Περί θεραπείας

Από τη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία, ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, ακούσαμε, διαβάσαμε και υπέστημεν πολλά, σκληρά και πρωτοφανή. Θα μπορούσαμε, ως Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδας, να αρκεστούμε στα θεσμικά μας όρια και να σιωπήσουμε. Δεν το πράξαμε και δεν θα το πράξουμε ποτέ. Γιατί αναλογιζόμαστε το στίχο του Μ. Αναγνωστάκη «Μά ποιός μέ πόνο θά μιλήσει γιά ὅλα αὐτά;»

Μέρος του πόνου είναι και το δηλητήριο. Η κ. Πρωτοψάλτη, απαντώντας στους επικριτές της κινητής συναυλίας της, έγραψε: «Η Αγάπη η πιο σπουδαία λέξη στην εποχή μας!!! Όσο για το δηλητήριο που έσταξε από κάποιους που δεν “κατάλαβαν” ας χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς σκοπούς». Ο Δήμος Αθηναίων και η Τεχνόπολη ανέλαβαν την υλοποίηση της ιδέας της, ώστε η καλλιτέχνιδα να προσφέρει συναισθήματα μεγατόνων –όπως η ίδια γράφει- και να ανακουφίσει τους δημότες. Την διοργάνωση επικρότησε έργω και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Όμως η εικόνα που παρουσιάστηκε αποτελούσε, πέραν πάσης αμφιβολίας, παραβίαση των μέτρων που η ίδια η Πολιτεία έχει επιβάλλει με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Το πλήρωμα της Εκκλησίας μας, λαϊκοί και ιερωμένοι, έχει πιεί αρκετό δηλητήριο τους τελευταίους δύο μήνες. Και παρά ταύτα άντεχε. Μέχρι χθες. Άντεχε το κλείσιμο των Ιερών Ναών, τον αποκλεισμό από την λατρεία, την κατασυκοφάντηση των Μυστηρίων, την χυδαία απομάγευση της Μεγάλης Εβδομάδας και της Αναστάσεως, το κλείσιμο των νεκροταφείων την Μεγάλη Παρασκευή, την απαγόρευση χρήσης μεγαφωνικών εγκαταστάσεων για τη μετάδοση των θείων λειτουργιών. Άντεχε στο όνομα της στήριξης της προσπάθειας προστασίας της ζωής, αν και «οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος».

Όταν η Επιστήμη και η Πολιτεία τάσσεται υπέρ της ανθρώπινης ζωής και υπέρ του θεοδώρητου αγαθού της υγείας, είναι αυτονόητη η συμπαράσταση και συμπαράταξη της Εκκλησίας μας, η οποία αδιαλείπτως εργάζεται και προσεύχεται για τον άνθρωπο ως πλάσμα Θεού και για την ψυχοσωματική του υγεία μέσα από τα Ιερά Μυστήρια και τις αγιαστικές της πράξεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως ολότητα και όχι ως μέρος, ως πρόσωπο και όχι ως άτομο, συνιστάμενον από αυτής της συλλήψεως εκ ψυχής λογικής και σώματος. Η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να ανθίσταται σε κάθε λογική που θέλει τον άνθρωπο μόνο σάρκα ή μόνο πνεύμα. Η Θεία Λατρεία είναι το οξυγόνο των Ορθοδόξων Χριστιανών και η Θεία Ευχαριστία τροφοδοτεί και συντηρεί κάθε ορθόδοξη χριστιανική ψυχή. Η δική μας υπεύθυνη στάση, για την οποία πονέσαμε και πονάμε, δυστυχώς παρεξηγήθηκε και θεωρήθηκε λευκή επιταγή προς την Πολιτεία  να εισβάλει στο χώρο της πίστεως και της θείας λατρείας, χρησιμοποιώντας εργαλειακά και κατά βούληση την επιστήμη. Μόνο που εμείς δεν παραστήσαμε τους ειδικούς επί των επιδημιολογικών. Αντίθετα, κάποιοι πολιτικοί και επιστήμονες παριστάνουν τους ειδικούς σε θέματα πίστεως και λατρείας, πέφτοντας έξω στη συντριπτική τους πλειοψηφία.

Όλες τις προηγούμενες εβδομάδες επαινούσαν και προέβαλαν την κατ’ οίκον ψυχαγωγία και προσπαθούσαν να υποβιβάσουν και την λατρεία σε κατά μόνας και κατ΄ οίκον δραστηριότητα. Αναγνώριζαν, εμμέσως, ότι ο χειμαζόμενος λαός χρειαζόταν ψυχοπνευματική στήριξη για να ανταπεξέλθει. Αλλά δεν ήθελαν να δώσουν στην Εκκλησία την ευκαιρία να την παράσχει, με προσχήματα επιστημονικά.

Δεν επετράπη η λειτουργία των Ιερών Ναών με χωροταξικές ρυθμίσεις αντίστοιχες των σουπερμάρκετς. Δεν επετράπη η περιφορά των επιταφίων με τρόπο ανάλογο των νομίμων περιπάτων, παρότι το Σύνταγμα κατοχυρώνει την ελευθερία του συνέρχεσθαι. Δεν επετράπη η προσφορά τιμών στους νεκρούς μας με τήρηση των συνιστώμενων αποστάσεων. Δεν επετράπη η μετάδοση του Θείου Θρήνου και του Αναστάσιμου μηνύματος, με την απειλή αστυνομικών περιορισμών.

