Την Κυριακή, 31 Οκτωβρίου 2021, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου, ιερουργούντος του Θεοφιλεστάτου Βοηθού Επισκόπου και Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μητροπόλεως μας αγίου Κεγχρεών κ. Αγαπίου και συμπροσευχομένου του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου, τελέσθηκε το Ιερό Μνημόσυνο, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως οκτώ (8) ετών από της εις Κύριον εκδημίας του μακαριστού Επισκόπου Κανώπου (του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) κυρού Σπυρίδωνος (κατά κόσμον Ιωάννου Μηλιώτη), μεγάλου Ευεργέτου της Αποστολικής Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Με αφορμή την Ευαγγελική περικοπή «του πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου» ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών ομίλησε επί του Ευαγγελίου, τονίζοντας τις «αντιθέσεις» της παραβολής τόσο στην παρούσα ζωή όσο και στην μετά θάνατον. Χαρακτηριστικά διευκρίνισε ότι ο πλούσιος της παραβολής δεν «κατηγορείται» υπό του Κυρίου για οποιαδήποτε συγκεκριμένη αμαρτία του, αφού ο «κατήγορος» του «ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ» (Λουκ. ιστ΄,20) και δεν είναι άλλος από την αδιαφορία για τις ανάγκες του «αδελφού» και την απόρριψη του «άλλου». Ο Λάζαρος δεν «επαιτούσε» αλλά «προσκαρτερούσε», περίμενε υπομονετικά! Ούτε όμως το όνομα του πλουσίου μαρτυρείται υπό του Ιησού, γιατί δυστυχώς το όνομα του δεν «ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Λουκ. ι΄, 20), σε αντίθεση με αυτό του «πτωχού Λαζάρου» που απέλαβε μεν «ἐν τῇ ζωῇ του τὰ κακά», τώρα δε παρηγορείται στον «κόλπο του Αβραάμ». Με την ευκαιρία του μνημοσύνου του μακαριστού Επισκόπου Κανώπου κυρού Σπυρίδωνος επεσήμανε και το χρέος, ημών των Χριστιανών, να τελούμε προσευχές και δεήσεις υπέρ των επ᾿ ελπίδι αναστάσεως κεκοιμημένων αδελφών μας, που ενώ «χάσμα μέγα ἐστήρικται» μεταξύ των σεσωσμένων και των «εν βασάνοις» υπαρχόντων, εν τούτοις η βοήθεια των ψυχών από τις προσευχές της Στρατευομένης Εκκλησίας επαφίεται στην αγαθή κρίση του Θεού.
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας και του Ι. Μνημοσύνου τελέσθηκε επί του τάφου του αοιδίμου Επισκόπου κυρού Σπυρίδωνος, στο Κοιμητήριο της εν λόγω Ι. Μονής, νεκρώσιμο Τρισάγιο υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου για την ψυχή του αειμνήστου Επισκόπου αλλά και για τις ψυχές των προσφάτως προαπελθουσών Μοναχών του Ι. Ησυχαστηρίου «Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» Μαψού Κορινθίας Ηγουμένης Μεθοδίας, Θέκλης και Αντωνίνης.
