Κάποτε έπεσε σε ένα δοχείο λαδιού ένας ποντικός. Ο νοικοκύρης του σπιτιού θέλησε να τον βγάλει από το δοχείο για να σώσει το λάδι του και να οικονομήσει την φτώχια της οικογένειάς του. Βγάζοντας λοιπόν τον ποντικό από το δοχείο και κρατώντας τον από το κεφάλι το λάδι, που ήταν πάνω στον ποντικό, έρευσε στο σώμα του μέχρι την ουρά. Η αφελής νοικοκυρά βλέποντας αυτό φώναξε προς τον άντρα της: «Σιγά! Σιγά, νοικοκύρη μου μη στάξει η ουρά του ποντικού μέσα στο λάδι».
Τούτη η διδακτική ιστορία του λαού μας, μου ήρθε στο μυαλό αμέσως μόλις διάβασα την υβριστική στάση του κ. Μόσιαλου για το πρόσωπο της Παρθένου Μαρίας, και ασυναίσθητα μονολόγησα: «Ανάρτηση του Μόσιαλου. Μάλιστα! Σιγά μη στάξει η ουρά του ποντικού στο λάδι…».
Ασφαλώς απρεπής η θέση και η στάση του κ. Μόσιαλου. Ακόμα απρεπέστερη η προσπάθεια να την αιτιολογήσει μετά τον θόρυβο που έγινε. Μάλιστα η προσπάθεια να αιτιολογήσει την αστοχία του είναι πιο βλάσφημη και πιο κολάσιμη από την ίδια την αστοχία. Σαφώς η αρχή της μη αναγνώριση ενός λάθους, η απουσία συγνώμης και η προσπάθεια εμμονής στο λάθος, είναι στοιχεία που καταδεικνύουν την ποιότητα του ανθρώπου, το ήθος και σαφώς το βαθμό της αξιοπρέπειας που έχει.
Και έρχομαι στα πρακτικά θέματα και αναρωτιέμαι: Από την όλη παρουσία του κ. Μόσιαλου, από τον όλο τρόπο λειτουργίας στο δημόσιο λόγο του τον έντεχνο και περισπούδαστο, περιμένει κάποιος κάτι διαφορετικό; Αν ναι τότε καθεύδει ύπνον βαθύ! Ο κ. Μόσιαλος έμμεσα πολλάκις έχει αποδείξει ότι ιερό και όσιο δεν υπάρχει κανένα πέραν της επιστήμης. Προς τι λοιπόν ο θόρυβος;
Βλασφήμησε λοιπόν την Παναγία. Αλλά με πιο τρόπο; Ας το δούμε θεολογικά. Βλασφημώντας την Θεοτόκο ως μη Παρθένο, ουσιαστικά ακυρώνεις την θεότητα του Χριστού που σαρκώθηκε δια της Παναγίας. Παράλληλα, διαγράφεις παντελώς την επενέργεια του αγίου Πνεύματος εκ του οποίου κυοφόρησε η Θεοτόκος και διαλύεις την βουλή του Πατρός για το σχέδιο της θείας Οικονομίας, που αποτελεί την σωτηρία του κόσμου. Στην πραγματικότητα ο κ. Μόσιαλος διέλυσε με μία ανάρτηση το Τριαδολογικό και το Σωτηριολογικό δόγμα της Εκκλησίας εκθέτοντας ανεπανόρθωτα το όλο σχέδιο του Μυστηρίου της Θείας Οικονομίας.
Σε άλλες εποχές μια τέτοια βλασφημία θα είχε ως επιτίμιο τον αφορισμό και τον αναθεματισμό. Σήμερα όμως αυτά τα εκκλησιαστικά προβλήματα «τα ρίχνουμε στα μαλακά» με δηλώσεις, έτσι για να μην πει ο κόσμος ότι δεν κάναμε και κάτι.
