Ο Σταυρός και η χάρις του Θεού

«Με τον Σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ ιατρεύονται κάθε αρρωστείες. Με τον Σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ οι Απόστολοι αναστούσαν νεκρούς και ιάτρευαν πάσαν ασθένειαν. Με τον Σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ αποστομώνει ο άνθρωπος κάθε αιρετικόν. Με τον Σταυρόν και με το Κύριε Ιησού Χριστέ αγιάζει ο άνθρωπος και πηγαίνει εις τον παράδεισον, να χαίρεται και να ευφραίνεται ωσάν οι Άγγελοι». Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός

«Πολλές φορές η δικαιολογία μας τα χαλά όλα και φεύγει η χάρις του Θεού. Αν δεν δικαιολογεί ο μοναχός τον εαυτό του και ταπεινώνεται, έρχεται πάλι η χάρις του Θεού». Αγ. Παΐσιος

«Τα έργα δεν εξαγοράζουν με κανέναν τρόπο τη Χάρη, αλλά την ελκύουν». Μητρ. Χαλεπίου Παύλος

«Η αυτομεμψία ανακεφαλαιώνει τη σχέση με τον πλησίον, υπογραμμίζει ο Γέροντας, αυτομεμψία σημαίνει να βλέπει κανείς τα ελαττώματά του και όχι τα χαρίσματα, και, αντιστρόφως, να βλέπει τα χαρίσματα των άλλων, όχι τα ελαττώματά τους». Μητρ. Χαλεπίου Παύλος

«Η αυτομεμψία είναι η πρώτη έκδηλη έκφραση της προσπάθειας για την απόκτηση της ταπεινοφροσύνης και η βασική οδός προς αυτήν την αρετή». Μητρ. Χαλεπίου Παύλος

«Είναι μερικοί που συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο σε όλους. Δεν μπορούμε όμως σε μια δακτυλήθρα να βάλουμε όσο σε ένα βαρέλι ή να φορτώσουμε ένα βόδι όσο ένα άλογο». Αγ. Παΐσιος

«Ο δε καρπός του Πνεύματος έστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια». Απ. Παύλος (Γαλ. ε, 22-23)

«Άνθρωπος ο οποίος επαινεί τον πλησίον του και κατακρίνει τον εαυτό του, φθάνει σε μέτρα αγιότητος». γ. Εφραίμ Κατουνακιώτης

«Όταν ένα θηρίο το κλείσει κανείς μέσα σ’ έναν κλειστό χώρο και δεν το τροφοδοτεί, δεν του ρίχνει τροφή, κατά φυσική συνέπεια, μετά από ένα διάστημα χρόνου θα πεθάνει. Έτσι και με το θηρίο αυτό του εγωισμού, εάν δεν το τροφοδοτούμε με υποχωρήσεις, με τη χάρη του Θεού σιγά-σιγά θα εκλείψει». γ. Εφραίμ Αριζονίτης

«Όλα τα πάθη, όλα τα αμαρτήματα, όλες οι πτώσεις έχουν την αρχή τους, την αφετηρία τους στον εγωισμό. Μεγάλο κακό. Δεν αφήνει τον άνθρωπο ήσυχο, τον τυραννά νύχτα-μέρα». γ. Εφραίμ Αριζονίτης

«Τον εγωιστή άνθρωπο ο εγωισμός τον ρεζιλεύει και τον θεατρίζει. Αυτόν τον εγωισμό καλούμεθα από τον Θεό να αγωνιστούμε να τον καταπολεμήσουμε, για να απαλλαγούμε απ’ αυτόν». γ. Εφραίμ Αριζονίτης

«Συγχώρεσε όλους τους ανθρώπους για να συγχωρεθείς από τον Θεό. Ο Θεός είναι ο μόνος καρδιογνώστης και αναγνωρίζει την ειλικρινή συγχώρεση. Η συγγνώμη πρέπει να βγαίνει από τα χείλη και από την καρδιά. Η συγγνώμη που βγαίνει μόνο από τα χείλη είναι κατώτερης ποιότητας και δείχνει τα πρώτα στάδια της ταπείνωσης. Όταν όμως είναι καρδιακή, τότε υπάρχει εσωτερική χαρά, δάκρυα ειλικρίνειας, αυτομεμψία και προσευχή». Π. Σ. Κ.

