Εὐχή εἰς τήν Κυκκώτισσαν Ἐλεοῦσαν διά τήν σωτηρία της μαρτυρικής ημών νήσου, διά τήν κατάπαυσιν τοῦ πολέμου ἐν Οὐκρανίᾳ καί ἀπομάκρυνσιν ὀλεθρίου πυρηνικῆς ἀπειλῆς

Κεχαριτωμένη Μῆτερ τοῦ εἰρηνάρχου καί πανευϊλάτου Θεοῦ Λόγου, τοῦ εἰπόντος ἐν τῷ Μυστικῷ Αὐτοῦ Δείπνω «εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω» (Ἰωάν. ιδ΄ 27) καί προτρέποντος ἡ­μᾶς «εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις» (Μᾶρκ. θ΄ 20), συμπαθῶς ἐ­φορῶσα ἐπί τούς σέ μεγαλύνοντας, Κυκκώτισσα Ἐλεούσα, καί θέλουσα ἐκ τοῦ δένδρου τῆς ἐπιστημονικής γνώσεως συλλέγειν καρπούς μόνον ἀγαθούς πρός εὐημερίαν τῶν λαῶν καί οὐχί σαπρούς καί δηλητηριώδεις πρός σκληρόν καί ἀργόν θάνατον αὐτῶν, γνωρίζουσα ὅτι «ἐπιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καί τῆς ἄλλης ἀρετῆς, πανουργία εστί, καί οὐ σοφία φαίνεται», ἡ εἰρηνοποιός δύναμις τῶν ἀντιμαχομένων, ἡ καταφυγή καί παραμυθία τῶν θλιβομένων καί τῶν ἐν συμφορές ὄντων, ἡ ἐπίσκεψις τῶν ἐν ἀνάγκαις καί ἡ ἰ­σχύς τῶν ἀδυνάτων, ἡ ποδηγετοῦσα τούς ἐν ὑπεροχῇ ὄντας καί ἐξουσιάζοντας λαούς πρός εὐημερίαν, εἰρήνην καί πρόοδον αὐτῶν, ἡ ἐκ τοῦ ὓψους τοῦ θρόνου σου ἐν τῷ δασυσκίῳ Τροόδει ἐπιβλέπουσα καί παραμυθοῦσα τούς αἴροντας ἐν τῇ Κύπρῳ καί πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ τόν σταυρόν τοῦ πόνου καί τοῦ ὀδυρμοῦ ἐκ τῶν πολεμικῶν καταστροφικῶν συῤῥάξεων καί τοῦ ἀδίκου θανάτου τόσον τῆς μαχίμου νεότητος ὅσον καί τῶν ἀμάχων, δέξαι, Κυρία Κυκκώτισσα, τήν δέησιν ἡ­μῶν καί εὐχαῖς σου ἀδιαλείπτοις πρός τόν Κύριον Ἰησοῦν, τήν ἐξ οὐρανοῦ πετασθεῖσαν εἰς τήν γῆν περιστεράν τῆς εἰρήνης, τόν μονογενῆ σου Υἱόν καί Λυτρωτήν τοῦ κόσμου, κατάπαυσον τούς πολέμους καί ἴδε τόν πόνον καί τήν ὀδύνην τῶν ὁμοδόξων ἐν Οὐκρανίᾳ, Ρωσίᾳ καί ἀλλαχοῦ ἀδελφῶν ἡ­μῶν, τά δάκρυα ἐν τοῖς οφθαλμοῖς αὐτῶν, τόν ψυχικόν τάραχον καί σκοτομήνην αὐτῶν, οἴμοι, ἐπιβολή ἀλλοτρίων ἀντιμαχομένων δυνάμεων· σκέδασον εὐχαῖς σου τήν ἀχλύν ἀπειλῆς πυρηνικοῦ ὀλέθρου ἐξ ἄφρονος ἀποφάσεως ἀνδρῶν, ἐπιβούλων τῆς ἐξουσίας καί δοκούντων ἄρχειν τῶν ἐθνῶν, φωτίζουσα τόν νοῦν αὐτῶν καί συνετίζουσα αὐτούς εἰδέναι ἑαυτούς καί ποιεῖν τό ἅγιον θέλημα τοῦ Υἱοῦ σου, μακαρίζοντος τούς εἰρηνοποιούς, υἱούς Θεοῦ λέγοντος αὐτούς κληθήσεσθαι· τούς πυρηνικούς ἐπιστήμονας ἴθυνον πρός ἐφαρμογήν τῆς γνώσεως αὐτῶν εἰς τομεῖς ὑγιείας καί προόδου, καί οὐχί εἰς τομεῖς πολεμικῶν, φεῦ, ὀλεθρίων συμφορῶν καί θανάτου.

Ῥῦσαι ἡ­μᾶς ῥυπτικαῖς σου πρός Ὕψιστον πρεσβείαις ἐκ τῶν ὁρατῶν καί τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν καί λύτρωσαι ἡ­μᾶς ἐκ τῆς καταδυναστείας τοῦ διαβόλου διαλύουσα τάς καθ’ ἡ­μῶν παγίδας αὐτοῦ. Δείξον ἡ­μᾶς Νινευϊτῶν ὁμοζήλους ἐν μετανοίᾳ καί ἐπακούουσα τῶν στεναγμῶν τῶν πολεμουμένων καί τῶν παρακλήσεων αὐτῶν σπλαχνίσθητι ἐπ’ αὐτούς καί λύτρωσαι αὐτούς ἐκ τῆς ἐξοντωτικῆς μανίας τῶν ἐπιτιθεμένων. Κατάργησον πολέμους, ἐκδικήσεις καί σπαραγμούς καί παῦσον τά μίση καί τά πάθη, τῶν ἀδελφῶν ἡ­μῶν, ἡ μήτηρ τῆς ἀπείρου Ἀγάπης.

