• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Κυριακή, 6 Ιουλίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Πίστη και Αγάπη (Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα)

22 Δεκεμβρίου 2014
in Κηρύγματα, Κυριακή μετά της Χριστού γεννήσεως
Share on FacebookShare on Twitter

+ Γέροντος Ιωσήφ.

Σήμερα εορτάζομε τους Αγίους Ιωσήφ το μνήστορα, Δαβίδ τον βασιλέα και Ιάκωβο τον αδελφόθεο, οι οποίοι βέβαια είχαν συγγένεια με τον Χριστό, αφού ο Χριστός σαν άνθρωπος κατάγεται απ’ αυτούς και αυτοί ανήκουν στη χορεία των προπατόρων.

Ιδιαίτερα δε ο Άγιος Ιωσήφ ο μνήστωρ, ο οποίος ήταν και φύλακας της Παρθένου και συνετέλεσε τόσο πολύ στο μυστήριο της θείας οικονομίας. Αυτοί οι Άγιοι «διά πίστεως εδικαιώθησαν».

Στις μέρες της παρουσίας του Κυρίου μας, οι πιστοί αυτοί δοκιμάσθηκαν πολύ πιο αυστηρά από τους ανθρώπους της Παλαιάς Διαθήκης· διότι αυτοί, περιμένοντας το Μεσσία, περίμεναν κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίον είδαν. Δεν περίμεναν να δουν ένα απλό βρέφος που το κρατούσε μια νεαρή μητέρα, ορφανή, καταφρονεμένη, χωρίς να έχει κανένα στήριγμα και ανθρώπινη συμπαράσταση. Δεν προσδοκούσαν ποτέ να δουν τέτοια παράδοξα πράγματα- διότι, αναμένοντας τον Μεσσία «εκ της ρίζης Ιεσσαί και εκ της οσφύος του Δαβίδ», περίμεναν να δουν κάποιο βασιλέα με εξουσία και βλέψεις κυριαρχίας, με υλική και κοσμική αίγλη. Γι’ αυτό και όταν άρχισαν κάτι να καταλαβαίνουν, πως ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, έτρεξαν να τον κάνουν βασιλέα και αυτός τους ξέφυγε.

Πϊστη και το νόημα της

Το θέμα μας αφορά την πίστη, γι’ αυτό πρέπει να το ερμηνεύσουμε. Τι σημαίνει πίστη και τί νόημα έχει η δική μας πίστη; Το νόημα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Ερμηνεύοντας κανείς τη θρησκευτική πίστη, διαπιστώνει ότι πρέπει να συνδέεται με το θέμα  της πρόνοιας. Υπάρχει κάποιος, ο οποίος είναι ο προνοητής, ο συντηρητής και δημιουργός των όντων. Και κινούμενος από αυτή τη διαπίστωση ο άνθρωπος, για να καλύψει την πίστη, μπαίνει από το δρόμο αυτόν της θρησκευτικότητας. Άλλοι μπαίνουν μέσα στην πίστη από την αίσθηση της αναγκαιότητας. Καταλαβαίνουν ότι δεν τα βγάζουν πέρα και έχουν ανάγκη από κάποια συμπαράσταση. Αυτή η αίσθηση της μειονεκτικότητάς τους, της μικρότητάς τους και η επέκταση τους προς το να βρουν κάποιον ο οποίος θα τους εξασφαλίσει την ειρήνη και την ευτυχία και το ακίνδυνο, δημιουργούν -τρόπον τινά- πίστη προς κάποιο όν στο οποίο αναπαύονται όταν το γνωρίσουν, το φανταστούν, το περιγράψουν, το πιστέψουν. Έτσι και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια μορφή πίστεως.

