Η θρησκευτική υπηρεσία των Ενόπλων Δυνάμεων μέσα από το παρελθόν στο παρόν με την προοπτική του μέλλοντος

Αρχιμ. Αλεξίου Ιστρατόγλου Ανχη (ΣΙ)

Στρ. Ιερέως  Αρχηγείου Στόλου- Ναυστάθμου Σαλαμίνας

Η Εκκλησία του Χριστού ως «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική», όπως αποκαλείται και είναι, δείχνει την προέλευση, την αποστολή και την προοπτική Της. Eξ’ αρχής αγκάλιασε και αγκαλιάζει, προστάτευσε, προστατεύει  και περι- θάλπει  ως φιλόστοργη μητέρα τον άνθρωπο, την εικόνα του Θεού. Προσέφε- ρε και  προσφέρει απλόχερα όλα εκείνα τα εφόδια τα οποία χρειάζεται ο αν- θρωπος στον καθημερινό του  πνευματικό αγώνα, προκειμένου να νικήσει τα πάθη, να ξεφύγει από τους πειρασμούς, να ξεπεράσει τις δυσκολίες, να βγει από τα αδιέξοδα και τέλος να οδηγηθεί στην κατά Θεό ζωή, μια ζωή ελεύθερη, αγιασμένη, Χριστοκεντρική και  γεμάτη του πνεύματος του Θεού. Η Εκκλησία προσφέρει στον άνθρωπο το φως το αληθινό και ο άνθρωπος καλείται αυτό το φως να το αξιοποιήσει στη ζωή του, προκειμένου να βλέπει το δρόμο της χάριτος, να αντιλαμβάνεται την σπουδαιότητα του, να ζει και να εργάζεται μέσα στην αλήθεια και στην καθαρότητα των επιλογών του, αλλά και να γίνε- ται κοινωνός της χαράς των Αγίων, που η ζωή τους ήταν μια πορεία μέσα στο φως του Χριστού.

Η Εκκλησία μέσα από τη μυστηριακή της ζωή, προσφέρει στον άνθρωπο ουράνια εφόδια, τα οποία καλείται να  τα αξιοποιήσει  στην γήινη πραγματικό- τητα του, προκειμένου να αναχθεί σε μια άλλη σφαίρα, ουράνια και αιώνια, μετατρέποντας τον φθηνό τούτο κόσμο σε  ένα κομμάτι του παραδείσου, απο- καλύπτοντας και ζώντας την Βασιλεία του Θεού. Ο άνθρωπος μέσα στην Εκκλησία ανοίγει τα φτερά του και καλείται να πετάξει όχι μόνος του, απρο- στάτευτος, χωρίς πυξίδα και προσανατολισμό. Καλείται να πετάξει για να κηρύξει τα μεγαλεία και τη δόξα του Θεού. Βρίσκεται  κάτω από τη σκέπη Του και «την των πτερύγων Του σκιάν». Δρα και αναπτύσσεται μέσα στο σχέδιο και στην οικονομία του μεγάλου  Θεού Πατέρα.  Καλείται να αξιοποιήσει  τις δωρεές και να καλλιεργήσει  τα χαρίσματα με τα οποία τον έχει προικίσει η αγάπη και η μέριμνα του Θεού.

Έτσι βλέπουμε την Εκκλησία να βρίσκεται παντού και να εργάζεται για τους πάντες και τα πάντα. Έχουμε μια Εκκλησία που αγωνιά, αγρυπνά, προσεύχε- ται, κοπιάζει, προσφέρει, αγαπά, κλαίει και χαίρεται. Βρίσκεται αρωγός σε κάθε προσπάθεια και σε κάθε βήμα του ανθρώπου. Το έργο Της δεν είναι μόνο πνευματικό είναι και κοινωνικό. Δεν είναι κλεισμένη στο χώρο Της. Κινεί- ται, εργάζεται, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, προσφέρει, συνδράμει για το κοι- νό καλό και συμφέρον. Δεν υπάρχει καμία πτυχή της καθημερινότητας όπου να απουσιάζει ή να ολιγωρεί ή να μην ενδιαφέρεται. Τη συναντάμε στο σχολείο, στη φυλακή, στο νοσοκομείο, στην οικογένεια, στα ιδρύματα, στους συλλόγους, στα σωματεία, στο ΣΤΡΑΤΟ.

