Πῶς νά σηκώνουμε τίς δοκιμασίες

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Τά βάσανά σας εἶναι πολλά. Τά χτυπήματα πέφτουν ἐπάνω σας ἀδυσώπητα ἀπ’ ὅλες τίς μεριές. Ἀλλά μήν ἀπελπίζεστε.Δοκιμασίες εἶναι, πού σᾶς βρίσκουν μέ παραχώρηση τοῦ Φιλάνθρωπου Θεοῦ, γιά νά καθαρισθεῖτε ἀπό τά πάθη και τίς ἀδυναμίες σας. Παραδῶστε λοιπόν, τόν ἑαυτό σας στά χέρια Του μέ ἐμπιστοσύνη, εὐψυχία, χαρά καί εὐγνωμοσύνη. Μή θυμώνετε, μή δυσφορεῖτε, μήν τά βάζετε μέ κανέναν ἄνθρωπο. Ἀφῆστε τους ἐλεύθερους νά ἐπιτελοῦν ἐπάνω σας καί μέσα σας τό ἔργο τῆς Πρόνοιας τοῦ Κυρίου, πού, ἀποβλέποντας στή σωτηρία σας, πασχίζει νά βγάλει ἀπό τήν καρδιά σας κάθε ἀκαθαρσία. Ὅπως ἡ πλύστρα τσαλακώνει, τρίβει καί χτυπάει τά ροῦχα μέσα στή σκάφη, γιά νά τά λευκάνει, ἔτσι καί ὁ Θεός τσαλακώνει, τρίβει καί χτυπάει ἐσᾶς, γιά νά λευκάνει τήν ψυχή σας καί νά τήν ἑτοιμάσει γιά τήν Οὐράνια Βασιλεία Του, ὅπου κανένας ἀκάθαρτος δέν θά μπεῖ.

Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Προσευχηθεῖτε νά σᾶς φωτίσει τό νοῦ ὀ Κύριος, γιά νά τήν ἀντιλήφθεῖτε. Τότε μέ χαρά θά δέχεστε καθετί τό δυσάρεστο σάν φάρμακο πού σᾶς δίνει ὁ Ἐπουράνιος Γιατρός. Τότε θά θεωρεῖτε ὅσους σᾶς βλάπτουν σάν εὐεργεικά ὄργανα Ἐκείνου. Καί πίσω τους θά βλέπετε πάντα τό χέρι τοῦ Μεγάλου Εὐεργέτη σας. Γιά ὅλα νά λέτε: «Δόξα Σοι, Κύριε! «. Νά τό λέτε, ἀλλά καί νά τό αἰσθάνεστε.
Σᾶς συμβουλεύω νά ἐφαρμόσετε τούς παρακάτω κανόνες:
1. Κάθε στιγμή νά περιμέντε κάποια δοκιμασία. Καί ὅταν ἔρχεται, νά τήν ὑποδέχεστε σάν εὐπρόσδεκτο ἐπισκέπτη.
2. Ὅταν συμβαίνει κάτι ἀντίθετο στό θέλημά σας, κάτι πού σᾶς προκαλεῖ πίκρα καί ταραχή, νά συγκεντρώνετε γρήγορα τήν προσοχή σας στήν καρδιά καί ν’ ἀγωνίζεστε μ’ ὅλη σας τή δύναμη, μέ βία καί προσευχή, ὥστε νά μή γεννηθεῖ ὁποιοδήποτε δυσάρεστο καί ἐμπαθές αἴσθημα μέσα σας. Ἄν δέν ἐπιτρέψετε τή γέννηση τέτοιου αἰσθήματος, τότε ὅλα τελειώνουν καλά. Γιατί κάθε κακή ἀντίδραση ἤ ἐνέργεια, μέ λόγια ἤ μέ ἔργα, εἶναι συνέπεια καί ἐπακόλουθο αὐτοῦ τοῦ αἰσθήματος.

Ἄν, πάλι, γεννηθεῖ στήν καρδιά σας ἕνα ἀσθενικό ἐμπαθές αἴσθημα, τότε τουλάχιστον ἄς ἀποφασίσετε σταθερά νά μήν πεῖτε καί νά μήν κάνετε τίποτα, ὥσπου νά φύγει αὐτό τό αἴσθημα.

Ἄν, τέλος, εἶναι ἀδύνατο νά μή μιλήσετε ἤ νά μήν ἐνεργήσετε μέ κάποιον τρόπο, τότε ὑπακοῦστε ὄχι στά αἰσθήματά σας, ἀλλά στόν θεῖο νόμο. Φερθεῖτε μέ πραόττητα, ἠρεμία καί φόβο Θοεῦ.

3. Μήν περιμέντε καί μήν ἐπιδιώκετε νά σταματήσουν οἱ δοκιμασίες. Ἀπεναντίας, προετοιμάστε τόν ἑαυτό σας νά τίς σηκώνει ὥς τό θάνατο. Μήν τό ξεχνᾶτε αὐτό! Εἶναι πολύ σημαντικό. Ἄν δέν τοποθετηθεῖτε ἔτσι ἀπέναντι στίς δοκιμασίες, ἡ ὑπομονή δέν θά στερεωθεῖ στήν καρδιά σας.

4. Ἐκείνους πού σᾶς χτυποῦν, νά τούς «ἐκδικεῖστε» μέ τήν ἀγάπη σας καί τήν ἀμνησικακία σας. Μέ τά λόγια σας, μέ τή συμπεριφορά σας, ἀκόμα καί μέ τό βλέμμα σας νά τούς δείχνετε ὅτι, παρ’ ὅλα ὅσα σᾶς κάνουν, ἐξακολουθεῖτε νά τούς ἀγαπᾶτε. Καί βέβαια, ποτέ μήν τούς θυμίσετε πόσο σᾶς ἀδίκησαν.

Νά μήν κολλᾶμε τήν προσοχή μας στίς δοκιμασίες πού περνᾶμε, ἀλλά νά τήν προσηλώνουμε στόν Κύριο. Ἕνας ὁδηγός σκέφτεται τήν κατάληξη στόν προορισμό πού ἐπιθυμεῖ καί διατίθεται νά περάσει κι ἀπ’ τούς πιό κακοτράχαλους δρόμους προκειμένου νά φτάσει σ’ αὐτόν κι ἐκεῖ πλέον ἀναπαύεται καί λησμονεῖ ὄ,τι τράβηξε. Ἔτσι κι ἐμεῖς, ἄς βλέπουμε τίς δοκιμασίες σάν δρόμους δύσβατους, πού ὅμως ὁδηγοῦν στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν καί στήν αἰώνια κατάπαυση.

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ! ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