Ετιμήθη υπερβαλλόντως από την Π.Ε.Π.Ε.Ν. ο Μητροπολίτης Σύρου

Στον εκθεσιακό χώρο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά, με την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, του Υπουργού Ναυτιλίας κ. Ιω. Πλακιωτάκη, διατελεσάντων Υπουργών, των Βουλευτών Πειραιώς, του Βουλευτού Κυκλάδων κ. Φιλ. Φόρτωμα, του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Ναυτιλίας και διατελεσάντων Γραμματέων, του Αρχηγού του Λιμενικού Σώματος και διατελεσάντων Αρχηγών, του Προέδρου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Εκπροσώπων του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ, του Προέδρου του ΟΛΠ, του Προέδρου της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών, Σπουδαστών των ΑΕΝ, και πλήθους Πλοιάρχων εν ενεργεία και Απομάχων, πραγματοποιήθηκε η εορταστική Εκδήλωση για την ευλογία της Βασιλειόπιττας της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοίαρχων Εμπορικού Ναυτικού. Η ‘Ενωση τίμησε με διακρίσεις πλοιάρχους Α και Β βαθμού για αξιέπαινες πράξεις, μεταξύ των οποίων οι εξ Άνδρου κ.κ. Διαπούλης και Στεφάνου. εν ενεργεία και Απομάχων, πραγματοποιήθηκε η εορταστική Εκδήλωση για την ευλογία της Βασιλειόπιττας της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού.

Ο Πρόεδρος της ΠΕΠΕΝ, στην εμπεριστατωμένη ομιλία του αναφέρθηκε στις δράσεις και τα προβλήματα της Ένωσης και των Ελλήνων Πλοιάρχων, ο Υπουργός Ναυτιλίας εξέφρασε την στήριξη της Κυβερνήσεως στην επίλυση των προβλημάτων και ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νικ. Σαντορινιός, Υπεύθυνος για θέματα Ναυτιλίας του Κόμματος δήλωσε ότι θα στηρίξει κάθε θετική απόφαση και μέτρο υπέρ των Πλοιάρχων και των Ναυτικών γενικότερα. Με το ίδιο πνεύμα ομίλησε και ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ.

Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος ανέγνωσε την ομόφωνη Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΕΠΕΝ για την ανακήρυξη του Σεβασμιωτάτου κ. Δωροθέου Β’ σε Επίτιμο Μέλος της, του επέδωσε το τιμητικό Πιττάκιο και ανεφέρθη με θερμούς λόγους για το έργο του Σεβασμιωτάτου και την προσφορά του προς την Ελληνική Ναυτοσύνη.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’, του οποίου ο λόγος παρατίθεται κατωτέρω αυτούσιος, ευχαρίστησε τον Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού για την προσγενομένη στο πρόσωπό του τιμή, αποδεχθείς την πρότασή τους να προεδρεύσει σε προσεχή Συνεδρίαση του ΔΣ, και τον Πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για την στήριξη του στο φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως και προσέφερε αντίγραφο της Εικόνας του Αγίου Νικολάου.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ ευλόγησε μετά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ την Αγιοβασιλειόπιττα της Ένωσης και ευχήθηκε σε όλους για το νέο έτος.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΣ ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΠΕΝ
(ΟΛΠ, 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020)

Σεβασμιώτατε κ. Σεραφείμ, πολυτίμητε Αδελφέ, Πειραιώς και Φαλήρου Ποιμενάρχα οτρηρέ,
Εντιμώτατε κ. Υπουργέ ,
Αγαπητέ μου Κύριε Πρόεδρε της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού,
Αξιότιμοι οι τα πρώτα φέροντες, οι αξιοχρέως ήδη προσφωνηθέντες,
Εκλεκτοί Προσκεκλημένοι,
Αν θελήσουμε να σκιαγραφήσουμε με αδρές γραμμές την ταυτότητα της Ελλάδος, είναι βέβαιο ότι ανάμεσα στα βασικά στοιχεία που τη συναπαρτίζουν, τον αρχαίο πολιτισμό, τη φιλοσοφία, την τέχνη, το Χριστιανισμό και τον ευρωπαϊκό της χαρακτήρα, θα θέσουμε και τη θάλασσα, με την οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένος ο διαχρονικός πολιτισμός της.
Οι αρχαίες αποικίες, διασκορπισμένες σ’ όλο το γνωστό τότε κόσμο, στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο, είναι αποικίες θαλάσσης.
