Την πρώτη Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία για την φετινή Μεγάλη Τεσσαρακοστή τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ραψάνης, με την ευκαιρία της εορτής του τοπικού μας Αγίου του Νεομάρτυρα Γεωργίου του εκ Ραψάνης, τα Ιερά Λείψανα του οποίου φυλάσσονται ως πολύτιμα τιμαλφή, στον ανωτέρω Ιερό Ναό.
Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος, ο εκ Ραψάνης, ήταν δάσκαλος στη διάσημη Σχολή της Ραψάνης, είχε δε μαθητές εκτός από ελληνόπουλα και τουρκόπουλα, μιας που στην περίφημη Σχολή εμπιστεύονταν τα παιδιά τους ακόμη και οι Τούρκοι. Μία μέρα ο γιος του τοπικού αγά γύρισε στο σπίτι και είπε στον πατέρα του: «Πατέρα αλήθεια είναι τα όσα μας διδάσκει ο δάσκαλος ο Γιώργης, τα όσα μας διδάσκει για την πίστη στο Χριστό, η δε δική μας πίστη δεν είναι αληθινή, είναι ψεύτικη, η πίστη του δασκάλου του Γιώργη είναι αληθινή». Αυτό ήταν αρκετό για να αποθηριωθεί ο τοπικός αγάς, να απευθυνθεί στον Ιεροδικαστή του Τυρνάβου, εκεί που τότε κυριαρχούσε ο εξίσου βάναυσος με τον πατέρα του Βελλής πασάς, γιος του Αλήπασσα, τυράννου των Ιωαννίνων, με αποτέλεσμα να αρπάξουν με βία τον Γεώργιο από την Ραψάνη, να τον οδηγήσουν στον Τύρναβο και αφού τον υπέβαλαν σε σωρεία μαρτυρίων, στα οποία ο στερρός αθλητής του Χρήστου άντεξε, τελικά να τον αποκεφαλίσουν, καθιστώντας τον ολοκαύτωμα θυσίας λογικής, ανερχόμενο στον θρόνο του Θεού ένδοξο και πρεσβευτή υπέρ του Γένους ημών, το οποίο τότε δοκιμαζόταν πολύ από την δουλεία των Αγαρηνών.
Ο Σεβασμιώτατος με την σημερινή του παρουσία στη Ραψάνη είχε τη δυνατότητα να δει από κοντά και να επικοινωνήσει με τους λιγοστούς κατοίκους που παραμένουν στο χωριό και τον χειμώνα, κρατώντας το ζωντανό, μένοντας πιστοί στις παραδόσεις του τόπου, παρόλες τις αντίξοες συνθήκες της νεότερης εποχής. Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στους κατοίκους την ευλογία του τοπικού τους Αγίου να την έχουν και οι εγγύς, όσοι δηλαδή παραμένουν στη Ραψάνη, και οι μακράν, όσοι αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν και τέτοια μέρα φέρνουν στη θύμησή τους τον Άγιο και ανάβουν όπου κι αν βρίσκονται ευλαβικά το καντήλι και τον επικαλούνται στην προσευχή τους. Επιπλέον ευχήθηκε η Ραψάνη να ζήσει ξανά ημέρες δόξης και να ανατραπεί αυτό το οποίο σήμερα ισχύει, εκεί δηλαδή όπου άλλοτε υπήρχε μία ακμαία σχολή μέσα στην Τουρκοκρατία, σήμερα να μην υπάρχουν ούτε καν μαθητές, νέα παιδιά σε τέτοιο αριθμό ώστε να λειτουργήσει έστω δημοτικό σχολείο.
