος, απευθυνόμενος προς τον Σεβασμιώτατο.
«Το σχολείο του Αγίου Ιωάννου το έχω στη σκέψη και στη συνείδησή μου σα να είναι το παιδί μου», αποκρίθηκε συγκινημένος ο Αρχιεπίσκοπος, ευχαριστώντας με αυτήν την ευκαιρία τον νέο Πρωτοπρεσβύτερο, τόσο για τη συνολική προσφορά του στην τοπική Εκκλησία, όσο και για την ιδιαίτερη αγωνία του για την πρόοδο του εν λόγω εκπαιδευτικού ιδρύματος. «Να ξέρετε ότι οι ευχές και οι προσευχές του μακαριστού θείου σας, Ιεροθέου Κουρτέση, δεν πήγαν χαμένες», συμπλήρωσε.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας και μίλησε στο εκκλησίασμα για ρόλο των ματιών του σώματος και της ψυχής μας. «Όπως τα μάτια του σώματος χρειάζονται γυαλιά για να βλέπουν σωστά, το ίδιο χρειάζονται και τα μάτια της ψυχής μας», παρατήρησε εισαγωγικά και επισήμανε μεταξύ άλλων: «Θα πρέπει να προσέχουμε τι γυαλιά βάζουμε στα μάτια της ψυχής μας. Διότι αν βάζουμε τα γυαλιά της εμπαθείας, του μίσους, του φθόνου ή της κατακρίσεως, τότε όλα τα βλέπουμε σκοτεινά. Αν όμως βάζουμε τα γυαλιά της αναστάσεως, όλα θα τα βλέπουμε φωτεινά, όμορφα, χαρούμενα και αναστάσιμα. Αυτό εξαρτάται από εμάς και από την επιλογή που θα κάνουμε». Ο Σεβασμιώτατος κατέκλεισε την ομιλία του με μια πατρική προτροπή προς τους πιστούς, να προσπαθήσουν να βλέπουν τα θετικά των πλησίον τους αντί για τα αρνητικά, και να αναζητούν περισσότερο τα χαρίσματα, παρά τα ελαττώματά που φέρουν οι συνάνθρωποί τους.
