Εορτάστηκε η μνήμη της Αγίας Παρασκευής της Μεγαλομάρτυρος στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας.
Την Τετάρτη 25 Ιουλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Κορυφής.
Την Πέμπτη 26 Ιουλίου,ανήμερα της εορτής της Αγίας Παρασκευής, ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Μελίκης.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των θυμάτων των πυρκαγιών στην Αθήνα, και ευχήθηκε την εξ’ ύψους παρηγορία στους συγγενείς.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :
«Αἴτησαι ρυσθῆναι πειρασμῶν καί θλίψεων ταῖς πρός Θεόν πρεσβείαις σου …, Μάρτυς παναοίδιμε».
Ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας καί πανηγυρίζει τή μνήμη τῆς ἁγίας ἐνδόξου ὁσιομάρτυρος Παρασκευῆς τῆς ἀθληφόρου. Ἑορτάζει μία μεγαλομάρτυρα ἁγία, τῆς ὁποίας ἡ ζωή, τό μαρτύριο καί τά θαύματα μᾶς συγκινοῦν ἰδιαιτέρως.
Διότι ποιός μπορεῖ νά μείνει ἀσυγκίνητος, ἀδελφοί μου, ἀπό μία νεαρή κόρη, παιδί μιᾶς πλούσιας καί ἀρχοντικῆς οἰκογένειας τῆς Ρώμης, ἡ ὁποία, ὅταν ἔχασε καί τούς δύο γονεῖς της καί βρέθηκε κληρονόμος μιᾶς μεγάλης περιουσίας, πού θά μποροῦσε νά τήν σκορπίσει γιά νά περάσει μία ζωή ἡδονῶν καί ἀπολαύσεων, ἐκείνη μοίρασε τά χρήματα στούς πτωχούς καί ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό της διδασκαλία τοῦ εὐαγγελίου.
Ποιός μπορεῖ νά μήν συγκινηθεῖ ἀπό τή γενναία στάση μιᾶς νεαρῆς κοπέλας πού, ὅταν κλήθηκε σέ ἀπολογία, γιατί, ἀντίθετα πρός τίς διαταγές τοῦ αὐτοκράτορα, πίστευε στόν Χριστό καί ὁδηγοῦσε καί ἄλλους ἀνθρώπους κοντά του, ἐκείνη, ἀντί νά δελεασθεῖ ἀπό τίςὑποσχέσεις τοῦ αὐτοκράτορα, ἀντί νά φοβηθεῖ ἀπό τίς ἀπειλές καί τά βασανιστήρια καί νάἀρνηθεῖ τήν πίστη της, γιά νά σώσει τή ζωή της, ὁμολόγησε θαρραλέα τήν πίστη της καί τήνἀγάπη της στόν Χριστό καί προτίμησε νά ὑπομείνει καί τά μαρτύρια καί τόν θάνατο, προκειμένου νά μείνει ἑνωμένη μαζί του καί νά μήν τόν ἀρνηθεῖ.
Καί ἄν συγκινεῖ ἐμᾶς, ἀδελφοί μου, ἡ σταθερότητα τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς στήν ὁμολογία καί ἡ καρτερία της στά σκληρά καί πολυώδυνα βασανιστήρια, στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλαν οἱ διῶκτες τῆς πίστεως, δέν ἦταν δυνατόν νά μήν ἑλκύσει ἡ ἁγία τήν ἀγάπη καί τή χάρη τοῦ Χριστοῦ, γιά τόν ὁποῖο τά ὑπέμεινε.
Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἦταν, ἄλλωστε, ἐκείνη, ἡ ὁποία τήν ἐνίσχυε καί τήν ἐνδυνάμωνε στό μαρτύριο. Ἦταν ἐκείνη, ἡ ὁποία τήν διατήρησε σῶα, ὅταν ὁ αὐτοκράτορας διέταξε νά τῆς φορέσουν μία πυρακτωμένη περικεφαλαία καί στή συνέχεια νά τήν βάλουν μέσα σέ ἕναν λέβητα μέ καυτό λάδι καί πίσσα. Ἦταν ἐκείνη, ἡ ὁποία διά τῆς ἁγίας Παρασκευῆς ἔδωσε καί πάλι τό φῶς στόν ρωμαῖο ἀξιωματοῦχο, ὅταν ἐκεῖνος, μή μπορώντας νά πιστεύσει ὅτι ἡ ἁγία δέν καιόταν μέσα στό καυτό λάδι, θέλησε νά τό δοκιμάσει καί τυφλώθηκε.