«Όποιος ακολουθεί τον Χριστό, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο θα διωχθεί. Όχι μόνο από ξένους και αγνώστους, αλλά και από το συγγενικό του περιβάλλον. Χρειάζεται ανδρεία διά της Θείας Χάριτος για την απόκτηση πείρας στον δύσκολο αυτόν αγώνα και ταπεινοφροσύνη. Αν γίνει ο άνθρωπος ταπεινός, υψώνεται από τον Θεό και αντιμετωπίζει τις δοκιμασίες με τη βοήθεια». Π. Σ. Κ.

«Η σιωπή όταν συνδυάζεται με προσευχή, φέρνει καρπούς μεγάλους. Όταν όμως συνδυάζεται με κακούς λογισμούς, δημιουργεί διαταραχές». Π. Σ. Κ.

«Έχεις εγωισμό, σου φταίνε οι άλλοι. Έχεις χαριτωθεί με ταπεινοφροσύνη, σε όλα σου φταίει ο εαυτός σου». Π. Σ. Κ.

«Η κατάργηση του ιδίου θελήματος είναι αυτή που δημιουργεί τις προϋποθέσεις να αφεθεί εξ ολοκλήρου ο άνθρωπος στο θέλημα του Θεού. Όταν έχω θέλημα, πώς να εμπιστευτώ τον Θεό;». Π. Σ. Κ.

«Η γλυκύτητα από τα δάκρυα της κατάνυξης ξεπλένει και υπερκαλύπτει κάθε πικρία της ματαιότητος». Π. Σ. Κ.

«Ο γογγυσμός είναι το ανικανοποίητο που νοιώθουμε στη ζωή μας και προέρχεται από ένα μειονεκτικό εγώ». γ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

«Να αγαπάς, όχι επειδή πρέπει. Να αγαπάς για να αγαπάς». γ. Παρθένιος Αγιοπαυλίτης

«Απόφυγε τας εν άστει διατριβάς ως μυρίων κακών αφορμάς…». Μ. Βασίλειος

«Όταν μας κατηγορούν, όταν μας συκοφαντούν, όταν μας πειράζουν, όταν μας ταπεινώνουν, όταν μας αδικούν, πρέπει κι εμείς να συγχωρούμε. Με οποία καρδιά, με οποία δύναμη, με οποία διάθεση προσφέρουμε τη συγχωρητικότητά μας, όχι εκατονταπλάσια, αλλά μυριοπλάσια θα είναι τα αντίστοιχα αγαθά, που θα λάβουμε από τον Θεό. Να ο δρόμος! Να πώς ακριβώς μπορούμε να σωθούμε! Να η πύλη από την οποία θα εισέλθουμε στη Βασιλεία των ουρανών!». γ. Εφραίμ Αριζονίτης

«Ο άνθρωπος πλανάται, κυρίως όταν υπερτονίζει ένα πνευματικό χάρισμα, ήτοι τη νηστεία, την αγρυπνία, τα δάκρυα, την ευχή, την ησυχία, το μοναχικό σχήμα κ.λπ.». γ. Ιωσήφ Ησυχαστής

«Άλλη της ιερωσύνης η χάρις. Άλλη του σχήματος. Άλλη των μυστηρίων. Άλλη η ενέργεια χάριτος της ασκήσεως. Όλα εξέρχονται από μίαν πηγήν, αλλά διαφέρει το ένα του ετέρου τη υπεροχή και τη δόξη». γ. Ιωσήφ Ησυχαστής

