Σεβ. Σερρῶν Θεολόγος:« Ὁ νέος χρόνος εἶναι ὁ κριτής καί τό μέτρο τῆς εὐθύνης καί τῆς ἀποστολῆς μας σ’ αὐτόν τόν κόσμο»

 «Προσέχετε, λοιπόν, καλά πώς συμπεριφέρεστε. Μή ζεῖτε ὡς ἄσοφοι ἀλλά ὡς σοφοί καί συνετοί. Νά ἀξιοποιεῖτε σωστά τόν χρόνο σας, γιατί ζοῦμε σέ πονηρές ἡμέρες»[1]. Ἀπόστολος Παῦλος (Ἐφεσ. 5, 15-16).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ φιλανθρωπία καί τό ἔλεος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνουν νά εἰσέλθουμε στό νέο πολιτικό ἔτος 2021 μέ ἀνάμεικτα συναισθήματα ἐλπίδος ἀλλά καί βαθειᾶς ἀνησυχίας. Μέ συνοχή καρδίας ζήσαμε κατά τό παρελθόν ἔτος ἐμπειρίες πικρές ἀλλά καί διδακτικές, γιά ὅσους μποροῦν νά βλέπουν πίσω ἀπό τά ἐπιφαινόμενα, ἕνεκα τῆς παγκοσμίου διασπορᾶς τῆς πανδημίας Covid-19. Ὁλόκληρος ὁ πλανήτης γῆ, γιά πρώτη ἴσως φορά σέ τέτοια ἔκταση, ἔφτασε στά ὅριά του. Ἡ ἀπειλή αὐτή τήν φορά κτύπησε ἀλύπητα καί χωρίς διακρίσεις τήν ἴδια τήν ζωή. Αὐτή ἡ πρωτόγνωρη ὑγειονομική πρωτίστως κρίση, ὁ πικρός καιρός, ἔγινε ὅμως καί μία καλή εὐκαιρία γιά νά ἀναμετρηθεῖ ὁ καθένας μας μέ τίς ἀντοχές του καί κυρίως νά ξαναδεῖ τήν ζωή του μέσα ἀπό ἕνα ἄλλο πρῖσμα. Νά δώσει ἀπαντήσεις, κλεισμένος στό προσωπικό του «ταμεῖον», σέ ἐρωτήματα ζωῆς πού μέχρι χθές ἦταν ἀπωθημένα στό περιθώριο τοῦ πολυπράγμονος ἀκτιβισμοῦ μας. Ἐρωτήματα ἀνεφύησαν γιά τό θεοδώρητο ἀγαθό τῆς ὑγείας καί τήν πραγματική ἀξία του. Για τίς προτεραιότητές μας. Γιά τό τί κάνει τόν ἄνθρωπο εὐτυχισμένο, ἀσφαλῆ, μεγάλο καί ξεχωριστό. Γιά τά μικρά καί τά μεγάλα τῆς ζωῆς. Γιά ὅτι μέχρι χθές θεωρούσαμε αὐτονόητο καί τό στερηθήκαμε τόσο ἀναπάντεχα. Οἰκογένεια, φίλους, συνανθρώπους, τήν ἀνθρώπινη ἐπικοινωνία, τόν χαιρετισμό, τήν θέα τοῦ προσώπου τοῦ ἄλλου, τήν θαλπωρή καί τό κάλλος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γεγονότος.

