Σήμερα ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος κατά τήν παράδοση εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, Ἰατρός στό ἐπάγγελμα ἦταν ἐκεῖνο, πού δηλώνει τό ὄνομά του. Λουκᾶς! Ὄνομα λατινικό, πού σημαίνει φωτεινός. Ἦταν φῶς, φωτεινή ὕπαρξη. Ὑπάρχουν φῶτα χαμηλῆς τάσεως, πού μέ κατάλληλη σύνδεση μεταβάλλονται σέ φῶτα ὑψηλῆς τάσεως. Αὐτό συνέβη μέ τόν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ. Εἶχε φῶς ἀπό τήν ἑλληνική παιδεία ἀλλ” ἦλθε στιγμή, πού συνδέθηκε μέ τό φῶς τῆς θείας ἀποκαλύψεως, μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ.
Τή φλόγα τῆς πίστεως ὁ Λουκᾶς τήν μετέδωσε καί ἐξακολουθεῖ μέσα στούς αἰῶνες νά τήν μεταδίδει. Ἔγινε Εὐαγγελιστής. Εἶναι ὁ συγγραφεύς δύο βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου καί τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων. Δύο πλέον οἱ ἀγάπες τοῦ Λουκᾶ: Χριστός καί Ἐκκλησία. Στή μία ἀγάπη, στό Χριστό, εἶναι ἀφιερωμένο τό Εὐαγγέλιό του. Στήν ἄλλη ἀγάπη, στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἀφιερωμένο τό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων πού περιγράφει τήν ζωή τῶν πρώτων χρόνων τῆς Ἐκκλησίας.
Ἔγινε ὁ Λουκᾶς μαθητής τοῦ μεγάλου διδασκάλου, τοῦ κορυφαίου Παύλου, πνευματικό τέκνο τοῦ μεγάλου πατέρα, τοῦ στοργικοῦ, ἀλλά καί ἄγρυπνου Ἀποστόλου, θαυμαστής τοῦ φωτιστοῦ τῆς οἰκουμένης. Ἔγινε ἀκόλουθος, «συνέκδημος» τοῦ μεγάλου ἱεραποστόλου, τοῦ πρώτου μετά τόν Ἕνα. Ὡς ἰατρός προσέφερε ἰατρικές ὑπηρεσίες στόν Παῦλο καί στούς Χριστιανούς. Προσέφερε ὅμως καί ὡς ἱστορικός. Χάρη στό Λουκᾶ γνωρίζουμε τόν Παῦλο καί τίς περιοδεῖες του. Σέ πολλά σημεῖα τῶν Πράξεων μιλάει σέ πρῶτο πληθυντικό πρόσωπο. Ἦταν συνοδοιπόρος τοῦ Παύλου. Μαζί, ὅταν ὁ Παῦλος ἔκανε τό πρῶτο εὐρωπαϊκό ἅλμα καί ἀπό τήν Τρωάδα βρέθηκε στούς Φιλίππους. Μαζί του στήν τρίτη περιοδεία, τότε, πού ἀποχαιρέτισε ὁ Παῦλος τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου στή Μίλητο. Μαζί του καί στό θαλασσινό ναυάγιο, πού ὑπέστη ὁ Παῦλος, ὅταν ὑπό περιορισμόν μεταφερόταν στή Ρώμη. Μαζί του καί στό κελλί τῆς φυλακῆς. Ὅταν δέ ὁ Παῦλος θά ἐκφράζει τό παράπονο, ὅτι ὅλοι τόν εἶχαν ἐγκαταλείψει, θά κοιτάξει δίπλα του. Θά δεῖ τό Λουκᾶ καί θά σημείωσει: «Λουκᾶς ἔστι μόνος μετ” ἐμοῦ».
Μέσα ἀπό τή φυλακή ἐγκωμιάζει τό Λουκᾶ καί γράφει στούς Χριστιανούς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κολοσσῶν: «Ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρός, ὁ ἀγαπητός» καί λέγει χαρακτηριστικά ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Ἐγκώμιον καί τοῦτο οὐ μικρόν, ἀλλά καί σφόδρα μέγα, τό Παύλου εἶναι ἀγαπητόν». Ἄς ζήσουμε ἔτσι ἀδελφοί στά βήματα τοῦ Ἀποστόλου ὥστε νά εἴμαστε ὡς πιστοί, ἀγαπητοί στούς ἀνθρώπους, ἀγαπητοί στούς ἁγίους, ἀγαπητοί πρό παντός στόν ἀγαπήσαντα ἡμᾶς Χριστό.
εκ της Ι.Μ. Ξ.
