Στίς 10 Ἀπριλίου 1821, ἀνήμερα τό Πάσχα, ἂφησε μαρτυρικά τήν τελευταία του πνοή, κρεμασμένος στήν κεντρική πύλη τῶν Πατριαρχείων, ἀπό τούς βαρβάρους Τούρκους κατακτητές, ὁ ἁγιώτατος Μάρτυς τοῦ Κυρίου, ὁ Παναγιώτατος καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης, τό λαμπρόν τέκνο τῆς ἡρωοτόκου καί ἁγιοτόκου Δημητσάνης, ὁ Γρηγόριος ὁ Ε’. Ἡ πορεία του, ἡ ζωή του γενικά, οἱ ἀγῶνες του γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τήν ἐλευθερία τῆς Πατρίδος, τό φρικτό μαρτύριό του, τόν καθιστοῦν ἀστέρα φαεινό στό στερέωμα τῆς ἁγιωτάτης μας Ἐκκλησίας, ἲνδαλμα ἱερό γιά τήν ἐλευθερία, πρότυπο καί κανόνα ζωῆς Ὀρθοδόξου Πατριάρχου καί Ὀρθοδόξου Ἓλληνος καί τόν καταξιώνουν ὡς Ἱερομάρτυρα καί ἃγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τιμώμενον ἐν οὐρανοῖς καί ἐν τῇ γῇ.
Αὐτόν τόν λαμπρό Ἱερομάρτυρα ἐτίμησαν καί ἐφέτος οἱ συμπατριῶτες του Γορτύνιοι τῆς Πάτρας καί ὃλος ὁ εὐσεβής Πατραϊκός Λαός, στόν Ἱερό Ναό τῆς Παντανάσσης τῶν Πατρῶν, στόν αὒλειο χῶρο τοῦ ὁποίου ὁ Σύλλογος τῶν ἐν Πάτραις Γορτυνίων ἒστησε, ἀπό ἐτῶν, προτομή τοῦ μεγάλου Ἐθνοϊερομάρτυρος καί ἁγίου Πατριάρχου.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν περικαλλῆ καί ἱστορικό Ναό τῆς Παντανάσσης καί μίλησε γιά τήν ἡρωική, λαμπρά, μαρτυρική καί φωτοφόρο μορφή τοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε’, τόν ὁποῖον, ἐχαρακτήρισε «ἱερό καί ἃγιο Σφάγιο, θῦμα ἐθελόθυτο γιά τήν ἁγία μας Ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐλευθερία τῆς Πατρίδος μας». Ἡ μεγάλη μορφή του ἐμπνέει ὃλους μας ὃσοι κρατᾶμε στά χέρια μας καί στόν ὦμο μας τό σταυρό γιά τήν πορεία αὐτοῦ τοῦ τόπου, ὣστε νά ἀγωνιζώμεθα μέ αὐταπάρνηση καί αὐτοθυσία γι’ αὐτόν τόν τόπο, ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος.
Σέ ἂλλο σημεῖο ὁ Σεβασμιώτατος, εἶπε μέ ἒμφαση:
«Τά ἃγια χώματα τῆς Πατρίδος μας εἶναι ποτισμένα μέ αἷματα ἡρώων καί μαρτύρων Κληρικῶν καί Λαϊκῶν καί ἂν χρειασθῆ θά δώσωμε καί τό δικό μας αἷμα γιά νά συνεχίσωμε νά εἲμαστε ἐλεύθεροι καί δυνατοί, ἀλλά καί σεβαστοί στούς γείτονες καί στούς ἑταίρους μας».
Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἐλιτανεύθη ἡ ἱερά Εἰκών τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε’ καί ἀνεπέμφθη δέηση ἐνώπιον τῆς προτομῆς τοῦ μεγάλου Πατριάρχου, κατετέθησαν στέφανοι καί ἐψάλη ὁ Ἐθνικός Ὓμνος.
