Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Διανύοντας, αδελφοί μου, την περίοδο αμέσως μετά την Ανάσταση του Κυρίου μας, το «Χριστός Ανέστη» ακούγεται παντού. Την αναστάσιμη αυτή περίοδο η αγία μας Εκκλησία στον εορταστικό της κύκλο έθεσε, όχι τυχαία και θα ερμηνεύσουμε το γιατί, να διαβάζονται με μια σειρά τα εξής Ευαγγέλια:
Την πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα διαβάζουμε την ευαγγελική περικοπή του Θωμά. Εδώ ο Ευαγγελιστής στέλνει μήνυμα προς όλους τους δύσπιστους ή άπιστους, ότι ο Κύριός μας, όπως ακριβώς προείπε, αναστήθηκε εκ νεκρών. Το γεγονός της Ανάστασής Του αποδεικνύει ότι όσα δίδαξε και ανήγγειλε στον κόσμο είναι η μόνη αλήθεια. Ο Χριστός φανέρωσε με την Ανάστασή Του, ότι δεν ήταν ένας φιλόσοφος ή ένας μύστης ή ένας ιδρυτής μιας ακόμη θρησκείας, αλλά ο ίδιος ο αληθινός Θεός, ο κυρίαρχος της ζωής, εκείνος που έδωσε και συντηρεί τη ζωή στον κόσμο. Όποιος λοιπόν θέλει να σωθεί και να ζήσει αιώνια, Αυτόν πρέπει να ακολουθήσει. Το μήνυμα του Ευαγγελίου είναι ξεκάθαρο.
Τη δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα, την Κυριακή των Μυροφόρων, διαβάζεται η ευαγγελική περικοπή, όπου ως μάρτυρες της Αναστάσεως δεν παρουσιάζεται μόνο ο στενός κύκλος των δώδεκα μαθητών, αλλά την αλήθεια της Αναστάσεως έρχονται να την επιβεβαιώσουν και πλήθος γυναικών, που ονομάστηκαν από την Εκκλησία «Μυροφόρες γυναίκες». Εδώ ο Ευαγγελιστής ενισχύει τη μαρτυρία της Ανάστασης του Χριστού, καθώς αν η Ανάσταση του Κυρίου ήταν ένα ψέμα, δε θα υπήρχε λόγος κανείς να ακολουθήσει τον Χριστό. Πολλοί εξάλλου ήρθαν στον κόσμο και δίδαξαν πολλά, όπως φιλόσοφοι, ιδρυτές θρησκειών, εισηγητές θεωριών, νομοθέτες, μύστες κλπ. Κανένας όμως εξ’ αυτών δεν τόλμησε ποτέ να πει, ότι «όσα σας λέγω και κηρύττω είναι η μόνη Αλήθεια, διότι Εγώ είμαι η Αλήθεια, το Φως, η Ζωή, η Ανάσταση, η Θύρα, η Οδός της σωτηρίας και η ίδια η Αγάπη». Και ακόμη περισσότερο, κανένας δεν τόλμησε να πει, ότι «σας δίνω σημάδι της Αλήθειας όσων σας δίδαξα, λέγοντας, θα σκοτώσετε αυτό το σώμα και εγώ την τρίτη ημέρα θα το αναστήσω». Το είπε και το έκανε! Αυτή την αλήθεια βεβαιώνουν οι μαθητές του Ιησού, οι μυροφόρες γυναίκες και άλλοι 500 άνθρωποι που είδαν τον Αναστημένο Χριστό.
Όποιος αρνείται αυτή την αλήθεια και δεν δέχεται τον Αναστάντα Χριστό ως Θεό Αληθινό, ας γνωρίζει ότι ζει μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας, γενόμενος έτσι «παράλυτος ψυχικά και σωματικά». Αυτό μαρτυρεί η τρίτη Κυριακή μετά το Πάσχα, κατά την οποία διαβάζουμε στην Εκκλησία την ευαγγελική περικοπή του «παραλύτου». Μια κοινωνία χωρίς τον αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό, τον Αναστάντα εκ νεκρών, καταντά παράλυτη ψυχικά και ο μόνος που μπορεί να την επαναφέρει στην υγιή κατάσταση είναι ο Ιησούς που δίνει το παράγγελμα στον παράλυτο: «Σήκω, περπάτησε και μη συνεχίζεις να ζεις στο σκοτάδι της αμαρτίας, διότι εσύ θα είσαι υπεύθυνος των όσων θα σου ξανασυμβούν από εδώ και πέρα».
Μια κοινωνία χωρίς τον Αναστημένο Χριστό καταντά παράλυτη πνευματικά και πέφτει σε μεγάλα πάθη και αμαρτήματα. Μια κοινωνία και κάθε μέλος της χωρίς τον Αναστάντα Χριστό, γίνεται παράλυτη ψυχικά, χωρίς αντιστάσεις και αντιδράσεις έναντι του κακού και υποκύπτει τελικά στη διαφθορά και στα πάθη της σάρκας. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας την τέταρτη Κυριακή μετά το Πάσχα διαβάζει την ευαγγελική περικοπή της πόρνης και μοιχαλίδος Σαμαρείτιδος.
