• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…
Τρίτη, 23 Σεπτεμβρίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Συναξάρι 31ης Μαρτίου

30 Μαρτίου 2021
in Πνευματικές Διδαχές
Συναξάρι 31ης Μαρτίου

TO MΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΥΠΑΤΙΟΥ

Share on FacebookShare on Twitter

Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου
Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
 

† Μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ὑπατίου, ἐπισκόπου Γαγγρῶν.

Ὁ Ἅ­γι­ος Ἱερομάρτυς Ὑ­πά­τι­ος ἦ­ταν ἐ­πί­σκο­πος Γαγ­γρῶν[1] κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μεγάλου Κων­στα­ντί­νου καί ἔλαβε μέρος στήν Α΄ Οἰ­κου­με­νι­κή Σύ­νο­δο, ἡ ὁποία συνῆλθε, τό ἔτος 325 μ.Χ., στή Νί­και­α τῆς Βι­θυ­νί­ας. Δι­α­κρί­θη­κε γι­ά τήν πι­στό­τη­τά του στά ὀρ­θό­δο­ξα δόγ­μα­τα καί τή σφο­δρή πο­λε­μι­κή του κατά τῶν δυσ­σε­βῶν αἱ­ρε­τι­κῶν καί μάλιστα τῶν Ἀ­ρει­α­νῶν.  Ἡ στάση αὐτή ἐ­ξή­γει­ρε τούς πλη­γέ­ντες Νοβατι­α­νούς[2], οἱ ὁ­ποῖ­οι ἐζη­τοῦ­σαν μέ κάθε τρόπο τήν ἐ­ξό­ντω­σή του. Γι­ά τό σκο­πό αὐ­τό, τό ἔτος 326 μ.Χ., ἐπλήρωσαν κάποιους εἰ­δω­λο­λά­τρες, οἱ ὁ­ποῖ­οι σέ κρη­μνώ­δη πε­ρι­ο­χή ἐπετέθησαν κατά τοῦ Ἁγίου μέ ξύλα καί πέτρες καί ἄφησαν αὐτόν ἡμιθανῆ. Μιά ἐκ τῶν φανατικῶν αἱρετικῶν γυναικῶν τόν ἐθανάτω-σε διά λίθου, πρίν ξεψυχήσει.

Ἔτσι ὁ Ἅγιος Ὑπάτιος ἐμαρτύρησε καί ἐκληρονόμησε τή Βασιλεία τῆς Τριαδικῆς Θεότητος. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀκακίου, ἐπισκόπου Μελιτινῆς, τοῦ Ὁμολογητοῦ.

    Ὁ Ἅγιος Ἀκάκιος, Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Μελιτινῆς, ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ βασιλέως Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Ἐπειδή ἐκήρυττε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καταγγέλθηκε στούς εἰδωλολά-τρες καί συνελήφθη ἀπό αὐτούς. Ἀ­φοῦ ἐδέ­θη­κε, ὁ­δη­γή­θη­κε στόν Μαρ­κι­α­νό, τόν Ὕ­πα­το τῆς χώ­ρας, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁ­μο­λό­γη­σε τό Ὄ­νο­μα τοῦ Κυ­ρί­ου καί ἔ­κα­νε δι­ε­ξο­δι­κή ἀ­να­φο­ρά γι­ά τή Θε­ό­τη­τα καί τό μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ἐστη­λί­τευ­σε δέ καί ἐχλεύ­α­σε καί τούς θε­ούς τῶν Ἐθνικῶν καί τήν πλά­νη τους. Ἐ­ξαι­τί­ας αὐ­τοῦ, ἀφοῦ ἐβα­σα­νί­σθη­κε, ἐκλεί­σθη­κε στή φυ­λα­κή.

Ὁ Μαρ­κι­α­νός ἀνήγγειλε στό βα­σι­λέα Δέκιο τά γενόμενα. Αὐ­τός δι­έ­τα­ξε νά ἀ­πο­λύ­σουν τόν Ἅ­γι­ο ἀτιμώρητο καί ἀνύβριστο. Ἔ­τσι, ἀ­φοῦ ἀ­πε­λευ­θε­ρώ­θη­κε, καί πε­ρι­έ­φε­ρε στή σάρ­κα του τά ση­μά­δι­α τοῦ Χρι­στοῦ, πολλούς ἐ­φώ­τι­σε καί ὁ­δή­γη­σε στήν ποί­μνη τοῦ Κυ­ρί­ου, μέ θαύ­μα­τα καί δι­δά­γμα­τα.

Ὁ Ἅγιος Ἀκάκιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου καί τῶν σύν αὐτῷ μαρτυρησάντων ἐν Κρήτῃ.

    Ὁ Ἅγιος Θεόφιλος ἐμαρτύρησε μέ τήν οἰκογένεια αὐτοῦ στήν Κρήτη. Ἔτσι, στό α´ στιχηρό τοῦ Ἑσπερινοῦ ὑπάρχει πληροφορία περί τοῦ μαρτυρίου τῆς συζύγου του: “…καί νυμφῶνος θείου ἐχώρη-σας ἔνδον, νενυμφευμένην τῷ Χριστῷ διά βασάνων τοῦ σώματος τήν σύζυγον ἀγόμενος…”. Στό α´ τροπάριο τῆς γ´ Ὠδῆς τοῦ Κανόνος γίνεται λόγος περί μαρτυρίου καί τῶν τέκνων του. Προφανῶς ἔχουμε περίπτωση οἰκογενειακοῦ μαρτυρίου ἀνάλογου πρός ἐκεῖνο τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου († 20 Σεπτεμβρίου) καί τοῦ Ἁγίου Ἑσπέρου († 2 Μαΐου). Πιθανώτατα οἱ Ἅγιοι ἐμαρτύρησαν κατά τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν τῆς Ἀρχαίας Ἐκκλησίας.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ μάρτυρος Βίκτωρος.