Εμείς οι χριστιανοί τώρα κατέχομε την πίστη προς το θείο με την προσωπική μας σχέση. Δεν ερευνούμε για να ανακαλύψουμε κάποιο υπέρτατο ον το οποίο είναι το αίτιο της δημιουργίας και συντηρήσεως των όντων. Ούτε πάλι καταφεύγουμε στο Θεό από ανάγκη ή από φόβο, είτε για να μας απαλλάξει από κάποιο κίνδυνο, είτε για να μας χαρίσει κάτι που το χρειαζόμαστε, αλλά οι σχέσεις μας με τον Θεό είναι προσωπικές και αγαπητικές. Παίρνουμε την πίστη από την αποκάλυψη που εκφράζεται με την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας. Μέρος δε της Ιεράς Παραδόσεως είναι οι Γραφές, η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη. Και σ’ αυτές τις Γραφές βρίσκομε ότι ο Θεός αυτοαποκαλύφθηκε, θέλοντας ο Ίδιος να δημιουργήσει προσωπικές σχέσεις με τον άνθρωπο. Αφού παρουσιάστηκε ο ίδιος, άρχισε να δημιουργεί μαζί του ένα είδος διαθήκης, ένα συμβόλαιο συνεργασίας. Και αυτό το συμβόλαιο συνεργασίας προεκτείνεται «άχρι και ημών». Και μας που ζούμε στους χρόνους της Καινής Διαθήκης, όχι μόνο μας πλησίασε και μας υποσχέθηκε και του υποσχεθήκαμε, μας παρηγόρησε και τον ακούσαμε, αλλά ήλθε αυτός ο ίδιος στην γη και έγινε όμοιος με μας και φόρεσε τη δική μας φύση και συναναστράφηκε μαζί μας και μετά μας μετέδωσε τον Ίδιο τον εαυτό του, ούτως ώστε η προσωπική αυτή σχέση να γίνει πιο χειροπιαστή.

Αν μας ρωτήσει κανείς αν πιστεύουμε στον Θεό, η ερώτηση αύτη μας φαίνεται πολύ παράξενη, γιατί, με τα δεδομένα που έχομε, η πίστη μας ανάγεται σε προσωπική σχέση με τον Θεό. Και κοιτάξετε μέχρι ποίου σημείου φθάνει η παναγαθότητα του Σωτήρα μας Χριστού, ο οποίος κατάργησε κάθε συμβολισμό της παρουσίας Του σ’ εμάς, που γινόταν στην Παλαιά Διαθήκη, και πραγματοποίησε την απόλυτη προσωπική του συνάντηση και μπήκε μέσα στο σύνολο του είναι μας κατά τον έξης παράδοξο τρόπο.

Πολλές φορές τα παραδείγματα μιλούν σαφέστερα και γι’ αυτό σας αναφέρω το έξης αξιοσημείωτο. Συνάντησα κάποτε μια σεμνοπρεπή μητέρα που βαστούσε στην αγκάλη της το μικρό της παιδάκι. Η στοργή και η τρυφερότητά της γι’ αυτό ήταν κάτι το συνηθισμένο στους πολλούς. Σε μένα όμως προκάλεσε τον θαυμασμό και, θέλοντας να δώσω αφορμή ωφελείας και στους άλλους, την ρώτησα δημοσίως: Τί θα θέλατε, ευλαβέστατη μανούλα να συμπλήρωνε τη μητρική σας αγάπη στο βρέφος σας που ασπάζεστε; Αφού σιώπησε μερικά δευτερόλεπτα, μου απάντησε με ένα συναισθηματικό βάθος βεβαιότητας: «Μόνο αν μπορούσα να το φάω, θα ολοκληρωνόταν η αγάπη μου· όχι για να το καταστρέψω, που εμπεριέχει η έννοια του φαγώματος, αλλά να το μεταφέρω μέσα μου και αχώριστα να είναι πάντα δικό μου». Αυτό με συγκίνησε βαθύτατα, γιατί κατάλαβα την έννοια της πλήρους αγάπης, αφού και ο Κύριός μας καταδέχτηκε να τρώγεται και να πίνεται από εμάς! «Δεδομένος» σ’ εμάς, πληρώνει όλη Του την αγάπη, παραδίδοντας τον ίδιο του τον εαυτό. Επί πλέον μας δίνει έτσι τη δυνατότητα να γίνουμε κοινωνοί και μέτοχοι όλων του των θείων ιδιοτήτων, στο μέτρο βέβαια που μπορεί η φύση μας να γίνει δεκτική. «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού!» Να λοιπόν το απαραίτητο στοιχείο της οντότητας μας.

Αφού μας αγκάλιασε με ολόκληρη την θεοπρεπή του αγάπη, μπαίνει ο ίδιος στα κεντρικότερα στοιχεία της οντότητας μας, «διά της βρώσεως και της πόσεως», και η κοινωνία μαζί του δεν είναι μόνο μια προσωπική συνάντηση αλλά μια ολοκληρωτική, οντολογική ενότητα.

