Κάθε Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που αναγιγνώσκονται οι χαιρετισμοί στην Υπεραγία Θεοτόκο, στο τέλος του Αποδείπνου υπάρχουν δυο ευχές. Η μια προς την Υπεραγία Θεοτόκο «Άσπιλε, αμόλυντε…» και η άλλη προς τον Ιησού Χριστό «Και δος ημίν Δέσποτα…».
Την ευχή «Και δος ημίν Δέσποτα» την αναγιγνώσκουμε ή απαγγέλλουμε ενώπιον της ιεράς εικόνος του Χριστού, όρθιοι ή και γονατιστοί. Την ευχή αυτή συνέθεσε τον 7ο αιώνα, ο μοναχός Αντίοχος, της λαύρας του Αγίου Σάββα στη Παλαιστίνη.
Παρακαλούμε το Θεό, τη στιγμή που βαδίζουμε για να ξεκουραστούμε, να μας δώσει να έχουμε ξεκούραση σώματος και ψυχής. Και στη συνέχεια παρακαλούμε το Θεό να μας διαφυλάξει από τον ζοφερό ύπνο της αμαρτίας.
Στην συγκεκριμένη Ευχή του Αποδείπνου, όπως διαπιστώνουμε, κεντρικό θέμα είναι ο ύπνος. Ο ύπνος, ο σωματικός και ο πνευματικός. Ο ύπνος του σώματος και ο ζοφερός ύπνος της αμαρτίας.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
