Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Τιμόθεος, την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου (αρχή Τριωδίου) 9 Φεβρουαρίου 2025, χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Καρδίτσης.
Στην ομιλία του ανέφερε, ότι από την Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου, εντασσόμαστε σε μια περίοδο έντονου πνευματικού αγώνα, που ενισχύεται από τις κατανυκτικές ακολουθίες της Εκκλησίας μας και έχει ως στόχο, να καλλιεργήσουμε αρετές και χαρίσματα και να δεχτούμε τη Χάρη και το έλεος του Θεού.
Η Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου, είναι το πρώτο σκαλοπάτι αυτής της πνευματικής κλίμακας και μας υποδεικνύει, ότι πρέπει να έχουμε μετάνοια, προσευχή και ταπείνωση, για να ελκύσουμε τη Χάρη του Θεού.
Η έλλειψη προσευχής μας αποκόπτει από τον Θεό και από τη σχέση μας μαζί Του, ενώ η προσευχή με ειλικρινή μετάνοια, όπως αυτή που είχε ο Τελώνης, μας συνδέει σε μια ουσιαστική σχέση μαζί Του.
Όταν προσευχόμαστε στο ναό, δεν πρέπει να έχουμε φαρισαϊκή προσευχή και να εξιστορούμε στον Θεό όσα κάνουμε, αλλά να αναλογιζόμαστε όσα δεν κάνουμε και να προσπαθούμε να διορθωθούμε.
Με την μετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας και κυρίως με την Θεία Κοινωνία, επιτυγχάνουμε την προσωπική μας συνάντηση με τον Θεό και οικοδομούμε την σχέση μας μαζί Του.
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε, ότι όταν εφαρμόζουμε όσα επιτάσσει ο ευαγγελικός νόμος και η διδασκαλία της Εκκλησίας μας, δεν πρέπει να νιώθουμε δικαιωμένοι, επειδή κάνουμε αυτό που πρέπει.
Λανθασμένα θεωρούμε, ότι κάνοντας καλά έργα, αποδεικνύουμε την πίστη μας στον Ιησού Χριστό, ενώ η ζώσα και ενεργής πίστη και αγάπη προς τον Θεό, είναι αυτή που προηγείται και οδηγεί στα καλά έργα. Όταν το επιτύχουμε αυτό, τότε και η σχέση μας με τους άλλους ανθρώπους δεν θα είναι για « το θεαθήναι», αλλά θα είναι ουσιαστική και θα στηρίζεται στην ειλικρινή και ανιδιοτελή αγάπη.
Η νηστεία μας δεν πρέπει να γίνεται αυτοσκοπός, αλλά πρέπει η στέρηση της τροφής να λειτουργεί ως παιδαγωγικό μέσο, που μας βοηθάει να κατανοήσουμε την πνευματική μας ένδεια και μας οδηγεί στην πνευματική κάθαρση και στον αγιασμό.
Πρέπει να προσπαθούμε να ακολουθούμε το παράδειγμα του Τελώνη και όταν προσευχόμαστε στον Θεό να λέμε: «Ἱλάσθητί μοι, Κύριε, τῷ ἁμαρτωλῷ» και να του ζητούμε να συμπληρώνει τις ελλείψεις μας με την αγάπη και τη φιλανθρωπία Του.
Όταν με την ταπείνωση του Τελώνη αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ελλιπείς, θα είμαστε δικαιωμένοι ενώπιον του Θεού και τότε θα οικοδομούμε ουσιαστική σχέση με τον Θεό και με τους αδελφούς μας.