(† 1 Ὀκτωβρίου).

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μενάνδρου καί Σαβίνου καί τῶν σύν αὐτοῖς ἑτέρων τριάκοντα ὀκτώ μαρτύρων.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Μένανδρος καί Σαβίνος κατάγονταν ἀπό τήν Ἑρμούπολη τῆς Αἰγύπτου καί μαζί μέ τούς ἄλλους τριάντα ὀκτώ Μάρτυρες Χριστιανούς  ἦ­ταν στρα­τι­ῶ­τες στή χώ­ρα τῶν Καπ­πα­δό­κων κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰ­ου­λι­α­νοῦ τοῦ Παραβάτου (361-363 μ.Χ.). Ἀ­φοῦ ἐπλη­ρο­φο­ρή­θη­καν γι­ά τό μαρτύριο τῶν Ἁ­γί­ων Τεσσαράκοντα Μαρ­τύ­ρων († 9 Μαρτίου) καί μέ ποι­ό τρό­πο ἀ­γω­νί­σθη­καν, ἔ­νι­ω­σαν ζῆ­λο καί οἱ ἴ­δι­οι, καί ἀ­φοῦ ἔ­ρι­ψαν τά ὅ­πλα μπρο­στά στόν ἡ­γε­μό­να, μέ με­γά­λη φω­νή ὁ­μο­λό­γη­σαν τόν Χρι­στό ὡς Ἀ­λη­θι­νό Θε­ό καί τούς ἑ­αυ­τούς τους ἀ­λη­θι­νούς δού­λους Αὐ­τοῦ. Τό­τε συ­νε­λή­φθη­καν καί ἐγυ­μνώ­θη­καν. Τόσο δέ πο­λύ τούς κα­τέ­γδα­ραν τίς σάρ­κες ἀ­πό τά κτυ­πή­μα­τα τῶν ρα­βδι­ῶν, ὥ­στε μό­λις καί με­τά βί­ας νά μπο­ροῦν νά θε­ω­ροῦ­νται ὡς ἰ­δέ­α ἀν­θρώ­πων. Στή συ­νέ­χει­α ἐρρίφθησαν στή φυ­λα­κή χω­ρίς φρο­ντί­δα καί με­τά ἀ­πό λί­γο, ἀ­φοῦ τούς ἔσυραν ἔξω  ἔ­ξω μέ δε­μέ­να τά χέ­ρι­α πί­σω καί τά κε­φά­λι­α μέ σι­δε­ρέ­νι­ες θη­λι­ές, ἐπα­ρου­σι­ά­σθη­καν στόν ἡγε­μό­να, ὁ ὁποῖος ἔδωσε ἐντολή καί τούς ἀποκεφάλισαν.

Ἔτσι οἱ Ἅγιοι αὐτοί Μάρτυρες, ὅπως καί οἱ Ἅγιοι Τεσσαρά-κοντα, τῶν ὁποίων τό μαρτύριο ἐζήλεψαν, εἰσῆλθαν στή χαρά τοῦ Κυρίου τους καί ἔλαβαν τόν ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Βλασίου, τοῦ ἐξ Ἀμορίου τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.

Ὁ Ὅσιος Βλάσιος καταγόταν ἀπό τήν πόλη τοῦ Ἀμορίου καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 909 ἤ 912 μ.Χ.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός Στεφάνου τοῦ Θαυμα-τουργοῦ.   

   Ὁ Ὅσιος Στέφανος ὁ Θαυματουργός ἦταν ἀσκητής. Μέ τόν ἀσκητικό του ἀγώνα εὐαρέστησε τόν Θεό καί ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη. Ἕνα ἀπό τά στιχηρά τοῦ Ἑσπερινοῦ λέγει γιά τόν Ὅσιο: «Ἱδρῶσι τῆς ἀσκήσεως παθῶν πυρκαϊάν, ἱερέ, ἀποσβέσας καθα-ρώτατον Χριστοῦ σκεῦος, πάτερ, ἐδείχθηκς. Δι’ ὅ καί Ἀγγέλοις τῷ θείῳ θρόνῳ παρίσταται»[3].

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ πρίγκηπος.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης (Ντανίλοβιτς), ὁ ἀποκαλούμενος Καλιτά[4], ἦταν υἱός τοῦ Ἁγίου Δανιήλ, πρίγκηπος τῆς Μόσχας († 4 Μαρτίου) καί ἐγεννήθηκε περί τό ἔτος 1290. Τό ὄνομά του ἐμφανίζεται γιά πρώτη φορά στά λειτουργικά Μηναῖα τοῦ Νόβγκοροντ μεταξύ τῶν ἐτῶν 1296 – 1297, ὅπου διαβάζουμε, πώς ὅταν οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως αὐτῆς ἐκάλεσαν τόν πρίγκιπα Δανιήλ τῆς Μόσχας νά καταλάβει τό θρόνο της, αὐτός τούς ἔστειλε τόν υἱό του Ἰωάννη. Πιθανόν, ὄχι ἀργότερα ἀπό τό 1299, ὁ Ἰωάννης ἐγκαταλείπει τό Νόβγκοροντ καί ἐπιστρέφει στή Μόσχα.

Μετά τό θάνατο τοῦ πατέρα του, κατά τό ἔτος 1303, ὁ Ἰωάννης ὑποχρεώθηκε ἀρχικά νά στηρίξει τόν ἀδελφό του Γεώργιο, τόν ὁποῖο καί διαδέχθηκε ἀργότερα ὡς πρίγκιπας τῆς Μόσχας, στήν διαμάχη τῆς μελλοντικῆς πρωτεύουσας μέ τήν ἀνταγωνίστρια πόλη Tβέρ. Τό θετικό ἀποτέλεσμα τῆς διαμάχης, ἀποδιδόμενο στήν πολιτική ἐπιδεξιότητα τοῦ Ἰωάννου, θά καθορίσει τήν ὁριστική ἐπικράτηση τῆς Μόσχας.

