Επί τη συμπληρώσει πέντε ετών από της κοιμήσεως του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου, κυρού Στέργιου Νούσια, αναδημοσιεύουμε το αφιέρωμα σεβασμού και μνήμης που είχε δημοσιευθεί την 6η Μαρτίου 2015.
*****
Εκοιμήθη πλήρης ημερών προ ολίγου καιρού, ο αγαθός λευίτης του Ευαγγελίου, την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015, ο μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος π. Στέργιος Νούσιας.
Ο αείμνηστος εγεννήθη εις το χωρίον Κουτσούφλιανη της Παναγίας Τρικάλων. Έλαβε και τούς δύο βαθμούς της ιερωσύνης απο τον αοίδημο Μητροπολίτη Γρεβενών Χρυσόστομο.
Αργότερα ο μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Αλέξιος τον ενέταξε εις το δυναμικόν του ι.κλήρου της Μητροπόλεως του, χειροθετώντας τον παραλλήλως πρωτοπρεσβύτερο και πνευματικό. Τον τοποθέτησε δε ως εφημέριο εις την ενορίαν Κοιμήσεως της θεοτόκου Κλοκοτού Τρικάλων.
Ο Δωρεοδότης Κύριος χάρισε σε αυτόν και εις την μακαριστήν πρεσβυτέραν του Αγγελική πέντε παιδιά από τα οποία απέκτησαν δώδεκα εγγόνια και έξι δισέγγονα!
Παρά την πολυμελή όμως οικογένεια που είχε και εις την οποία εστάθη αληθινός στυλοβάτης ως άλλος πατριάρχης Αβραάμ, δεν παραμελούσε διόλου τα λειτουργικά και ποιμαντικά του καθήκοντα.
Εις όλη την ιερατική του πορεία αντιμετώπισε πολλά προβλήματα, από εχθρούς κυρίως της ορθοδόξου πίστεως, δια τους οποίους έδωσε πολλούς αγώνες από τους οποίους όμως εξήλθε αλώβητος και νικητής, διασώζοντας και τον εαυτό του αλλά και το ποίμνιο που του εμπιστεύθει ο θεός.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά ανέφερε ο πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Τρίκκης π.Χρυσόστομος “όλη του η ζωή ήταν σαν μία γλάστρα με ένα λουλούδι που μοσχοβολούσε, ένα πρόσφορο που μοιράζονταν ως αντίδωρο σε όλους τους πιστούς…”
Το πολύπλευρο έργο του στην διακονία της Εκκλησίας ήταν πρότυπο παραδειγματισμού για κάθε νέο κληρικό.
Επέστρεψε από την πλάνη και την αίρεση πολλές ψυχές υπέρ Χριστός απέθανεν, βαπτίζοντας πολλούς αδελφούς μας, εισαγάγων αυτούς εις την αγκάλη της ορθοδόξου εκκλησίας μας.
Λειτουργούσε ανελλιπώς λαμβάνων δύναμη και ελπίδα για την συνέχιση του ποιμαντικού του έργου.
Στήριζε ηθικώς και υλικώς άπορες οικογένειες.
Έδωσε συμμαρτυρίες για πολλούς κληρικούς που ήθελαν να λάβουν την αγία ιερωσύνη.
Ως έμπειρος πνευματικός εξομολογούσε πλήθος ανθρώπων οι οποίοι έβρισκαν ανάπαυση και ηρεμία κάτω από το πετραχήλιον του.
Άκουγε τον εξομολογούμενο με πολύ προσοχή δια να του δώσει και το αντίστοιχο πνευματικό φάρμακο πρός ίασιν και λύτρωσιν της ψυχής του.
Δάκρυζε και συνέπασχε με την πεπτωκεία εικόνα του θεού που είχε απέναντι του.
Είχε διάκριση και ευγένεια ψυχής.
Δεν έφερνε τον εξομολογούμενο σε δύσκολη θέση.
Έδειχνε μακροθυμία και ανεκτικότητα απέναντι του, οχι όμως και προς την αμαρτία.
Ήταν υπέρ της συχνούς θείας μεταλήψεως δι αυτό και οι κανόνες που έβαζε πάντοτε πρόσεχε να μην απομακρύνουν τον εξομολογούμενο από την θ.Κοινωνία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Έχοντας συναίσθηση και της δικής του αμαρτωλότητος εξομολογούνταν και ο ίδιος τακτικότατα λευκαίνοντας την ψυχή του.
Η εξόδιος ακολουθία του ετελέσθη εις τον Ι.Ναόν Αγ.Κοσμά Τρικάλων την 7η Φεβρουαρίου παρουσία πολλών ιερέων και πιστών, πνευματικά τέκνα του εκλιπόντος ιερέως.
Ευχόμεθα ο Δίκαιος Κριτής να κατατάξει την ψυχή του καλοκάγαθου π.Στεργίου εν τω παραδείσω εκεί όπου “μοναί πολλαί εισίν.”