Την 23ην Νοεμβρίου 2022 εξεδήμησε μεταστάσα προς Κύριον η Μοναχή Προδρόμη (κατά κόσμον Ελευθερία) Βασιλάκη (1942-2022), αδελφή του Ιερού Ησυχαστηρίου «Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» Μαψού. Η Εξόδιος Ακολουθία εψάλη την Πέμπτη 24ην Νοεμβρίου 2022, προεξάρχοντος, τη εντολῄ του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου, ο οποίος προήδρευε του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου πλαισιουμένου υπό του Πανοσιωτάτου Συγκέλλου π. Προδρόμου Αντωνίου, αδελφού της Ι. Μονής Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου, των Αιδεσιμολογιωτάτων Πρωτ/ρων π. Αγγέλου Πετριτσοπούλου, Εφημερίου του Ι. Ναού Αγίου Νικολάου Χαλανδρίου, π. Λεωνίδου Ψαριανού, Εφημερίου του Ι. Ναού Αγ. Γλυκερίας Γαλατσίου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του ευλαβεστάτου Διακόνου π. Χρήστου Χίλια.
Ο άγιος Κεγχρεών ομιλήσας, αφού μετέφερε συλλυπητήριες ευχές εκ μέρους του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου προς την Ηγουμένη του Ι. Ησυχαστηρίου Γερόντισσα Ιλαρία, την περί αυτήν Αδελφότητα και τους συγγενείς της μεταστάσης αδελφής, ανεφέρθη στην συμμετοχή των Πιστών στην Εξόδιο Ακολουθία όχι ως κοινωνική υποχρέωση αυτών αλλά ως ιερό χρέος των Πιστών προς τον κεκοιμημένο, προπέποντας αυτόν από την στρατευόμενη στην θριαμβεύουσα Εκκλησία. Σύμφωνα με την Πίστη μας ο Ιησούς Χριστός, ενηνθρώπησε και έγινε Όμοιος μ’ εμάς, εκτός της αμαρτίας «γευόμενος» και αυτή την μία και μοναδική εμπειρία, που έχει κάθε άνθρωπος και την οποία βιώνει μόνος του, τον θάνατο και μάλιστα μαρτυρικό δια Σταυρού. «Ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν» (Σοφ. Σολ. Α΄, 13, σύμφωνα με την Αγία Γραφή,αλλά οι προπάτορες μας, παρακούοντας την εντολή του Θεού, εισήγαγαν τον θάνατο στην ζωή τους. Αυτή η εμπειρία του θανάτου είναι τραγική γιατί η συμφυΐα του φυσικότατου δεσμού ψυχής και σώματος χωρίζεται βίαια και κάθε χωρισμός είναι εκ του Διαβόλου. Επίσης, είναι και άδικος ο θάνατος, διότι, ενώ παρήκουσαν την εντολή του Θεού ο Αδάμ και η Εύα, ο πρώτος άνθρωπος που αποθνήσκει επί της γης είναι ο υιός τους ο Άβελ και μάλιστα με φονικό τρόπο. Ωστόσο, ο θάνατος γίνεται και μέσο σωτηρίας, γιατί δι᾿ αυτού, του άδικου και μαρτυρικού θανάτου, που ο Κύριος υπέστη αλλ᾿ ανέστη ως «αρχηγός της ζωής», ο Κύριος χάρισε σ’ εμάς την λύτρωση απ᾿ αυτόν, ώστε να προσδοκούμε την ανάσταση των νεκρών, όπως ομολογούμε και στο Σύμβολο της Πίστεώς μας. Μ’ αυτή την πίστη και την ελπίδα προπέμπουμε κάθε Χριστιανό, πολλώ δε μάλλον κάθε Μοναχό, που επέλεξε κάποια στιγμή της επιγείου ζωής του να «πεθάνει» για τον κόσμο, να «νεκρωθεί» για τα του κόσμου τερπνά με την ελπίδα να απολαύσει τα αγαθά, που ηθελημένα στερήθηκε ως θυσία του εαυτού του προς τον Θεό, στην Βασιλεία του Θεού.
Η Αδελφή Προδρόμη σε ηλικία 26 ετών αφιερώθηκε εξ ολοκλήρου στον Θεό ενταχθείσα στην Αδελφότητα του «Τιμίου Σταυρού», που ίδρυσε ο π. Νήφων Θωμαδάκης μαζί με την πρώτη Ηγουμένη του Ι. Ησυχαστηρίου μακαριστή Γ. Φοίβη Καράκη. Η Αδελφότητα αυτή συνέστησε το Ίδρυμα με την επωνυμία κατ’ αρχήν «ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» και αργότερα «ΒΗΘΛΕΕΜ», που σκοπό είχε την προστασία και την φροντίδα ορφανών και εγκαταλελειμμένων παιδιών, τα οποία με αισθήματα θερμής αγάπης προς τον Θεό και τον άνθρωπο, πολλής αυτοθυσίας διακόνησε μαζί με τις άλλες αδελφές και η Αδ. Προδρόμη, προσφέροντας στα παιδιά ό,τι καλύτερο είχαν, όπως αγάπη, προστασία, καλή ανατροφή, μόρφωση έως και την αποκατάσταση τους, κυρίως όμως Πίστη στον Τρισάγιο Θεό και αγάπη στην Εκκλησία. Από το 2005 εγκαταβιώνε αυτή, αφού ολοκλήρωσε την διακονία της στο Φοιτητικό Οικοτροφείο της Αδελφότητας, στο Ιερό Ησυχαστήριο και έλαβε την Μοναχική κουρά πριν από δύο χρόνια.
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή της!