Μέ μία πρώτη νίκη ἐναντίον τῶν στρατευμάτων τῆς Tβέρ, πού εἶχαν καταλάβει τήν πόλη τοῦ Περεγιασλάβλ, ὁ Ἰωάννης τήν ἀνακαταλαμβάνει τό ἔτος 1304/1305. Κατά τά ἔτη 1320 – 1326, μέ ἀφορμή τούς γάμους τῶν θυγατέρων τῶν ἡγεμόνων, συνάπτει συμ-μαχίες μέ τούς πρίγκιπες τοῦ Ροστώβ, Μπελοζέρσκ καί Γιαροσλάβλ, συνασπίζοντάς τους ἐναντίον τῆς Τβέρ.

Στίς 15 Αὐγούστου τοῦ 1327, στήν Tβέρ, σκοτώνεται σέ μία λαϊκή εξέγερση, καθοδηγούμενη ἀπό τόν Ἅγιο πρίγκιπα Ἀλέξανδρο Μιχαήλοβιτς, ὁ άντιπρόσωπος τοῦ χάνη Οὐζμζπέκ Κόλχαν. Ὁ Ἀλέξανδρος καταφεύγει στό Πσκώφ καί ἡ πόλη τῆς Τβέρ καταλαμ-βάνεται καί ἀνατίθεται στόν Κωνσταντίνο Μιχαήλοβιτς, συζύγο μιᾶς ἀνεψιᾶς τοῦ Ἰωάννου.  Τό 1329 ὁ Ἰωάννης ἀποστέλλει τόν στρατό του ἐναντίον τοῦ Πσκώφ, ὁ Μητροπολίτης Θεόγνωστος ἀναθεματίζει τούς κατοίκους της, ἐπειδή ἔδωσαν ἄσυλο στόν πρί-γκηπα Ἀλέξανδρο, καί ὁ Ἀλέξανδρος Μιχαήλοβιτς ἐξαναγκάζεται νά ἐγκατασταθεῖ ἀρχικά στή Λιβονία καί ἀργότερα στή Λιθουα-νία.

Τό ἔτος 1331 ὁ Ἰωάννης ἀποκτᾶ ἀπό τόν Χάνη τόν τίτλο τοῦ μεγάλου πρίγκιπος. Τά πράγματα ὅμως δέν θά ἡσύχαζαν. Τό ἔτος 1338 ὁ Ἀλέξανδρος τῆς Tβέρ ἐπέτυχε τή συγγνώμη τοῦ Χάνη Οὐζμπέκ καί ἐπανῆλθε στό θρόνο. Τό 1339 ὁ Ἰωάννης πηγαίνει στήν Χρυσή Ὀρδή καί κατηγορεῖ τόν Ἀλέξανδρο πώς σκευωρεῖ ἐναντίον τοῦ Χάνη. Λίγο ἀργότερα ὁ Ἀλέξανδρος καί ὁ υἱός του Θεόδωρος έρχονται κατηγορούμενοι στήν Χρυσή Ὀρδή καί δικάζονται. Γιά νά ταπεινώσει τήν Τβέρ, ὁ Ἰωάννης ἀφαιρεῖ τίς καμπάνες ἀπό τόν καθεδρικό ναό τοῦ Σωτῆρος καί τίς μεταφέρει στή Μόσχα.

Κατά τή διάρκεια τῆς ἡγεμονίας τοῦ Ἰωάννου ἐκδίδεται ἕνα πολύτιμο χειρόγραφο, γνωστό ὡς Sijskoe Evangelie, στό ὁποῖο ἔχει γραφεῖ ἕνας πανηγυρικός λόγος γιά τή δικαιοσύνη καί τήν εἰρήνη στή Ρωσική γῆ, καί πραγματοποιεῖται ἡ οἰκοδόμηση μέ πέτρα ὁλόκληρου τοῦ ἀρχιτεκτονήματος τοῦ Κρεμλίνου. Στίς 4 Αὐγού-στου τοῦ ἔτους 1326, ἀκολουθώντας τή συμβουλή τοῦ πλέον ἡλικιω-μένου Μητροπολίτου Πέτρου, ὁ Ἰωάννης θά ἀποτολμήσει τήν κατα-σκευή τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί μέ αὐτό τόν τρόπο ἡ Μόσχα θά συνεχίσει τήν παράδοση τῆς προηγού-μενης πρωτεύουσας, Βλαντιμίρ, ὅπου ἡ ἀφοσίωση καί ἡ τιμή στό πρόσωπο τῆς Παναγίας εἶχε ἰδιαίτερα καλλιεργηθεῖ.

Ὁ Ἰωάννης θά διατηρήσει στενούς δεσμούς μέ τόν Μητροπο-λίτη Πέτρο καί ἀμέσως μετά τό θάνατό του θά κινήσει τή διαδι-κασία τῆς ἁγιοποιήσεώς του ἀποστέλλοντας στή Σύνοδο τοῦ Βλα-ντιμίρ, τό ἔτος  1327, μία ἐπιστολή πού κατέγραφε τά πραγματο-ποιηθέντα θαύματα ἐπάνω στόν τάφο τοῦ Μητροπολίτου Πέτρου.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη στίς 31 Μαρτίου 1340 ἤ 1341, ἀφοῦ ἤδη εἶχε γίνει μοναχός παίρνοντας τό ὄνομα Ἀνανίας. Τό ἱερό σκήνωμά του ἐνταφιάσθηκε στόν καθεδρικό ναό τοῦ Ἀρχαγγέλου στό Κρεμλίνο.

