Τα σκάνδαλα των Κληρικών και η Εκκλησία {με αφορμή την προδοσία του Ιούδα}.
Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Αδελφοί μου,
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, έτσι όπως μας παραδόθηκε από τον Χριστό, τους Αποστόλους και τους Αγίους όλων των εποχών, είναι μια οικογένεια και ένας ιδανικός τρόπος ζωής. Χαρακτηρίζεται από την αληθινή αγάπη και την ενότητα των ανθρώπων που αναγνωρίζονται μεταξύ τους σαν αδελφοί, επειδή αναγνωρίζουν τον Θεό για κοινό τους Πατέρα και αγωνίζονται με χαρά για να ζουν σύμφωνα με το θέλημά Του.
Όμως, δυστυχώς, αυτό το υπέροχο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, η Εκκλησία Του, κάτω από την αρρωστημένη επιρροή μιας κοινωνίας που δεν γνώρισε και δεν αγάπησε τον Θεό, διαστρεβλώνεται και αλλοιώνει τον χαρακτήρα της.
Έτσι, συχνά ακούμε για διάφορα σκάνδαλα ιερέων, οικονομικά ή ηθικά κλπ, άλλοτε ψεύτικα και άλλοτε αληθινά, τα οποία μας προβληματίζουν και μας θλίβουν. Και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι πράγματι υπάρχουν κάποιοι κληρικοί που φόρεσαν το τιμημένο ράσο χωρίς να γνωρίζουν τι πρεσβεύει, χωρίς να γνωρίζουν τον ίδιο τον Χριστό, χωρίς να έχουν αγαπήσει την Εκκλησία Του. Αντίθετα εισήλθαν στο φοβερό μυστήριο της ιερωσύνης για λόγους βιοποριστικούς, βλέποντάς την σαν επάγγελμα ή, ακόμα χειρότερα, σαν μια μέθοδο εκμετάλλευσης του λαού του Θεού, για προσωπικό τους όφελος.
Άσχετοι με τον Χριστό, ζώντας οι ίδιοι βίο κοσμικό, έχοντας άγνοια του Ευαγγελίου που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν, μερικοί τέτοιοι κληρικοί γίνονται δυστυχώς αφορμή σκανδαλισμού των πιστών, αφού εξαιτίας τους προβάλλει μια στρεβλή και θλιβερή εικόνα του Χριστού και της Εκκλησίας στα μάτια των ανθρώπων.
Αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου είναι να μην μπορούν να δουν πολλοί άνθρωποι την Ορθόδοξη Εκκλησία μας σαν αληθινό πνευματικό θησαυρό, σαν μέσο σωτηρίας και ένωσής μας με την Χάρη του Ζωντανού Θεού, σαν οικογένεια ανθρώπων που αγωνίζονται για την αγιότητα.
Μερικοί μάλιστα βρίσκουν ευκαιρία (για να καθησυχάζουν και τη συνείδησή τους) και λένε: «Να ποιοι είναι οι παπάδες. Δεν ξαναπατάω στην εκκλησία. Τέτοιοι είναι όλοι τους. Καλά κάνω εγώ που δεν πιστεύω σε τίποτα».
Αλλά πόσο σωστές και πόσο δίκαιες είναι αυτές οι κουβέντες ή οι σκέψεις;
Ψυχρός επαγγελματισμός χειρίστου είδους υπάρχει σε όλα τα επαγγέλματα και τα λειτουργήματα, όπως για παράδειγμα στους γιατρούς. Χιλιάδες είναι στο σύνολό τους, αλλά μερικοί απ’ αυτούς εκμεταλλεύονται αισχρά τους ασθενείς που βρίσκονται σε ανάγκη,ή οδηγούν ανθρώπους στο θάνατο με επιπόλαιες διαγνώσεις, ή ξεχνούν ιατρικά εργαλεία μέσα στο σώμα του αρρώστου που χειρουργείται. Κανείς μας όμως ποτέ δεν είπε «ίδιοι είναι όλοι οι γιατροί» ή «δεν παραδέχομαι την Ιατρική Επιστήμη» ή «δεν ξαναπηγαίνω στα νοσοκομεία». Όλοι αναγνωρίζουμε την Ιατρική Επιστήμη και αναζητάμε πάντοτε τους καλύτερους γιατρούς, απορρίπτοντας μόνο όσους έχουν αποδεχτεί κομπογιαννίτες ή απατεώνες.
Κατά τον ίδιο τρόπο, με φρόνηση θα πρέπει να διακρίνουμε τον Χριστό, την Εκκλησία Του, την χριστιανική μας Πίστη από τους ιερείς που παρεκτρέπονται και γίνονται υπαίτιοι σκανδαλισμού. Όπως δεν απορρίπτουμε την Ιατρική Επιστήμη εξαιτίας μερικών «σκάρτων» γιατρών, έτσι δεν είναι δίκαιο ούτε σωστό να απορρίπτουμε την Εκκλησία του Χριστού, την μεγάλη ευεργεσία της ζωής μας που λέγεται Ορθόδοξη Πίστη, επειδή συναντήσαμε κάποιους «σκάρτους» κληρικούς.
Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμα και από τους μαθητές που επέλεξε ο Χριστός, ο ένας αποδείχθηκε προδότης. Οι χριστιανοί όμως ποτέ δεν ακολούθησαν τον Ιούδα, αλλά το παράδειγμα των άλλων, αληθινών Αποστόλων.
Έτσι και σήμερα, όσοι αγαπάμε τον Χριστό, ποτέ δεν πρέπει να περιφρονούμε την Εκκλησία Του, για την οποία ο ίδιος θυσιάστηκε! Αναζητάμε πάντοτε τους καλύτερους κληρικούς, τους καλούς ποιμένες που πιστεύουν στον Σωτήρα Χριστό και εργάζονται για τον αγιασμό και την προστασία των λογικών προβάτων Του.
Μόνο με τον αγώνα μας για τον αγιασμό μας εντός της Εκκλησίας με την ενότητα μεταξύ μας, θα δείξουμε ότι πράγματι υπάρχει πίστη αληθινή μέσα μας. Μόνο έτσι θα δώσουμε και το καλύτερο παράδειγμα στα παιδιά μας, που μεγαλώνουν μέσα σε τόσες απάτες και τόσους κινδύνους καθημερινά…