Με την παρουσία του Θεοφιλεστάτου Βοηθού Επισκόπου και Πρωτοσυγκέλλου αγίου Κεγχρεών κ. Αγαπίου και όλων των Κληρικών της Ι. Μητροπόλεως μας πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη, 3 Μαρτίου 2022, η 36η Ιερατική Σύναξη, στον Ι. Καθεδρικό Ναό του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο, υπό την προεδρία του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου, τηρουμένων όλων των υγειονομικών μέτρων προστασίας για την μη διασπορά του ιού COVID-19. Της Ιερατικής Συνάξεως προηγήθηκε προσευχή, εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας και στην συνέχεια ο Αιδεσ. Πρωτ/ρος π. Παναγιώτης Μαυραγάνης, Αρχιερατικός Επίτροπος Κορίνθου Λουτρακίου και Προϊστάμενος του Καθεδρικού Ι. Ναού Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, ομίλησε με θέμα: «Ο Κλήρος μπροστά στις πνευματικές επιπτώσεις της πανδημίας στο πλήρωμα της Εκκλησία – Μεγάλη Τεσσαρακοστή».
Ο π. Παναγιώτης στην ομιλία του, αφού ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Διονύσιο διότι του ανέθεσε την διακονία του εισηγητού, ανέπτυξε το θέμα του, τονίζοντας ότι, η μεγάλη δοκιμασία της πανδημίας του Κορωνοϊού οδήγησε τους ανθρώπους σ᾿ όλη την Οικουμένη στην κατά πρόσωπο αντιμετώπιση της ασθένειας και του πρόωρου θανάτου. Για την Εκκλησία, το σώμα του Ζώντος Χριστού, η πανδημία ήταν μια δοκιμασία που άνοιξε μια σειρά από ζητήματα και επανέφερε στο προσκήνιο θέματα και έριδες, που ως μη ώφειλαν οδήγησαν σε διχασμούς και σε ένα άτυπο «σχίσμα» γνώμης στους πιστούς (μετά τα μέτρα που έλαβε η πολιτεία: περιορισμοί ή απαγορεύσεις δραστηριοτήτων, κλείσιμο εκκλησιών κλπ). Τότε άρχισε από κάποιους η αμφισβήτηση της επικινδυνότητας του ιού ή της αναγκαιότητας των μέτρων, που έφθασε έως την άρνηση εφαρμογής τους και μάλιστα από πολλούς θεωρήθηκαν διωγμός της Εκκλησίας. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξαν: 1. το διαδίκτυο (μεγάλη επιρροή στους πιστούς, fake news), 2. Πνευματικοί, γεροντάδες, ηγούμενοι (καθόλα σεβαστοί και ενάρετοι), οι οποίοι διαφώνησαν πλήρως με τις αποφάσεις της Ι. Συνόδου. Η τοποθέτηση ενός τέτοιου σεβάσμιου προσώπου είναι κατά πάντα σεβαστή μόνο ως προσωπική γνώμη, ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αλάθητη, πολύ δε περισσότερο ως οδηγία για το Λαό του Θεού, καθώς γνωρίζουμε ότι ακόμη και μεγάλοι άγιοι της Εκκλησίας μας υπέπεσαν σε λάθη, ακόμα και σε δογματικά ζητήματα (Ιερός Αυγουστίνος, Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας). Οι γνώμες των ανθρώπων, ακόμη και των Αγίων, δεν είναι πάνω από το Ευαγγέλιο και τους λόγους και την διδασκαλία του Κυρίου, αφού αυτός είναι ο μόνος αναμάρτητος, ούτε πάνω από τη Συνοδική απόφαση της Εκκλησίας. Η Εκκλησία όταν αποφαίνεται συνοδικά και ζητάει την υπακοή των μελών της, δεν το κάνει ex cathedra αλλά εκ πείρας. Αυτή η πείρα οδήγησε την Εκκλησία στη στάση της για τη χρήση της μάσκας (ζήτημα το οποίο προκάλεσε έριδες και ολόκληρη «παραθεολογία»), όπως και το αξίωμα πως στον Ιερό Ναό δεν γίνεται ποτέ μετάδοση λοιμικής νόσου, ούτε και κανενός μικροβίου, ενώ αυτό συμβαίνει μόνο με τη Θεία Μετάληψη. Η στάση της Εκκλησίας απέναντι στην πανδημία είναι διαχρονική. Σε κάθε πανδημία που ενέσκηπτε έβλεπε την ευκαιρία για Μετάνοια, ταπείνωση και περισυλλογή και όχι για εξέγερση, κατά φαντασίαν διωγμούς ή θεωρίες συνωμοσίας. Άλλο θέμα που ανέκυψε ήταν η στάση απέναντι στα εμβόλια