Αυτή η πίστη μας μεταφέρει θέλοντας και μη, στο ουσιωδέστερο πάλι στοιχείο, την ΑΓΑΠΗ. Γιατί οι κινήσεις μας τώρα προς Αυτόν τον οποίον πιστεύομε, δεν είναι πλέον κινήσεις αναζητήσεων, ούτε φόβου, ούτε συμφέροντος, ούτε αμφιβολιών, αλλά είναι κινήσεις, που ελατήρια έχουν μόνο την αγάπη. Χάριν αυτής της αγάπης, την οποία βλέπομε από μέρους του να ξεχειλίζει σ ‘εμάς, εμείς την παίρνομε και τη γυρίζομε προς αυτόν κι έτσι η πίστη την οποία κατέχομε και βάσει της οποίας κινούμεθα σε όλες μας τις υποθέσεις, είναι και η πηγή της αγάπης. Διότι βάσει της αγάπης ο Θεός ξεκίνησε και μας δημιούργησε· και βάσει της αγάπης μας ανέχθηκε· και βάσει της αγάπης μας ξαναεπισκέφθηκε και μας ανακατασκεύασε και μας σφράγισε με τη σφραγίδα της υιοθεσίας· με την αγάπη Του και μόνο. Τώρα εμείς, εκτιμώντας αυτή την αγάπη, βρίσκουμε ότι δεν είναι μόνο μια ιδιότητα του Θεού, διότι δεν έχομε ακούσει ότι ο Θεός αγαπά, αλλά ότι «ο Θεός αγάπη εστίν». Δεν είναι η αγάπη στον Θεό μία από τις αρετές της θεοπρεπούς Του τελειότητας. Ο Ιησούς είναι η αυτούσια αυτοαγάπη. Έτσι τώρα με τη μετοχή και κοινωνία που έχομε μαζί του, μεταφέρεται μέσα μας αυτή η θεία ιδιότητα και τώρα ζούμε «εν αγάπη» και κινούμεθα «εν αγάπη» και όλες μας οι κινήσεις στη ζωή έχουν σαν προϋπόθεση μόνο την αγάπη. Όποιος έχει πιάσει αυτό το νόημα, αυτός έχει φτάσει στο τέρμα του προορισμού του. Ο άνθρωπος που κινείται βάσει αυτού του νόμου, δεν δημιουργεί αφορμές ώστε να λυπεί τον Θεό και τους ανθρώπους. Οι παλμοί της θείας αγάπης, όπου εφαρμόζονται, δημιουργούν συνεχή αυτοθυσία. Η αγάπη «ου ζητεί τα εαυτής, ου λογίζεται το κακόν» και ξέρομε ότι κανένα πράγμα δεν συντελείται, αν πρώτα δεν συλληφθεί σαν σκέψη. Το κακό, κατά τη γνώμη των Πατέρων, είναι αφηρημένο, ανύπαρκτο· τότε υπάρχει και λαμβάνει μορφή, όταν συλληφθεί σαν σκέψη και έπειτα εφαρμοστεί σαν πράξη. Στην απουσία του καλού παρουσιάζεται το κακό. Εκεί που δεν ενεργείται το καλό, βρίσκει θέση να παρουσιαστεί το κακό. Η εμφάνιση του κακού, σύμφωνα με την πρακτική που μας παρέδωσαν οι Πατέρες μας, δεν γίνεται ούτε μαγικά, ούτε απότομα. Συλλαμβάνεται πρώτα στην διάνοια, μελετάται, αποφασίζεται και ενεργείται πρακτικά και τότε λαμβάνει θέση και υπόσταση. Ναι, αλλά εμείς ξέρομε ότι, εκεί που υπάρχει αγάπη, «ου λογίζεται το κακόν». Εκεί που υπάρχει αγάπη, το κακό δεν μπορεί να σταθεί ούτε ως σκέψη. Η εισαγωγική πίστη μας οδήγησε στην πραγματική πίστη, στην πίστη της θεωρίας, που αυτομάτως πηγάζει από την αγάπη. Με τη βίωση της αγάπης ολοκληρώνεται ο άνθρωπος, διότι αγαπά πια τον Θεό και μόνο τον Θεό. Αγαπά τους ανθρώπους, τους συνανθρώπους του, τους αδελφούς του και καταρτίζεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε και τη ψυχή του να θυσιάζει γι’ αυτούς.