Ἡ ἴδια ὅμως αὐτή χάρη τοῦ Θεοῦ ἐνεργεῖ καί ὅλα τά θαύματα τά ὁποῖα ἀνά τούς αἰῶνεςἐπιτελεῖ ἡ ἁγία Παρασκευή στούς πιστούς πού ἐπικαλοῦνται τή βοήθειά της. Καί εἶναιἀναρίθμητα, ἀδελφοί μου, αὐτά τά θαύματα, γιατί ἡ ἁγία ἔχει παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦκαί ὡς παρθένος καί ὡς μάρτυς, καί εἶναι πάντοτε ἕτοιμη νά σπεύσει καί νά βοηθήσει ὅσους μέ πίστη στόν Θεό ζητοῦν τίς πρεσβεῖες καί τή σωστική ἐπέμβασή της στή ζωή τους.
Γι᾽αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος τῆς ἀπευθύνει ἐξ ὀνόματος ὅλων μας, ὅλων ὅσων συγκεντρωθήκαμε ἀπόψε ἐδῶ, στόν πανηγυρίζοντα ἱερό ναό της, γιά νά τῆς ἀποδώσουμε τήν τιμή καί τόν σεβασμό μας, τήν παράκληση νά μᾶς σώσει ἀπό τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις πού ἀντιμετωπίζουμε στή ζωή μας μέ τίς πρεσβεῖες της πρός τόν Θεό.
«Αἴτησαι ρυσθῆναι πειρασμῶν καί θλίψεων ταῖς πρός Θεόν πρεσβείαις σου …, Μάρτυς παναοίδιμε».
Αὐτό τό αἴτημα καί αὐτή τήν παράκληση ἄς ἀπευθύνουμε καί ἐμεῖς πρός τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή, γιατί ὅλοι ἀντιμετωπίζουμε πειρασμούς καί θλίψεις καί δοκιμασίες, καθώς αὐτές εἶναι συνυφασμένες μέ τή ζωή μας καί κανείς δέν μπορεῖ νά τίςἀποφύγει. Γι᾽ αὐτό καί ἐπικαλούμεθα τή χάρη τοῦ Θεοῦ· γι᾽ αὐτό καί ζητοῦμε καί τίς πρεσβεῖες τῆς ἁγίας Παρασκευῆς καί ὅλων τῶν ἁγίων, ὥστε νά μπορέσουμε νά ὑπομείνουμε καί ἐμεῖς τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς πού ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά ἀντιμετωπίσουμε.
Καί μποροῦμε νά τίς ὑπομείνουμε, ἐάν ἔχουμε καί ἐμεῖς λίγη ἔστω ἀπό τήν πίστη πού εἶχεἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Παρασκευή· ἐάν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό ὅτι ὁτιδήποτε μᾶς συμβαίνει εἶναι μέσα στό σχέδιό του γιά τή σωτηρία μας· καί ἐάν ἐπικαλούμεθα τή βοήθεια καί τίς μεσιτεῖες τῶν ἁγίων μας, οἱ ὁποῖοι πάντοτε προστρέχουν γιά νά βοηθήσουν καί νά σώσουν ὅσους ζητοῦν τίς πρεσβεῖες τους καί τή χάρη τους.
Ἄς ἀπευθυνόμεθα, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς στούς ἁγίους μας καί ἄς ἱκετεύσουμε καί σήμερα καί αὔριο καί πάντοτε τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή ζητώντας τήν ἐπέμβασή της γιά ὅ,τι ἀπασχολεῖ τόν καθένα μας, ἀλλά καί τήν ἐπέμβασή της γιά τούς ἀδελφούς μας πού δοκιμάζονται ἀπό τήν πύρινη λαίλαπα. Ἄς τήν παρακαλέσουμε νά σώσει μέ τίς πρεσβεῖες καί μέ τή χάρη της τούς ἀδελφούς μας οἱ ὁποῖοι βρίσκονται σέ πολύ μεγάληἀνάγκη καί ἄς εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ ἁγία, ἡ ὁποία ὑπέμεινε τό μαρτύριο τοῦ πυρός, θά σώσει καί ὅσους κινδυνεύουν καί θά εἶναι ἀρωγός καί συμπαραστάτης ὅσων ἐπλήγησαν πρόσφαταἀπό τίς καταστροφικές πυρκαγιές καί ὅλων ὅσων ἐπικαλοῦνται τή χάρη της.
Ἐμεῖς θά πρέπει ἰδιαιτέρως νά προσευχηθοῦμε, διότι αὐτό εἶναι μία πολύ μεγάλη συμφορά γιά τό Ἔθνος μας. Βλέπουμε πόσοι ἀδελφοί μας ἔχασαν τή ζωή τους, πόσοι κινδύνευσαν, πόσοι ἔμειναν ἔξω ἀπό τά σπίτια τους, διότι κατεστράφησαν, πόσοι εἶναι στά νοσοκομεῖα.Ἐκεῖνο πού μποροῦμε νά προσφέρουμε εἶναι ἡ προσευχή μας ὁ Θεός νά τούς χαρίσει τή δύναμη νά τό ξεπεράσουν. Νά χαρίσει τήν παρηγορία καί τήν ἴαση σέ ὅσους κινδυνεύουν,ἀλλά καί νά ἀναπαύσει ὅσους ἔχασαν τή ζωή τους.