Μόλις τις προηγούμενες ημέρες, τις ιερότερες της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, είδαμε να εξαντλείται η αυστηρότητα της ΠΝΠ σε κληρικούς και λαϊκούς, Επισκόπους και Πρεσβυτέρους, οι οποίοι υπό κανονικές συνθήκες, θα επιτελούσαν ανεμπόδιστα το λειτούργημά τους. Αντίθετα, επετράπη η διοργάνωση κινητής συναυλίας, με κάλυψη, αρωγή και επιβράβευση από την Πολιτεία. Αυτή είναι η σταγόνα δηλητηρίου που ξεχείλισε το ποτήρι, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε και εμείς και οι λαϊκοί αδελφοί μας ότι στις προθέσεις κάποιων υπάρχει αντιχριστιανικό, αντιεκκλησιαστικό μένος, το οποίο εμφανίζεται με τον μανδύα της προόδου και του εξορθολογισμού.

Η αλαζονεία της οποιασδήποτε εφήμερης εξουσίας δεν μπορεί να νικήσει την πίστη μας στον Αναστημένο Χριστό και τον άνθρωπο, ως εικόνα Θεού. Η Εκκλησία καλεί τους πιστούς και απευθύνεται σε όλους με τον ίδιο τρόπο, χωρίς διακρίσεις. Στην Εκκλησία μας δεν έχει θέση η αλαζονεία της ανθρώπινης ματαιότητας. Εμείς δεχθήκαμε να μην εορτάσουμε την Ανάσταση του Κυρίου, την ώρα που βλέπουμε την εξουσία να εορτάζει μόνη της. Οι αποδέκτες της κινητής συναυλίας δεν μετείχαν σε αυτήν, ήταν θεατές σε απόσταση, λόγω της καραντίνας. Αντίθετα, δεν επετράπη σε εμάς να προσφέρουμε την εμπειρία του Θείου Πάθους και το μήνυμα της οριστικής νίκης του θανάτου από τη ζωή. Αυτό που στερήθηκε ο ανώνυμος ιερέας και ο ανώνυμος πιστός, χαρίστηκε απλόχερα στην επώνυμη αοιδό και την κοσμική εξουσία.

Η Ανάσταση ουδέποτε λαμβάνει χώρα στην καρδιά μας, στο μυαλό μας, στην ψυχή μας ή οπουδήποτε αλλού μέσα μας ή στα στενά όρια της σάρκας μας. Λαμβάνει χώρα μόνο στο πλαίσιο της ζωντανής συλλογικότητας που λέγεται Εκκλησία και συγκροτεί το σώμα των πιστών κάθε Ενορίας. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ουδείς σώζεται ή ανασταίνεται μόνος του. Σημασία δεν έχει αν πηγαίνεις ή όχι στον Ναό. Σημασία έχει πως η Εκκλησία είναι ανοικτή και σε περιμένει. Η απόλυτη προτεραιότητα της απογυμνωμένης από νόημα βιολογικής επιβίωσης δεν γίνεται αποδεκτή από τους Έλληνες Ιερείς. Γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα παύσουν κάποια πράγματα που υπερβαίνουν τη γυμνή επιβίωση και να νοηματοδοτούν τις ζωές των Χριστιανών.

Η Εκκλησία και οι ιερείς δεν θα δεχθούμε να γίνουμε το κλωτσοσκούφι κανενός, όσο σπουδαίος και αν περνιέται. Γιατί εμείς υπηρετούμε την αιώνια αλήθεια και όχι την εφήμερη. Θεραπεύουμε ανθρώπους και όχι νόσους. Ο φόβος του θανάτου δεν κλείνει, αλλά ανοίγει τους Ιερούς Ναούς για κάθε χριστιανική ψυχή. Οι Ιεροί Ναοί δεν είναι μουσεία ή εντευκτήρια, αλλά νοσοκομεία ψυχών και σωμάτων. Και για να μιλήσουμε και στη γλώσσα των πολεμίων μας, σε ποια επιδημιολογική μελέτη βασίστηκε ο περιορισμός της λατρείας; Σε ποια επιδημιολογική μελέτη βασίστηκε η απαγόρευση απόδοσης τιμών στους νεκρούς μας; Αντίθετα, τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν η Βουλγαρία, στην οποία οι Εκκλησίες δεν έκλεισαν, δεν εμφάνισε χειρότερη εικόνα από την Ελλάδα ως προς την πορεία της νόσου.

Ας ενθυμείται  ο κάθε  Άρχοντας ότι ο Ιερός κλήρος είναι ένα αμόνι πάνω στο οποίο, επί αιώνες, έχουν χαλάσει πολλά σφυριά και πως τριῶν δεῖ μεμνῆσθαι: πρῶτον μὲν ὅτι ἀνθρώπων ἄρχει, δεύτερον ὅτι κατά νόμους ἄρχει, τρίτον ὅτι οὐκ ἀεὶ ἄρχει.

Εκ του ΙΣΚΕ