Αυτός είναι με λίγα λόγια ο χαρακτήρας του τέλειου χριστιανού. Αρχίζει από την εισαγωγική πίστη και προοδεύει στην πίστη της θεωρίας. Η πίστη της θεωρίας, τον οδηγεί προς την αγάπη, όπου και ολοκληρώνεται. Τότε όντως γίνεται όμοιος με το πρότυπο του, «όσοι, γάρ φησί, έλαβον Αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι». Εκείνοι που ολοκληρώθηκαν με αυτές τις ορθόδοξες προϋποθέσεις της Χάριτος, έγιναν ακριβώς εκμαγεία, αντίγραφα του αρχετύπου. «Οίδαμεν ότι εάν φανερωθή, όμοιοι Αύτω εσόμεθα, ότι οψόμεθα Αυτόν καθώς έστι», λέει ο Ιωάννης.

Εάν λοιπόν ο άνθρωπος έτσι κινείται, να είστε βέβαιοι ότι επιτυγχάνει απολύτως το σκοπό του. Γι’ αυτό, κάθε τι το οποίο μας απασχολεί, από τα μικρότερα μέχρι τα καίρια της ζωής, θα είναι ο γλυκύς μας Ιησούς. «Αυτώ η δόξα εις τους αιώνας». Αμήν.

( Γέροντος Ιωσήφ, Αθωνικά Μηνυματα, Εκδ. Ι.Μ. Μ. Βατοπαιδίου)

Πρόσφατα Άρθρα

Συγκλονιστικός αποχαιρετισμός του Κερκύρας Νεκταρίου στον Γέροντα Ισίδωρο
Εκκλησία της Ελλάδος

Συγκλονιστικός αποχαιρετισμός του Κερκύρας Νεκταρίου στον Γέροντα Ισίδωρο

5 Ιουλίου 2025

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και πνευματικής κατάνυξης, πραγματοποιήθηκε η εξόδιος ακολουθία του Γέροντα Ισιδώρου, την Πέμπτη 3 Ιουλίου, στο καθολικό...

Read more
Ο σύγχρονος Μετεωρίτικος Μοναχισμός ως μαρτυρία Χριστού
Απόψεις - Γνώμες

Ο σύγχρονος Μετεωρίτικος Μοναχισμός ως μαρτυρία Χριστού

5 Ιουλίου 2025

Μακαριστού Αρχιμ. Ισιδώρου Τσιατά, Ηγουμένου Ι. Μονής Βαρλαάμ Ό­ταν οι πρώ­τοι Α­γι­ο­με­τε­ω­ρί­τες α­σκη­τές έ­κτι­ζαν τις τα­πει­νές κα­λύ­βες τους στούς α­πό­κο­σμους...

Read more
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου
Κηρύγματα

«Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο»

5 Ιουλίου 2025

Αποστολικό Μήνυμα, Κυριακή Δ' Ματθαίου 5/7/2020 «Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο». Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ....

Read more
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ

5 Ιουλίου 2025

Ξημερώματα της Παρασκευής 4 Ιουλίου η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε Νόμο του Υπουργείου Υγείας, που περιέχει μια θετική εξέλιξη για...

Read more
Με αφορμή τις 250.000 συνδρομητές και 54.000.000 προβολές στο κανάλι «Geron Nektarios »
Εκκλησία της Ελλάδος

Αντίσταση ζητά η Ιεραρχία για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες

5 Ιουλίου 2025

Ξύπνα Έλληνα! Δεν Ζεις Ελεύθερα – Δες γιατί σε ελέγχουν... Όλα αλλάζουν, ο Έλληνας πολίτης και ο κάθε πολίτης βρίσκεται...

Read more
Κουρές Μεγαλοσχήμων στήν Ἱ. Μ. Ἀμπελακιωτίσσης Ναυπακτίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Κουρές Μεγαλοσχήμων στήν Ἱ. Μ. Ἀμπελακιωτίσσης Ναυπακτίας

5 Ιουλίου 2025

Τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς, 4 Ἰουλίου 2025, παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου, ὕστερα ἀπό ἀπόφαση τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου...

Read more
ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

5 Ιουλίου 2025

Την Παρασκευή, 4 Ιουλίου 2025, το πρωί, ξεκίνησαν, για εφέτος, τη λειτουργία τους οι Νεανικές Κατασκηνώσεις της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος....

Read more
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου
Κηρύγματα

Ὁ ἑκατόνταρχος ὑπόδειγμα πίστεως

5 Ιουλίου 2025

Ὁ ἑκατόνταρχος ὑπόδειγμα πίστεως «Μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου» (Ματθ. 8,8) (Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)...