«Όταν σταματά η προσευχή, τότε ο άνθρωπος παύει να θεολογεί, έστω και αν συγγράφει θεολογικές διατριβές». Μητρ. Ναυπάκτου Ιεροθέος

«Ο Θεός δεν θέλει κλαψουρίσματα και κακομοιριές. Θέλει χαρά, ειρήνη και δοξολογία με αγαλλίαση και αγάπη». γ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Είπε γέρων: «Ω Κύριε Ιησού, δίνε μας φωτισμό να σε εννοούμε, δίνε μας γνώση να σε αγαπούμε, δίνε μας πνευματική αίσθηση να σε θαυμάζουμε, φλόγιζε την καρδιά μας να σε λατρεύουμε και δίνε μας κατάνυξη να κλαίμε τις αμαρτίες μας και δάκρυα γλυκά για να σε δοξάζουμε…».

Ποιον να ψηφίσουμε γέροντα; «Βρε παιδιά, κοιτάξτε εδώ πέρα: όλες οι ελιές ίδιες είναι και όλες έχουν δάκο, όμως άλλες έχουν εκατό τοις εκατό, ενώ άλλες πενήντα τοις εκατό. Εμείς, λοιπόν, εφόσον έχουμε ανάγκη από ελιές, πρέπει να κοιτάξουμε ποιες έχουν τον λιγότερο δάκο, γιατί διαφορετικά δεν γίνεται». Αγ. Παΐσιος

«Εκείνοι που αγαπούν αληθινά και αγωνίζονται σωστά, ανέχονται με αγάπη, θυσιάζονται, στερούνται και αναπαύουν τον πλησίον τους, που είναι ο Χριστός». Αγ. Παΐσιος

«Ας μάθει ο άνθρωπος (που θέλει να εγκαταλείψει τη σύζυγό του και να γίνει μοναχός) ότι η μοναχική ζωή, σ’ αυτόν που την επιθυμεί, δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιμελής τήρηση των σωτηρίων εντολών του θείου και προσκυνητού Ευαγγελίου του Χριστού». Αγ. Μάξιμος ο Γραικός

«Να ξέρουμε όμως εμείς, οι ευσεβείς, ότι όσο βρισκόμαστε στην αμαρτία, δηλαδή στην παράβαση των θείων εντολών του Χριστού, του Θεού, ακόμη και αν διαβάζουμε όλες τις προσευχές των όσιων, τα τροπάρια, τα κοντάκια και τους κανόνες κάθε μέρα και κάθε ώρα, δεν θα καταφέρουμε με αυτό τίποτα. Επειδή ο ίδιος ο Κύριος, ο Χριστός, σαν με μομφή και παράπονο, λέγει σε μας: “Τι δε με καλείτε Κύριε, Κύριε, και ου ποιείτε α λέγω;”». Αγ. Μάξιμος ο Γραικός

«Ο Αγ. Χρυσόστομος επαινεί τον Ιώβ όχι στον πρότερό του βίο, που ήταν ελεήμων, οικτίρμων, που ήταν φιλόξενος, που ήταν της προσευχής άνθρωπος, όχι. Την υπομονή που έκανε εις την μεγάλην δοκιμασίαν που του παρεχώρησε ο Θεός, στον πειρασμό, στην ασθένειά του -επαινεί- ». γ. Εφραίμ Κατουνακιώτης

«Η συμμετοχή στις ιερές ακολουθίες είναι μία διδασκαλία, είδος σχολείου! Μόνο όταν φοίτησα στη Θεολογική Σχολή, διαπίστωσα τι θησαυροί υπάρχουν στις ιερές ακολουθίες». γ. Θεόφιλος Παραϊάν  

«Γέροντα, πώς μπορώ να τηρώ τον νου με τόσες μέριμνες που έχω στο Μοναστήρι; Απάντηση: Όταν όλα γίνονται εις δόξαν Θεού, αυτό είναι τήρησις νοός». γ. Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»