Η Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά

Την Τρίτη 10 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα που τελείται η Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού, ανέγνωσε την σχετική ευχή.

Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως μας, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἀκατανόητον θαῦμα πῶς γα­λου­­χεῖς τόν Δεσπότην».

Ψάλλοντας καί  ἀπόψε ἐνώπιον τῆς ἱερῆς εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Παρθένου τή Μεγάλη Παράκληση, ἐδῶ στόν ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, ἐκ­φράσαμε καί ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο τήν ἀγάπη ἀλλά καί τόν θαυμασμό μας πρός τήν Κυρία Θεοτόκο καί ὅ,τι ἀφορᾶ τό ἱερό καί πανσεβάσμιο πρόσωπό της. Γιατί ὅ,τι σχετίζεται μέ τήν Παναγία μας εἶναι ἕνα θαῦμα. Θαῦμα εἶναι ἡ γέννησή της, μέ τήν ὁποία ἐλύθη ἡ ἀτεκνία τῶν γονέων της, τῶν ἁγί­ων Ἰωακείμ καί Ἄν­νας. Θαῦμα εἶ­ναι ἡ παραμονή της στά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Θαῦμα εἶναι ὅτι ἀξιώθηκε νά γίνει Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί νά χωρέσει μέσα της τόν ἀχώρητο Θεό. Θαῦμα εἶναι ὅτι πα­ρέ­μεινε παρ­θένος καί μετά τόν  τό­κον, ὅπως ἦταν καί πρό τοῦ τό­κου. Θαῦ­μα εἶναι καί ἡ Κοίμησή της, θαῦμα εἶναι ἀκόμη καί ἡ διαρκής παρου­σία της στόν κόσμο.

Καί ὅλα αὐτά τά θαύματα εἶναι ἀκα­τανόητα γιά τήν πεπερασμένη ἀνθρώπινη λογική μας καί ἀνε­ξή­γητα μέ τά μέσα πού διαθέτουμε, ἀλλά δέν παύουν νά εἶναι ἁπτή πραγματικότητα, ἡ ὁποία μᾶς ἀπο­καλύπτει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, πού ἐπέλεξε τήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο γιά νά διακονήσει τό μυστή­ριο τῆς θείας οἰκονομίας καί νά γίνει συνερ­γός τοῦ Θεοῦ στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας.

Μπορεῖ βέβαια ὅλα αὐτά τά θαύ­ματα νά εἶναι ἀκατανόητα καί ἀσύλληπτα γιά τόν ἀνθρώπινο νοῦ, δέν εἶναι ὅμως παράδοξα, για­τί τό κάθε ἔργο τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα θαῦμα, διότι ὁ Θεός δέν ἐργάζεται μέ τίς προϋποθέσεις καί τίς προ­δια­γραφές μέ τίς ὁποῖες ἐργαζόμεθα ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι. Γι᾽ αὐτό καί οἱ ἐνέργειές του δέν περιορίζονται ἀπό τούς ὅρους τῆς φύσεως καί τούς κανόνες τῆς ἐπιστήμης, ἀλλά τούς ὑπερβαίνουν, γιατί αὐτοί δέν μποροῦν νά περιορίσουν τόν δημι­ουργό τους, τόν Θεό.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ μόνος τρόπος νά προσεγγίσουμε τά θαύματα εἶναι ἡ πίστη. Αὐτή εἶναι ἡ δύναμη πού κά­νει αἰσθητά ἀλλά καί δυνατά τά θαύματα στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Θαῦμα ὅμως εἶ­ναι καί κάθε τι πού μπορεῖ νά κάνει ὅποιος πιστεύει στόν Θεό μέ τή δύ­ναμή του καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός του. «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καί μείζονα τούτων ποιή­σει», μᾶς ὑποσχέθηκε  ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Καί ἡ Παναγία μας ἦταν κατ᾽ ἐ­ξο­χήν ἄνθρωπος τῆς πίστεως. Ὅλη της ἡ ζωή ἦταν ἀπόδειξη τῆς με­γά­λης πίστεώς της στόν Θεό, γι᾽ αὐτό καί ἀξιώθηκε τόση χάρη. Γι᾽ αὐτό καί ἀξιώθηκε ὄχι μόνο νά ζή­σει μέσα στό θαῦμα τοῦ σχεδίου τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σω­τηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὄχι μόνο νά δανείσει τήν ἀνθρώπινη σάρκα στόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά κρατήσει στή μητρική της ἀγκάλη τόν ὕψιστο Θεό, ἀλλά καί νά γίνει ἡ ἴδια καί οἱ ἱερές της εἰκόνες πη­γές ἀκενώτων ἰαμάτων καί θαυμά­των.