Read more
Αγιασμός της Α’ κασκηνωτικής περιόδου στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Αγιασμός της Α’ κασκηνωτικής περιόδου στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας

4 Ιουλίου 2025

Στις καταπράσσινες πλαγιές του Ταϋγέτου και συγκεκριμένα στη θέση «Σκουρόλακα», στις εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας «Η ΑΓΙΑ...

Read more
Επίσκεψη του Μητροπολίτη Κίτρους σε Κατασκηνώσεις της Πιερίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Επίσκεψη του Μητροπολίτη Κίτρους σε Κατασκηνώσεις της Πιερίας

4 Ιουλίου 2025

Ξεκίνησαν για το φετινό καλοκαίρι οι Χριστιανικές Κατασκηνώσεις, που λειτουργούν στην Πιερία. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ....

Read more
ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

4 Ιουλίου 2025

Με την ευχή και την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου, πραγματοποιήθηκαν, για τέταρτη χρονιά, οι Απολυτήριες εξετάσεις του...

Read more
Η Εξόδιος Ακολουθία του «Άτλαντα των Μετεώρων» Γέροντος Ισιδώρου
Εκκλησία της Ελλάδος

Ράγισαν καρδιές στα Μετέωρα – Ο Σταγών Θεοκλήτος αποχαιρετά τον Γέροντα Ισίδωρο (ΒΙΝΤΕΟ)

4 Ιουλίου 2025

Καθώς ο ήλιος έγερνε πίσω από τους ιερούς βράχους των Μετεώρων, πλήθος πιστών, Αρχιερέων, Κληρικών, Μοναχών  και Μοναζουσών συνόδευσαν τον...

Read more
ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΕΡΒΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΕΡΒΟΣ

4 Ιουλίου 2025

Σε ηλικία 77 ετών, εκοιμήθη την Πέμπτη 3 Ιουλίου 2025 ο αρχιμανδρίτης Γαβριήλ Σέρβος, Κληρικός της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος από...

Read more
Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ Ι. ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ Ι. ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

3 Ιουλίου 2025

Με εκκλησιαστική ευλάβεια και θρησκευτική κατάνυξη εορτάστηκε η μνήμη των Αγίων Αναργύρων, Κοσμά και Δαμιανού, στο επ’ ονόματί τους τιμώμενο...

Read more
Ο Κερκύρας Νεκτάριος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο Κερκύρας Νεκτάριος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας

3 Ιουλίου 2025

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, κατά το διάστημα μεταξύ 26 και 30 Ιουνίου, ταξίδεψε στην...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου
Κηρύγματα

«Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο»

5 Ιουλίου 2025

Αποστολικό Μήνυμα, Κυριακή Δ' Ματθαίου 5/7/2020 «Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο». Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ....

Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Ὁ ἑκατόνταρχος ὑπόδειγμα πίστεως

5 Ιουλίου 2025
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Πίστη, ἡ δύναμη καὶ ἡ ἀπουσία της

5 Ιουλίου 2025
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

23 Ιουνίου 2018
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Ἡ πίστη τοῦ ἑκατόνταρχου – Anthony Bloom

23 Ιουνίου 2018

I.M. ΘΗΒΩΝ και ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΚΗΡΥΓΜΑ Δ’ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

26 Ιουνίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (του Ἀρχιμ. Νικάνωρ Καραγιάννη)

16 Νοεμβρίου 2023

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

26 Ιουνίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

26 Ιουνίου 2015

Κυριακή Δ΄ Ματθαίου (θεραπεία του δούλου του εκατοντάρχου)

26 Ιουνίου 2015
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Η μεγάλη πίστη του εκατόνταρχου – Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

23 Ιουνίου 2018

Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, εις τον εκατόνταρχον.

25 Ιουνίου 2015
Next Post

π. Συμεών Κραγιόπουλος: "Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα "

Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα «ο δε εγερθής παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον»

Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση Ευαγγέλιο Κυριακής: Ματθ. β΄ 13-23

Γιατί γεννήθηκε ὁ Χριστός; Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν

Σύγχρονοι Ἡρῶδαι! «Τότε Ἡρῲδης...,ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ, καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς...». Κυριακή μετὰ τὰ Χριστούγεννα (Ματθ. β΄13-23)

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist