του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου, Δρ. Θεολογίας
Ἡ Τεκτονική Στοά ἀποτελεῖ τόν «πυρήνα» τῆς ὀργάνωσης τοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ. Κάθε νέα Στοά πρέπει νά ὑπόκειται σέ μία κανονική Μεγάλη Στοά ἤ Μεγάλη Ἀνατολή. Ἡ Στοά εἶναι ὑποχρεωμένη νά ἀκολουθεῖ τίς ὁδηγίες τῆς Μεγάλης Στοᾶς στήν ὁποία ὑπόκειται ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐφαρμογή τῶν Συνταγμάτων, ὅμως κατά τά ἄλλα εἶναι ἀνεξάρτητη διοικητική μονάδα. Μία Στοά πρέπει νά ἔχει Τακτικές καί προγραμ-ματισμένες συνεδριάσεις, ὅπου θά λαμβάνουν χώρα οἱ τεκτονικές ἐργασίες τῶν μελῶν της, καί πρέπει νά συνέρχεται μόνο στήν ἕδρα της, (ἐκτός ἐκτάκτων περιπτώσεων). Ἁρμοδιότητα τῆς Στοᾶς εἶναι ἡ μύηση καί προαγωγή τῶν μελῶν της, ἡ ἐγκατάσταση τοῦ Σεβασμίου Διδασκάλου καί τῶν Ἀξιωματικῶν της, ἡ ἀπόκτηση καί διατήρηση τῶν κοσμημάτων καί κειμηλίων της, ἡ ἐνδυνάμωση τῶν δεσμῶν ἀνάμεσα στίς οἰκογένειες μέσω τῶν διαφόρων ἐκδηλώσεων πού ὀργανώνει καί διάφορα ἄλλα θέματα σέ ἐπίπεδο βάσης, (μή περιοριστικά).
Ἡ Στοά εἶναι ἡ μόνη Ἀρχή πού μπορεῖ νά μυήσει κάποιον στόν Ἐλευθεροτεκτονισμό καί ὅταν γίνεται κάτι τέτοιο ὁ νέος Ἐλευθεροτέκτων ἀποκαλεῖ αὐτή τήν Στοά ὡς «μητρική» του, ἰσοβίως. Ἕνας Διδάσκαλος Ἐλευθεροτέκτων ἔχει τό δικαίωμα νά ἐπισκέπτεται ὅποια Στοά, ὑποκείμενη στή Μεγάλη Στοά του, ἐπιθυμεῖ. Ἐπίσης, μπορεῖ νά ἐπισκεφθεῖ καί ὁποιαδήποτε ἄλλη Στοά ἐπιθυμεῖ, ἀρκεῖ αὐτή νά ὑπόκειται σέ κάποια Μεγάλη Στοά πού νά εἶναι ἀμοιβαία ἀναγνωριζόμενη μέ τή δική του. Ἐκτός τῆς συνδρομῆς του καί τῆς συμμετοχῆς του στή «μητρική» του Στοά, ἕνας Διδάσκαλος Ἐλευθεροτέκτων μπορεῖ καταβάλλοντας ἐπιπλέον συνδρομή νά εἶναι μέλος καί ἄλλων Στοῶν, πού ὅμως πρέπει νά ὑπόκεινται στήν ἴδια Μεγάλη Στοά μέ τή δική του.
Ὁ ὅρος «Στοά» συνηθίζεται νά ἀναφέρεται στό χῶρο πού συνεδριάζουν οἱ Ἐλευθεροτέκτονες, ὅμως ὁ ὅρος πιό πολύ ἀναφέρεται στούς ἴδιους τούς Ἐλευθεροτέκτονες πού συνεδρι-άζουν. Ἔτσι «Στοά» στήν πραγματικότητα εἶναι οἱ συνεδρι-άζοντες Ἐλευθεροτέκτονες. Οἱ Στοές, ὡς κτίρια, ἀναφέρονται ἀνά περιπτώσεις ὡς «Ναοί». Διαφορετικές Στοές πού συνεδρι-άζουν οἱ Τεκτόνες, μπορεῖ νά μεταχειρίζονται τόν ἴδιο χῶρο τῆς Στοᾶς σέ διαφορετικές ὧρες καί ἡμέρες. Οἱ πρῶτες Στοές συνεδρίαζαν ὅπου μποροῦσαν καί συχνά οἱ Τεκτονικές ἐργασίες γίνονταν σέ καπηλειά. Οἱ περισσότερες Στοές ἀπαρτίζονται ἀπό Ἐλευθεροτέκτονες πού ζοῦν σέ κάποια συγκεκριμένη περιοχή. Σέ κάποιες Στοές ἡ συμμετοχή ἀπαιτεῖ πλήρωση ἰδιαίτερων κριτηρίων, πού ἔχουν κυρίως σχέση μέ τό κοινωνικό ὑπόβαθρο ἤ τήν καταγωγή. Ἐπίσης ὑπάρχουν «Ἐρευνητικές Στοές», οἱ ὁποῖες κάνουν μέλη τους μόνο Διδασκάλους Ἐλευθεροτέκτονες καί ἀσχολοῦνται μέ τή Φιλοσοφία τοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ καί τήν Ἱστορία του. Ὁ Τεκτονισμός τοῦ Α&Α.Σ.Τ. εἶναι ἕνας, ἑνιαῖος καί ἀδιαίρετος στόν σύνολό του, ἀπό τόν 1ο μέχρι καί τόν τελευταῖο 33ο βαθμό. Ὁ χωρισμός του σέ δύο μέρη, τόν Συμβολικό Τεκτονισμό (βαθμοί 1 ἕως καί 3) καί τόν Φιλοσοφικό Τεκτονισμό (βαθμοί 4 ἕως 33), εἶναι μόνο διοικητικός ἐξυπηρε-τώντας συγκεκριμένους ὀργανωτικούς σκοπούς καί μόνον.