και τον εμβολιασμό για την Covid-19. Το εμβόλιο μεταφυσικοποιήθηκε και από κάποιες ομάδες επηρεαζόμενες από ακραίους Προτεσταντικούς κύκλους της Αμερικής και από παρερμηνεία των λεγομένων συγχρόνων Αγίων, θεωρήθηκε είτε ως συνώνυμο του χαράγματος του αντιχρίστου, είτε ως προδρομικό σημείο του χαράγματος, είτε μέσο ελέγχου των ανθρώπων ή ακόμα χειρότερα μέσο εξόντωσης διά των παρενεργειών του. Η Εκκλησία θεωρεί το εμβόλιο όχι ως πνευματικό ή θεολογικό ζήτημα, αλλά κυρίως ως επιστημονικό και υγειονομικό. Το θέμα της παρερμηνείας των θανάτων από τις επιπλοκές του κορωνοϊού απασχόλησε και απασχολεί αρκετούς κύκλους και εντός της Εκκλησίας, με αποκορύφωμα την άποψη των αρνητών ότι οι θάνατοι αυτοί ήταν θέλημα Θεού! Επομένως, ο Κλήρος, υπό τον Επίσκοπό του, καλείται να παίξει ένα ρόλο καθοδηγητικό μακριά από την εκκοσμίκευση, αλλά μέσα στην εγκοσμίκευση. Ο κόσμος έχει ανάγκη την Εκκλησία του και η Εκκλησία του δεν μπορεί να βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου και να προσπαθεί να βιώσει εικονικές πραγματικότητες, καταστάσεις που έχουν παρέλθει προ πολλού (Ηλ. Βουλγαράκης). Μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί οδηγοί, ακριβώς επειδή είμαστε αδύναμοι και ομοιοπαθείς.
Ολοκληρώνοντας ο Αιδεσιμολογιώτατος έθεσε το ερώτημα: Πώς όμως μπορούμε να επιτύχουμε το ανωτέρω; Δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε καινοφανείς μεθόδους· μπορούμε να κάνουμε ό,τι κάναμε πάντα: να τελούμε την Θ. Ευχαριστία, όσο συχνά μπορούμε, να έχουμε ανοικτή την πόρτα του Ναού μας, να κηρύττουμε την Πίστη και να εξομολογούμε με την ευλογία του Επισκόπου μας. Επεσήμανε δε τον τρόπο με τον οποίο οφείλει να ζει ο Ιερεύς κυρίως κατά την διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, να μελετά το νόμο του Θεού, να εξομολογείται, να τελεί τις καθημερινές ακολουθίες, να Ιερουργεί συχνά και να αγωνίζεται μέχρι θανάτου κατά της αμαρτίας!
Στην συνέχεια ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας έλαβε τον λόγο και, αφού ευχαρίστησε τον Αιδεσ. ομιλητή για την άρτια εισήγησή του έδωσε Ποιμαντικές συμβουλές και διοικητικές διευκρινήσεις για τρέχοντα Εκκλησιαστικά θέματα, για το πρόγραμμα των Ι. Ακολουθιών για την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, για τον προγραμματισμό εορταστικών εκδηλώσεων με την συμπλήρωση εφέτος 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή στις Ενορίες που υπάρχουν απόγονοι Μικρασιατών, ενώ ενημέρωσε το τίμιο Πρεσβυτέριο της Ι. Μητροπόλεως μας για την υπογραφή Συμβάσεων με την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων της Ι. Μητροπόλεως μας, στα οποία θα στεγαστούν το Εκκλησιαστικό Μουσείο και η Βιβλιοθήκη της Ι. Μητροπόλεως μας, καθώς επίσης έργα για το «Γεύμα Αγάπης» του Καθεδρικού Ι. Ναού Απ. Παύλου Κορίνθου, την Θεοπροσφορά, και αποκατάστασης του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Χιλιομοδίου και Αγίας Τριάδος Βασιλικού. Προέτρεψε δε όλους τους Κληρικούς να δέονται και να εντείνουν τις Προσευχές τους για την ειρήνη στον κόσμο και στην Ορθοδοξία με αφορμή την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία!
Η 36η Ιερατική Σύναξη έληξε με ευχές του Σεβ. Ποιμενάρχου μας προς τους Κληρικούς για «καλή Τεσσαρακοστή» και την φήμη του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας και του Θεοφιλεστάτου Πρωτοσυγκέλλου αγίου Κεγχρεών, που έψαλαν όλοι οι Κληρικοί μας.