Ανήκει στην χορεία των ψαράδων των εθνών, των κηρύκων των λαών, των παιδαγωγών των δικαίων, των διωκτών της αμαρτίας, των φωτιστών των απίστων, των ενδυναμωτών της αδυναμίας, των θεραπευτών των ανθρώπων.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Τρίτη 15 Νοεμβρίου (Ματθαίου του αποστόλου και ευαγγελιστού), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Βαρνάβας Θεοχάρης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Στο πρόσωπο του τιμώμενου ένδοξου απόστολου και ευαγγελιστή Ματθαίου, ήταν αφιερωμένη η ομιλία του π. Βαρνάβα. Ενός ανθρώπου που ενώ κάθονταν στο τελώνιο, στην κλήση του άφησε τα πάντα και ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Χριστού.
Δεχόμενος την δύναμη του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της αγίας Πεντηκοστής, σοφίστηκε τα θεία και έγραψε το ευαγγέλιο στην εβραϊκή γλώσσα, και μετά την Ανάληψη το απέστειλε στους νεοφώτιστους Ιουδαίους. Δίδαξε τους Πάρθους και τους Μήδους και αφού έκανε πολλά θαύματα, τελειώθηκε δια πυρός από τους άπιστους.
Και όπως αναφέρει ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος, ανήκει στην χορεία των ψαράδων των εθνών, των κηρύκων των λαών, των παιδαγωγών των δικαίων, των διωκτών της αμαρτίας, των φωτιστών των απίστων, των ενδυναμωτών της αδυναμίας, των θεραπευτών των ανθρώπων.
«Καλούμαστε να μιμηθούμε την ζωή του, ο οποίος υπήρξε μιμητής του Δεσπότου Χριστού. Μιμήθηκε την αγάπη Του, όπως αυτή περιγράφεται στην ευαγγελική περικοπή του καλού Σαμαρείτη.»
Το πρώτο ιδίωμα της, όπως παρατήρησε ο π. Βαρνάβας, είναι η έμπρακτη εφαρμογή και δεν περιορίζεται σε λόγια συμπόνιας και παρηγοριάς. Η αγάπη αυτή αναλαμβάνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, παίρνοντας πάνω του τον πόνο του αδελφού και κάνοντας τα πάντα για να βελτιώσει την κατάσταση.
«Ο απόστολος Ματθαίος, με πραεία φωνή και στοργή, απάλλασσε από τα δαιμόνια τους πάσχοντες, ιάτρευε τους ατακτούντες, και τους έκανε να τον ακολουθούν με ευταξία και φρόνηση.»
Ένα άλλο ιδίωμα της αγάπης, είναι ότι δεν ζητάει ανταλλάγματα. Ότι πόθησε, ότι έπραξε, το έκανε για την αγάπη του Κυρίου. Μια αγάπη που οικειοποιείται τα παθήματα και επιδεικνύει συμπάθεια προς τις πτώσεις και αδυναμίες των αδελφών.
Ένα ακόμη ιδίωμα, είναι η έλλειψη διακρίσεων, όπως διδάσκει ο Κύριος, αγάπη προς κάθε άνθρωπο, ακόμη και προς τον αλλοεθνή. Έτσι και ο σοφός απόστολος, κήρυξε σε Πάρθους και Μήδους με κίνδυνο της ζωής του.
Μιμήθηκε ένα ακόμη ιδίωμα της αγάπης του Κυρίου, και αυτό είναι το στοιχείο της θυσίας. Όπως αναφέρει και το συναξάρι του, έπαθε πολλά από τον βασιλιά και τελειώθηκε δια πυρός.
Και ύστερα έκανε και τον βασιλιά να επιστρέψει στην πίστη του Χριστού, δια θαύματος του αγίου λειψάνου του. Έτσι βαπτίστηκε κι αυτός και μετονομάσθηκε Ματθαίος, συντρίβοντας τα είδωλα και πείθοντας τους υπηκόους του να πιστέψουν όλοι στον Χριστό.
Και ο π. Βαρνάβας, ολοκληρώνοντας την ομιλία του σημείωσε:
«Σε μια εποχή σαν την δική μας, που υπάρχει αναλγησία και αδιαφορία, αυτό το στοιχείο της θυσίας των αγίων, μας προβληματίζει άραγε; Μας κάνει να αισθανθούμε ότι οφείλουμε κι εμείς να σκύψουμε πάνω στον συνάνθρωπο μας, να τον ακούσουμε, να αφουγκραστούμε τις αγωνίες και τα προβλήματα του και να τον στηρίξουμε παντί τρόπω;
Και να μην ξεχνάμε ότι ο Κύριος, συναναστρεφόμενος τους αμαρτωλούς, επ’ ουδενί αμνήστευσε την αμαρτία τους, αλλά ενήργησε όπως ο ιατρός προς τους ασθενείς του, προκειμένου να απαλλάξει τους ανθρώπους από βαριές αμαρτίες και να τους αποδώσει ψυχικά καθαρούς και πνευματικά υγιείς στη νέα πραγματικότητα.
Αυτό το παράδειγμα ας ακολουθήσουμε κι εμείς, αυτής της γνήσιας αγάπης που δεν μένει στα λόγια, αλλά είναι ανιδιοτελής, χωρίς διακρίσεις, αγάπη που θυσιάζεται και μένει στον αιώνα.»