Μέσα λοιπόν στα διάφορα πεδία των μαχών που η Εκκλησία δίνει τις δικές της μάχες, τη δική της μαρτυρία, παρουσιάζεται, μιλά και κηρύττει Λόγο Θεού, και μέσα στο χώρο του Στρατού, μέσα στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, που είναι ο θεματοφύλακας των αξιών και των παραδόσεων του Έθνους μας. Απευθύνεται στους νέους ανθρώπους μας, δίνοντάς τους το μήνυμα της νί- κης, της επιτυχίας, της αισιοδοξίας και της χαράς. Μιλάει τόσο σε καιρό ειρή- νης όσο και σε καιρό πολέμου δια των ποιμένων Της, τους οποίους έχει διαθέσει για την ποιμαντική μέριμνα του στρατεύματος, τους Στρατιωτικούς Ιερείς. Οι Στρατιωτικοί Ιερείς μιλούν, αναπτύσσουν προβάλλουν  τις μοναδικές αλήθειες της πίστεώς μας, αλλά διασώζουν την μοναδική και ανεπανάληπτη πνευματική και πολιτισμική μας κληρονομία, υπενθυμίζοντας ότι οι αγώνες του Έθνους μας έγιναν «υπέρ πίστεως και πατρίδος».

Οι Στρατιωτικοί Ιερείς, έχοντας συναίσθηση του χρέους και της αποστολής των, έχουν πάντοτε κατά νου το λόγο του Κυρίου «πορευθέντες εις τον κόσμο άπαντα». Πορεύτηκαν και πορεύονται για να στηρίξουν τον αγωνιζόμενο Έλληνα Αξιωματικό, Υπαξιωματικό, στρατιώτη, ναύτη και σμηνίτη, που μέσα στις δυσκολίες, στις προκλήσεις και προσκλήσεις, δίνουν καθημερινά τις δικές τους μάχες, αγωνίζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες, βιώνοντας καταστάσεις που εμείς ούτε μπορούμε να τις φανταστούμε, κάνοντας πράγματα  χωρίς να γνωρίζουν οι πολλοί το  μέγεθος, την αξία και την σπουδαιότητα αυτών των κινήσεων, με υπέρτατη πολλές φορές προσφορά, ακόμα και της ίδιας τους της ζωής, για να μπορούμε να  απολαμβάνουμε  εμείς την  ελευθερία, την ανεξαρ- τησία, την ασφάλεια, την σιγουριά της δημοκρατίας και να έχουμε  τα σύνορα μας ασφαλισμένα και προστατευμένα από τον κάθε ένα που τα  επιβουλεύεται και αμφισβητεί την εθνική μας κυριαρχία.

Οι Στρατιωτικοί Ιερείς, έχοντας επίγνωση του έργου και της αποστολής των, με ιεροπρέπεια, ήθος, συνέπεια, υπευθυνότητα, σοβαρότητα, ακρίβεια και εργατικότητα, ξεδιψούν τους νέους μας με το Αίμα του Κυρίου που χύθηκε πάνω στο Σταυρό για τη δική μας σωτηρία, με το αίμα των μαρτύρων της πίστεως μας,  αλλά και με το αίμα των  αγωνιστών και ηρώων της  πατρίδας μας, όπως καταγράφτηκε μέσα από τους αγώνες τους και την προσφορά τους, στη μακραίωνη ματωμένη και ένδοξη ιστορία μας. Οι Στρατιωτικοί Ιερείς από την επανάσταση του 1821, μετά  στις απαρχές του πρώτου Ελληνικού Έθνους και στην πορεία του, στη συνέχεια στον Α΄ κα Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στη Μικρασιατική εκστρατεία, αλλά και κατά τη γερμανική κατοχή, εμπνεύ- στηκαν από τη θυσία, αλλά και τα λόγια των Αγίων, των Ηρώων και των Αγω- νιστών του Έθνους μας. Η Ανάσταση του Κυρίου είναι  το σύνθημα για την δική μας ανάσταση. Το «Χριστός Ανέστη», ήταν είναι και θα είναι πηγή ζωής, δύναμης, παρηγοριάς και ανάτασης.