Καί μπορεῖ ἐμεῖς οἱ χοϊκοί ἄν­θρω­ποι νά μήν μποροῦμε νά ἐννοή­σουμε τά ἀμέ­τρητα καί ἀκατα­νό­ητα θαύματα τῆς Παναγίας μας, ὅπως ψάλαμε καί προηγουμένως, γιατί ὑπερβαί­νουν τήν ἀνθρώπινη λογική, θά πρέπει ὅμως νά προσπα­θή­σου­με νά τά προσεγγίσουμε μέ τήν πίστη. Νά τά προσεγγίσουμε μέ τήν πίστη πού εἶχαν οἱ πατέρες μας, γι᾽ αὐτό καί περιέβαλαν μέ τό­ση ἀγάπη καί τόσο σεβασμό τήν Πα­ναγία μητέρα μας. Νά τά προ­σεγ­γίσουμε μέ τήν πίστη πού εἶχε ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ ἰατρός καί θαυ­ματουργός, ὁ ὁποῖος εὐλαβεῖτο καί τιμοῦσε τόσο πολύ τήν Κυρία Θεο­τόκο, ὥστε εἶχε πάντοτε τήν ἱερή εἰκόνα της στό χειρουργεῖο καί δέν ἔκανε ποτέ καμία ἐπέμβαση, ἐάν προ­ηγουμένως δέν προσευχόταν στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί δέν ἐπεκαλεῖτο τή δική της βοήθεια. Τό ἔκανε αὐτό μάλιστα μέ τέτοια συνέ­πεια καί ἀκρίβεια, ὥστε ὅταν, κατ᾽ ἐντολή τοῦ ἀθέου καθεστώς στή Ρωσία ἀφαίρεσαν κάποιοι ὅλα τά χριστιανικά σύμβολα καί τίς εἰκόνες ἀπό τά δημόσια κτίρια, ἀλλά καί τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας πού εἶχε ὁ ἅγιος Λουκᾶς στό χει­ρουρ­γεῖο, ἐκεῖνος ἀρνεῖτο νά χει­ρουργήσει, ἀκόμη καί τή σύζυγο ἑνός ὑψηλόβαθμου ἀξιωματούχου, πού βρισκόταν σέ κίνδυνο, ἐάν δέν ἐπέστρεφε τήν εἰκόνα τῆς Πανα­γίας στή θέση. Καί ὅταν τήν ἐπα­νέ­φεραν, τότε μόνο ἔκανε τήν ἐπέμ­βαση. Τόσο μεγάλη ἦταν ἡ ἀγάπη του καί ὁ σεβασμός του γιά τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Γι᾽ αὐτό καί εἶχε καί τή δική της προστασία καί χάρη.

Ἄς παραδειγματισθοῦμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς ἀπό τήν πίστη καί τήν ἀγά­πη τοῦ ἁγίου μας, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ πρός τήν Παναγία, ἡ ὁποία εἶναι πάντοτε πρόθυμη νά ἀκούσει τά αἰτήματά μας καί νά θαυμα­τουρ­γήσει γιά χάρη τῶν πιστῶν τέκνων της, γιά χάρη ὅσων ζητοῦν τή μεσιτεία καί τή βοήθειά της, γιά χάρη ὅσων τήν τιμοῦν καί μέ τήν εὐλάβειά τους τῆς δείχνουν ὅτι θέ­λουν νά εἶναι πάντοτε κοντά της.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