Ετιμήθη ο Εθνομάρτυς Χίου Πλάτων

Τήν 23ην Ἀπριλίου, ἡμέραν κατά τή ὁποίαν τό 1822 οἱ Τοῦρκοι ἀπηγχόνισαν τόν Μητροπολίτην Χίου Πλάτωνα (Φραγκιάδην), τόν Ἀρχιδιάκονον Μακάριον Γαρρῆν καί τούς προκρίτους, καί ἐν τῷ πλαισίῳ τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τῆς ἐνάρξεως τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος τῆς ἐθνικῆς παλιγγενεσίας «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστιν τήν Ἁγίαν καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερίαν», ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν  κ. Μᾶρκος ἐτέλεσεν δέησιν πρό τῆς μαρμαρίνης λάρνακος ἐν τῷ Ἱερῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ Χίου, ὅπου φυλάσσονται τά σεπτά λείψανα τοῦ Ἐθνομάρτυρος Ἱεράρχου.  Ἐν συνεχείᾳ μετέβη μετά τοῦ Ἀρχιδιακόνου κ. Ἀποστόλου Λάρδα εἰς τόν χῶρον πρό τοῦ Φρουρίου τῆς πόλεως Χίου, κατέθεσεν δάφνινον στέφανον εἰς τόν ἀνδριάντα τοῦ μαρτυρικοῦ Μητροπολίτου καί ἔψαλεν τόν Ἐθνικόν Ὕμνον.

Ὡς γνωστόν κατά τήν μετακομιδήν τῶν ὀστέων τοῦ Ἐθνομάρτυρος εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Χίου, τόν Ἰούνιον τοῦ 2013 ὁ Σεβασμιώτατος Χίου κ. Μᾶρκος συνέθεσεν καί ἀνέγνωσεν τό ἑξῆς ποίημα:

«Κέντησε   τώρα   τόν   κορμό   τοῦ  πληγωμένου  σχίνου

κι  ἄσε  νά  στάξει καθαρό τό δάκρυ  στήν   καρδιά  Σου

μαστιχοφόρος      εὐωδιά     λούζει     τά    λείψανά   Σου.

Δεσπότη     Ἐθνομάρτυρα ,   εὐλόγα    τά     παιδιά   Σου.

Αὔρα   Σοῦ   φέρνει   δροσερή  ἡ  ἁρμύρα   τοῦ  πελάγου

πού   αἰγνουσιώτικο   σκαρί   σώζει   τό   σκήνωμά   Σου

Ἐσύ ‘σαι ὁ καπετάνιος μας κι’ ὅλοι μας στά κουπιά Σου.

Δεσπότη     Ἐθνομάρτυρα ,   εὐλόγα    τά    παιδιά    Σου.

Κοίτα   τήν   Δόξα, Πάτερ   μου,  πού  περπατεῖ  μονάχη

σ’  Ἀνάβατο   καί   Μελανιός,  στά   ἡρωικά   Ψαρά  Σου,

ὅπου     φυλοῦν    βιγλάτορες    τά    θεῖα   νάματά  Σου.

Δεσπότη     Ἐθνομάρτυρα ,   εὐλόγα    τά    παιδιά    Σου.

Περπάτησε  Πατέρα  μας   στ’  Ἁγιοῦ   Μηνᾶ   τά   πάτη.

Βλέπεις   σημάδια   ἱστορικά    ἀπό    τά   πρόβατά   Σου,

πού    σφάχτηκαν  μαρτυρικά    στό   ὁλοκαύτωμά   Σου;

Δεσπότη     Ἐθνομάρτυρα ,   εὐλόγα    τά    παιδιά    Σου.

Καί   τέλος   ρίξε   μιά   ματιά   καί   στόν   διάδοχό   Σου·

τρέμουν  τά  γόνατα , Σεπτέ , κάτω  ἀπό  τήν  σκιά  Σου,

εἶν’  ὁ  Σταυρός   πολύ   βαρύς,   καῖνε   τά  αἷματά   Σου.

Στόν  Γολγοθᾶ  πού  ἀνέβηκες, νά  πορευθῶ  σιμά   Σου».

Εὐλογημέναι ἐκκλησιαστικῶς καί τετιμημέναι ἐθνικῶς στιγμαί, αἱ ὁποῖαι ἐμπνέουν διά τῶν ἰδανικῶν τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως καί τῆς συνειδήσεως τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας τούς νεοέλληνας!