Ἡ Μεγάλη Στοά τῆς Ἑλλάδος τοῦ Α&Α.Σ.Τ. εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἀρχή τῶν Συμβολικῶν Στοῶν (βαθμοί 1 ἕως καί 3). Τό Ὕ. Σ. τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἀρχή τῶν Φιλοσοφικῶν Ἐργαστηρίων (βαθμοί 4 ἕως καί 32). Κάθε Τεκτονική Στοά τοῦ Συμβολικοῦ Τεκτονισμοῦ διοικεῖται ἀπό τό Συμβούλιο τῆς Στοᾶς, τό ὁποῖο ἐκλέγεται κάθε διετία ἀπό τά μέλη τῆς Στοᾶς τῶν Διδασκάλων (3ου βαθμοῦ) μέ μυστική ψηφοφορία. Ὁ πρόεδρος τῆς Στοάς ἀποκαλεῖται Σεβάσμιος, τά μέλη τοῦ Συμβουλίου Ἀξιωματικοί αὐτῆς καί χαρακτηρίζονται μέ ἰδιαίτερους τίτλους σχετικούς μέ τά συγκεκριμένα τους καθήκοντα. Ὅλες οἱ Συμβολικές Στοές τῆς Ἑλληνικῆς ἐπικρά-τειας ὑπάγονται στήν Μεγάλη Στοά τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἀπαρτίζεται ἀπό τό Μεγάλο Συμβούλιο πού ἀποτελεῖται ἀπό ἀξιωματούχους ὅπως καί στίς Συμβολικές Στοές. Ὅλα τά Φιλοσοφικά Ἐργαστήρια τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας ὑπάγονται στό Ὕπατον Συμβούλιον τῆς Ἑλλάδος καί εἶναι :
Οἱ Στοές Τελειοποιήσεως πού ἐργάζονται ἀπό τούς βαθμούς 4 ἕως 14.
Τά Περιστύλια πού ἐργάζονται ἀπό τούς βαθμούς 15 ἕως 18.
Ὁ Ἄρειος Πάγος πού ἐργάζεται ἀπό τούς βαθμούς 19 ἕως 30.
Ἡ Μεγάλη Σύνoδος πού ἐργάζεται ἀπό τούς βαθμούς 31 – 32.
Οἱ Ἐργασίες τῶν Τεκτονικῶν Στοῶν καί Ἐργαστηρίων δέν εἶναι προσιτές, οὔτε καί ἀνακοινώνονται σέ μή τέκτονες. Αὐτό εἶναι ἀναγκαῖο λόγω τοῦ ἰδιάζοντος τεκτονικοῦ τρόπου λειτουργίας καί διδασκαλίας, μέ ἀλληγορίες καί σύμβολα, ὄχι πάντοτε κατανοητά στούς μή τέκτονες, πού εἶναι δυνατόν νά ὁδηγηθοῦν σέ παρερμηνεῖες καί παρεξηγήσεις.
Κλείνοντας τή παρουσίαση αὐτή, ἐπισημαίνεται ἐκ μέρους των: Ὁ Τεκτονισμός τοῦ Α&Α.Σ.Τ. δέν διδάσκει ἤ πράττει κάτι πού ἀντιβαίνει στούς Νόμους τῆς χώρας ὅπου λειτουργεῖ, ἀντιθέτως ἀξιώνει τόν σεβασμό τους ἀπό τά μέλη του.
Ὁ Τεκτονισμός τοῦ Α&Α.Σ.Τ. δέν εἶναι μυστική Ὀργάνωση:
- Ὁ τόπος ὅπου λειτουργεῖ εἶναι γνωστός.
- Τά μέλη του δέν διστάζουν νά δηλώσουν τήν ἰδιότητά τους.
- Γίνονται τακτικά ἐκδηλώσεις καί τεκτονικές ἐργασίες προσιτές καί γιά μή τέκτονες, ὅπως οἱ Λευκές Ἑορτές.
- Οἱ Τεκτονικές Ὀργανώσεις εἶναι Νόμιμες Ἑνώσεις προσώ-πων, σύμφωνα μέ τό Ἑλληνικό Δίκαιο.
- Πόροι τῶν κανονικῶν καί νόμιμων τεκτονικῶν ὀργανώσεων εἶναι οἱ συνεισφορές τῶν μελῶν, οἱ ὁποῖες καθορίζονται στή βάση ἀποφάσεων τῶν θεσμικῶν, συλλογικῶν ὀργάνων τους. Βέβαια ὅλα αὐτά στά λόγια μόνο, στήν πράξη ὅμως δέν συμβαίνουν ὅσα ἰσχυρίζονται.