Του ΑΝΔΡΕΑ Ν. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ*
Συνηθισμένο, αλλά κι εύλογο, είναι το φαινόμενο, όταν επίκειται μία εκλογική αναμέτρηση, ανεξάρτητα για το ποιο αξίωμα πρόκειται, να γράφονται και να προβάλλονται τα προσόντα του κάθε υποψηφίου, με απώτερο σκοπό την εκλεξιμότητά του. Αυτό παρατηρήθηκε και κατά τις τελευταίες εβδομάδες με τη σύσταση Ομάδων ενίσχυσης των Μητρολιτών που εξεδήλωσαν επιθυμία να καταλάβουν τον κενωθέντα Αρχιεπισκοπι-κό θρόνο, μὲ τη δημοσίευση ομαδικών δηλώσεων υποστήριξής τους και την κυκλοφορία ενημερωτικών εντύπων για τα προσόντα καὶ τα οράματά τους, προκει-μένου οι ψηφοφόροι, όχι μόνο να προσέλθουν στις κάλπες, αλλά και να ψηφίσουν αυτόν που αποτελεί την επιλογή τους.
΄Οσον αφορά στη δική μου περίπτωση, δεν θα ακολουθήσω αυτή την τακτική καὶ δεν θα προβώ σε εκθείαση εκείνου ή εκείνων των Μητροπολιτών, οι οποίοι, κατά την απόψή μου είναι οι καταλληλότεροι για την ανάδειξή τους σε νέο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου. Αντίθετα, έχοντας ως γνώμονά μου τη βασική αρχή, ότι η αλήθεια θα πρέπει πάντοτε να λέγεται χωρίς φόβο και πάθος, να υποστηρίζεται με αδιάσειστα επιχειρήματα, να μη συγχέεται με το συναίσθημα καὶ ποτέ να μην εμπλέκεται στα γρανάζια των διάφορων σκοπιμοτήτων, θα απαντήσω στο επίκαιρο ερώτημα, που διατύπωσα στον τίτλο του άρθρου μου, δηλ. κατά πόσον ο νῦν Μητροπολίτης Πάφου μπορεί να εκλεγεί νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Η αβίαστη, ελεύθερη και υπεύθυνη άποψή μου είναι μονολεκτική: ΄Οχι.
Ο νῦν Μητροπολίτης Πάφου, γνωρίζοντας εαυτόν και την όλη μεχρι σήμερα στον χώρο της Εκκλησίας διαδρομή του, το πρέπον θα ήταν να αρκείτο στη θέση που κατέχει σήμερα και δεν θα ήταν ορθό να διανοηθεί, ότι θα μπορούσε να αναρριχηθεί μέχρι και το αξίωμα του Προκαθημένου της Εκκλησίας μας. Κι εξηγούμαι.
Τον Μητροπολίτη Πάφου γνωρίζω από μικρό ! Υπήρξα Καθηγητής του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο για πολλά χρόνια και είμαι καλός γνώστης της μετα ταύτα πορείας του, μετὰ την είσοδό του στὸν Κλήρο, κυρίως δε ως Αρχιμανδρίτη, Χωρεπίσκοπο Αρσινόης και Μητροπολίτη Πάφου, και ιδιαίτερα για τη συνεργασία του με τον εσχάτως εκλιπόντα Αρχιεπίσκοπο. Στὶς περιπτώσεις που έχω υπόψη μου ο ρόλος του ήταν συνήθως αρνητικός και η εμπλοκή του σ̉ αυτές δεν είχαν το επιθυμητό θετικό αποτέλεσμα. Αρέσκεται να δρα στο παρασκήνιο, έχοντας ως κριτήριο την ικανοποίηση των δικών του επιθυμιών και προσδοκιών. Είναι δέσμιος των προσωπικών του αισθημάτων, ανεξάρτητα αν αυτά μπορεί να στενοχωρούν ή ακόμη και να πληγώνουν. Αυτόν τον ουσιώδη παράγοντα κοινωνικῆς συμπεριφοράς συνήθως τον θέτει σε δεύτερη μοίρα.
Γνωστή είναι η ὅλη πολιτεία του στο θέμα, που προέκυψε με τη χηρεία του Μητροπολιτικού θρόνου της Μόρφου, εξαιτίας του θανάτου του μ. Χρύσανθου Σαρηγιάννη και τη στάση που τήρησε, όταν, στη χηρεύουσα Μητροπολιτική έδρα, από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χρυσόσομο Α΄ τού ανατέθηκαν καθήκοντα εκπροσώπησής του. Γνωστή είναι και η στάση που τήρησε έναντι του Αρχιμ. Παγκράτιου Μερακλή, ο οποίος προβλήθηκε ως υποψήφιος για τη Μητροπολιτική έδρα της Μόρφου. Γνωστή είναι και η έντονη αντίδρασή του στο θέμα της πλήρωσης της Μητροπολιτικής έδρας της Κερύνειας, που είχε ως αποτέλεσμα και την εμπλοκή του κόμματος στο οποίο πρόσκειται, επειδή, αντί αυτού, Μητροπολίτης εξελέγη ο τότε Αρχιμανδρίτης μακαριστός Παύλος Μαντοβάνης.
Αντιδεοντολογική, κυρίως δε αντίθετη προς τους Ιερούς Κανόνες ήταν και η στάση που τήρησε απέναντι στον τότε Αρχιμ. Αθανάσιο Βατοπαιδηνό (νυν Μητροπολίτη Λεμεσού), από τότε που αυτός, με τη συνοδεία του, αρχικά εγκαταστάθηκε στην Πάφο και στη συνέχεια ανέλαβε την Ηγουμενία της Μονής Μαχαιρά. Ακόμη κι όταν ὁ Αρχιμ. Αθανάσιος εξελέγη Μητροπολίτης Λεμεσού, ὁ νυν Πάφου καὶ τότε Χωρεπίσκοπος Αρσινόης συμπεριφερόταν απέναντί του με αντιπάθεια και απροθυμία συλλειτουργίας με αυτόν. Αφού απέτυχε να τεκμηριώσει τις καταγγελίες εναντίον του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου, φτάνοντας μέχρι τα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, για πολλά χρόνια αρνείτο να συλλειτουργήσει μαζί του.
Αποκορύφωμα του απαράδεκτου τρόπου με τον οποίο έδρασε, κυρίως στο παρασκήνιο, ήταν οι Αρχιεπισκοπικές εκλογές τῆς 5ης Νοεμβρίου του 2006, οι οποίες ανέδειξαν τον εκλιπόντα Αρχιεπίσκοπο σε Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου. Με 9 μόνο Γενικούς Αντιπροσώπους, επί συνόλου 100, χάρη στις μεθοδεύσεις του, έφερε από την Πάφο στη Λευκωσία τον εσχάτως εκλιπόντα Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β. Πρσωπικά, δυστυχώς, είμαι ενήμερος όλου αυτού του ανεπίτρεπτου παρασκηνίου, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο διεκδικών τώρα και για τον εαυτό του το ύπατο αξίωμα της Κυπριακής Εκκλησίας.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, ὅπως και άλλους τους οποίους αντιπαρέρχομαι, απεριφράστως απαντώ στο προβληθέν ερώτημα, λέγοντας, ότι ο νυν Μητροπολίτης Πάφου δεν μπορεί να εκλεγεί νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου.
Επιθυμία μου, ὅπως και όσων αγαπούν την Εκκλησία, να αποστραφούμε, να απορρίψουμε το πρόσφατο παρελθόν και όσους παραπέμπουν σ̉ αυτό και να στρέψουμε το βλέμμα προς τα εμπρός, «ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν» (Εβρ. 1, 2) με ένα Προκαθήμενο, ο οποίος θα εἶναι αντάξιος της Ιστορίας και των προσδοκιῶν της Εκκλησίας και της Πατρίδας μας.
Λευκωσία 12 – 12 – 2022
*Ο Ανδρέας Ν. Παπαβασιλείου είναι Διδάκτωρ Θεολογίας, πρ. Επιθεωρητής Μέσης Εκπαιδεύσεως
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