Ἄς εὐχηθοῦμε ἡ ἁγία Παρασκευή, ἡ ὁποία πέρασε διά πυρός καί σιδήρου, νά βοηθήσειὅλους τούς ἀδελφούς μας. Ἀμήν.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Πάντες γάρ υἱοί Θεοῦ ἐστε διά τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».
Ἐπανειλημμένα ἀναφέρεται ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος στήν ἔννοια τῆς πίστεως καί τή σημασία της. Καί δέν τό κάνει χωρίς λόγο. Τό κάνει, διότι ἡ ἔννοια τῆς πίστεως στόν Θεό ἦταν ξένη στούς ἐθνικούς στούς ὁποίους κήρυττε τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἀλλά ἀκόμη καί στούς Ἰουδαίους.
Οἱ ἐθνικοί δέν πίστευαν στούς θεούς τους, ἁπλῶς ἐφοβοῦντο τήν ὀργή τους καί ἐπεδίωκαν νά τούς ἐξευμενίσουν μέ τίς θυσίες τους. Οἱ Ἰουδαῖοι πίστευαν στόν ἀληθινό Θεό καί δημιουργό τοῦ κόσμου, ἀλλά πίστευαν σέ ἕνα Θεό-νομοθέτη καί κριτή τῶν ἔργων τους.
Ὅμως ἡ πίστη στόν Χριστό δέν ἔχει σχέση οὔτε μέ τή μία οὔτε μέ τήν ἄλλη πίστη. Γιατί ἡπίστη στόν Χριστό εἶναι ἡ πίστη στόν Θεό τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐσπλαγχνίας, στόν Θεό πούἔγινε ἄνθρωπος γιά νά κάνει τόν ἄνθρωπο Θεό. Ἡ πίστη στόν Χριστό εἶναι ἡ πίστη στόν σωτήρα καί λυτρωτή τῶν ἀνθρώπων, ἡ πίστη σέ Αὐτόν πού θυσιάσθηκε γιά νά μᾶς σώσειἀπό τήν ἁμαρτία καί νά ἀποκαστήσει τή σχέση μας μέ τόν Θεό, καθιστώντας μας υἱούς τοῦΘεοῦ, τέκνα του καί κληρονόμους τῆς βασιλείας του.
Καί τήν πίστη αὐτή ὁ Χριστός δέν τή ζητᾶ πρός ὄφελός του ἀλλά πρός ὄφελός μας. ὉΧριστός δέν ἔχει ἀνάγκη τήν πίστη μας οὔτε κερδίζει κάτι ἀπό αὐτήν. Ἐμεῖς κερδίζουμε ἀπό τήν πίστη στόν Χριστό, γιατί αὐτή ἀποτελεῖ τό μόνο μέσο γιά νά ἐπιστρέψουμε στή θεία συγγένεια ἀπό τήν ὁποία μᾶς ἀπέκοψε ἡ ἁμαρτία καί ἡ παρακοή τῶν πρωτοπλάστων. Καί ἡθεία συγγένεια, τό νά εἴμεθα δηλαδή υἱοί Θεοῦ, δέν εἶναι μία ἔννοια χωρίς περιεχόμενο καί οὐσία, ἀλλά εἶναι μία πραγματικότητα, στήν ὁποία ἀναφέρεται συχνά καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, βεβαιώνοντας τούς μαθητές του ὅτι μέ τήν πίστη τους σ᾽ Αὐτόν καί κατ᾽ ἐπέκταση μέ τή σχέση τους μέ τόν Θεό ὡς υἱοί του μποροῦν νά κάνουν ὅ,τι κάνει καί ὁ ἴδιος, ὁ μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ.
«Πάντες γάρ υἱοί Θεοῦ ἐστε διά τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».
Ἄν συνειδητοποιούσαμε, ἀδελφοί μου, πόσο μεγάλη εἶναι αὐτή ἡ τιμή πού μᾶς κάνει ὁΘεός, νά μᾶς θεωρεῖ τέκνα του μόνο διά τῆς πίστεως στόν Χριστό, τότε δέν θά θέλαμε νάἀρνηθοῦμε γιά κανέναν ἀπολύτως λόγο ἀλλά οὔτε καί γιά ἕνα λεπτό ἀκόμη τήν πίστη μας στόν Χριστό.
Καί τό βλέπουμε αὐτό στή ζωή τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Τό βλέπουμε στή ζωή τῆςἑορταζομένης σήμερα ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς τῆς ἀθληφόρου.