Μέσα σ’ αὐτήν τήν συγκλονιστική παγκόσμια συγκυρία καί μέ ἀφορμή τήν ἀνατολή τοῦ νέου ἔτους, ὁ πάντοτε ἐπίκαιρος καί ἀξιόπιστος λόγος τοῦ Θεοῦ ἔρχεται νά δώσει στίγμα ἀσφαλοῦς πορείας, νά μᾶς διδάξει, νά μᾶς φωτίσει. Τό ἅγιο στόμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει νά ἀξιοποιοῦμε μέ σοφία καί σύνεση τόν παρόντα χρόνον, μεταποιώντας τον σέ καιρό εὐπρόσδεκτο, δηλαδή σέ εὐκαιρία κατάλληλη ὥστε νά δώσουμε πραγματικό νόημα στή ζωή μας. Μᾶς συμβουλεύει νά παύσωμεν νά περιπατοῦμε, ἀσόφως καί βλαπτικῶς «…ἐν ματαιότητι τοῦ νοός…» (Ἐφεσ. δ, 17) καί «ἀπηλλοτριωμένοι τῆς  ζωῆς τοῦ Θεοῦ» (Ἐφεσ. δ, 18) ἀλλ’ «ἐν καινότητι ζωῆς» (Ρωμ. στ, 4). Ἀνάγκη εἶναι νά ἀντιληφθούμε ἐγκαίρως ὅλοι μας ὅτι ὁ νέος χρόνος, ὁ κάθε χρόνος, δέν ἐνεργεῖ αὐτομάτως, μηχανικῶς καί χωρίς ἐμᾶς στήν ζωή μας. Ἐμεῖς καί οἱ ἐπιλογές μας δίνουν ἀξία ἤ ἀπαξία στόν χρόνο. Ὁ χρόνος ὡς ἐγκόσμιο μέγεθος, ἐκφράζει τήν δυνατότητα πού μᾶς χαρίζεται ἀπό τόν Θεό νά πραγματώσουμε τόν σκοπό τῆς ὑπάρξεώς μας, νά ζήσουμε δηλαδή μέ αὐθεντικότητα τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ. Νά γίνουμε χριστοφόροι, ναοφόροι, θεοφόροι. (Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ θεοφόρος). Ὁ νέος χρόνος δέν εἶναι ὁ πρόθυμος ἀχθοφόρος τῶν καλῶν μας προσδοκιῶν, εὐχῶν καί ἐλπίδων ἀλλά ὁ κριτής καί τό μέτρο τῆς εὐθύνης μας καί τῆς  ἀποστολῆς μας σ’ αὐτόν τόν κόσμο. Μᾶς καλεῖ μέ δυνατή φωνή νά παύσουμε νά εἴμεθα δοῦλοι στό παλαιό, τό φθαρτό, τό ἐφήμερο, τό ψεύτικο, τό ἐπίπλαστο καί ἐπιφανειακό. Ἡ νέα ζωή πού ἔφερε στόν κόσμο μας ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μέ τήν θεία ἐνανθρώπησή Του συνιστᾶ τό ἀδαπάνητο ἐκεῖνο
κεφάλαιο πού δέν χλευάζεται ἀπό τήν φθορά, δέν παλαιώνει ἀπό τίς ἐναλλαγές τοῦ χρόνου, δέν ἀπειλεῖται ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου, δέν δειλιάζει μπροστά στίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς. Ἡ νέα ἐν Χριστῷ ζωή προσφέρει στόν ἄνθρωπο φῶς, χαρά, ἐλπίδα, δύναμη, ποιότητα, κάλλος, πληρότητα, προοπτική, αἰωνιότητα, εὐωδία ἀθανασίας. Αὐτή τήν ἀλήθεια ὑπηρετεῖ μέσα στόν κόσμο ἡ ἁγία ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, «ὁ παρατεινόμενος στούς αἰῶνες Χριστός».