Το εμπόριο και οι δρόμοι του, είναι δρόμοι της θαλάσσης.
Το περίφημο «θάλαττα, θάλαττα» της καθόδου των Μυρίων θα καταδείξει όχι μόνο το τέλος των ταλαιπωριών τους αλλά και το ασφαλές καταφύγιο για τη ζωή τους και για την ευνοϊκότερη συνέχιση του αγώνα τους.
Το ναυτικό θα ακολουθεί τον Μέγα Αλέξανδρο ως ένα βαθμό, αν και η εκστρατεία του είναι στο εσωτερικό των ηπείρων.
Το Βυζάντιο θα είναι ισχυρό όσο ο στόλος του κυριαρχεί στις θάλασσες.
Η Επανάσταση του 1821 θα βρει ισχυρό σύμμαχο το στόλο των νησιών μας, ενώ οι μεγάλοι Ναυμάχοι και οι ηρωικές ναυμαχίες θα σηματοδοτήσουν την εξέλιξή της και την επιτυχή έκβασή της.
Και σἠμερα, δίπλα στο ένδοξο Πολεμικό Ναυτικό, η Εμπορική μας Ναυτιλία, που μεταφέρει τη σημαία της Ελλάδος σέ όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης, αποτελεί ζωτικό πνεύμονα ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας και μοχλό προόδου της Χὠρας και των νησιών μας, στα οποία μεταφέρει κατ’ έτος εκατοντάδες χιλιάδες επισκεπτών.
Ακόμα και η σημαία μας, το εθνικό μας σύμβολο, στη γένεση του σύγχρονου ελληνικού κράτους θα έχει δύο εκφάνσεις, μία για την ξηρά και μία για τη θάλασσα, υιοθετώντας τελικά εκείνη της θαλάσσης.
Ποιο άλλο έθνος, αλήθεια, απετύπωσε με αυτό τον έντονα συμβολικό τρόπο την ξεχωριστή ιδιαιτερότητα της θάλασσας στην ταυτότητά του;
Τη θάλασσα, όμως, αγἀπησε και ο ποιητής των ωραίων ψυχών, ο Ιησούς Χριστός, ο Οποίος έκανε άμβωνα την πλώρη μιας ψαροβαρκας και μετά την Ανάστασή Του και πριν αναληφθεί στους Ουρανούς στη θάλασσα της Τιβεριάδας εμφανίστηκε για τελευταία φορά, σα να ήθελε, μαζί με τους Μαθητές Του, να αποχαιρετήσει κι΄ αυτήν!
Αλλά και η ίδια η θάλασσα, που λες και είχε ψυχή, ανταποκρινόταν στην αγάπη Του, αφού κάθε φορά που θύμωνε υποτασσόταν στα πόδια Του όταν Αυτός περπατούσε πάνω στα μανιασμένα κυματά της, και ημέρωνε όταν Αυτός την επιτιμοῦσε…
Διἀ της θαλάσσης, ο ουρανοβάμων Παύλος διέδωσε στον τότε γνωστό κόσμο το μήνυμα της αγάπης, το Λυτρωτικό και διἀ της θαλάσσης οι Έλληνες έδωσαν και έλαβαν πολιτισμό!
Οι περισσότεροι Έλληνες ζουν και αναπνέουν απ’ αυτή.
Τους συνδέει μια σχέση ζωής!
Η αλμύρα της θάλασσας νοτίζει τη ζωή τους και προσδιορίζει την εξέλιξή τους!
Συνειδητά ή ασυνείδητα κάθε ναυτικός μας κρύβει και ένα Οδυσσέα μέσα στη καρδιά του.
Αλλά και κάθε Έλληνας νιώθει το μεγαλείο και την περιπέτεια της ζωής του ζυμωμένα με της θάλασσας τα ψιθυρίσματα και τα τραγούδια της, με τα γαληνέματά της και με τις αντάρες της και μαγεύεται από την ομορφιά των νησιών της.
Κάθε νησί μας και μια ψηφίδα μοναδικής ομορφιάς.
Κάθε νησί μας με τη δική του αισθητική εικόνα, με ξεχωριστά παιχνιδίσματα της θάλασσας με την ξηρά.
Κάθε νησί και η Χώρα του, με την Αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική, την αρμονία των ασύμμετρων κάτασπρων σπιτιών, τους στενούς λιθόστρωτους δρόμους, τα κάστρα, τις αρχαιότητες, τους γραφικούς ανεμόμυλους, τις θαυμάσιες ακρογιαλιές, τους έρημους ταρσανάδες, τα πολυαιώνια μοναστήρια, τις πολυάριθμες εκκλησίες και τα κάτασπρα εξωκκλήσια, κουρνιασμένα άλλοτε σαν γλάροι στα βράχια και τις ακτές και άλλοτε σαν περιστέρια ψηλά στις βουνοκορφές…..
Νησιά, πού όσο τα γνωρίζει κανείς τόσο περισσότερο νιώθει τη βαθιά επιθυμία να αγκαλιάσει το Αιγαίο, να είναι την ίδια στιγμή σε κάθε νησί και να γεύεται τη μοναδική συναισθηματική φόρτιση που του δωρίζει με κάθε κολπίσκο του, με κάθε παιχνίδισμα των κυμάτων και των βράχων του…
Κάθε νησί και ένα πνευματικό Αρτοφόριο, με τις αναμνήσεις των προγόνων μας και τις πολυαιώνιες παραδόσεις μας…
Σε τέτοια νησιά, στο κέντρο του Αιγαίου, που κυκλώνουν την Ομηρική Συρίη, στην οποία κατέφυγε «ἡ Ἑλληνική Ἐπανάστασις, ὡς ἄλλη Λητώ περιπλανωμένη καί ὠδίνουσα, φιλοξενηθεῖσα ἐν Σύρῳ» και εγέννησε την Ερμούπολη, την πρώτη πόλη της αναγεννημένης Ελλάδος, η οποία τάχιστα «πρῶτος καί μέγιστος τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος λιμήν κατέστη», «μεταλλεῖον χρυσοῦ», «ἀποθήκη τοῦ Αἰγαίου πελάγους» καί «τροφός τῆς Ἑλλάδος» ανεδείχθη καί τό ὄνομά της περιώνυμο γιά τή ναυτοσύνη καί τό ἐμπόριο κατέστη, η θέληση του Θεού και η Συνοδική Απόφαση της Εκκλησίας με έθεσαν οιακοστρόφο, Ποιμενάρχη και πνευματικό Πατέρα ευλογημένων και ευγενών κατοίκων 12 νησιών, που εκτείνονται από τις ακτές της Αττικής μέχρι τις υπώρειες του Κρητικού Πελάγους…
Αυτά τα νησιά, και τα πιο απομακρυσμένα και τα πιο ολιγάνθρωπα, επί δεκαετίες, και ως Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Σύρου και ως Μητροπολίτης, δεν σταμάτησα να επισκέπτομαι τακτικά, κομιζοντας στους αγαπημένους μου νησιώτες το μήνυμα της αγάπης του Χριστού και της αγάπης προς τον τόπο τους, τονίζοντας το χρέος τους και στηρίζοντας την απόφασή τους να φυλάσσουν τις Θερμοπύλες των παραδόσεων μας….
Στην επιτέλεση αυτής της αποστολής και της Αρχιερατικής Διακονίας μου, όλα αυτά τα χρόνια, άλλοτε με γαλήνη και άλλοτε με τρικυμία έχω συνοδοιπόρους ή καλύτερα συνθαλασσοπόρους μου τους Πλοιάρχους και τα πληρώματα των πλοίων μας, με τους οποίους πλέον αισθάνομαι οικείος και «συνάδελφος»…
Αυτή τη συναδελφική σχέση διεπίστωσε και η Ένωσή σας και με την άκρως τιμητική για το πρόσωπό μου απόφασή σας με αναγορεύετε σήμερα σε επίτιμο Μέλος της.
Σας ευχαριστώ Κύριε Πρόεδρε ευγνωμόνως…
Επιτρέψτε μου, όμως, την ώρα αυτή που και επίσημα εισέρχομαι στη λαμπρή οικογένεια των Ελλήνων Πλοιάρχων, να ευχαριστήσω θερμά όλους τους πλοιοκτήτες, όσους γνωρισα στο παρελθόν, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στην αιωνιότητα, τους αείμνηστους Καπετάν Κώστα Βεντούρη, προσωπικό μου και της Ιεράς Μητροπόλεως Ευεργέτη, Μηνά Σταθάκη, Αντώνη Αγαπητό και Κυριακή Κατσουλάκου, αλλά και όλους τους υπευθύνους των Εταιρειών σήμερα, με τα εύπλοα, φιλόξενα και καλοτάξιδα πλοία των οποίων εξυπηρετούμεθα, όπως και χιλιάδες άλλοι επιβάτες-επισκέπτες των θαλασσοφίλητων νησιών μας, τους υπευθύνους του Ομίλου της «ATTICA GROUPE» και της BLUE STAR FERRIES» και ιδιαιτέρως τους κ.κ. Σακέλη και Θεοδωράτο, την Οικογένεια Θεολόγου Παναγιωτάκη, τους αδελφούς Γεώργιο και Δημήτριο Στεφάνου, τον κ. Μάριο Ηλιόπουλο, τον κ. Λεωνίδα Δημητριάδη-Ευγενίδη και τους υπευθύνους της «ZANTE FERRIES».
Ευχαριστώ και εσάς ευγνωμόνως κ. Πρόεδρε της Ε.Ε.Ε. κ. Θεόδωρε Βενιάμη, για την συνεχιζόμενη στύριξη του κοινωνικού και φιλανθρωπικού έργου της Μητροπόλεως.
Από καρδίας τους ευχαριστώ για τις πολλές εξυπηρετήσεις και διευκολύνσεις τους, χωρίς τις οποίες δεν θα μπορούσα να πραγματοποιώ τις συνεχείς ποιμαντικές περιοδείες μου στα νησιά μας.
Καθηκόντως, όμως και οφειλετικώς ευχαριστώ και τους Πλοιάρχους των πλοίων, με τους οποίους επί 43 χρονια συνταξίδευσα και συνταξιδεύω, έχω περάσει ώρες ατέλειωτες μαζί τους, πάνω στη στη γέφυρα, άλλοτε συμμεριζόμενος την αγωνία τους να δαμάσουν τα αγριεμένα κύματα, άλλοτε, «ως ναυτικός οπτήρ», όπως έλεγε ο αείμνηστος Καπετάν Κούλης, και άλλοτε καταθέτοντας τους τη μαρτυρία της αγάπης του Χριστού στις τόσο ενδιαφέρουσες συζητήσεις μας και είδα μαζί τους τον ήλιο πάνω από τα κύματα του αχανούς Αιγαίου να ανατέλλει και πίσω από τη Μήλο και την Αντίμηλο, τη Σίκινο και τη Φολέγανδρο, στο πεπορφυρωμένο από τις ακτίνες του πέλαγος να βυθίζεται και να δύει.
Επιτρέψτε μου τούτη την ώρα να θυμηθώ όσους έφυγαν από τη ζωή, όσους γνώρισα στα πρώτα βήματά μου στην αρχή της σταδιοδρομίας τους και, ύστερα από εύορκη και δημιουργική υπηρεσία, απολαμβάνουν σήμερα, μαζί με τις οικογένειές τους, τους καρπούς των μόχθων τους, να θυμηθώ τα παραγγλελματά τους τους από τη βαρδιόλα και τη γέφυρα, το πήγαιν’ έλα στον καταπέλτη, το χειρισμό του ξύλινου πηδαλίου, τις ηχηρές εντολές τους στους καβοδέτες, και να τους πω ότι δεν έχω καταθέσει το φυλλάδιό μου, αλλά ακόμα προσθέτω ναυτική υπηρεσία, αλλά και όσους σήμερα, με τη βοήθεια της εξελιγμένης τεχνολογίας πηδαλιουχούν τα υπερσύγχρονα, ασφαλῆ και μεγάλα πλοία, τα ονόματα των οποίων αξιοχρέως καταθέτω στη συλλογική μας μνήμη:
Τον Ανάργυρο Σαρρή, τον Κούλη Μαστροκόλια, τον Γιώργο Σιγάλα, τον Φώτη Καλαθά, τον Τάκη Σαμιωτάκη, τον Αντώνη Γαρδέλη, δια την απώλεια του οποίου στο ναυάγιο του «Χρυσή Αυγή» όλοι θρηνήσαμε, τον Αθανάσιο Μπογάκο. Τον Νίκο Λουδάρο, τον Κώστα Παπαδημητρίου, τον Αχιλλεα Ταρλάμη, τον Βασίλη Πασχάλη, τον Γιάννη Πασχάλη, τον Χριστοφόρο Κοτσαμπά, τον Σιδερή Μαμίδη, τον Γεράσιμο Γιακουμίδη, τον Γιώργο Δαρζέντα, με τον οποίο μας συνδέουν οικογενειακοί δεσμοί, τον Ανδρέα Νάζο, τον Εμμανουήλ Λούσα, τον Λάζαρο Γαβαλά, τον Δημήτρη Ζάραγγα, τον Θοδωρή Μαθιουδάκη, το Γιώργο Κολυδά, τον Σπύρο Θηραίο, τον Μιχάλη Βιτσαρά, το Σίμο Μάρκου, τον Ευάγγελο Αντωνόπουλο, τον Βασίλη Γεροντάκη, τον Βασίλη Γεροντάκη, τον Πέτρο Κυπριώτη, τον Ισίδωρο Λιγνό, τον Μιχάλη Λυγνό, τον Μιχάλη Χατζάκη, τον Δημήτρη Συνοδινό, τον Κυριάκο Μουζάκη, τον Στέλιο Περιστεράκη, τον Νίκο Χάλαρη, τον Κώστα Βελαλόπουλο, τον Στέφανο Παπαδόπουλο, τον Μπάμπη Παντέλη, τον Γεώργιο Δήμου, τον Χριστοφόρο Σκαμάγκα, τον Θεόδωρο Κιμπετζή, το Νίκο Πανουργιά, τον Χρήστο Χατζηστερκώτη, τον Γεράσιμο Χατζηγεωργίου, τον καπετάν Κώστα Τζώρτζη, ο οποίος μία και μοναδική φορά φόρεσε τη στολή του και το γεμάτο κλάρες πηλίκιό του, την 19η Ιανουαρίου 2001, όταν με έφερε, με το υπ’ αυτού πηδαλιουχούμενο πλοίο SUPER FERRY II, την ημέρα της ενθρονίσεώς μου στη Σύρο, τον Μιχάλη Δεναξά, τον Αλέκο Παπαδέα, το Γιώργη Σαμιωτάκη, το Διαμαντή Παπαγεωργίου, τον Κώστα Μπαφαλούκο, τον Αντώνη Βεντούρη, τον Ηλία Φραγκισκάτο, τον Ηλία Βερβενιώτη, τον Αγάπιο Παριανό, τον Τάσο Τρέσσο, τον Θανάση Χαλά, τον Κώστα Συκωτακόπουλο, τον Ιάκωβο Σκιαδά, τον Γιώργο Κολίτσα, τον Μάρκο Βλάμη, τον Ευάγγελο Αράθυμο, τον Γιώργο Χωριανόπουλο, τον Κώστα Καταγά, τον Γιώργο Συρίγο, τον Νικόλαο Χλωρό, τον Γεώργιο Βαζούρα, τον Αθανάσιο Ιωάννου,τον Κωνσταντίνο Παπανικολάου, Ιωάννη Πασχάλη, τον Σπυρίδωνα Ματζουράτο, τον Δημήτριο Διονυσάτο, τον Σπυρίδωνα Πεφάνη, τον Νικόλαο Πετράκη, τον Ηλία Πιτσικούλη, τον Γεώργιο Μπαλόπιτα, τον Κυριάκο Χωριανόπουλο,τον Νικόλαο Γερακίτη, τον Ιωάννη Σιγάλα, τον Ιωάννη Φιτρουλάκη, τον Δημήτριο Ντεντόπουλο, τον Παναγιώτη Καραμόσχο, τον Μακάριο Λύρα, τον Ιωάννη Κοντόπουλο και τον Ανδρέα Μαρκέτο.
Μαζί μ’ αυτούς, τους άξιους σκυταλοδρόμους της Ελληνικής Ναυτωσύνης, ευχαριστώ και τα πληρώματα των πλοίων, για την περισσή ευγένεια, προθυμία, εργατικότητα, φιλοπονία και φιλοτιμία τους.
Και οφείλω να ομολογήσω ότι τέσσαρες δεκαετίες και πλέον ταξιδεύοντας, δεν συνάντησα ούτε ένα ναυτικό αγενή ή απρεπή!
Γι’ αυτό και σας ευγνωμονώ κ. Πρόεδρε, εσάς και τα έντιμα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, για τη μεγάλη τιμή με την οποία περιβάλλετε το πρόσωπό μου, να ανήκω από σήμερα και τυπικά στην τιμημένη οικογένεια των Ελλήνων Πλοιάρχων, που το όνομα της Πατρίδας μας στα πέρατα της οικουμένης τίμησαν, τιμούν και
θα τιμούν, και τους οποίους νυχθημερόν εύχομαι ο Άγιος Νικόλαος, ο και Προστάτης της Σύρου, να σκέπει υπό το Ωμοφόριό του υγιείς, ευτυχείς και από παντός κινδύνου ασφαλείς !