Ο Χριστός και οι νέοι – Κυριακή Ι΄ Ματθαίου

Τοῦ Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

«Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν…»  (Ματθ. 17, 15)

Μὲ πολλὴ συμπάθεια παρακολουθήσαμε, ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί, στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, πῶς ὁ Κύριος δέχθηκε ἕναν πατέρα, ποὺ ἔφερε κοντὰ Του τὸ ἄρρωστο παιδί του, γιὰ νὰ τὸ θεραπεύση. Τὴν ὥρα ὅμως, ποὺ τὸ ἔφερε, Ἐκεῖνος ἦταν ἐπάνω στὴν κορυφὴ τοῦ θεοβάδιστου ὄρους Θαβὼρ καὶ μεταμορφωνόταν θεοπρεπέστατα μπροστὰ στοὺς ἔκπληκτους καὶ καταφοβισμένους τρεῖς ἐπίλεκτους μαθητές Του, τόν Πέτρο, τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη. Δυστυχῶς οἱ ὑπόλοιποι στούς πρόποδες τοῦ Θαβώρ ἐννέα μαθητὲς Του ἀπαγοήτευσαν τὸν δυστυχῆ πατέρα. «Διὰ τὴν ἀπιστίαν» των, ὅπως ἐξήγησε ἀργότερα, ἀπαντώντας στήν ἀπορία των, ὁ Διδάσκαλός των, δὲν μπόρεσαν νὰ ἀπαλλάξουν τὸ παιδί του ἀπὸ τὴν φοβερὴ ἐπήρεια τοῦ φονικοῦ δαιμονίου.

Μόλις ὅμως κατέβηκε ἀπὸ τὸ εὐλογημένο Ὄρος δέχθηκε στοργικὰ τὸν πατέρα καὶ ὕστερα ἀπὸ λίγο τὸ παρέδωσε ὑγιέστατο στὰ χέρια του. «Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῶ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης».

Εὐτυχισμένος ὁ πατέρας, ὅπως κάθε γονιός πού ξαναβλέπη πάλι γερό τό παιδί του, τό πῆρε καὶ ἐπέστρεψε στὸ σπίτι του, χωρὶς πιὰ νὰ τρέμη ἡ καρδιά του μήπως πέση στὴ φωτιὰ ἤ στὸ νερὸ καὶ τὸ χάση. Ὁ Ἰησοῦς Χρι­στὸς τοῦ εἶχε ἀφαιρέσει κάθε φόβο.

Ἀλλὰ σὰν τὸν εὐτυχισμένο τώρα, μετὰ τὸ θαῦμα, πατέρα τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, θὰ νιώθη κάθε πατέρας, ποὺ ἐμπιστεύεται μέ τήν καρδιά του τὰ ἀγαπημένα παιδιά του στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Ὄχι μόνο τότε, ὅταν ἡ πατρική του καρδιὰ καίγεται ἀπὸ τὴν ἔννοια καὶ τὸ φόβο, ἐξ αἰτίας κάποιας ἀσθένειας, καὶ μάλιστα ἀνίατης. Ἀλλὰ σὲ κάθε περίπτωση, σὲ κάθε παρουσιαζόμενο πρόβλημα στὴ ζωὴ τοῦ παιδιοῦ του.

Καὶ πότε ἔλειψαν τὰ προβλήματα ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν παιδιῶν ! Ὅπως καὶ ἀπὸ τὴ ζωὴ ὅλων μας. Ἐδῶ καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Τέλειου καί Μοναδικοῦ Παιδιοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἐνηνθρώπησε, βλέπομε πόσο κάποτε ἀνησύχησαν καὶ στενοχωρέθηκαν οἱ σεπτοὶ Γονεῖς Του, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καὶ ὁ δίκαιος Ἰωσὴφ ! Θυμηθεῖτε, ἦταν τότε πού δώδεκα ἐτῶν ὁ Κύριος μας, ὅταν χωρὶς νὰ ἐρωτήση τοὺς ἁγίους Γονεῖς Του καί πάρει τήν ἄδεια τους, παρέμεινε μόνος στὸ Ναὸ τοῦ Σολομῶντος γιὰ νὰ συζητήση μὲ τοὺς διδασκάλους τοῦ Νόμου καὶ σιγὰ –σιγὰ νά τοὺς φανερώση τὴν πραγματική Του ταυτότητα. Ἡ Παναγία ὅμως Μητέρα Του καὶ ὁ Ἰωσὴφ δὲν τὸ ἐγνώριζαν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κυριευθοῦν ἀπὸ ἀγωνία καὶ μεγάλη ψυχικὴ ταραχὴ καὶ νὰ ταλαιπωρηθοῦν πολύ μέχρις ὅτου εὕρουν τὸν Μονογενῆ τους «μεθ’ ἡμέρας τρεῖς ἐν τῷ ἱερῶ καθεζόμενον ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούοντα αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς».