Όμως ο Ιησούς μας πονά και αγαπά αυτή την αμαρτωλή κοινωνία και τους ανθρώπους της, διότι είναι τα παιδιά Του. Γι’ αυτό και εμφανίζεται σε αυτούς λέγοντάς τους δύο μεγάλες Αλήθειες που δεν τις είπε πουθενά αλλού, ούτε στο ιερατείο, αλλά ούτε και στους πιστούς ανθρώπους της εποχής του. Αποκαλύπτει τις σωτήριες αλήθειες σε εκείνους που ποθούν και θέλουν τη σωτηρία τους, στους ψυχικά παράλυτους, στους πόρνους, μοιχούς και διεστραμμένους, λέγοντάς τους ότι ο Θεός είναι Πνεύμα και ότι ο Σωτήρας και Μεσσίας τους είναι αυτός ο Ίδιος. Στο πρόσωπο, λοιπόν, της πόρνης και μοιχαλίδος Σαμαρείτιδος, της μετέπειτα Αγίας Φωτεινής, που έλαβε αυτό το όνομα επειδή εγκαταλείποντας την αμαρτία πέρασε από το στάδιο της καθάρσεως στο στάδιο του φωτισμού, βρίσκεται το πρόσωπο όλων μας και ολοκλήρου της κοινωνίας.
Ωστόσο, όποιος δεν θέλει να δει αυτή την Αλήθεια, δυστυχώς είναι και παραμένει τυφλός. Γι’ αυτό την πέμπτη Κυριακή μετά το Πάσχα στην Εκκλησία διαβάζεται η ευαγγελική περικοπή του Τυφλού.
Αυτή τη σειρά καθορίστηκε από την Εκκλησία μας να έχουν τα ευαγγελικά αποσπάσματα κατά τις Κυριακές μετά το Πάσχα, ώστε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι μια κοινωνία χωρίς Χριστό, μια ψυχή χωρίς Χριστό, είναι παράλυτη, μοιχαλίδα και τυφλή. Το μήνυμα του Ευαγγελίου είναι ξεκάθαρο και πραγματικό!
Η έκτη Κυριακή μετά το Πάσχα είναι αφιερωμένη στους 318 Θεοφόρους Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, που κήρυξαν σε όλη την ανθρωπότητα, όπως και οι 12 Απόστολοι, τη μοναδική Αλήθεια. Ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μοναδικός και Αληθινός Θεός. Δεν είναι, θεωρούμε, τυχαίο ότι το 318, αν προσθέσουμε τους αριθμούς του 3, 1 και 8 δίνει τον αριθμό 12, όσοι ήταν και οι Άγιοι Απόστολοι. Κηρύττει η Εκκλησία, δηλαδή, διά των Αγίων Πατέρων της, όχι κάτι διαφορετικό, αλλά ό, τι ακριβώς πίστευε πάντοτε και ό, τι δίδαξαν οι 12 Άγιοι Απόστολοι: την Αλήθεια αυτή, ότι ο Ιησούς είναι η Αιώνιος Ζωή, ο μόνος Αληθινός Θεός, το Φως το φωτίζων πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον. Αυτή την αλήθεια πρέπει να την γνωρίσουν όλοι όσοι θέλουν και επιθυμούν να σωθούν, διότι δεν υπάρχει άλλη οδός σωτηρίας απ’ το ν’ αποδεχθούν ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας, ο Χριστός που αναστήθηκε από τους νεκρούς, Εκείνος τον Οποίο απέστειλε για τη σωτηρία μας ο Θεός Πατήρ. Όποιος, απεναντίας, δε θέλει ν’ αποδεχθεί αυτή την Αλήθεια, θα παραμείνει ψυχικά τυφλός μέσα στα πάθη της ατιμίας και παράλυτος πνευματικά.
Κι όμως η Αλήθεια αυτή, όπως μας διδάσκει η Εκκλησία μας, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή εύκολα από τους ανθρώπους, παρά μόνο εν Πνεύματι Αγίω. Αυτή την Αλήθεια την αποδέχονται μόνο εκείνοι που το Άγιο Πνεύμα σκήνωσε μέσα στις ψυχές τους και από τυφλοί, είδαν το Φως το Αληθινό. «Αν δεν έρθει πρώτα στην καρδιά σου, άνθρωπε τυφλέ, αμαρτωλέ και παράλυτε, το Πνεύμα το Άγιο, για να διανοίξει τα μάτια της ψυχής σου, ουδέποτε θα μπορέσεις να αποδεχθείς την Αλήθεια που κήρυξαν οι 12 Απόστολοι, οι 318 Θεοφόροι Πατέρες, αλλά και όλοι οι Άγιοί μας, ότι δηλαδή ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας σου».