Ἀξίωσον ἡ­μᾶς εἰρήνης καί ἐλέους Μῆτερ Κυκκώτισσα, ὧν αἱ ἀνομίαι καί ἁμαρτίαι ὑπερῆραν τάς κεφαλάς ἡ­μῶν, ἐν ἠρεμίᾳ βλέπειν τάς λανθασμένας ἀποφάσεις τῶν ἡγητόρων, γενομένη ἡ­μῖν ἵλεως καί ἐλπίς καί κραταίωμα· ἐνθάῤῥυνε τήν νεότητα τιθέναι στόχους ὑψηλούς, εἰρηνικούς καί φιλανθρώπους καί ἐκπαίδευε αὐτήν ἐργάζεσθαι διά τήν εἰρήνην τοῦ κόσμου· ἐξαπόστειλον λιταῖς σου ἁγίους Ἀγγέλους περιφρουρεῖν, παραμυθεῖν καί χαρίζειν ὑπομονήν τοῖς ἐκ τῶν πολεμικῶν συγκρούσεων πρόσφυγξι καί τοῖς διαμένουσιν ἐν τοῖς τῶν πατρώων ἑστιῶν ἐρειπίοις ἐκ μήνιδος τῶν ἀντιμαχομένων παρατάξεων.

Ἐπάκουσον οὗν, Κυρία Κυκκώτισσα, ὡς εὔσπλαγχνος, τῆς ἱκετηρίας φωνῆς τῶν οἰκετῶν σου καί ἐλθέ εἰς βοήθειαν τῶν δοκιμαζομένων ἀδελφῶν ἡ­μῶν· στῆσον τήν καταιγίδα ἐκ τῶν πολεμικῶν συμφορῶν καί ἀξίωσον ἡ­μᾶς ταχύ ἰδεῖν τήν ἴριδα ἐν τῷ οὐρανῷ τῆς εἰρήνης· προσάγαγε τήν ἱκεσίαν ἡ­μῶν ὡς θυμίαμα εὐῶδες τῷ Θρόνῳ τοῦ Παντάνακτος καί φιλανθρώπου Υϊοῦ σου, τοῦ Ἄρχοντος τῆς εἰρήνης καί τάς μέν ψυχάς τῶν ἀδίκως ἀποχωρισθέντων ἐκ τῆς συγγενείας αὐτῶν Κυπρίων ὁμοεθνῶν, ἀλλά καί τῶν ὁμοδόξων ἐν Οὐκρανίᾳ, Ρωσίᾳ καί ἀλλαχοῦ ἀδελφῶν ἡ­μῶν, λιταῖς σου κατάταξον μετά τῶν ἁγίων Αὐτοῦ, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, τούς δέ βαρυαλγοῦντας ἐκ τοῦ βαθυτάτου πένθους ἀδελφούς ἡ­μῶν ἐν τῇ πίστει παρηγόρησον τῇ μητρικῇ σου πρός Θεόν παῤῥησία.

Ναί, Κυρία Ἐλεοῦσα, Κυκκώτισσα, παραμυθία πάντων τῶν θλιβομένων, ἡ τάς λύπας τῶν οἰκετῶν σου εἰς χαράν μεταποιοῦσα, ἡ τήν ῥομφαίαν τῆς λύπης δεχθεῖσα ἐν τῇ πανάγνῳ σου καρδίᾳ, ὅτε τόν σόν Μονογενῆ κατεῖδες ἐπί ξύλου κρεμάμενον, μάκτρῳ τῶν σῶν πρός Αὐτόν δεήσεων, τόν εὐδιάλλακτον καί φιλάνθρωπον Υἱόν σου καί Κύριον, ἀπέλασον ἐκ τῆς οἰκουμένης πάσαν πυρηνικήν ἀπειλήν καί  δώρησαι τά ἀγαθά τοῦ Παναγίου Πνεύματος, εἰρήνην καί ὁμόνοιαν, δικαιοσύνην καί ἤρεμον καί ἡσύχιον βίον, πᾶσι τοῖς δεινῶς δοκιμαζομένοις ὑπό τοῦ πολέμου ἀδελφοίς ἡ­μῶν· ἀπόσμηξον τά δάκρυα πάντων ἡ­μῶν τῶν ὀδυνομένων ἐκ τῆς λύπης τοῦ πολέμου καί πάντων τῶν ἐν κλίναις κατακειμένων τραυματιῶν τοῦ πόνου, δεήσεσιν ἐνθέρμοις σου πρός τόν διδάξαντα τοῖς ἀνθρώποις ἀγάπην καί εἰρήνην ἔχειν πρός ἀλλήλους καί κατάπεμψον τήν χάριν σου τήν ἐπουράνιον καί ἐλέησον ἡ­μᾶς, κατά τό μέγα τοῦ Υἱοῦ σου ἔλεος, πάσης ἀνάγκης ῥυομένη, ἵνα μακαρίζωμέν σε εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.