ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ́ ΛΟΥΚΑ (ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ)

Απόστολος: Κολ. γ ́ 4-11
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιδ ́ 16-24
14 Δεκεμβρίου 2014
«Και ήρξαντο από μιάς παραιτείσθαι πάντες».
Ήταν αχαρακτήριστη η συμπεριφορά των σημερινών προσκεκλημένων. Ο οικοδεσπότης δεν είχε φεισθεί πόνων και κόπων, δεν λογάριασε έξοδα και φροντίδες για να ετοιμάσει το «μέγα δείπνον». Κι ενώ πάντα η πρόσκληση σε επίσημα γεύματα περιποιεί τιμή για τους καλεσμένους, κι ενώ θα ανέμενε κανείς άμεση αποδοχή της, κατά τρόπον παράξενο «ήρξαντο από μιάς παραιτείσθαι πάντες». Αρνήθηκαν όλοι να παρευρεθούν στο δείπνο. Οι δικαιολογίες πολλές και διάφορες, αλλά το αποτέλεσμα ένα: Δεν θέλησαν να παρακαθήσουν στο δείπνο.

Ο ένας αγόρασε χωράφι κι έπρεπε να πάει να το δει, ο άλλος απόκτησε βόδια και ήθελε να τα δοκιμάσει, και ο τρίτος δημιούργησε οικογένεια και ήταν απασχολημένος με οικογενειακές φροντίδες.
Η σημερινή παραβολή δέκτηκε πολλές ερμηνείες. Η τοποθέτησή της, όμως, από την Εκκλησία, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, μάς κάνει να δεχτούμε πως τραπέζι και δείπνο είναι η Χριστιανική διδασκαλία, ο χριστιανικός τρόπος ζωής, που έφερε στον κόσμο ο Χριστός. Σ’αυτό τον τρόπο ζωής κλήθηκαν και καλούνται όχι μόνο πολλοί, αλλά όλοι οι άνθρωποι. Η ετοιμασία του δείπνου κράτησε για πολλά χρόνια. Από τότε που διώχτηκαν οι πρωτόπλαστοι από τον παράδεισο. Η προετοιμασία γινόταν από τους Προφήτες, και όλους τους Προπάτορες του Χριστού, με το κήρυγμα και την όλη βιωτή τους.
Ο ερχομός του Χριστού σήμανε την ώρα του δείπνου. Κλήθηκαν, τότε, πρώτα αυτοί που ανέμεναν τον Μεσσία, οι Εβραίοι. Αυτοί, όχι μόνο απέρριψαν την πρόσκληση του Θεού, αλλά και αυτόν «τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν».
Κλήθηκαν, ύστερα, και όλοι οι άλλοι άνθρωποι, εμείς οι εθνικοί, οι «εις τας πλατείας και τας ρύμας» της ειδωλολατρίας ευρισκόμενοι. Οι πτωχοί ως προς την κατοχή των προφητειών και οι τυφλοί και ανάπηροι ως προς τη γνώση του αληθινού Θεού.
Και τότε και σήμερα, άρνηση είναι η κύρια απάντηση στην πρόσκληση του Θεού. Τρεις ήσαν οι προφάσεις στην παραβολή. Πολλές οι προφάσεις σήμερα, που συνοψίζονται, όμως, και αυτές σε τρεις κατηγορίες όπως και στην παραβολή.
«Αγρόν ηγόρασα» ήταν η απάντηση ενός από τους καλεσμένους. Έχω αγοράσει χωράφια, είμαι απασχολημένος με τα κτήματα και την περιουσία μου. Μα και σήμερα η μανία για απόκτηση κτημάτων και συγκέντρωση χρημάτων και υλικών αγαθών συνιστά δικαιολογία για πολλούς. Μέριμνά τους διαρκής είναι να αγοράσουν ακίνητα, να αξιοποιήσουν τα χρήματά τους, να κάμουν επενδύσεις. Αγωνία να βρουν τα χρήματα, αγωνία να βρουν την κατάλληλη επένδυση, αγωνία να εξοφλήσουν, μέριμνες για νέες συναλλαγές.
Και αυτή η αγωνία και η μέριμνα υποκλέπτουν τον χρόνο και τη ψυχική τους ικμάδα. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε και όρεξη για πνευματική ενασχόληση.
«Ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε και πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά» ήταν η απάντηση του δεύτερου καλεσμένου. Στα πέντε ζεύγη βοών οι Πατέρες διείδαν τις πέντε αισθήσεις του ανθρώπου. Και πράγματι ̇ στην ικανοποίηση των αισθήσεων τους σπαταλούν όλο τον χρόνο και όλη τη διάθεσή τους πολλοί άνθρωποι. Στο τι θα φαν και τι θα πιουν για ικανοποίηση της γεύσης. Στο τι θα δούν και στο τι θα ακούσουν άσεμνα θεάματα και ακούσματα για ικανοποίηση της όρασης και της ακοής. Τα πάντα για τον υλικό, τον σωματικό άνθρωπο. Κάθε παρότρυνση, προς ένα τέτοιο άνθρωπο, για πνευματική ζωή συναντά την απάντηση «Παρακαλώ σε έχε με παρητημένον».
«Γυναίκα έγημα» ήταν η δικαιολογία του τρίτου. Έχω δημιουργήσει οικογένεια, έχω αυξημένες υποχρεώσεις, έχω γυναίκα, παιδιά, πώς μπορώ να παραμελήσω όλα αυτά χάριν του δείπνου; Όσο και αν η δικαιολογία του τρίτου προσκεκλημένου φαίνεται να διαφέρει από τις προηγούμενες, κατά βάθος
ταυτίζεται μ’αυτές. Γυναίκα, παιδιά, έξοδα, υποχρεώσεις κρατούσαν και αυτόν δέσμιο στη γη, αρνητή της πρόνοιας του Θεού.
Είναι, όμως, αδύνατο να ενδιαφέρεται κάποιος για όσα αναφέραμε πιο πάνω και συγχρόνως να ενδιαφέρεται για το δείπνο του Θεού, τις υποχρεώσεις της σωτηρίας; Αντιτίθεται ο Χριστός στην ιδιοκτησία, στην οικογένεια, στις απολαύσεις της ζωής; Ασφαλέστατα όχι. Θέτει, όμως, προτεραιότητες. Θα μπορούσε ο πρώτος καλεσμένος να πήγαινε στο δείπνο και μετά να επισκεπτόταν το χωράφι του. Το ίδιο και ο άλλος με τα βόδια. Και ο τρίτος θα μπορούσε και στο δείπνο να παρευρεθεί και τις οικογένειακές του υποχρεώσεις να μην παραμελήσει.
Ποια ήταν η βαθύτερη αιτία της απόρριψης της πρόσκλησης τότε, και γιατί και σήμερα οι άνθρωποι είναι απρόθυμοι να ακολουθήσουν τον Χριστιανικό τρόπο ζωής;
Οι καλεσμένοι τότε δεν ήξεραν τι μεγαλείο θα συναντούσαν στο δείπνο. Και οι σημερινοί άνθρωποι δεν έχουν πείρα της γλυκύτητας της Χριστιανικής ζωής. Ακούν για τον Χριστό, μα δεν τον έχουν ζήσει. Γι’αυτό και η Εκκλησία φωνάζει «γεύσασθε και ίδετε». Γευτείτε για να καταλάβετε. Χωρίς άμεση αντίληψηδεν είναι δυνατή η εξαγωγή σωστών συμπερασμάτων.
Ίσως οι τρεις καλεσμένοι να ήσαν και χορτασμένοι, γι’αυτό και δεν αισθάνονταν την ανάγκη για το δείπνο. Και οι σημερινοί άνθρωποι χορτασμένοι από τις χοιρώδεις τροφές του κόσμου τούτου δεν έχουν όρεξη για κάθε τι το πνευματικό.
Ωστόσο, θα είναι πάντα απαραίτητη η συμμετοχή μας στο δείπνο του Θεού, η βίωση της Χριστιανικής ζωής, προκειμένου να σωθούμε. Ας αποδεχτούμε την πρόσκλησή Του και ας πάρουμε την απόφαση, τώρα που πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα, να μείνουμε κοντά στη διδασκαλία και στο θέλημά Του, για να μένει και η Χάρις Του κοντά μας παντοτινά.
†Ο Πάφου Γεώργιος