Μάλιστα ἡ Μητέρα Του, ἡ Παναγία Μητέρα, ἡ γλυκυτάτη Παναγία μας, δὲν ἀπέκρυψε τὸ παράπονό της καὶ μὲ ἄφατη τρυφερότητα Τοῦ εἶπε. «Τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; Ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγώ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμεν σε».

Ἐὰν, λοιπόν, στὴν Ἁγία καὶ Μοναδικὴ ἐκείνη Οἰκογένεια παρουσιάσθηκε αὐτὸ τὸ πρόβλημα, ποὺ ἐκόστισε τόσο πόνο καὶ ἀγωνία, τί νὰ ποῦμε γιὰ τὴν συνηθισμένη οἰκογένεια μας μὲ τὰ συνηθισμένα ἄτακτα παιδιὰ; Δὲν εἶναι διόλου παράξενο, ὅταν ξαφνικὰ παρουσιάζονται τὰ διάφορα προβλήματα μέσα στὴν οἰκογένεια, ποὺ σχετίζονται μὲ τὰ παιδιά. Προβλήματα σχετικά μὲ τὸν χαρακτήρα τους, μὲ τὶς σχέσεις των μὲ τὸ περιβάλλον των, μὲ τὴν ὑγεία τους ἤ μὲ τὴν κοινωνικὴ καὶ ἐπαγγελματική τους ἀποκατάσταση.

Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀπαριθμήση, πόσα προβλήματα καὶ ἀγωνίες περνοῦν ἐπάνω ἀπὸ τὴν πατρικὴ καὶ μητρικὴ καρδιὰ γιὰ τὰ παιδιά τους! Ἀπὸ τὴν ἐξεύρεση ὅσων ἀπαιτοῦνται γιὰ τὴν ἀξιοπρεπῆ τους διαβίωση, τὶς σπουδὲς των, τὴν ἀποκατάστασή των μέχρι τὴν καλή τους ὑγεία;

Γι’ αὐτὸ πιστεύομε, ὅτι ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή μὲ τὸ θαῦμα τῆς θεραπείας ἑνὸς δαιμονιζομένου παιδιοῦ, τὸ ὁποῖο ὁ καλός του πατέρας τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ χέρι καὶ τὸ ἔφερε μὲ πολλὲς ἐλπίδες στὸν φιλάνθρωπο Κύριο, ἔχει νὰ διδάξη κάτι πολὺ ἀξιοπρόσεκτο καὶ τοὺς σημερινοὺς χριστιανοὺς πατέρες. Ὁ πατέρας ἐκεῖνος θά τούς ἔλεγε: ὅταν δύσκολα καὶ ὀδυνηρὰ κάποτε προβλήματα περιζώνουν ἀσφυκτικά τὴν πατρική σας καρδιὰ καί σᾶς φέρουν σέ ἀδιέξοδα, μὴ διστάσετε οὔτε στιγμὴ νὰ καταφύγετε μὲ ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο. Στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ ἀγαπᾶ τοὺς νέους καὶ ποθεῖ τὴ σωτηρία τους.

Νὰ εἶσθε σίγουροι, ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί, ἀγαπητοί γονεῖς, πατέρες καί μητέρες, ὅτι δὲν θὰ ἀπαγοητευθεῖτε. Ὁ Κύριος θὰ ἀκούση τὸ πρόβλημά σας, πού προβάλλετε μέ ταπείνωση καί πίστη, καὶ γρήγορα θὰ δώση τὴν καλύτερη λύση. Ἀμήν.