Ἤδη κατά τή διάρκεια τοῦ βίου του εἶχε ἀναπτυχθεί θρη-σκευτική εὐλάβεια γύρω ἀπό τό πρόσωπό του. Ὁ Ἰωάννης παρουσιάζεται ὡς ὑπερασπιστής τῆς Ὀρθοδοξίας, ὠς ἕνας κυβερνή-της δίκαιος καί φιλάνθρωπος. Τό Πατερικόν τοῦ μοναστηριοῦ τοῦ Βολοκολάμσκ, τοῦ 16ου αἰῶνος μ.Χ., μεταφέρει τήν ἀφήγηση τοῦ ἡγουμένου τοῦ Μπορόφσκ, κατά τόν ὁποῖο μία μοναχή εἶδε σέ ὅρα-μα τή μορφή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου μέσα στή δόξα τοῦ παραδείσου, ἀφοσιωμένο νά βγάζει ἀπό τήν τσάντα του (καλιτά) θησαυρούς καί νά τούς μοιράζει στούς πτωχούς.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰωνᾶ, μητροπολίτου Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν.  

Ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς ἐγεννήθηκε στό χωριό Σολιγκαλίτς τῆς ἐπαρχίας Κοστρόμα τῆς Ρωσίας. Ὁ πατέρας του Θεόδωρος Ὀπουάσεβ ἐφρόντισε γιά τή χριστιανική ἀνατροφή καί διαπαι-δαγώγηση τοῦ υἱοῦ του καί τόν ἔστειλε στή μονή τοῦ Γκαλίτς. Ἐκεῖ ἦταν ὑπό τήν πνευματική καθοδήγηση τῶν στάρετς Βαρθολομαίου, Ἰωάννου καί Ἰγνατίου τοῦ εἰκονογράφου.

Τό ἔτος 1433 ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Μούρωμα καί Ριαζάν καί ἄρχισε νά ἐργάζεται γιά τήν πνευματική οἰκοδόμηση τοῦ ποιμνίου του.    Ὅμως, μετά τό θάνατο τοῦ Μητροπολίτου Ρωσίας Γερασίμου (1433-1435), ὑπό τοῦ ἡγεμόνος τῆς Ρωσίας Βασιλείου Βασίλιεβιτς προεβλήθηκε ὡς διάδοχος ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἐξελέγη ὑπό τοπικῆς Συνόδου, πού συγκλήθηκε ἐσπευσμένα, δέν μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη, γιά νά λάβει τήν πατριαρχική εὐλογία κατά τό κανονικό ἔθος. Μετά τό πέρας ὅμως τῆς διαμάχης τῶν ἡγεμόνων Βασιλείου καί Γεωργίου Δημητρίεβιτς, κατά τίς ἀρχές τοῦ 1436 μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη, ἀλλά ἡ προγενέστερη καθυστέρηση ὑπῆρξε ἡ ἀφορμή γιά τήν ἀποστολή τοῦ Πελοποννή-σιου Ἰσιδώρου, ὡς Μητροπολίτου Ρωσίας.

Ὁ Ἰσίδωρος μετέβη στή Ρωσία μετά τοῦ Ἁγίου Ἰωνᾶ. Ὁ Ρῶσος ἡγεμόνας εἶχε κάθε λόγο νά εἶναι δυσαρεστημένος μέ τίς ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλά μετά ἀπό λίγο ἐξετίμησε τόν Μητροπολίτη Ἰσίδωρο γιά τήν εὐφυῒα καί τήν πολυμάθεια. Οἱ λόγοι τῆς ἐνέργειας αὐτῆς τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως πρέπει νά ἦταν εἴτε σχετικοί πρός τή γενικώ-τερη προσπάθεια γιά τή διατήρηση τῆς πειθαρχίας τῶν ὑπαγομένων σέ αὐτό Μητροπόλεων, εἴτε γιατί ἀποσκοποῦσαν στήν τοποθέτηση Ἕλληνος ἱεράρχου σέ τέτοια ἐπίκαιρη θέση, ὡς ἡ Μητρόπολη Ρωσίας.

Λίγο μετά ἀπό τήν ἄφιξή του στή Μόσχα ὁ Μητροπολίτης Ἰσίδωρος ἔπεισε τό Ρώσο ἡγεμόνα γιά τή συμμετοχή τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας στή Σύνοδο τῆς Φερράρας. Ὁ ἡγεμόνας ἐπείσθηκε μέ τό ἐπιχείρημα τοῦ Ἰσιδώρου ὅτι ἡ ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν θά ἐπετυγχάνετο καί ἡ αὐτοκρατορία θά διασωζόταν, διατηρουμένης τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ Ρῶσος ἡγεμόνας ἐδέχθηκε, ἐχορήγησε δέ ἀξιό-λογο χρηματικό ποσόν καί πολυπρόσωπο ἀκολουθία.

Ὁ Ἰσίδωρος ἀνεχώρησε ἀπό τή Μόσχα στίς 8 Σεπτεμβρίου 1437 καί ἔφθασε στή Φερράρα στίς 18 Αὐγούστου 1438. Ἡ Σύνοδος, ἄν καί οἱ Βυζαντινοί εἶχαν φθάσει ἀπό τό μῆνα Μάρτιο, δέν εἶχε ἀρχίσει ἀκόμη τίς ἐργασίες της. Ἡ συμμετοχή τοῦ Ἱσιδώρου στίς συζητήσεις δέν ἦταν μεγάλη, ἄν καί ὁ ρόλος αὐτοῦ στήν καθόλου ἐξέλιξη τῆς ὑποθέσεως ὑπῆρξε σημαντικός. Γενικῶς ἀκολουθοῦσε τίς ἀπόψεις τοῦ Βησσαρίωνος Νικαίας.

