Προικοννήσου Ιωσήφ: Το δικό μας το ρεβεγιόν είναι η Λειτουργία των Χριστουγέννων

Το δικό μας το ρεβεγιόν είναι η Λειτουργία των Χριστουγέννων. Το δικό μας το γλέντι είναι η εξομολόγηση, η μετάνοια μας, η μετάληψις των αχράντων μυστηρίων. Τα τραγούδια μας και οι μουσικές μας, είναι οι ιεροί ύμνοι της Εκκλησίας.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και στην Α’ θεία Λειτουργία, ιερούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του, αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, που μας πληροφορεί καταρχήν για την καταγωγή του Χριστού, κατά το ανθρώπινο.
«Όλοι γενεαλογούνται από τον πατέρα, ενώ ο Χριστός γενεαλογείται από την μητέρα, την Υπεραγία Θεοτόκο. Παρουσιάζει το κείμενο τον άγιο Ιωσήφ, ο οποίος ήταν από την ίδια γενιά με την Παναγία.
Το γενεαλογικό δέντρο ανάγει τον Χριστό από τον παλαιό Αδάμ, για να μας δείξει ότι Εκείνος είναι ο νέος Αδάμ.
Και η Κυριακή προ των Χριστουγέννων, είναι αφιερωμένη σε όλους τους προπάτορες του Χριστού, από Αδάμ του πρωτοπλάστου έως και Ιωσήφ του μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου.»
Απαριθμεί όλα τα πρόσωπα, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, τα περισσότερα από τα οποία είναι άγιοι, αλλά υπήρχαν και κάποιοι που είχαν διαβλητό βίο.
Παρ’ όλα αυτά δεν ντρέπεται ο Χριστός να τους συμπεριλάβει, για να φανεί ακόμα πιο καθαρά η ταπείνωση την οποία καταδέχεται με την ένσαρκο οικονομία Του, ο Θεός.
Δεν έρχεται σε ένα αποστειρωμένο, ηθικώς, περιβάλλον. Έρχεται μέσα από ανθρώπους που άλλοι ήταν θεοφιλείς και άγιοι μεγάλοι, και άλλοι που δεν ήταν.
«Η Εκκλησία απομονώνει τους θεοφιλείς εξ’ αυτών, και προβάλλει κυρίως τους Πατριάρχες, πρωτίστως τον Αβραάμ, αλλά και τον Ισαάκ, τον Ιακώβ κ.ο.κ., και τονίζει ιδιαίτερα την πίστη του Αβραάμ. Την Εκκλησία προσδοκούσε ο Αβραάμ και από το σπέρμα του βγήκε η εξ’ εθνών Εκκλησία.
Και αφού μας παρουσιάσει η Εκκλησία μας την πίστη του Αβραάμ και των άλλων Πατριαρχών, μας παρουσιάζει από την άλλη μεριά, τους Προφήτες που προφήτευσαν την σάρκωση του Κυρίου.»
Έτσι, η Εκκλησία, πρώτα μας καλεί να μιμηθούμε την πίστη και την αρετή όλων όσοι διακρίθηκαν, και να αποφύγουμε τις κακοτοπιές όσων δεν έζησαν με ακρίβεια το θέλημα του Θεού, και τότε μας παρουσιάζει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, το γεγονός της γεννήσεως του Χριστού.
Ο κόσμος μας καλεί να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα με τον δικό του τρόπο, τόνισε ο Σεβασμιώτατος. Με τα καλά τραπέζια, τα φαγητά, τα γλυκίσματα, τις ανταλλαγές ευχών, τα δέντρα, τα στολίδια, τα ρεβεγιόν, την αμαρτία.
Ο κόσμος γιορτάζει εμπόριο, φιληδονία, σαρκικές απολαύσεις. Αυτά δεν είναι Χριστούγεννα.
Για να συμπληρώσει:
«Εμείς οι χριστιανοί, άλλου είδους γιορτή έχουμε. Εν κατανύξει και μετανοία, με δάκρυα, με φόβο Θεού και ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο, γονατίζουμε και προσκυνούμε ταπεινά την κένωση Του, την ταπείνωση Του, το άδειασμα Του, την σάρκωση Του, την φάτνη, το σπήλαιο Του, τα σπάργανα Του.
Εμείς ακολουθούμε τους ποιμένες, τους μάγους, συμψάλλουμε με τους αγίους Αγγέλους την δοξολογία. 
Το δικό μας το ρεβεγιόν είναι η Λειτουργία των Χριστουγέννων. Το δικό μας το γλέντι είναι η εξομολόγηση, η μετάνοια μας, η μετάληψις των αχράντων μυστηρίων. Τα τραγούδια μας και οι μουσικές μας, είναι οι ιεροί ύμνοι της Εκκλησίας, που έχουν όλη την θεολογία μέσα τους.»