Θα με ρωτήσει κάποιος: Μα καλά τόσο πολύ σε ενόχλησε η θέση του κ. Μόσιαλου; Απαντώ: Δεν με ενόχλησε καθόλου. Δεν με αιφνιδίασε. Δεν μου προκάλεσε το ενδιαφέρον. Γιατί; Διότι απλά δεν περίμενα κάτι άλλο…. Ο άνθρωπος κινήθηκε στην βάση των πεποιθήσεων του άσχετα αν προσέβαλε τις δικές μου, άσχετα αν ποδοπάτησε τα πιστεύω μου, άσχετα αν αδιαφόρησε για τις αξίες και τα ιδανικά μου. Αυτός είναι και έτσι ενήργησε. Έτσι σκέφτομαι εγώ ο αδαής, ο χριστιανούλης, το πρόβατο της Εκκλησίας του Χριστού, ο παρωχημένος, ο εργάτης της οπισθοδρόμησης ή όπως αλλιώς θέλει ο κάθε Μόσιαλος να με χαρακτηρίζει. Δεν έχω θέμα… μήτε καν ρατσιστικής συμπεριφοράς μήτε υβριστικής στάσης. Αυτό θα έπρεπε σε μια ευνομούμενη πολιτεία να είναι θέμα της Εισαγγελίας. Αλλά πάντα οι νόμοι ενεργούν επιλεκτικά σε τέτοιες περιπτώσεις. Και αφού δεν βρίσκεται κανένας να προκαλέσει την ενέργεια του εισαγγελέα μήτε από τον πολιτικό κόσμο μήτε από τον εκκλησιαστικό ας αρκεστούμε στις…δηλώσεις.
Εμένα το πρόβλημά μου είναι αλλού. Διάβασα, είδα και παρακολούθησα όλους αυτούς που απάντησαν στον κ. Μόσιαλο. Και αναρωτήθηκα μέσα μου και έξω μου και αναρωτιέμαι και τώρα: Μα καλά! Γιατί τα λένε στον Μόσιαλο; Καθρέφτη δεν έχουν; Γνωρίζω ότι με τον προβληματισμό μου αυτό θα ερεθιστεί κόσμος και ντουνιάς. Έχω όμως άλλοθι ισχυρό: Εγώ πρόβατο είμαι και έχω δικαίωμα να βελάζω όσο θέλω! Όπως δηλαδή κάνουν και τα κριάρια…
Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον κ. Μόσιαλο την κατάδειξη της βιωτής μας. Μας έδειξε ότι είμαστε -όλοι μας- σαν την αφελή νοικοκυρά της αρχικής μας ιστορίας. Ολόκληρος ο ποντικός στο δοχείο του λαδιού και μεις έχουμε το νου μας μη στάξει η ουρά του ….
Βασίλειος Αναστασίου Γκρίλλας, Θεολόγος
Σημείωση: Με δεδομένες αυτές τις πρακτικές πλέον στην κοινωνία μας είναι καιρός να προβληματιστούμε Κλήρος και Λαός, άρχοντες και αρχόμενοι στον λόγο της Αγίας Γραφής όπως αποτυπώνεται στον προβληματισμό του Βαρούχ: «τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖς ἄρχουσιν ἡμῶν καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἡμῶν καὶ τοῖς προφήταις ἡμῶν καὶ τοῖς πατράσιν ἡμῶν, ὧν ἡμάρτομεν ἔναντι Κυρίου καὶ ἠπειθήσαμεν αὐτῷ καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν πορεύεσθαι τοῖς προστάγμασι Κυρίου, οἷς ἔδωκε κατὰ πρόσωπον ἡμῶν. ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἐξήγαγε Κύριος τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἤμεθα ἀπειθοῦντες πρὸς Κύριον Θεὸν ἡμῶν καὶ ἐσχεδιάζομεν πρὸς τὸ μὴ ἀκούειν τῆς φωνῆς αὐτοῦ. καὶ ἐκολλήθη εἰς ἡμᾶς τὰ κακὰ καὶ ἡ ἀρά, ἣν συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ παιδὶ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξήγαγε τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου δοῦναι ἡμῖν γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη. καὶ οὐκ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν κατὰ πάντας τοὺς λόγους τῶν προφητῶν, ὧν ἀπέστειλε πρὸς ἡμᾶς, καὶ ᾠχόμεθα ἕκαστος ἐν διανοίᾳ καρδίας αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς ἐργάζεσθαι θεοῖς ἑτέροις, ποιῆσαι τὰ κακὰ κατ᾿ ὀφθαλμοὺς Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν.». (Βαρούχ 1,16-21).
Όποιος έχει αυτιά ας ακούσει……
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
