ΑΝΕΥΡΟΝ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ΝΤΙΜΠΕΪΤ

Τοῦ Αἰδεσιμ. Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου, (ὅπως ἐτίμησεν αὐτόν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἀνέμενον νὰ ἐντυπωσιασθοῦν ἀπὸ τὸ πολυφημισθὲν ντιμπέϊτ τῶν πολιτικῶν. Μόνον ἡ τυπικὴ ὀργάνωσις εἶχε κάπως ἐντυπωσιάσει. Ὡς πρὸς τὴν οὐσίαν ἦτο ἀπογοητευτικόν. Ἐκυριάρχησεν ἡ ἐξέτασις τῶν πολιτικῶν, ὡς νὰ ἦσαν μαθηταί, ὑπὸ τῶν δημοσιογράφων, χωρὶς νὰ ὑπάρξῃ οὐδεμία συζήτησις μεταξὺ τῶν πολιτικῶν, ὅπως εἶναι ἡ ἔννοια τῆς ξενογλώσσου λέξεως Ντιμπέϊτ (= διαλογικὴ ἀντιπαράθεσις μεταξὺ πολιτικῶν εἰς τὰ ραδιοτηλεοπτικὰ μέσα, Γ. Μπαμπινιώτη).

Ἄνευρον τὸν ντιμπέϊτ. Δὲν εἶχε ἐρεθιστικὰ νεῦρα δια νὰ προβληματισθοῦν ψηφοφόροι τινὲς δια νὰ μετατοπισθοῦν εἰς ἄλλα κόμματα. Αἱ θέσεις τῶν πολιτικῶν ἦσαν ἐν πολλοῖς γνωσταὶ ἀπὸ τὰς προεκλογικὰς δηλώσεις των. Οὐδεὶς ἐπέτυχε ἰδιαιτέραν ἐντύπωσιν. Οὐδεὶς διεκρίθῃ. Πολιτικοὶ καὶ δημοσιογράφοι μία μᾶζα. Ἀπὸ τὸ ντιμπέϊτ αὐτὸ οὐδόλως ἐπηρεάσθησαν τὰ ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα.

Παρετήρησα οὐσιαστικὰς παραλήψεις. Δὲν ἐτέθησαν ζωτικὰ ζητήματα, ὅπως τὸ ἄκρως ἐπικίνδυνον δημογραφικόν, ἡ ἐγκληματικότης, αἱ Γερμανικαὶ ἀποζημιώσεις, ἡ ἀξιοποίησις τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου καὶ ἄλλα. Ἐπισημαίνω ἰδιαιτέρως ὅτι ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νὰ τεθῇ καὶ τὸ γλωσσικὸν ζήτημα, τὸ ὁποῖον εἶναι μεγάλης ἐθνικῆς, ἐκπαιδευτικῆς, πολιτιστικῆς, καλλιτεχνικῆς καὶ κοινωνικῆς σημασίας. Ἡ ἀλλοίωσις καὶ παραφθορὰ τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας εἶναι μεγάλη συμφορά. Ἡ γλῶσσα εἶναι τὸ ὄργανον πάσης μαθήσεως καὶ ἡ δυνατότης ὀρθῆς ἐκφράσεως ὅλων τῶν ἐννοιῶν. Ἡ Ἑλληνικὴ Γλῶσσα εἶναι ἡ πρώτη δόξα τῆς Ἑλλάδος. Ἡ γλῶσσα αὐτὴ ἐδημιούργησε βασικῶς τὸν παγκόσμιον πνευματικὸν πολιτισμόν. Οὐαί !  Οὐαί !  Οὐαί !  Αὐτὴν τὴν γλῶσσαν τὴν ἐκακοποίησαν Ἕλληνες. Κατὰ τοὺς τελευταίους μῆνας παρουσιάσθῃ καὶ ἔν ἀκόμη γλωσσικὸν παρατράγουδον. Ἐγράφη εἰς ἐφημερίδας: «Φυλοῦν» τὰ σύνορα, «φυλοῦν» Θερμοπύλες.

Δὲν ὑπάρχει ρῆμα φυλῶ (μὲ υ). Ὅσοι διέπραξαν αὐτὸ τὸ γλωσσικὸ ἀνοσιούργημα προσεπάθησαν νὰ ἀποφύγουν την, κατ’ αὐτούς, κατηραμένην καθαρεύουσαν καὶ δὲν ἔγραψαν «φυλάττουν».