Μετά πολλές ζυμώσεις καί ὑπό τήν ἀπειλή πάντοτε τοῦ Τουρκικοῦ κινδύνου, ὁ ὅρος τῆς ἑνώσεως ἔγινε δεκτός στίς 5 Ἰουλίου 1439, ὁ δέ Ἰσίδωρος ἦταν ἀπό τούς πρώτους, οἱ ὁποῖοι ἐδέχθησαν τήν ἕνωση. Τά πράγματα ὅμως δέν ἐξελίχθηκαν ὅπως ἀνέμενε  ὁ Ἰσίδωρος. Ἡ κατάληξη ἦταν ἡ καταδίκη τοῦ Ἰσιδώρου ἀπό Σύνοδο καί ὁ ἐγκελισμός του στή μονή Τσουντώφ. Στίς 15 Σεπτεμβρίου ὁ Ἰσίδωρος διέφυγε καί ἔφθασε στό Νόβγκοροντ. Ἀπό ἐκεῖ κατέφυγε στόν ἡγεμόνα τῆς Λιθουανίας Καζιμίρ, μετά δέ ἀπό λίγο στή Ρώμη.

Ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς ἀπεστάλη πάλι στήν Κωνσταντινούπολη, ἀλλ’ ὅταν ὁ ἡγεμόνας ἔμαθε ὅτι καί ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εἶχε δεχθεῖ τήν ἕνωση, διέταξε τήν ἀποστολή νά ἐπιστρέψει. Ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς καταστάθηκε Μητροπολίτης τό ἔτος 1448 ὑπό Συνόδου καί ἀπέστειλε στόν Πατριάρχη ἀποστολή, γιά νά λάβει τήν εὐλογία του.

Ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς ἀναδείχθηκε πρότυπο ποιμένος. Ἦταν πνευματικός πατέρας, θαυματουργός καί προορατικός. Ὅταν οἱ Ἀγαρηνοί περιεκύκλωσαν τή Μόσχα, ὁ Ἅγιος τούς ἀπώθησε μέ τήν προσευχή του.

Στά τελευταῖα χρόνα τοῦ βίου του εὐχόταν νά βασανισθεῖ ἀπό κάποια ἀσθένεια, γιά νά λιώσει σάν τό χρυσό στό χωνευτήρι. Ὁ Θεός ἄκουσε τήν προσευχή του καί ἐπέτρεψε τή δοκιμασία. Οἱ πόδες τοῦ Ἁγίου ἐγέμισαν πληγές. Ἔτσι, δοξολογώντας τό Ὄνομα τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἐκοιμήθηκε τό ἔτος 1461. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰννοκεντίου,  μητροπολίτου Μόσχας καί ἱεραποστόλου τῆς Ἀλάσκας.

    Ὁ Ἅγιος Ἰννοκέντιος ἐγεννήθηκε στίς 26 Αὐγούστου 1797 στό χωριό Ἀνζίσκογιε τῆς Σιβηρίας τῆς ἐπαρχίας Ἰρκούτσκ, ἀπό πτω-χούς καί εὐσεβεῖς γονεῖς, τόν Εὐσέβιο καί τή Θέκλα Ποπλώφ. Τό κατά κόσμον ὄνομά του ἦταν Ἰωάννης, πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάν-νου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Νηστευτοῦ († 2 Σεπτεμ-βρίου).

    Στή συνέχεια σπουδάζει στό ἐκκλησιαστικό σεμινάριο τοῦ Ἰρκούτσκ. Ἕνα χρόνο πρίν τελειώσει τίς σπουδές του, τό 1817,  νυμφεύεται τήν Αίκατερίνα, θυγατέρα ἱερέως, καί χειροτονεῖται στίς 13 Μαΐου τοῦ ἰδίου ἔτους διάκονος. Διορίζεται στό ναό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἰρκούτσκ. Στίς 28 Μαΐου 1821 ὁ Ἅγιος χειροτονεῖται πρεσβύτερος. Μετά ἀπό λίγο, τό 1823, ἀναχωρεῖ, μέ τήν οἰκογένειά του, γιά τήν Ἀμερική. Φθάνει στό νησί Οὐλανάσκα, στήν Ἀλάσκα, καί ἀρχίζει τό ἱεραποστολικό του ἔργο. Μαθαίνει τή γλώσσα τῶν Ἀλλεούτιων σέ σύντομο χρονικό διάστημα καί χωρίς ἀργοπορία μεταφράζει λειτουργικά κείμενα καί περικοπές τῆς Ἁγί-ας Γραφῆς. Στή συνέχεια συντάσσει τήν πρώτη γραμματική τῆς γλώσσας τῶν ἰθαγενῶν καί συνεχίζει τό ἱεραποστολικό συγγραφικό ἔργο του. Στά δέκα χρόνα τῆς παραμονῆς του στήν Οὐναλάσκα δέν ἔμεινε οὔτε ἕνας ἰθαγενής εἰδωλολάτρης. Ἡ ἱεραποστολή προχώ-ρησε καί στήν εὐρύτερη περιοχή. Ἐπέρασαν ἔτσι δεκαπέντε ὁλόκλη-ρα χρόνια.

    Ὁ Ἅγιος ἐπιστρέφει μέ τήν οἰκογένειά του στή Μόσχα τό 1838 καί τοποθετεῖται στόν καθεδρικό ναό Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεο-τόκου στό Κρεμλῖνο. Ὅμως, στίς 25 Νοεβρίου 1835, ἡ πρεσβυτέρα Αἰκατερίνη πεθαίνει ἀνήμερα στήν ἑορτή της. Ὁ Ἅγιος μέ τή συμ-βουλή τοῦ Μητροπολίτου Μόσχας Φιλαρέτου κείρεται μοναχός στίς 27 Νοεβρίου 1840 καί λαμβάνει τό ὄνομα Ἰννοκέντιος, πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Ἰννοκεντίου τοῦ Ἰρκούτσκ († 26 Νοεμβρίου). Ἡ κουρά του ἔγινε ἀπό τόν ἴδιο τό Μητροπολίτη Μόσχας. Στίς 13 Δεκεμβρίου 1840 ἐκλέγεται Ἐπίσκοσπος Καμτσάτκας, Κουρίλλων καί Ἀλλεου-τίων Νήσων, ἐνῶ συγχρόνως τοῦ δίδεται ἡ κανονική ἐξουσία γιά ὅλες τίς ἀπομακρυσμένες ἱεραποστολικές περιοχές. Ἡ ἕδρα του ἦτααν ἡ πόλη Σίτκα.