Γνώρισε τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς εὐσεβεῖς γονεῖς της καί παρέμεινε σταθερή σέ αὐτήν μέχρι τέλους. Σταθερή, ὅταν ἔμεινε ὀρφανή ἀπό τούς γονεῖς της σέ νεαρή ἡλικία. Σταθερή, ὅταν κλήθηκε νά διαχειρισθεῖ τή μεγάλη περιουσία πού κληρονόμησε ἀπό αὐτούς. Σταθερή, ὅταν ἔπρεπε νά ἀποφασίσει τί θά κάνει στή ζωή της. Σταθερή, ὅταν βρέθηκεἐνώπιον τοῦ ρωμαίου αὐτοκράτορος, ὁ ὁποῖος τῆς ζήτησε νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της στόν Χριστό γιά νά μήν στερηθεῖ τή ζωή της.
Πόσο δύσκολο εἶναι, ἀδελφοί μου, νά μείνει κανείς, καί πολύ περισσότερο ἕνας νέος ἄνθρωπος, σταθερός στίς ἀρχές, στίς ἀξίες καί στήν πίστη του, ὅταν ἀντιμετωπίζει τόσους κλυδωνισμούς στή ζωή του. Πόσο δύσκολο εἶναι νά μείνει κανείς σταθερός στήν πίστη του,ὅταν βρίσκεται μπροστά στό δίλημμα νά ἀρνηθεῖ ἤ τήν πίστη ἤ τή ζωή του.
Ἕνας τρόπος μόνο ὑπάρχει γιά νά τό κατορθπωσει: νά αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος ὅτι εἶναι τέκνο τοῦ Θεοῦ. Νά αἰσθάνεται ὅτι ἡ ἐπίγεια ζωή χωρίς τόν Χριστό δέν ἔχει νόημα, γιατί εἶναι μία ζωή πού τελειώνει σέ λίγα χρόνια μέ ἕναν ὁριστικό θάνατο, ἐνῶ ἡ ζωή μέ τόν Χριστό, ὅσο σύντομη καί ἄν εἶναι, δέν τελειώνει στή γῆ, ἀλλά συνεχίζεται στόν οὐρανό, συνεχίζεται στή χαρά καί τή μακαριότητα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Αὐτή τήν αἴσθηση καί αὐτή τή βεβαιότητα εἶχε καί ἡ ἁγία Παρασκευή, καί γι᾽ αὐτό προτίμησε ἀντί νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, νά ἀρνηθεῖ τόν προσωρινό κόσμο. Ἀντί νάἐγκαταλείψει τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, νά ἀδιαφορήσει γιά τίς ἀπειλές τοῦ Ρωμαίουἡγεμόνος. Ἀντί νά ἐνδιαφερθεῖ γιά τήν πρόσκαιρη ἀνάπαυση τοῦ σώματός της, νά μεριμνήσει γιά τήν αἰώνια ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς της κοντά στόν Θεό. Καί ἔτσι ὁμολόγησε μέ γενναιότητα τήν πίστη της καί ὑπέμεινε τό μαρτύριο μέ τήν ἴδια βεβαιότητα πού ἐξέφραζε καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας ὅτι τίποτε δέν μπορεῖ νά τόν χωρίσειἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, γιά νά τήν ἀπολαμβάνει τώρα αἰωνίως κοντά στόν Θεό καί νάἀποτελεῖ πρότυπο πίστεως καί ἀγάπης στόν Χριστό καί γιά ὅλους ἐμᾶς πού τήν τιμοῦμε σήμερα. Πρότυπο σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ πίστη στόν Χριστό συκοφαντεῖται καί λοιδορεῖται, ἀλλά εἶναι ἡ μόνη τήν ὁποία ἔχουμε ἀνάγκη, γιατί εἶναι ἡ μόνη πού μέσα στήν ἀβεβαιότητα τοῦ κόσμου καί τῆς ἐποχῆς μας μπορεῖ νά μᾶς δώσει τή δύναμη νά σταθοῦμεὄρθιοι καί νά συνεχίσουμε τόν ἀγώνα μας γιά νά ἐπιτύχουμε τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας,ἔχοντας πάντοτε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί τή δύναμή του ἀλλά καί στίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων μας καί τῆς προστάτιδός μας, τῆς ἁγίας ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς τῆςἀθληφόρου, πού πανηγυρίζουμε σήμερα.
Εὔχομαι μέ τίς πρεσβεῖες τῆς ἁγίας ἀλλά καί μέ τή δική μας προσπάθεια νά μείνουμε πιστοί σέ αὐτό πού ἀκολούθησε ἡ ἁγία. μέ τίς δικές της εὐχές ἀλλά καί μέ τή βοήθεια τοῦΘεοῦ. Ἀμήν.
