Η αυτοκτονία είναι σοβαρό αμάρτημα; Τι αποφάσεις έχει πάρει η Εκκλησία γι’ αυτούς που αυτοκτονούν; Που πηγαίνει η ψυχή εκείνων που αυτοκτονούν; Γιατί αυτοκτονεί ο άνθρωπος; Κηδεύεται αυτός που αυτοκτονεί; Μπορούμε να κάνουμε προσευχή για κάποιον που αυτοκτόνησε; Ποιος κρύβεται πίσω από την αυτοκτονία; Συμβάλει η κατάθλιψη στην αυτοκτονία; Ο άνθρωπος από μόνος του οδηγείται στην αυτοκτονία; Τι μέτρα έχει λάβει η Εκκλησία για τους ανθρώπους που αυτοκτονούν;
Που στηρίζεται η Ορθόδοξη Εκκλησία στο ότι η αυτοκτονία είναι ένα σοβαρό αμάρτημα; Η Ορθόδοξη Εκκλησία θέλει να προφυλάξει τους ανθρώπους από την αυτοκτονία και γι’ αυτό στη διδασκαλία της θέλει να τονίσει την ανάγκη του σεβασμού, της ιερότητας και της αξίας της ανθρώπινης ζωής, η οποία είναι δώρο Θεού και μάλιστα πλασμένη με ένα σκοπό, την αγιότητα, να ενωθεί με τον Θεό στη Βασιλεία των Ουρανών.
Γνωρίζοντας ο άνθρωπος και δη ο χριστιανός ποιος είναι ο σκοπός πάνω στη γη, κανένα πρόβλημα ή πάθημα ή δυστυχία δεν μπορεί να τον οδηγήσει στην απόγνωση και την απελπισία. Ακόμα και κάποιο αμάρτημα, όσο βαρύ κι αν είναι, ο Θεός το συγχωρεί αρκεί να υπάρχει μετάνοια. Ο χριστιανός γνωρίζει και πιστεύει ότι οφείλει να υπομένει τις δυσκολίες και τις πίκρες αυτής της ζωής, ως επιτρεπόμενες από τον Θεό. Αλλά ακόμα και αυτές οι δυσκολίες όποιος τις εναποθέσει στα χέρια του Θεού, τότε γίνονται ανύπαρκτες «ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν». «Μη διστάσετε· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και χρήσιμος και το φορτίον των υποχρεώσεων και των καθηκόντων, που επιβάλλω εγώ, είναι ελαφρόν. Εγώ το επιβάλλω, αλλά και εγώ σας βοηθώ να το σηκώσετε» (Ματθ. ια΄, 30).