    Τό ἔργο του στήν Ἀλάσκα εἶναι τεράστιο. Ἐργάζεται μέσα σ’ ἕνα ἀφάνταστα δύγκολο περιβάλλον, διατρέχοντας τίς παγωμένες ἐκτάσεις, κινδυνεύοντας συνεχῶς. Ἡ ἵδρυση σχολείων ἀποτελεῖ κύριο μέλημά του. Γράφει γι’ αὐτό, τό 1845, στό Μητροπολίτη Μό-σχας Φιλάρετο: «Προσπάθησα νά διδάξω ὅλα τά παιδιά τοῦ Θεοῦ. Ἄν οἱ Ἀλλεουτιανοί μέ ἀγαποῦν, τό κάνουν μόνο γιατί τούς ἔχω διδάξει».

    Τήν ἴδια περίοδο, μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ρωσίας, ἡ ἐπισκοπή τοῦ Ἁγίου Ἰννοκεντίου ἐπεκτείνεται περιλαμβάνοντας στούς κόλπους της ὅλη τή Γιακουτία καί ἡ ἕδρα μετατίθεται ἀπό τήν πόλη Σίτκα στό Γιακούτσκ τῆς Σιβηρίας. Νέοι ἱεραποστολικοί ἀγῶνες.

    Ὁ Ἅγιος Ἰννοκέντιος εἶναι πλέον 70 ἐτῶν καί ἔχει χάσει τίς σωματικές του δυνάμεις ὑποφέροντας πολύ ἀπό τά μάτια του. Ἡ ἐπιθυμία του ἦταν νά παραιτηθεῖ καί νά ἐγκαταβιώσει σέ κάποιο μοναστήρι. Ὅμως, ὁ Θεός πού κηδεμονεύει τήν ἱστορία τοῦ κόσμου, οἰκονόμησε ἀλλιῶς τά πράγματα. Στίς 25 Μαῒου 1868 ἐκλέγεται Μητροπολίτης Μόσχας.

    Καί ἀπό τή νέα αὐτή  ἔπαλξη ἐργάσθηκε σκληρά. Παρέδωσε τήν ἁγία ψυχή του στόν Κύριο τό Μέγα Σάββατο, στίς 31 Μαρτίου τοῦ ἔτους 1879, καί ἐνταφιάσθηκε στή Λαύρα τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ Σεργίου[5].

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν!

[1] Γάγγρα ἤ Γάγγραι: ἀρχαία πόλη τῆς Παφλαγονίας. Ἡ σπουδιαότητα τῆς πόλεως τῶν Γαγγρῶν φαίνεται ἐκ τοῦ ἐπί Λέοντος τοῦ Σοφοῦ (886-911 μ.Χ.) δημοσιευθέντος Συνταγματίου, τοῦ περιέχοντος τήν ἱεραρχική τάξη τπων ὑπαγομένων Μητροπόλεων στήν κανονική δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Σέ αὐτό ἡ Μητρόπολις Γαγγρῶν κατεῖχε τήν 15η θέση. Στήν πόλη αὐτή συνῆλθε καί τό ἔτος 358 μ.Χ. τοπική Σύνοδος.

[2] Νοβατιανοί: ὀπαδοί τοῦ Νοουτιανοῦ ἤ Νοβατιανοῦ. Ἀπέρριπτε τήν παροχή συγγνώμης ὑπό τῆς Ἐκκλησίας στούς βαρέως ἁμαρτάνοντες ἔστω καί μετά τήν ἐκτέλεση τῆς μετάνοιας. Σέ αὐτούς συνιστοῦσαν ἰσόβεια ὑπομονή, μέχρις ὅτι ἀπο-φανθεῖ περί αὐτῶν ὁ Θεός κατά τή μέλλουσα κρίση. Ὀνόμαζαν τούς ἑαυτούς τους «Καθαρούς» καί ἐβάπτιζαν ἐκ νέου τούς προσερχόμενους σέ αὐτούς.

[3] Παρισινός Κῶδιξ 1623 φ. 143β.

[4] Λέξη πού ὑποδεικνύει μία τσάντα ἤ ἕνα πουγκί γιά χρήματα καί πού σύμφωνα μέ μία ἀνεπιβεβαίωτη φήμη τοῦ εἶχε δωρίσει ὁ Χάνης τῶν Μογγόλων.

[5] Γεωργίου Ἐμμ. Πιπεράκη, Ἅγιοι τῆς Ἀλάσκας, Ὀρθόδοξο Συναξάρι, ἐκδ. Μυριόβι-βλος, Ἀθήνα, 2004, σελ. 35-57.

Πρόσφατα Άρθρα

Η Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας–Στερεάς Ελλάδας στον Μητροπολίτη Φθιώτιδος
Εκκλησία της Ελλάδος

Η Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας–Στερεάς Ελλάδας στον Μητροπολίτη Φθιώτιδος

23 Σεπτεμβρίου 2025

Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών επισκέφθηκε σήμερα Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2025 η νέα Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας –...

