Αφήγηση π. Νήφωνος, Ι. Μ. Βατοπεδίου Αγίου Όρους
Είμαστε συγκλονισμένοι γιατί αυτές τις ημέρες ψάλλαμε παρακλήσεις στην
Παναγία μας, για την εορτή της Κοιμήσεώς της, ειδικά όμως για ένα εννιάχρονο
κοριτσάκι από την Κύπρο, την μικρή Αναστασία, που έπασχε από καρκίνο του
πνεύμονα.
Την Κυριακή η μικρή Αναστασία κοιμήθηκε εν Κυρίω, και την Δευτέρα
έγινε η κηδεία της στην Κύπρο. Το απόγευμα στις 4 και μισή ένας προσκυνητής
από την Καβάλα, άγνωστος σε εμάς και χωρίς να γνωρίζει τίποτε για το
κοριτσάκι πήγε να προσκυνήσει την Παναγία στην εκκλησία μας. Βγαίνοντας από τον Ναό συναντήθηκε στην γέφυρα της εκκλησίας με μια μοναχή η οποία κρατούσε στο χέρι της ένα κοριτσάκι.
Η μοναχή του είπε ότι το κοριτσάκι δεν ήταν δικό της αλλά το παίρνει μαζί της και προχώρησε στην εκκλησία…
Ο νεαρός παραξενεύτηκε και νόμισε ότι η μοναχή θα πάρει το μικρό παιδί στην μονή για να μονάσει.Την ακολούθησε για να την ρωτήσει από ποιο μοναστήρι είναι.
Περίμενε ένα τέταρτο να βγει και όταν έβλεπε ότι αργούσε μπήκε στην εκκλησία αλλά μοναχή και κοριτσάκι είχαν εξαφανιστεί. Έψαξε παντού ακόμη και στο ιερό και πάλι μάταια, κανείς δεν υπήρχε.
Τότε έτρεξε σε μένα, μου διηγήθηκε το γεγονός και μου ζήτησε να ψάξουμε ακόμη
και σε κρυφές γωνιές του ιερού. Του ζήτησα να μου πει πως ήταν το κοριτσάκι και τι
φορούσε. Του έδειξα φωτογραφίες που έχουμε εδώ από άλλες παρακλήσεις και
μόλις έφτασε στην μικρή Αναστασία με βεβαιότητα μου είπε: αυτό είναι το κοριτσάκι.
Τον ρωτάω: -είσαι σίγουρος;- – ΝΑΙ- μου λέει μονολεκτικά. Του εξήγησα ότι το
κοριτσάκι αυτό σήμερα το πρωί το έθαψαν στην Κύπρο και του είπα όλη την ιστορία.
Μετά συγκλονισμένος έβαλα τα κλάματα, το ίδιο και ο νεαρός και με ρώτησε -και ποια ήταν η μοναχή;
– Μάλλον η Παναγία του είπα και τότε ήταν που ο νεαρός συγκλονισμένος άρχισε να κλαίει γοερά και συνέχεια.
Ξέραμε ότι η Παναγία είναι πάντα παρούσα στο μέρος αυτό και είναι μοναδική παρηγοριά που έρχεται κοντά μας.
(Από το Βιβλίο-Η ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΑΣΣΑ-Φανερώσεις και θαύματα της Θεοτόκου-Εκδόσεις Σταμούλη)
