«Μπορεί να αποκεφαλίστηκε ο Πρόδρομος, αλλά η φωνή του δεν έπαψε»

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Ρέντη, «στην ομώνυμη με τον Άγιο πόλη» της μητροπολιτικής μας περιφέρειας, χοροστάτησε σήμερα Κυριακή 28 Αυγούστου 2022 κατά την ακολουθία του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ.

Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος αρχικά σημείωσε πως «η Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου θέτει δύο κολοσσιαία ερωτήματα: Ποια ήταν η αξία την οποία υπερασπίστηκε ο Βαπτιστής Ιωάννης, ο Πρόδρομος, ο Προφήτης, ο ασκητής, ο ερημίτης, ο απεσταλμένος του Παναγίου Θεού;». «Άξιζε αυτή η θυσία της νεανικής του ζωής, αυτή την υπεράσπιση; Δεν θα ήταν δυνατόν να συμβιβαστεί με τα πράγματα και την κατάσταση και την εξουσία της εποχής του και να συμπορεύεται με αυτήν;»

Επισημαίνοντας πως ο Άγιος Ιωάννης ζούσε στην έρημο και ήταν «ένας απηλλαγμένος από κάθε είδους εξάρτηση κοσμική άνθρωπος», «ένα πρόσωπο που από της απαλής νεότητος έφυγε στην έρημο για να πραγματώσει τον σκοπό της δημιουργίας, να έχει δηλαδή κοινωνία» με τον Θεό, τόνισε πως «υπερασπίζεται μία αξία. Σηκώνει το ασκητικό του χέρι και δείχνει την αποστασία του ηγεμόνα». Εξηγώντας πως αυτό συμβαίνει γιατί ο Βαπτιστής Ιωάννης θέλει να πει στον ηγεμόνα ότι έχει διαπράξει μία ανομία έχοντας διαστρέψει τη σχέση της οικογένειας με την αιμομιξία, υπογραμμίζει με έμφαση πως «δεν έχει σαρκικότητα η οικογένεια. Οι σχέσεις είναι ιερές».

«Δεν είναι σχέσεις σαρκικής συνάφειας», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος, τονίζοντας πως ακόμα και οι σχέσεις των γονέων μέσα στο γάμο «γίνονται άγιες, γίνονται πνευματικές» γιατί εμπεριέχουν «την κοινωνία των προσώπων, την ενότητα σε ένα σώμα και μία ψυχή των δύο ανθρώπων». Υπάρχει η «αγάπη η οποία αγιάζει τα πάντα» «και προσφέρεται για την ενότητα του ανθρωπίνου προσώπου», συμπλήρωσε.

«Αυτό που υπερασπίστηκε ο Πρόδρομος δεν ήταν μία μισαλλόδοξη, σκοταδιστική αντίληψη», «αλλά ήταν μία έμπονη αλήθεια», είπε στην συνέχεια, προσθέτοντας πως  «μέσα στο σπίτι δεν μπορεί να εμφιλοχωρήσει σαρκικότητα». «Υπάρχει η ιερότητα της κοινωνίας προσώπων που αλληλοπεριχωρούνται εν αγάπη και θυσιαστική προσφορά. Αυτό υπερασπίστηκε ο Πρόδρομος». «Αυτή την αξία υπερασπίστηκε». «Ήταν κάτι ουσιώδες που πράγματι άξιζε να χυθεί ακόμη και το δικό του νεανικό αίμα».

Τιμούμε «αυτή την προσωπικότητα που μας καταδεικνύει σήμερα τις αξίες του ανθρωπίνου προσώπου τις οποίες όλοι τις γνωρίζουμε», «γιατί υπάρχει σε κάθε άνθρωπο γραμμένος μέσα του ο πνευματικός και το φυσικός νόμος», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος αναφέροντας πως «σε αυτό το πρόσωπο υποβάλουμε διαχρονικά τον σεβασμό μας, την τιμή μας και την αγάπη μας, διότι υπερασπίστηκε την αξία του ανθρωπίνου προσώπου με κόστος την αποκεφάλισή του».

Στην συνέχεια επεσήμανε ιδιαίτερα το γεγονός πως αν και ο Ηγεμόνας Ηρώδης Αντύπας τιμούσε ιδιαιτέρως τον Βαπτιστή Ιωάννη, έδωσε τελικά την εντολή για τον αποκεφαλισμό του. Είπε χαρακτηριστικά: «Αυτό το σημείο δείχνει ακριβώς πώς η εκάστοτε εξουσία αντιλαμβάνεται τους Αγίους του Θεού, τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι υψώνουν λόγο διαμαρτυρίας για τα δρώμενα της κοινωνικής αποσαθρώσεως και της πνευματικής απομειώσεως. Πολλοί, πολλές φορές, μπορεί να εκτιμώνται, αλλά όταν έρθει η κρίσιμη στιγμή που αμφισβητείται η εξουσία, η επιβολή», «τότε υποστέλλεται η όποια αναγνώριση και οδηγούνται οι άνθρωποι της πίστεως στο μαρτύριο και την μαρτυρία». Για το λόγο αυτό «δεν χωρεί κανένας συμβιβασμός στα θέματα αυτά των αξιών του ανθρωπίνου προσώπου», πρόσθεσε.

«Σήμερα η νέα θρησκεία που ανατέλλει είναι ο λεγόμενος υπερανθρωπισμός ο οποίος εξελίσσεται στον λεγόμενο μετανθρωπισμό. Κύρια δε και ουσιαστική σε αυτή την νέα αντίληψη δυναμική, είναι η κακοδοξία του δικαιωματισμού», υπογράμμισε στην συνέχεια, τονίζοντας παράλληλα πως «αυτό σημαίνει ότι σήμερα ο άνθρωπος προσπαθεί να αυτοθεωθεί, να αυτονομηθεί από τις αξίες». «Να επιβάλλει δικές του φερόμενες αξίες που δεν έχουν καμία σχέση με το ανθρώπινο πρόσωπο, με τα ιδεώδη και τα ινδάλματα της ανθρωπίνης ψυχής και υπάρξεως, που δεν έχουν τελικά σχέση και με την ανθρώπινη φύση». «Αυτή η αποτροπή της αληθείας, η ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, κηρύσσονται ως δήθεν αξίες ανυπέρβλητες μπροστά στις οποίες πρέπει να υποβάλουν οι πάντες το σεβασμό τους, αλλιώς ενυπάρχουν οι περίφημοι αντιρατσιστικοί νόμοι, οι περίφημες προκλήσεις μίσους και όλα αυτά που έχουν σκοπό να φιμώσουν τη φωνή του Προδρόμου στη δική μας καταθλιπτική εποχή».

Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε πως «η υποχρέωση όλων μας προκύπτει από το ασκητικό χέρι που υψώθηκε στην έρημο της Ιουδαίας δύο χιλιάδες χρόνια πριν» «για να δηλώσει το μεγαλείο και την ποιότητα» που καλείται να φέρει ο άνθρωπος για την αιωνιότητά του. «Ας πάρουμε αυτό το μήνυμα με σθένος, με πίστη με αφοσίωση και να μην ξεχνάμε ότι» «μπορεί να αποκεφαλίστηκε ο Πρόδρομος αλλά η φωνή του δεν έπαψε. Ηχεί αιωνίως και θα ηχεί έως το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας», κατέληξε.