Στον Κατανυκτικό Εσπερινό της Δ΄ Κυριακής των Νηστειών, ο οποίος τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Καλλιθέας Αιγίου, χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ρωγών κ. Φιλόθεος, προσκεκλημένος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου.
Ο Θεοφιλέστατος, αφού ευχαρίστησε με θερμά λόγια τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας για την πρόσκλησή του, αναφέρθηκε με τον μεστό θεολογικό του λόγο στην προσωπικότητα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτη, «ο οποίος», όπως είπε, «άφησε ανεξίτηλα τα αποτυπώματά του στο μεγάλο κάστρο της Ρωμιοσύνης και του Γένους στο Μοναστήρι του Σινά της Αγίας Αικατερίνης.».
«Ο Άγιος Ιωάννης επέλεξε τη μοναστική ζωή από τα εφηβικά του χρόνια, ακολουθώντας τον Γέροντά του, κοντά στους μεγάλους ασκητές της περιοχής. Έζησε δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια με απόλυτη υπακοή προς τον Γέροντά του, προσευχή και νήψη, γενόμενος δοχείο της χάριτος του Θεού. Αυτή τη βιωματική του εμπειρία κατέγραψε στην Κλίμακα, καλώντας μας διά της κλίμακος των αρετών να ανέλθουμε από τα εγκόσμια στη Βασιλεία του Θεού και να επιτύχουμε τον στόχο, τον σκοπό για τον οποίο πλαστήκαμε, που είναι η ένωσή μας με τον Θεό.
Γι’ αυτόν τον λόγο η Κλίμακα δεν απευθύνεται μόνο στους μοναχούς, αλλά σε όλους τους ανθρώπους που επιθυμούν να νοηματοδοτήσουν τη ζωή τους κοντά στον Χριστό.»
Παράλληλα, ο Θεοφιλέστατος αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, «όπου ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, μας διδάσκει τη δύναμη της πίστεως, της προσευχής και της νηστείας, μέσα από τη θεραπεία του δαιμονισμένου παιδιού. Του παιδιού που από μικρό το είχε καταλάβει το πονηρό πνεύμα και του είχε πάρει τη λαλιά και συχνά απειλούσε ακόμα και τη σωματική του ακεραιότητα, μιας που ο διάβολος δεν αρκούνταν μόνο στη ζημιά που έκανε στην ψυχή του, αλλά το έσπρωχνε πότε στη φωτιά και πότε στο νερό, για να το σκοτώσει.
Ο δυστυχής και απελπισμένος πατέρας του, αφού ζήτησε πρώτα τη βοήθεια των μαθητών του Κυρίου και εκείνοι παρά την προσπάθειά τους, δεν μπόρεσαν να εκβάλουν το φοβερό δαιμόνιο από το παιδί, απευθύνθηκε στον Κύριο, ο Οποίος είπε στον πατέρα του παιδιού: “Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά για εκείνον που πιστεύει”. Κι εκείνος απάντησε: “Πιστεύω, Κύριε, βοήθησέ με στην απιστία μου.”. Τότε ο Ιησούς έδιωξε το ακάθαρτο πνεύμα από τον ταλαίπωρο νεαρό και αργότερα, στην ερώτηση των μαθητών Του για τη δική τους αδυναμία, απάντησε ότι “τούτο το γένος δεν μπορεί με τίποτε άλλο να εκδιωχθεί, παρά μόνο με προσευχή και με νηστεία”.
Με αυτά τα λόγια, ο Χριστός μάς δείχνει ποιος είναι ο τρόπος για την ενίσχυση της πίστεώς μας. Η νηστεία, δηλαδή και η προσευχή αποτελούν τα στοιχεία εκείνα, τα πνευματικά αγωνίσματα, μέσα από τα οποία ενισχύεται η πίστη, γίνεται πιο καθαρή, πιο σταθερή, πιο δυνατή, πιο αποτελεσματική. Η προσευχή και η νηστεία, με τη βαθύτερη έννοια των όρων, σημαίνουν τη ριζική παραίτηση από τον εαυτό μας, τη στροφή και σταθεροποίηση της ψυχής σ’ εκείνη τη στάση της εμπιστοσύνης και της ταπείνωσης, που περιμένει το καθετί από το έλεος του Θεού, την υποταγή του θελήματός μας στο δικό Του θέλημα, την εναπόθεση της ύπαρξής μας και κάθε άλλης προσφιλούς ύπαρξης στα χέρια του Πατέρα. Εκείνος, που με τη χάρη του Θεού θα φτάσει σε μια τέτοια κατάσταση, μπορεί να διώξει τον διάβολο.»
Τέλος, ο Θεοφιλέστατος αναφέρθηκε στην αποδόμηση και αποῒεροποίηση των ιδανικών και των αξιών της πατροπαράδοτης ελληνορθόδοξης κοινωνίας και κάλεσε τους παρευρισκομένους να παραμείνουν πιστοί στον Χριστό και την Εκκλησία, και αυτή την πίστη να την εκφράζουν στην καθημερινότητά τους με ευκαιρίες που μας δίδει η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, όπως είναι η εγκράτεια, η προσευχή, η συγχωρητικότητα, η αγάπη προς τον συνάνθρωπο κ.ά.
Μετά το πέρας της ομιλίας, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιωακείμ Βενιανάκης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, μετέφερε στον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ρωγών κ. Φιλόθεο τις φιλάδελφες ευχαριστίες του Σεπτού Ποιμενάρχου μας κ. Ιερωνύμου για την πνευματική και εποικοδομητική ομιλία του.
