Ένας πρωτοφανής και ιδιότυπος διωγμός εν εξελίξει εναντίον της Εκκλησίας

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 

Εν Πειραιεί τη 27^η Απριλίου 2020

Ένας πρωτοφανής και ιδιότυπος διωγμός εν εξελίξει εναντίον της Εκκλησίας, με πρόφαση την διασφάλιση της δημόσιας υγείας από την επιδημία του κορωνοϊού φαίνεται να εφαρμόζεται μεθοδευμένα και συστηματικά τον τελευταίο καιρό από την Πολιτεία. Έχουμε ήδη αναφερθεί στο φλέγον θέμα των περιοριστικών μέτρων της πολιτείας λόγω κορωνοϊού κατ’ επανάληψη σε προηγούμενες ανακοινώσεις μας, ωστόσο θεωρήσαμε καθήκον μας να επανέλθουμε και πάλι, καθώς καθημερινά διαπιστώνουμε τόσο από το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ ένα καταιγισμό άρθρων και δημοσιεύσεων,  όσο και από πάμπολλα τηλεφωνήματα και email που δεχόμεθα από πνευματικά τέκνα, αδελφούς εν Χριστώ και συνεργάτες, την  συνεχώς διογκουμένη οργή και αγανάκτηση του πιστού λαού του Θεού.

Όπως φάνηκε από το γράμμα και το πνεύμα των τριών Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων, αλλά και από τα ίδια τα γεγονότα, η σωματική υγεία ανυψώθηκε ως υπέρτατο αγαθό, υπεράνω και της πνευματικής υγείας και οι σωματικές ανάγκες υπεράνω των πνευματικών αναγκών, τις οποίες υπηρετεί και διακονεί η Εκκλησία, ως πνευματικό ιατρείο των ψυχών. Ο ρόλος της και η αποστολή της επιδεικτικά λοιδορήθηκε και περιφρονήθηκε, ενώ κλήθηκε η «θεά» επιστήμη, ως μόνη ικανή και άξια πάσης εμπιστοσύνης, να δώσει τα φώτα της στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Τα γεγονότα που είδαν το φως της δημοσιότητος τις τελευταίες ημέρες και ιδίως την Μεγάλη Εβδομάδα με συλλήψεις πιστών, στουχτερά πρόστιμα, πράξεις βίας από αστυνομικούς, ποινικές διώξεις εις βάρος αρχιερέων και ιερέων, σφράγισμα ναών και προσκυνημάτων από αστυνομικές δυνάμεις, τέλεση Θείων Λειτουργιών και ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος, είτε σε σπίτια και αποθήκες «διά τον φόβον των ιουδαίων», είτε σε ώρες μεταμεσονύκτιες, όπου δεν κυκλοφορεί κανένας στους δρόμους και πολλά άλλα, συνθέτουν μια ατμόσφαιρα που θυμίζει την εποχή των κατακομβών, ή την εποχή του αμείλικτου διωγμού εναντίον της Εκκλησίας από το αντίχριστο Σοβιετικό καθεστώς της πάλαι ποτέ κομμουνιστικής Ρωσίας.

Ο ιδιότυπος διωγμός εναντίον της Εκκλησίας στράφηκε προς δύο κυρίως κατευθύνσεις: 1) Στο να αποκλειστεί με κάθε τρόπο  η προσέλευση των πιστών στους ναούς και η συμμετοχή τους στις ιερές ακολουθίες με την πρόφαση ότι υπάρχει κίνδυνος συνωστισμού, και 2) Να αποκλεισθεί η μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, ως πράξη που θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία με το κλείσιμο των Εκκλησιών.

