Το μήνυμα της Ε’ Κυριακής Ματθαίου

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί μου αδελφοί.

Σήμερα ο Ευαγγελιστής Ματθαίος επιλέγει στην Ευαγγελική περικοπή του να μας παρουσιάσει δύο γεγονότα που μαρτυρούν σε ποια κατάσταση ζούσαν τότε οι άνθρωποι. Το πρώτο γεγονός είναι η συνάντηση του Κυρίου μας με δύο δαιμονιζομένους ανθρώπους. Ποιός άνθρωπος ονομάζεται όμως δαιμονισμένος;

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, αλλά και τους Αγίους Πατέρες, δαιμονισμένος είναι ο άνθρωπος στον οποίο κατά παραχώρηση Θεού εισέρχονται εντός του σώματός του πονηρά πνεύματα. Οι δαίμονες όταν λάβουν την άδεια από τον Κύριο να εισέλθουν σε ένα άνθρωπο, κάνουν δαιμονοκαταληψία και το σώμα του ανθρώπου αυτού γίνεται κατοικία των πονηρών πνευμάτων.

Μπορούν άραγε τα δαιμόνια από μόνα τους να εισέλθουν και χωρίς την άδεια του Θεού στον άνθρωπο; Η απάντηση είναι αρνητική. Όπως μας διδάσκουν το Ευαγγέλιο και οι Άγιοι, οι δαίμονες της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής ζητούν την άδεια από τον Κύριό μας για να εισέλθουν στους χοίρους. Αν δεν μπορούν να εισέλθουν στους χοίρους χωρίς την άδεια του Θεού, πολύ περισσότερο δεν μπορούν από μόνοι τους να εισέλθουν στον άνθρωπο που είναι «παιδί» του Θεού.

Το να επιλέξουν οι δαίμονες έναν άνθρωπο για να τον κάνουν κατοικητήριό τους, σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός με την όλη ζωή του προκάλεσε τους δαίμονες. Ο εγωισμός, τα πάθη, οι σοβαρές αμαρτίες, η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό και την Εκκλησία Του είναι εκείνα που επιτρέπουν στους δαίμονες να ζητήσουν από τον Κύριο την άδειά Του, για να κάνουν το ανθρώπινο σώμα κατοικητήριό τους.

Ο Θεός δε, από αγάπη και ενδιαφέρον για την σωτηρία του ανθρώπου, επιτρέπει πολλές φορές στους δαίμονες να εισέλθουν εντός του ανθρωπίνου σώματος, διότι γνωρίζει ότι μέσα από αυτή την οδό και την διαδικασία οι άνθρωποι αυτοί θα οδηγηθούν ξανά πλησίον Του και θ’ αναζητήσουν την σωτηρία τους κοντά στην Εκκλησία Του.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο Θεός είναι Αγάπη και ενεργεί πάντα από αγάπη, έχοντας ως σκοπό τη σωτηρία της ανθρωπίνης ψυχής. Τι μαρτυρεί όμως το γεγονός των δαιμονισμένων ανθρώπων, οι οποίοι δεν ήταν και λίγοι την εποχή του Χριστού, όπως αναφέρουν τα ιερά Ευαγγέλια;

Ξεκάθαρα κατανοεί κάποιος μετά τα όσα έχουμε αναφέρει έως εδώ, ότι η κοινωνία την εποχή του Χριστού ήταν μια εγωιστική κοινωνία γεμάτη από πάθη και αμαρτίες, η οποία ζούσε μακρυά από τον Θεό. Όπως μας λέγει η Αγία Γραφή, «ο Κύριος δίδει στον καθένα ανάλογα με το τι έχει η καρδία του». Δηλαδή ο Θεός στον κάθε άνθρωπο επιτρέπει να εισπράξει από την «ζωή» αυτό που του αξίζει.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος όταν του έκανε παράπονα ο λαός για τους πολιτικούς ή εκκλησιαστικούς άρχοντες της εποχής του, απαντούσε: «Ο Θεός επιτρέπει ανάλογα με το λαό, να είναι και οι άρχοντές του». Μια κοινωνία λοιπόν μακρυά από τον Θεό και «βουτηγμένη» έως το κεφάλι μέσα στην αμαρτία και τον εγωισμό, είναι λογικό η κοινωνία αυτή να γίνεται κατοικητήριο των δαιμόνων.

Αλλά η κοινωνία αυτή ζούσε και παράνομα. Έκτρεφε χοίρους, κάτι που δεν επέτρεπε ο νόμος του Κράτους. Γι’ αυτό και ο Κύριος υποδεικνύοντάς μας ότι δεν θέλει οι άνθρωποι να εργάζονται και να ζουν παράνομα, επέτρεψε το δεύτερο γεγονός που καταγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, δηλαδή να πέσουν οι χοίροι μέσα στη θάλασσα και να πνιγούν. Οι δε κάτοικοι της πόλεως αυτής ζήτησαν τότε από τον Ιησού Χριστό να φύγει από την πόλη τους.

Τι μηνύματα λαμβάνουμε όλοι εμείς σήμερα αδελφοί μου; Πρώτον, ότι ο εγωισμός, τα πάθη, οι αμαρτίες, η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό και την Εκκλησία Του μετατρέπουν την ανθρώπινη κοινωνία, τις οικίες μας και τις καρδιές μας σε κατοικητήρια δαιμόνων με όλα τα επακόλουθα… Δεύτερον, ότι ο Θεός ανάλογα την πνευματική μας κατάσταση δίδει στην κοινωνία μας και τους ανάλογους άρχοντες. Τρίτον, ότι μια τέτοια κοινωνία τελικά διώχνει μακρυά της τον Θεό. Θέλει μια ζωή χωρίς Θεό και μέσα στο σκοτάδι, για να εργάζεται στην παρανομία.

Αδελφοί μου, εμείς τι κοινωνία έχουμε σήμερα; Σε ποια κατάσταση πνευματική βρισκόμαστε; Φαίνεται ότι ζούμε σε μια εποχή που ομοιάζει πνευματικά με αυτή που έζησε και ο Ιησούς Χριστός. Έχουμε σε υπέρτατο βαθμό όλα τα χαρακτηριστικά της. Μια εποχή δαιμονοκρατούμενη, γεμάτη από πάθη, αμαρτίες και απομάκρυνση από τον Θεό. Η σωτηρία μας είναι κοντά στον Χριστό. Οι δαιμονιζόμενοι του Ευαγγελίου πλησίον του Κυρίου μας θεραπεύθηκαν και επέστρεψαν υγιείς στα σπίτια τους. Ας τους μιμηθούμε. Διαφορετικά, έκαστος από εμάς και όλοι μαζί θα λαμβάνουμε ό,τι ακριβώς μας αξίζει και κατά την καρδία μας. Αμήν.