Read more
Η ΠΡΕΒΕΖΑ ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Πατριαρχεία - Αυτοκέφαλες Εκκλησίες

Δεσμεύτηκε η περιουσία των δύο ξενοδόχων και του επισκόπου που πούλησαν την «παραλία του Αλέξη Ζορμπά» στα Χανιά

23 Σεπτεμβρίου 2025

Με μια κίνηση - μήνυμα για το εύρος και τη σοβαρότητα της υπόθεσης, η Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από...

Read more
ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΟΥ ΙΘ’ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΟΥ ΙΘ’ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ

23 Σεπτεμβρίου 2025

Άρχισαν χθες, 22 Σεπτεμβρίου 2025, οι εργασίες του ΙΘ’ Πανελληνίου Λειτουργικού Συμποσίου Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων, το οποίο διορ- γανώνει η...

Read more
Άφιξη Μητροπολίτου Καλαμαριάς Ιουστίνου και Αγιορείτου Ιερομονάχου Χρυσοστόμου στο Σύδνεϋ
Εκκλησία της Ελλάδος

Άφιξη Μητροπολίτου Καλαμαριάς Ιουστίνου και Αγιορείτου Ιερομονάχου Χρυσοστόμου στο Σύδνεϋ

23 Σεπτεμβρίου 2025

Την Τρίτη, 23 Σεπτεμβρίου, αφίχθησαν στο Σύδνεϋ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος και ο Πανοσιολογιώτατος Ιερομόναχος...

Read more
ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΧΑΛΚΙΔΟΣ

23 Σεπτεμβρίου 2025

Τη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2025, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος τέλεσε τον Αγιασμό ενάρξεως του νέου σχολικού...

Read more
Ἁγιασμός στό Πανεπιστήμιο Πατρῶν γιά τό νέο Ἀκαδημαϊκό ἒτος
Εκκλησία της Ελλάδος

Ἁγιασμός στό Πανεπιστήμιο Πατρῶν γιά τό νέο Ἀκαδημαϊκό ἒτος

23 Σεπτεμβρίου 2025

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐτέλεσε τήν Δευτέρα, 22.9.2025, τόν Ἁγιασμό μέ τήν ἒναρξη τῆς νέας ἀκαδημαϊκῆς χρονιᾶς, στό...

Read more
Πανήγυρις Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Κήπων
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανήγυρις Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Κήπων

23 Σεπτεμβρίου 2025

Την Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2025, η Εκκλησία μας εόρτασε την Σύλληψη του Αγίου ένδοξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Στην...

Read more
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΤΡΟΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗ ΟΙΚΙΑ ΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΥ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΤΡΟΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗ ΟΙΚΙΑ ΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΥ

23 Σεπτεμβρίου 2025

Στην Ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Αργυροκάστου κ. Ναθαναήλ και στο Αρχιερατικό Συλλείτουργο, που τελέστηκε με την ευκαιρία αυτή, συμμετείχε ο...

Read more
«Δέν λησμονοῦμε τήν Γενοκτονία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας»
Εκκλησία της Ελλάδος

«Δέν λησμονοῦμε τήν Γενοκτονία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας»

23 Σεπτεμβρίου 2025

Σέ κλῖμα βαθειᾶς συγκίνησης, τιμήθηκαν τά θύματα τῆς Μικρασιατικῆς Γενοκτονίας, μέ ἱερά μνημόσυνα, ὁμιλίες, λιτανεῖες καί καταθέσεις στεφάνων στόν Ἀνδριάντα...

Read more
Σερρών Θεολόγος: «Το έργο της δικαιοσύνης και των λειτουργών της είναι άξιο σεβασμού, αναντικατάστατο, ουσιαστικό και κορυφαίο σε μία ευνομούμενη πολιτεία»
Εκκλησία της Ελλάδος

Σερρών Θεολόγος: «Το έργο της δικαιοσύνης και των λειτουργών της είναι άξιο σεβασμού, αναντικατάστατο, ουσιαστικό και κορυφαίο σε μία ευνομούμενη πολιτεία»

23 Σεπτεμβρίου 2025

Παρουσία του Προϊσταμένου του Πρωτοδικείου Σερρών κ. Κωνσταντίνου Γκόφα, της Προϊσταμένης Εισαγγελίας Πρωτοδικών Σερρών κ. Ευστρατίας Μεγγέ και άλλων δικαστικών...

Read more
Η ζωή του πιστού είναι μια αντιστροφή στο ρεύμα του ποταμού της αμαρτίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Η ζωή του πιστού είναι μια αντιστροφή στο ρεύμα του ποταμού της αμαρτίας

23 Σεπτεμβρίου 2025

Στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Καμινίων ιερούργησε χθες Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας...

Read more
Στήν Ἀγχίαλο Μπουργκάς Βουλγαρίας μέ τήν Παιδική Χορωδία τῆς Ἱ.Μ. Καστορίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Στήν Ἀγχίαλο Μπουργκάς Βουλγαρίας μέ τήν Παιδική Χορωδία τῆς Ἱ.Μ. Καστορίας

23 Σεπτεμβρίου 2025

Τό τριήμερο 19 ἕως 21 Σεπτεμβρίου 2025, ἡ Παιδική Χορωδία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστορίας ταξίδεψε στήν Ἀγχίαλο Μπουργκάς Βουλγαρίας, προσκεκλημένη...

Read more
ΗΜΕΡΙΔΑ – ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ «ΛΥΔΙΑ»
Χωρίς κατηγορία

ΗΜΕΡΙΔΑ – ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ «ΛΥΔΙΑ»

22 Σεπτεμβρίου 2025

Συνεχίζοντας μία πνευματική παράδοση πολλών ετών, που αντλεί τις ρίζες της, από τον αείμνηστο γέροντα Θεόφιλο Ζησόπούλο, η Χριστιανική Αδελφότητα...