Όπως έχουμε επισημάνει σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, ο κίνδυνος του συνωστισμού μπορούσε να προληφθεί από την Πολιτεία σε συνεργασία με την Εκκλησία με κατάλληλα προληπτικά μέτρα, ανάλογα με αυτά που έλαβε στις Υπεραγορές και στις Τράπεζες, όπου εφαρμόσθηκε ελεγχόμενος αριθμός εισερχομένων. Είναι φανερό, ότι η πολιτεία ενήργησε στην προκειμένη περίπτωση με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Είναι τουλάχιστον άδικο και μεροληπτικό, να επιτρέπει μεν την λειτουργία των Υπεραγορών και των Τραπεζών και να βάζει λουκέτο στους Ναούς. Να δείχνει ανοχή στο συνωστισμό, που πολλές φορές παρατηρήθηκε στους χώρους  αυτούς, ή στις λαϊκές αγορές και να μην επιτρέπει την προσκύνηση του Ιερού Επιταφίου, ή την κατ’ ιδίαν προσευχή, ούτε ακόμη και με την τήρηση των αναγκαίων υγειονομικών μέτρων.  Όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα: «Σε μια Εκκλησία έβγαλαν τα βάγια την Κυριακή των Βαΐων έξω από την πόρτα και επενέβησαν οι δυνάμεις καταστολής, να τα ξαναβάλουν μέσα, μη τυχόν και μαζευτεί κόσμος…. Οικοτροφεία, γηροκομεία, άσυλα ανιάτων, δομές μεταναστών, καταυλισμοί τσιγγάνων, αδελφότητες, κοινόβια, συνεργεία αυτοκινήτων και εξωτερικά συνεργεία του Δήμου, ή τεχνικών Εταιρειών, όλοι μαζί συζούν και δουλεύουν μέχρι αυτή την ώρα με ελάχιστες ως μηδενικές προφυλάξεις και μόνο στις Εκκλησίες επιτρέπονται αυστηρά μόνο 4 άτομα και αυτά σε διασπορά».

Όσο για αποκλεισμό από την Θεία Κοινωνία, η στάση της πολιτείας ήταν ακόμη πιο ένοχη και απαράδεκτη. Η ποινική δίωξη του Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου και του π. Γεωργίου Σχοινά από το Κουκάκι, επειδή τόλμησαν να κοινωνήσουν κάποιους πιστούς, ξεσκεπάζουν και αποκαλύπτουν τις πραγματικές προθέσεις της Πολιτείας. Όπως απέδειξε δημόσια ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ, ο Σεβασμιώτατος άγιος Κερκύρας, όπως και οι άλλοι υπόδικοι κληρικοί, δεν διέπραξαν κάποιο αδίκημα, διότι πουθενά στις υπουργικές αποφάσεις δεν υπάρχει απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας. Παρ’ όλα αυτά όμως τους ασκήθηκε ποινική δίωξη. Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει, ότι ένας από τους κύριους λόγους του κλεισίματος των Εκκλησιών, ήταν να αποκλεισθεί πάσει θυσία ο λαός από την Θεία Μετάληψη, ως δήθεν αιτία μολύνσεως και μεταδόσεως του κορωνοϊού. Ματαίως προσπάθησαν διακεκριμένοι επιστήμονες, όπως οι καθηγητές κ. Ελένη Γιαμαρέλλου, ο κ. Κουντουράς κ.α. να επισημάνουν ότι δεν υπάρχει καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, ότι η Θεία Κοινωνία διασπείρει μεταδοτικές ασθένειες. Οι επισημάνσεις τους όχι απλά δεν ελήφθησαν υπόψη, αλλά στιγματίστηκαν ως «αντιεπιστημονικές», οι επιστήμονες αυτοί απειλήθηκαν ότι θα συρθούν σε πειθαρχικές και ποινικές διώξεις, ως δήθεν διασπείροντες «επικίνδυνες απόψεις για την δημόσια υγεία»! Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο 152 ιατρών επιστημόνων από την Κύπρο, οι οποίοι με επιστολή τους ζητούν από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, να ανοίξουν οι Εκκλησίες. Γράφουν μεταξύ άλλων τα εξής: «Όπως γνωρίζετε και εσείς, ως Ορθόδοξος χριστιανός, η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Χριστός και η μετάληψή Του από τους Ορθοδόξους χριστιανούς, δεν αποτελεί απλά ένα θρησκευτικό, εθιμοτυπικό, τελετουργικό καθήκον, αλλά τη βάση της πίστεώς τους, καθώς και αναφαίρετο δικαίωμά τους. Παρόλο που είμαστε σίγουροι, ότι και εσείς, ως Ορθόδοξος χριστιανός συμμερίζεστε τα δόγματα της Ορθοδοξίας, μεταξύ των οποίων και ότι η Θεία Κοινωνία είναι ‘εφόδιο ζωής αιωνίου’ και ότι από αυτή, ή μέσω αυτής, δεν είναι δυνατόν να μεταφερθούν ιοί, σας αναφέρουμε ότι και επιστημονικά δεν υπάρχει στη βιβλιογραφία οποιοδήποτε επιστημονικό άρθρο, μελέτη, ή έρευνα, που να αποδεικνύει ότι με τη Θεία Κοινωνία μεταδίδονται μικρόβια και ιοί. Το μόνο επιστημονικό δεδομένο που μπορεί να υπάρχει και που η επιστημονική κοινότητα αποδέχεται, εκεί που δεν υπάρχει συγκεκριμένη επιστημονική έρευνα, είναι η αναδρομική μελέτη της κλινικής εμπειρίας, που στην περίπτωση της Θείας Κοινωνίας αφορά αναδρομική κλινική εμπειρία 2000 χρόνων (π.χ. Ιερείς και όχι μόνον, που καταλύουν καθημερινά τη Θεία Κοινωνία στα Νοσοκομεία, ακόμη και Νοσοκομεία Λοιμωδών Νόσων κλπ) και ουδέποτε τους έχει μεταδοθεί οτιδήποτε».