Γι’ αυτό κατά την έβδομη, μετά το Πάσχα, Κυριακή, η Εκκλησία όρισε την εορτή της Πεντηκοστής, όπου διαβάζεται η ευαγγελική περικοπή της Επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Όποιος γεμίσει την ψυχή του με Άγιο Πνεύμα, που είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, μόνο αυτός μπορεί να δει ξανά τη δόξα του Θεού, το Φως το Αληθινό. Μόνο αυτός μπορεί να απαλλαγεί από τα πάθη του που τον κατέστησαν πνευματικά παράλυτο και πνευματικά τυφλό και αδυνατεί να δει τον Αναστημένο Ιησού.
Χωρίς Άγιο Πνεύμα κανένας δεν μπορεί να φτάσει από την κάθαρση στο φωτισμό και στη θέωση, στον αγιασμό και στην ένωσή του με τον Θεό. Τα πάντα χορηγούνται από το Πνεύμα το Άγιο, το οποίο χαρίζεται και εισέρχεται μέσα στους δεκτικούς ανθρώπους και το οποίο είναι ο ίδιος ο Θεός.
«Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισέ μοι ο Θεός». Ο Θεός μας τα χαρίζει όλα, δίνοντας στις ψυχές μας το Άγιο Πνεύμα. Ό, τι έχουμε είναι του Θεού. Γι’ αυτό και σε Εκείνον ανήκει η δόξα και όχι σε εμάς. Εκείνος μας τα χάρισε, δεν τα αποκτήσαμε από μόνοι μας. Αλλά και την οδό της σωτηρίας μας Εκείνος μας την έδωσε, διαφορετικά θα ήμασταν τυφλοί και παράλυτοι ζώντας μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας.
Όποιος όμως λάβει το Άγιο Πνεύμα στην καρδιά του, αυτός μόνο μπορεί να πορευθεί προς την αγιότητα, τη θέωση. Γι’ αυτό η όγδοη Κυριακή μετά το Πάσχα είναι η Κυριακή των Αγίων Πάντων, η αφιερωμένη δηλαδή σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας. Η ζωή και το παράδειγμα των Αγίων δείχνουν την οδό και την πορεία που πρέπει να βαδίσουν όσοι αγάπησαν τον Θεό, όσοι θέλουν και ποθούν τη θέωση, την αγιότητα, για να φτάσουν από την κάθαρση στον φωτισμό και τη θέωση.
Ας το κατανοήσουμε. Άνθρωπος ή κοινωνία χωρίς αγιότητα, μαρτυρεί ότι στερείται το Άγιο Πνεύμα, το οποίο ανοίγει τα μάτια των τυφλών και τους βοηθά να δουν ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Μεσσίας του κόσμου. Στερείται της γνώσης ότι ο Χριστός είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα και τον καθένα από εμάς ξεχωριστά από όλα τα πάθη της σαρκός και της ψυχής, που μας κατάντησαν ανήμπορους και παράλυτους ψυχικά και σωματικά.
Μόνο ο Αναστημένος Ιησούς, που είδαν οι μυροφόρες και οι μαθητές Του και μας βεβαίωσαν περί της αλήθειας της Αναστάσεως, είναι η ελπίδα της σωτηρίας όλων και η προσωπική μας ελπίδα σωτηρίας. Μόνο όταν εν Πνεύματι Αγίω αναγνωρίσουμε και αναφωνήσουμε σαν τον Απόστολο Θωμά ότι «Ο Κύριός μου, ο Ιησούς μου, είναι ο Θεός μου», θα φθάσουμε και εμείς στη δική μας προσωπική Ανάσταση και ένωση με το Θεό μας.
Κλείνουμε το άρθρο αυτό, όπως ακριβώς και το αρχίσαμε. Θέλοντας η Εκκλησία μας να μας οδηγήσει στην προσωπική μας ανάσταση διαμέσου των οκτώ ευαγγελικών περικοπών των Κυριακών που ακολουθούν μετά την Ανάσταση του Ιησού και οι οποίες δεν τοποθετήθηκαν τυχαία, μας δείχνει την οδό, τη μέθοδο και τους τρόπους με τους οποίους θα φθάσουμε στο ποθούμενο που ζητά η ψυχή μας, στον λόγο της υπάρξεώς μας πάνω στη γη που είναι η η αγιότητα και η θέωση.
Μας δείχνει το δρόμο της επιστροφής προς τον Ζωοδότη Δημιουργό και Πατέρα μας που περνά, όπως πλέον καλά γνωρίζουμε όλοι, μέσα από τα στάδια της καθάρσεως και του φωτισμού. Αναγνωρίζοντας λοιπόν ότι η Εκκλησία μας με τόσους συμβολισμούς προσπαθεί μέσα από τα λειτουργικά της κείμενα να μας οδηγήσει στην αγιότητα και να μας φέρει σε γνωριμία με τον Χριστό, τον αληθινό Θεό μας, ας Τον δοξάσουμε κι ας ευχηθούμε να χαρίσει αυτή την αγιότητα σε όλους μας. Αμήν.