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Καθώς εἰσερχόμεθα μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα νέο χρόνο, τό σωτήριο ἔτος 2021, ἄς δοξάσουμε μέσα ἀπό τήν ψυχή μας, τόν φιλάνθρωπο Κύριο καί Δεσπότη τῆς  ζωῆς μας, γιά ὅλες τίς εὐεργεσίες Του, πνευματικές καί ὑλικές, μέ τίς ὁποῖες στεφανώνει τήν ζωή μας. Ἄς Τόν ὑμνήσουμε ἐπίσης διότι μέσα στήν φιλόστοργη πρόνοιά Του ποικιλοτρόπως καί ἐπανειλημμένως εὐεργέτησε τό Ἑλληνικό ἔθνος. Τό ὁδήγησε πρωτίστως στό φῶς τῆς ἀληθοῦς θεογνωσίας. Τό χειραγώγησε σέ ἡμέρες δόξης καί ἀπαράμιλλου μεγαλείου. Τό διέσωσε καί τό ἐφρόντισε στά πικρά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς. Τό ἀνέστησε μέσα ἀπό τά μνήματα μακρᾶς καί ἀσέληνης σκλαβιᾶς σέ ἔθνος ἀλλόθρησκο, σκληρότατο καί ἀπηνές. Ἐφέτος καθώς ἑορτάζουμε σέ πανεθνικό ἐπίπεδο τήν λαμπρά ἐπέτειο τῆς ἐθνικῆς παλιγγενεσίας καλούμεθα νά ἀναβαπτισθοῦμε, σέ προσωπικό καί συλλογικό ἐπίπεδο, στίς ὑπερούσιες καί ζωηφόρες ἀξίες τοῦ ἔθνους μας, κορυφαῖες τῶν ὁποῖων εἶναι ἡ φιλοθεΐα, ἡ φιλοπατρία καί ἡ φιλανθρωπία. Αὐτός ὁ ἀναβαπτισμός συνιστᾶ ὅρον ἐπιβιώσεως καί προυπόθεση εὐημερίας καί προόδου γιά τό ἔθνος μας κατ’ αὐτούς τούς δυσκόλους καιρούς. Οἱ λαμπροί ἥρωες τῆς ἐθνεγερσίας τοῦ 1821, ὡς ὁ Ἐμμανουήλ Παπᾶς, μᾶς δείχνουν τόν δρόμο τοῦ χρέους καί τῆς εὐθύνης μας ἀπέναντι στήν πατρίδα μας. Αὐτή τήν πραγματικότητα μέ περισσή σοφία ἐξέφρασε ἡ ἐμπνευσμένη γραφίδα τοῦ μεγάλου συγγραφέα-λογοτέχνη Στρατῆ Μυριβήλη τονίζουσα: «Ὅμως ἕνας ἄνθρωπος, ἕνας λαός, ἕνα ἔθνος, δέν ἐξαφανίζεται μονάχα μέ τή φωτιά καί μέ τό σίδερο. Δέν ἐξαφανίζεται μονά­χα μέ τό χάσιμο τῆς ζωῆς του. Ἐξαφανίζεται πιό σίγουρα, πιό τελειωτικά μέ τό χάσιμο τῆς ψυχῆς του. Τῆς ψυχῆς του τῆς ἀτομικῆς, τῆς ψυχῆς του τῆς ὁμαδικῆς. Χάνω τήν ψυχή μου θά πεῖ: χάνω τήν οὐσια­στική μου ὕπαρξη. Ἄν ὑπάρχουμε σήμερα σάν Ἑλληνική φυλή, εἶναι γιατί κρατηθήκαμε ἀπό τό ἄμφιο τῆς θρησκείας μας ὅλα αὐτά τά χρόνια».

Εἴθε, ὁ φιλάνθρωπος Θεός, νά εὐλογήσει δαψιλῶς τό νέο ἔτος 2021 ἀπό τόν ἀκένωτο πλοῦτο τῆς ἀγάπης Του, ὥστε νά εἶναι γιά ὅλους μας, τόν ἱερό κλῆρο, τίς μοναστικές ἀδελφότητες καί τόν φιλό­χριστο λαό τῆς θεοφυλάκτου καί ἐνδόξου ἐπαρχίας μας ἀλλά καί γιά τήν πατρίδα μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο, ἔτος εὐλογίας, μετανοίας, σωτηρίας, εἰρήνης, ὑγείας καί εὐημερίας. 

Χρόνια πολλά, πεπληρωμένα οὐρανίου χαρᾶς καί εὐφροσύνης.

Εὐλογημένο καί σωτήριο τό νέο ἔτος 2021.  

Μετ’ εὐχῶν ἐγκαρδίων καί ἀγάπης πολλῆς

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

[1] «Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾿ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσί». (Ἐφεσ. 5, 15-16).