Το λυπηρό είναι ότι, απέναντι στις σκληρές και στοχευμένες κατά της Εκκλησίας απαγορεύσεις, δεν υπήρξε ουσιώδης αντίδραση από μέρους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος, είχε το θάρρος και την τόλμη να ζητήσει μιά γενναία συγνώμη από τον Θεό και τον πιστό λαό του Θεού. Σε πρόσφατο δημοσίευμά του με τίτλο «Συγχώρεσε με Θεέ μου και συ λαέ μου για την ευθύνη της σιωπής μου….», έγραψε: «Μη αντέχοντας όλη αυτή την εσωτερική συντριβή επικοινώνησα, το απόγευμα του Πάσχα, με πρόσωπο που εμπιστεύομαι την κρίση του και δεν ανήκει στον εκκλησιαστικό χώρο, εξομολογούμενος τα μύχια της καρδιάς. ‘Μήπως Σεβασμιώτατε οι ευθύνες βαραίνουν περισσότερο την Εκκλησία; Μήπως δεν έπεισε την Πολιτεία ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί τα του ‘οίκου’ Της, όπως π.χ. οι αλυσίδες τροφίμων, κ.α. που έμειναν ανοιχτά, υπό όρους και προϋποθέσεις; Μήπως δεν διαπραγματεύτηκε σωστά και τίμια; Μήπως… ‘νίψατε’ τας χείρας σας ψιθυρίζοντας: ‘αθώος ειμί’, κλειδωθήκατε στους Ναούς σας και θεωρήσατε ότι έτσι εκπληρώνετε το χρέος σας; Μήπως κάνατε τον Χριστό “live”, “facebook”, “instagrame”, “YouTube”, μεταφέροντας το Μυστήριο στην άψυχη οθόνη μιάς τηλεόρασης και πιστέψατε ότι έτσι θα αναπαύσετε την συνείδηση σας; Προτείνατε εναλλακτικές λύσεις στην Πολιτεία, ή συγκατατεθήκατε χωρίς αντίλογο; Τι θα πράξετε εάν αύριο, σε μια άλλη περίπτωση, π.χ. θεομηνία, σας ζητήσει και πάλι η Πολιτεία να κλείσετε τους Ναούς; Ποιος έχει την ευθύνη των ψυχών που εμπιστεύονται την Εκκλησία; Η Πολιτεία, ή η Εκκλησία; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι οι πιστοί όλες αυτές τις ημέρες ένιωθαν απόκληροι και ανεπιθύμητοι από την Εκκλησία που θεωρούν μάνα τους’; ….Συγχώρεσε με Θεέ μου και συ λαέ μου για την ευθύνη της σιωπής μου….». Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ μη παραβιάζων  τις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις της Πολιτείας,  επέτρεψε στους ιερείς της επαρχίας του να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, όσους προσέλθουν στους Ιερούς Ναούς, ή κατ’ οίκον το εκζητήσουν.

Υποστηρίχτηκε από κάποιους, πως η ΔΙΣ συμφώνησε με τα σκληρά και άδικα περιοριστικά μέτρα κατά της Εκκλησίας από φόβο, μήπως καταλογισθεί κάποιο κρούσμα, λόγω του Εκκλησιασμού στην Εκκλησία. Αλλά αυτή είναι μια υπόθεση και το ερώτημα είναι, αν για μια υπόθεση ήταν πρέπον, να υποστούν τέτοια πνευματική ζημία οι πιστοί, καθ’ ον χρόνον μάλιστα σε όλες τις Ορθόδοξες βαλκανικές χώρες και στη Γεωργία επετράπη ο Εκκλησιασμός και η Θεία Μετάληψη, τηρουμένων παραλλήλως και των υγειονομικών μέτρων. Παρήγορο υπήρξε το γεγονός, ότι το βράδυ της Ανάστασης ο πιστός λαός του Θεού έψαλε με αναμμένες λαμπάδες από τα μπαλκόνια και τις ταράτσες των σπιτιών το «Χριστός Ανέστη»,  ενώ την ώρα που κτύπησαν, (κατ’ εξαίρεση), οι καμπάνες για το «Χριστός Ανέστη», φωταγωγήθηκαν οι πόλεις και τα χωριά από τα πυροτεχνήματα και τα βεγγαλικά. Δήλωσαν με αυτό τον έντονο και παραστατικό τρόπο τη σθεναρή αντίθεσή τους, σε όσους προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Θείας Εγέρσεως.

Αυτή τη στιγμή που γράφεται το σχόλιο, η υπουργός Παιδείας κ. Ν. Κεραμέως δήλωσε, πως δεν γνωρίζει πότε θα αρθούν τα μέτρα για την απαγόρευση της θείας λατρείας και τον εκκλησιασμό των πιστών, για δύο λόγους: πρώτον διότι οι ειδικοί, ενώ κάνουν προβλέψεις και δρομολογούν την άρση μέτρων για άλλους τομείς, όπως τα εμπορικά καταστήματα και τα κέντρα αισθητικής (!!!), δεν έχουν ασχοληθεί με το άνοιγμα των εκκλησιών και δεύτερον δεν έχει δεχθεί κανένα σχετικό αίτημα από πλευράς της ΔΙΣ, παρ’ ότι ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος απέστειλε σχετική επιστολή στον Πρωθυπουργό.

Κλείνοντας, επισημαίνουμε ότι το φετινό Πάσχα ήταν το πρώτο Πάσχα που «γιορτάσθηκε» χωρίς να εορτασθεί  στην πατρίδα μας. Ζούμε στους εσχάτους χρόνους, αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Τα σημεία των καιρών το δείχνουν ξεκάθαρα. Αυτό δεν το λέμε για να απελπιστούμε, άλλα για να προετοιμαστούμε για μεγαλύτερους διωγμούς στο μέλλον, άλλοτε συγκεκαλυμμένους και άλλοτε πιο απροκάλυπτους. Ας αγωνιστούμε λοιπόν να δυναμώσουμε την πίστη μας και να βιώσουμε βαθύτερα την μετάνοια, ώστε την ώρα του διωγμού να μην προδώσουμε τον Χριστό, αλλά να δώσουμε την καλή μαρτυρία της ομολογίας μας, πράγμα που το ευχόμαστε από καρδίας σε όλους.