Μέσα από την αναφορά που θα ακολουθήσει σε συνέχεια επόμενων παρου- σιάσεων μας για την Θρησκευτική Υπηρεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και για την προσφορά των Στρατιωτικών Ιερέων μέσα στο διάβα των αιώνων, θα καταλάβουμε, πόσα προσέφεραν αυτοί οι απλοί λευίτες της Εκκλησιάς μας, σε καιρούς δύσκολους και ματωμένους. Θα δούμε τον απλό αυτό Ιερέα που άφησε την «ησυχία και την ηρεμία» της πόλης ή του χωριού, να προχωρά αθόρυβα, ήσυχα και μετρημένα, ξένος μεταξύ ξένων, άγνωστος μεταξύ αγνώ- στων, μόνος σε χώρους τους οποίους όμως κατέκτησε με το όπλο του Σταυρού, με την ευγένεια, την καλοσύνη του, την προσφορά του στον αγωνιζόμενο και θυσιαζόμενο Έλληνα.

Θα δούμε τις δικές τους ιστορίες, την δική τους προσφορά στα διάφορα μετερίζια που τους όρισε η Εκκλησία και η πατρίδα. Θα δούμε αυτούς τους άξιους λειτουργούς των μυστηρίων του Θεού, να σηκώνουν το Σταυρό της ομολογίας τους, να πορεύονται στα δύσκολα μονοπάτια της σταυρωμένης  ρωμιοσύνης και να δίνουν με έναν απλό, αφανή και χωρίς τυμπανοκρουσίες τρόπο, το στίγμα εκείνο το οποίο χρειαζόταν ο Έλληνας ήρωας, για να γράψει όπως και έγραψε με έντονα γράμματα την ένδοξη ιστορία της χώρας μας, μέσα από την αυτοθυσία, τον ηρωισμό και την αγωνιστικότητα που μας χαρακτηρίζει σαν πρόσωπα, αλλά  και σαν λαό.

Ας κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν, για να μάθουμε, να γνωρίσουμε, να διδαχτούμε, να εμπνευστούμε και να παραδειγματιστούμε, χτίζοντας σε γερές βάσεις το παρόν μας και θωρακίζοντας το μέλλον μας από όλους εκείνους, που θέλουν να ξεχάσουμε την ιστορία, τον πολιτισμό, την πίστη, την παρά- δοσή μας τους ήρωες και αγωνιστές μας. Ότι απλά και ταπεινά θα αναφέρου- με, αποτελούν ένα μικρό μνημόσυνο σε όλους  εκείνους  που έχουν φύγει και ανήκουν πλέον στη θριαμβεύουσα   Εκκλησία, έχοντας αφήσει πίσω τους μια βαριά κληρονομία σε εμάς τους νεώτερους. Χρειαζόμαστε τις ευχές και προσευχές των, για να μπορέσουμε και εμείς που σήμερα διακονούμε σε αυτό το νευραλγικό και υπεύθυνο τομέα της Εκκλησίας μας,  να διαφυλάξου- με, να διατηρήσουμε, να  καλλιεργήσουμε και να  αυξήσουμε κατά τι, ότι ωραίο και υψηλό δημιούργησαν και έστησαν και αποτελεί καρπό του δικού τους αγαπητικού και θυσιαστικού πνεύματος  προς το στρατευμένο λαό του Θεού.

Συνεχίζεται {1}