Η Ενορία του Αγίου Παντελεήμονος Πύργου με την καθιερωμένη Ιερή αγρυπνία, εόρτασε για μία ακόμη χρονιά την σεβάσμια μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά, ο οποίος με την Ιεραποστολική του δράση έσωσε άπειρες ψυχές και με τις άριστες ιατρικές του, γνώσεις ανακούφιζε τους πονεμένους από τις ασθένειες ανθρώπους.
Ο Άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς, με το βαρυσήμαντο Χριστιανικό του έργο αποδείχθηκε άξιος εργάτης του Χριστού, αφού καταυγάσθηκε ο ίδιος με το πνευματικό και υπερκόσμιο φως του Σωτήρος Χριστού! Μετέδωσε και μεταδίδει ακόμη και μέχρι σήμερα αυτό το υπέροχο φως σε όλη την Οικουμένη με τα δύο αιώνια και αθάνατα βιβλία του, δηλαδή με το Ιερό του Ευαγγέλιο και τις Πράξεις των Αποστόλων.
Ονομάζεται δε «Ευαγγελιστής της Παναγίας», γιατί περισσότερο από τους άλλους Ευαγγελιστές μας ομιλεί για την Υπεραγία Θεοτόκο στην αρχή του Ευαγγελίου του. (Τον Ευαγγελισμό της Παναγίας, την επίσκεψη της Μαρίας στην Ελισάβετ την μητέρα του τιμίου Προδρόμου, το “μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο…”), καθώς επίσης και άλλα περιστατικά από την παιδική ηλικία του Ιησού Χριστού, τα γνωρίζουμε μόνο από το Ευαγγέλιο του αγίου Λουκά, το οποίο αποτελεί ένα από τους τέσσερις στύλους, πάνω στους οποίους στηρίζεται η Ορθόδοξη Χριστιανική μας πίστη, μαζί με τα άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης και την Ιερά Παράδοση.
Εκτός όμως από το θαυμάσιο συγγραφικό του έργο και την σπουδαία ιεραποστολική του δράση, ο Άγιος Λουκάς, είχε και ένα μεγάλο καλλιτεχνικό ταλέντο, είχε μεγάλη κλίση προς την ζωγραφική. Πηγές που του έδιναν εμπνεύσεις στην ζωγραφική του τέχνη ήταν οι μεγάλες προσωπικότητες της νέας αληθινής θρησκείας που τόσο τον είχε συγκλονίσει και τόσο πολύ είχε αφοσιωθεί ολόψυχα σ’ αυτήν από την νεανική του ηλικία. Ο Σωτήρας Χριστός, ο λυτρωτής του κόσμου, που τόσο τον είχε αγαπήσει και είχε αφιερώσει την ζωή του σ’ αυτόν, τον ενέπνευσε να ζωγραφίσει τον καλό Ποιμένα Χριστό που φέρει στους ώμους του το απολωλός πρόβατο.
Ο απέραντος θαυμασμός και σεβασμός του, επίσης προς το πρόσωπο της Παναγίας, της αγνής κόρης της Ναζαρέτ που καταξιώθηκε από το Θεό να γίνει μητέρα του Θεανθρώπου Ιησού τον έκανε να φιλοτεχνήσει μερικές ωραίες εικόνες της Θεοτόκου που φέρει στις αγκάλες της το Θείο βρέφος. Η αγάπη του επίσης και ή αφοσίωση του προς τον αγαπητό του διδάσκαλο Παύλο, που αυτός ήταν ή αιτία να ασπασθεί τον χριστιανισμό και για αρκετά χρόνια τον ακολούθησε στα περιπετειώδη ιεραποστολικά ταξίδια του και στο τέλος έφυγε από αυτήν την ζωή με μαρτυρικό θάνατο, τον έκαναν να τον ζωγραφίσει σε εικόνα μαζί με τον άλλο κορυφαίο επίσης, Απόστολο Πέτρο.
Την κατανυκτική αγρυπνία με την παρουσία ευάριθμου εκκλησιάσματος, τέλεσε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωλένης κ.κ. Αθανάσιος, οποίος κήρυξε και τον Θείο Λόγο, με την συμμετοχή των Αιδ. π. Αθανασίου Στεργιοπούλου, π. Νικολάου Κατσηδήμα, π. Γεωργίου Τούμπα, π. Παναγιώτου Κλουκίνα, π. Ιωάννου Διαμαντοπούλου, π. Κωνσταντίνου Μαυρομιχάλη και π. Γεωργίου Κάμπρα, ενώ τον δεξιό χορό των Ιεροψαλτών διεύθυνε έξοχα ο Αιδεσιμολογιότατος π. Παντελεήμων Παπαηλιού, Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής στην Σχολή της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, πλαισιούμενος από μαθητές του.
(Πρεσβ. Νικόλαος Κατσηδήμας).
