Nα αφήνουμε τους επισκόπους να επικεντρώνονται στα σωτηριολογικά ζητήματα

Στον Καθεδρικό Ι. Ναό του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο λειτούργησε χθες Κυριακή, 18 Ιουλίου 2021, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος, πλαισιούμενος από τους Ιερείς του Ι. Ναού και τον Αρχιδιάκονο π. Δαμασκηνό Γεννηματά.

Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας αρχικά αναφέρθηκε στους 630 θεοφόρους Πατέρες που συγκρότησαν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ. επισημαίνοντας ότι η αλήθεια της Εκκλησίας μας μόνο από και με τις Οικουμενικές Συνόδους διατυπώνεται και γίνεται αποδεκτή. Οι Άγιοι Πατέρες, αφού πρώτα ερμήνευσαν την Αγία Γραφή, έρχονται με τις Συνόδους να μας προστατεύσουν από ετεροδιδασκαλίες, αφού ήδη από τα Αποστολικά χρόνια υπήρχε το πρόβλημα να υπάρχουν διδασκαλίες ξένες προς το ήθος και την διδασκαλία του Χριστού και των Αποστολών, «καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν.» (Πραξ. κ΄, 30), οι οποίες αποσκοπούσαν στο να στερήσουν από την Εκκλησία τον Αρχηγό και Τελειωτή Ιησού Χριστό. Μένοντας σταθεροί στην διδασκαλία των Πατέρων μας, τόνισε ο Σεβασμιώτατος, πορευόμαστε για 2.000 χρόνια ξεχωρίζοντας από τους αιρετικούς και ζώντας μέσα στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία .

Στην συνέχεια ερμήνευσε το Αποστολικό ανάγνωσμα, από την προς Τίτον Επιστολή του Απ. Παύλου, όπου ο Απόστολός μας, διδάσκει και νουθετεί τον Άγιο Τίτο, για το πώς πρέπει να προΐσταται στην Εκκλησία της Κρήτης. Να συνδυάζει τον ορθό λόγο του Ευαγγελίου με τα καλά έργα, ώστε όσοι πιστεύουν να μην μένουν μόνο στα λόγια αλλά να πρωτοστατούν με ζήλο και στις καλές πράξεις. Επίσης, τον προτρέπει να αποφεύγει τις ανόητες συζητήσεις που δεν ωφελούν πουθενά. Ο Επίσκοπος έχει την ευθύνη να κατευθύνει, να ομιλεί, να διδάσκει και να αναζωπυρώνει την πίστη και το θρησκευτικό αίσθημα του ποιμνίου του. Φτάσαμε στο σημείο, στις μέρες μας, να δίδετε έμφαση σε «μωρές» συζητήσεις, όπως επί παραδείγματι εάν ο Επίσκοπος θα κάνει το εμβόλιο ή όχι, λες και ο Επίσκοπος είναι γιατρός, αντί να αφήνουμε τους επισκόπους να επικεντρώνονται στα σωτηριολογικά ζητήματα και σ᾿ αυτά που οι Άγιοι Πατέρες μας δίδαξαν να τηρούμε με σεβασμό προς τον Θεό, την Εκκλησία και τον συνάνθρωπό μας, ώστε να καταφέρουμε να σωθούμε και να κατακτήσουμε τον Παράδεισο.

Την ίδια ημέρα ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας, Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος μετέβη στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Γερασίμου Περαχώρας, όπου λειτούργησε και τέλεσε το ετήσιο Μνημόσυνο του Λουτρακιώτη Υποστρατήγου ε.α. Αναστασίου Γλυκοφρύδη, ο οποίος ποικιλοτρόπως είχε ευεργετήσει το Ι. Ησυχαστήριο. Τον άγιο Κεγχρεών πλαισίωσαν οι Πανοσ. Αρχιμ. π. Θεολόγος Κουζέλης, εκ της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς, π. Αρκάδιος Ραζνύ και ο Διάκονος π. Γεώργιος Μαρινάκης.

Στον λόγο του προς την Ι. Αδελφότητα και στους ευσεβείς προσκυνητές του Ι. Ησυχαστηρίου ο Θεοφιλέστατος αναφέρθηκε στην τιμή που αποδίδουμε στους θεοφόρους Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου τονίζοντας ότι, ο Θεός είναι ο Θεός των Πατέρων ημών. Η Αγία Γραφή ερμηνεύεται από τους Αγίους Πατέρες και η Εκκλησία μας διαφυλάττει απαραχάρακτους τους Όρους και τα Δόγματα των Αγίων Πατέρων.

Οι Άγιοι Πατέρες είναι αυτοί οι οποίοι αγωνίστηκαν υπερβαλλόντως για να επικρατήσει το αληθινό Δόγμα τόσο περί της Αγίας Τριάδος, όσο και για το Θεανδρικό Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, στο οποίο Πρόσωπο είναι ασυγχύτως, αχωρίστως, αναλλοιώτως και ατρέπτως ενωμένες η Θεία και ανθρωπίνη φύσις. Και αυτή την διδασκαλία της η Εκκλησία την κηρύττει όταν ο Αρχιερεύς ευλογεί με το «δικέρι», όταν ο πιστός κάνει το σημείο του σταυρού και εκτός από τα τρία ενωμένα δάκτυλα έχει και τα υπόλοιπα δύο ενωμένα, φανερώνων την ένωση των δύο φύσεων, Θείας και ανθρωπίνης, στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, αλλά και όταν κάθε πιστό μέλος της Εκκλησίας λέγει την μονολόγιστο ευχή «Κύριε (η Θεότης), Ιησού (η ανθρωπίνη φύσις) Χριστέ (η ένωσις ασυγχύτως, αχωρίστως, αναλλοιώτως και ατρέπτως των δύο φύσεων) Υιέ του Θεού ελέησόν με (η ταπεινότης του πιστού, ο οποίος επικαλείται το έλεος του Κυρίου Ιησού Χριστού). Είναι αυτοί που καθοδηγούν ασφαλώς διαχρονικά τα πληρώματα των κατά τόπους Αγίων Εκκλησιών στην Βασιλεία του Θεού. Είναι αυτοί που οδηγούν με την διδασκαλία τους τους Χριστιανούς στην απόκτηση του Αγίου Πνεύματος και στην κατά χάριν Θέωση, εκπληρώνοντας έτσι οι πιστοί τον σκοπό της ζωής, καλώντας τους παράλληλα να ζήσουν όχι μόνο ως άνθρωποι αλλά και με την παρουσία του Θεού στη ζωή τους τηρώντας πάντοτε τους νόμους και τις εντολές του Θεού.

Οι Άγιοι Πατέρες υπήρξαν και θα υπάρχουν πάντοτε στον χώρο της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας. Λανθασμένα σκέπτονται όσοι λέγουν ότι «…τότε υπήρχαν οι Πατέρες», διότι κατά την Χρυσοστομική έκφραση μπορεί ο τάδε ή ο δείνα Πατήρ «απήν», ν ᾿ απήλθον εις τας αιωνίους μονάς, όμως το «Πνευμα παρήν» εις την Εκκλησία του Χριστού, ώστε πάντα να αναδεικνύει Πατέρας.

Ολοκληρώνοντας, μετέφερε τις ευχές του σεπτού Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου και ευχήθηκε ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του αοιδίμου Αναστασίου, να παρηγορεί την οικογένειά του και όλοι να αξιωθούμε της τρυφής του Παραδείσου.