Χριστός γεννάται δοξάσατε!

του Πρωτοσυγκέλλου  της Ι.Μ. Ελευθερουπόλεως  Αρχιμ.  Χρυσοστόμου Μπένου 

Από ημέρες τώρα η Αγία μας Εκκλησία προτρέπει όλα τα πιστά μέλη της, τους Ορθοδόξους χριστιανούς, να ψάλλουν εγκαρδίως αίνους και δοξολογίες στον Θεόν, διότι γεννήθηκε ο Χριστός. Και τούτο, διότι θεωρεί ως αιτία και αφορμή δοξολογίας του Θεού την Γέννηση του Μονογενούς Υιού Του.

Και πως να μη δώσουμε έναν τέτοιο δοξολογικό χαρακτήρα στην εορτή μας, οι πολίτες της γης, όταν προηγήθηκαν σε αυτό οι πολίτες του ουρανού, δηλαδή οι άγγελοι του Θεού; Αυτό δεν μας λέγουν τα ιερά Ευαγγέλια, η πηγή της πίστεώς μας; Εκείνοι, οι οποίοι πρώτοι αισθάνθηκαν και έζησαν το Γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Κυρίου, ως το πλέον χαρμόσυνον γεγονός, για την γη και τον ουρανό, για ανθρώπους και για αγγέλους, ήσαν οι άγιοι του Θεού άγγελοι, οι οποίοι την άγια νύχτα της Γεννήσεως του Κυρίου, άφησαν τις ουράνιες αψίδες και κατέβηκαν χαμηλότερα προς τη γη και πάνω από τα παγωμένα οροπέδια της Βηθλεέμ ετόνισαν μέλος θεσπέσιο και γέμισαν τους αιθέρες με τις υπερκόσμιες και γλυκύτατες φωνές των ψάλλοντας το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκά 2,14).

Ο ουρανός, λοιπόν, με τους αγίους αγγέλους του, μας προτρέπει με πίστη, αγάπη και βαθειά ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, με χαρά και αγαλλίαση, να εορτάσουμε την κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας. Όσα προβλήματα πιεστικά και αν βαραίνουν τους ώμους μας, όσες σκέψεις μελαγχολικές και αν σκοτεινιάζουν τη σκέψη μας και θολώνουν τον ορίζοντα της ψυχής μας, ας βρούμε το κουράγιο με αισθήματα χαράς εσωτερικής να εορτάσουμε την μεγάλη εορτή μας.

Πολλά, γύρω μας και μέσα μας, φανερώνουν την Αγάπη και την Πρόνοια του Θεού για όλους μας. Τι να θυμηθούμε; Τον αέρα που αναπνέομε, τη γη που πατούμε, τον ουρανό που αντικρίζουμε, το νερό που πίνουμε, τον ήλιο που απολαμβάνομε, τη βροχή, τα δέντρα, τις θάλασσες, όλα τα ωραία της Δημιουργίας, τα οποία εδώρησε ο μεγαλόδωρος Θεός στον βασιλέα της κτίσεως, δηλαδή σε μας; Όλα όμως αυτά τα δώρα του Θεού, τα οποία συναισθάνεται κάθε ευγνώμων άνθρωπος, δεν μπορούν να συγκριθούν με την αποστολή στον κόσμο του Μονογενούς Υιού Του. Εκείνος μας το είπε, ο δι ημάς ενανθρωπήσας Κύριος, με τον πιο καθαρό τρόπο «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάν.3,16).

Η Γέννηση, λοιπόν, κατά σάρκα του Υιού του Θεού, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, αποτελεί την υψίστη έκφραση της Αγάπης του Θεού και της Προνοίας Του για τον άνθρωπο.

Ας εορτάσουμε λοιπόν, την Μητρόπολη των εορτών, χριστιανοπρεπώς, όπως αρμόζει σε χριστιανούς που αισθάνονται στη ψυχή τους το μεγαλείο της πίστεώς των, την κορυφαία εορτή της Εκκλησίας μας και ας αφήσουμε για λίγο ελεύθερη τη σκέψη μας από τις καθημερινές γήινες φροντίδες μας σε απλούς θρησκευτικούς στοχασμούς επάνω στο νόημα, το βαθύ και άρρητο των Χριστουγέννων.

Όπως για παράδειγμα. Πόσες φορές τα προβλήματά μας, τα ατομικά, τα οικογενειακά, τα κοινωνικά, τα ζητήματα που γεννιώνται από τον εαυτό μας ή από  τους συνανθρώπους μας, είναι τόσο οδυνηρά, που αφήνομε την ψυχή μας να κυριευθεί από μεγάλη θλίψη ή και απογοήτευση και απελπισία… Τότε, δεν πρέπει να σκεφθούμε τον Θεόν μας, την απέραντη Αγάπη Του για μας,  που έφθασε μέχρι του σημείου και τον Υιό Του να «απαρνηθεί» και να Τον στείλει από τον ουρανό στη γη, από τους αγγέλους στους ανθρώπους, από τους άσπιλους κόσμους στους αμαρτωλούς και δυσώδεις;

Τότε δεν πρέπει να συμφωνήσουμε με τον Απόστολο Παύλο, που δοκίμασε την πίκρα του κόσμου, όσο κανείς άλλος, ο οποίος έγραφε στους χριστιανούς της αρχαίας Ρώμης «Αδελφοί μου, Εκείνος, δηλαδή ο Θεός, που δεν λυπήθηκε τον Υιό Του τον Μονογενή, αλλά που για χάρη όλων μας τον παρέδωσε σε θάνατο, πως δεν θα χαρίσει μαζί Του και όλα τα άλλα σε μας…;» (Ρωμ.8,32).

Έτσι ας σκεφθούμε τις ώρες τις δύσκολες, μετά την προσευχή μας και την επίκληση της βοηθείας Του, και με τέτοιες σκέψεις ας ηρεμήσουμε την ταραγμένη μας ψυχή. Ας αναλάβει να μας δώσει θάρρος και κουράγιο το πνεύμα των Χριστουγέννων, ο δι ημάς ενανθρωπήσας από άπειρη Αγάπη Υιός του Θεού και Αρχηγός της πίστεώς μας, ενισχύοντας όλους μας στον καθημερινό μας αγώνα, στον αγώνα προπάντων του αγαθού, στον αγώνα για την κατάκτηση και την απόλαυση των ωραίων ιδανικών της αγίας μας πίστεως.