Read more
Ανακοινωθέν αποφάσεων ΔΙΣ μηνός Νο­εμ­βρίου
Εκκλησία της Ελλάδος

Περὶ τῆς Φωτογραφικῆς Ἐκθέσεως «”Σὲ ὑπέρμαχον ἡ Οἰκουμένη”: Ὁ ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλήτης στὰ Βαλκάνια»

22 Σεπτεμβρίου 2025

Τὸ περιοδικὸ Θεολογία τοῦ Κλάδου Ἐκδόσεων τῆς Ἐπικοινωνιακῆς καὶ Μορφωτικῆς Ὑπηρεσίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σὲ συνεργασία μὲ τὸ Εὐρωπαϊκὸ...

Read more
Ο Μητροπολίτης Κίτρους στο Αργυρόκαστρο για την  Ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη κ. Ναθαναήλ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο Μητροπολίτης Κίτρους στο Αργυρόκαστρο για την Ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη κ. Ναθαναήλ

23 Σεπτεμβρίου 2025

Το διήμερο 20-21 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος μετέβη στο Αργυρόκαστρο της Βορείου Ηπείρου για...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Γιατί εκδηλώνονται οι κακίες στον άνθρωπο;
Κηρύγματα

Κυριακή μετά την Ύψωση. Ο Σταυρός στη ζωή μας.

20 Σεπτεμβρίου 2025

“Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι.“ Στην επί του Όρους ομιλία...

Τα άγια προσκυνήματα και η δαιμονοποίηση: μια «άσπονδη» συνύπαρξη

Τα αληθινά κέρδη ή οι ζημιές φαίνονται μόνο με τα μέτρα της αιωνιότητας

20 Σεπτεμβρίου 2025
Ο ταπεινός ποτέ δεν πέφτει

Ἡ ὑψίστη ἀξία τοῦ ἀνθρώπου

19 Οκτωβρίου 2023
Παλαιές μαρτυρίες γιά το σημείο του Τιμίου Σταυρού που φάνηκε στα Ιεροσόλυμα

Όχι επανάσταση, αλλά ανάσταση (Κυριακή μετά την Ύψωση)

17 Σεπτεμβρίου 2022
Αναζητώντας σήμερα τον «τύπο» και τον «τόπο» του Χριστού

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού – Θέλει αυταπάρνηση

17 Σεπτεμβρίου 2022
Αυλώνος Χριστόδουλος: «Η ΕΛΠΙΔΑ»

Η Σωτηρία προέρχεται από το Χριστό

19 Σεπτεμβρίου 2021
«Zητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»

Το μήνυμα του Ευαγγελίου της Κυριακής μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

18 Σεπτεμβρίου 2021
Ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός ως πανοπλία

«Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;»

19 Σεπτεμβρίου 2020
Η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου στο Μπραχάμι

Αυταπάρνηση και οικογένεια – Κυριακή μετά την Ύψωση

19 Σεπτεμβρίου 2020
Η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου στο Μπραχάμι

«Χριστώ συνεσταύρωμαι»

19 Σεπτεμβρίου 2020
“Μη τοίνυν επαισχυνθής τοσούτον αγαθόν”

Η Θεολογία του Σταυρού και του Εσταυρωμένου Κυρίου μας

15 Σεπτεμβρίου 2018
Η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στη Νέα Ιωνία

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

15 Σεπτεμβρίου 2018
Αναζητώντας σήμερα τον «τύπο» και τον «τόπο» του Χριστού

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού – Σταυρώθηκε για μένα (Αποστολικό Ανάγνωσμα)

14 Σεπτεμβρίου 2019
Η Ακολουθία των Αγίων Παθών στον Ι.Ν. Aγ. Δημητρίου στο Μπραχάμι

Το ζωηφόρο “σκάνδαλο” του Σταυρού

14 Σεπτεμβρίου 2019

Κυριακής μετά την Ύψωση Αποστολικό ανάγνωσμα

14 Σεπτεμβρίου 2019

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ Ευαγγέλιο : Μαρκ. 8,34-9,1 ΒΑΣΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ, Μαρκ, 8,34,9-1 Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μαρκ. 8,34 – 9, 1 (16-9-2012)

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού – Τί συμβολίζει ὁ Σταυρός (β΄)

16 Νοεμβρίου 2023

Σωτήρια υπέρβαση Toυ Χρηστάκι Ευσταθίου Θεολόγου

21 Αυγούστου 2014

Προς αναζήτηση νοήματος για τη ζωή-Κυριακή μετά την Ύψωσιν

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή μετά την ύψωση του Σταυρού

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή Μετά την Ύψωσιν Το Ευαγγέλιο της εορτής, η απόδοσή του στην νεοελληνική.

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ – 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή μετά την Ύψωση

21 Αυγούστου 2014

15 Σεπ 2012 Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού -«Ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν».

21 Αυγούστου 2014
Next Post
Η εκκλησιαστική εκπαίδευση στο επίκεντρο της 11ης επετειακής εΗκδήλωσης της Ι.Μ. Φθιώτιδος

Η εκκλησιαστική εκπαίδευση στο επίκεντρο της 11ης επετειακής εΗκδήλωσης της Ι.Μ. Φθιώτιδος

Διαδικτυακή η φετινή λήξη της Σχολής Νοηματικής Γλώσσας  της Ι.Μ. Χαλκίδος

Διαδικτυακή η φετινή λήξη της Σχολής Νοηματικής Γλώσσας της Ι.Μ. Χαλκίδος

Συναξάρι 1ης Ἀπριλίου

Συναξάρι 1ης Ἀπριλίου

Φθιώτιδος Συμεών: «Χαλεπόν η πανδημία, χαλεπότερον η αμετανοησία»

Φθιώτιδος Συμεών: «Χαλεπόν η πανδημία, χαλεπότερον η αμετανοησία»

Χειροτονία νέου Διακόνου στην Κάρπαθο

Χειροτονία νέου Διακόνου στην Κάρπαθο

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist