648 χρόνια συμπληρώθηκαν στις 26 του μηνός Σεπτεμβρίου ε.ε. από την αποφράδα ημέρα που ο συνασπισμένος στρατός των χριστιανικών λαών των Βαλκανίων συγκρούσθηκε δίπλα στο ποταμό Έβρο (ή Μαρίτσα στα βουλγαρικά) με τους Οθωμανούς Τούρκους σε μια προσπάθεια αναχαίτισης του Ισλάμ προς τα Βαλκάνια και την Δύση. Του χριστιανικού στρατού ηγήθησαν οι δύο Σέρβοι αυτάδελφοι ηγεμόνες Ιωάννης Ουγγλέσης (Uglješa), Δεσπότης των Σερρών, και Βουκάσιν (Vukasin Mrnjavčević). Η μάχη εκρίθη υπέρ των Οθωμανών οι οποίοι κατέσφαξαν τον χριστιανικό στρατό και όπως αναφέρει ο χρονογράφος της εποχής Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, το χρώμα του ποταμού Έβρου έγινε κόκκινο από το αίμα εκείνων που πολέμησαν υπέρ πίστεως και ελευθερίας.
Στο χώρο της μάχης, είναι σήμερα κτισμένο το βορειότερο και ακριτικότερο χωριό της πατρίδας μας, το γραφικό Ορμένιο (ή Τζερνομιάνο). Στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Γεωργίου Ορμενίου, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνού, τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία και ακολούθησε Μνημόσυνο για τους πεσόντες. Την Θεία Λειτουργία και το Μνημόσυνο παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Ορεστιάδος Βασίλειος Μαυρίδης, ο Αντιδήμαρχος Τριγώνου Πέτρος Αργυριάδης, ο Διοικητής της Τακτικής Διοικήσεως του 21ου Συντάγματος Πεζικού, Συνταγματάρχης Σπυρίδων Σαλίβερος, οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου των Δικαίων και του 1ου Γυμνασίου Ορεστιάδος, ομάδα Σέρβων και ικανό εκκλησίασμα.
Ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στο νόημα της επετείου και των εκδηλώσεων που οργανώνει κάθε χρόνο η τοπική Εκκλησία στο Ορμένιο σημείωσε· «…η σημερινή μέρα είναι ημέρα μνήμης και ευθύνης. Τιμούμε την θυσία των αγωνιστών εκείνων που πολέμησαν υπέρ πίστεως και πατρίδος και τους μνημονεύουμε. Συγχρόνως καλούμεθα να αναλάβουμε εμείς οι νεότεροι τις δικές μας ευθύνες ενώπιον μιας παρόμοιας απειλητικής επιθετικότητας των φονταμενταλιστικών οπαδών του Ισλάμ προς την Δύση και μάλιστα εναντίον του Χριστιανισμού. Ήδη έχουν αρχίσει να διαγράφονται επικίνδυνα οι συνέπειες αυτής της επεκτατικότητας εις βάρος του Χριστιανισμού ακόμα και στις κατά παράδοση χριστιανικές κοινωνίες της Δύσεως». Στη συνέχεια ο φιλόλογος καθηγητής Ιωάννης Κούζας μίλησε διεξοδικότερα για τα γεγονότα της μάχης και τις συνέπειες της σύγκρουσης αυτής για τους χριστιανικούς λαούς των Βαλκανίων. Η όλη εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο που έψαλλαν μικροί και μεγάλοι.
