Του Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού ΔΑΝΙΗΛ
Δύο χιλιάδες χρόνια ακούγεται συνεχώς η ηχώ του θριαμβευτικού μηνύματος της αναστάσεως του Θεανθρώπου, ότι «ο Κύριος εγήγερται τη τρίτη ημέρα και ώφθη». Συγχρόνως η Εκκλησία μας παρέλαβε από τους Αποστόλους το χαρμόσυνο και παυσίλυπο μήνυμα και το διέδωσε σ’ όλους τους λαούς κατά την εντολή του Αναστάντος προς αυτούς «έσεσθέ μοι μάρτυρες εν τε Iερουσαλήμ και εν πάση τη Iουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης».
Ο απόστολος Παύλος δηλώνει ότι : «αυτό που επιθυμώ είναι να γνωρίσω τον Χριστό και την δύναμη της Αναστάσεως». Eτσι παρακινεί κι εμείς να εμβαθύνουμε στην Γραφή για να διδαχθούμε τις συνέπειες της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού που μας αφορούν.
* * * * *
α΄. Το θέμα του κηρύγματος των Αποστόλων
Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι το θέμα του κηρύγματος των Αποστόλων από την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν ο απόστολος Πέτρος από το υπερώο της Ιερουσαλήμ απεθυνόμενος urbi et orbi, δηλαδή στην πόλη και στον κόσμο, με παρρησία ήλεγξε τους ομοεθνείς του, επειδή αυτοί εφόνευσαν τον Χριστό και οι απόστολοι είναι μάρτυρες του θανάτου Του και της Ανάστασής Του.
Την μαρτυρία των αποστόλων συνεχίζει η Εκκλησία ανά τους αιώνες.
* * * * *
β΄. Εμπειρία – Ομολογία – Πίστη
Με κέντρο την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού η Εκκλησία μας οργάνωσε τη ζωή Της, τη λατρεία Της, το κήρυγμά Της. Η πνευματικότητά Της ακτινοβολεί το φως της Αναστάσεως και η χαρά Της αστείρευτη παραμένει αναφαίρετη στις καρδιές των πιστών. Γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως Εκκλησία της Αναστάσεως. Αυτή δίδει νόημα και προοπτική στον πολυτρόπως διεξαγόμενο αγώνα των πιστών κατά τον κορυφαίο απόστολο Πέτρο, που γράφει ότι αντιμετωπίζει με υπομονή και καρτερία τους διωγμούς, τις θλίψεις, τις ταλαιπωρίες της ζωής, προσδοκώντας να γίνει μέτοχος της αιώνιας δόξας που πρόκειται να αποκαλυφθεί και ερείδεται στην Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το γεγονός της Αναστάσεως φθάνει ως τις μέρες μας ως εμπειρία της Εκκλησίας, ως ομολογία και ως πίστη.
* * * * *
γ΄. Σφραγίδα του απολυτρωτικού έργου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
Η ανάσταση του Ιησού Χριστού αποτελεί την επισφράγιση του απολυτρωτικού έργου Του, όπως διδάσκει ο απόστολος Παύλος.
* * * * *
δ΄. «Εξήλθε νικών και ίνα νικήση».
Με την ανάστασή Του ο Κύριος Ιησούς Χριστός αποδείχθηκε νικητής του θανάτου της αμαρτίας και αυτού τούτου του διαβόλου, αφού με τον θάνατο ούτε το σώμα του Κυρίου διεφθάρη μετά τον χωρισμό της ψυχής Του απ’ αυτό, ούτε η ψυχή Του φυλακίσθηκε στον Αδη, όπως προφήτευσε ο Βασιλεύς Δαυίδ.
Στον Γολγοθά δόθηκε η πιο συνταρακτική μάχη και κερδήθηκε η πιο επίζηλη ένδοξη νίκη, της οποίας ο αντίκτυπος διαπέρασε τον ουρανό, όπως μαρτυρεί ο ευαγγελιστής Ιωάννης.
Εμείς οι άνθρωποι μετέχουμε σ’ αυτή τη νίκη μετέχοντας στα μυστήρια της Αγίας Εκκλησίας μας, όπως θεολογεί ο απόστολος Παύλος (Προς Κολοσσαείς β΄, 12-15)
* * * * *
ε΄. «Εγώ ζω και υμείς ζήσεσθε».
Το μήνυμα της Αναστάσεως έφθασε διά μέσου των αιώνων μέχρι σε μας ομορφαίνοντας και δοξάζοντας την ανθρώπινη ζωή με τον χαιρετισμό της αθανασίας. Μας δίνει τη βεβαιότητα, ότι αφού Εκείνος έζησε πάλι μετά την θάνατό Του και εμείς θα ζήσουμε (Προς Θεσσαλονικείς Α΄, δ΄, 14)
Πιστεύουμε ότι αρχίσαμε μία ζωή που δεν θα τελειώσει ποτέ, διερχόμενη από διαφορετικές περιόδους. Εχουμε αρχή αλλά δεν έχουμε τέλος. Ερχόμαστε από την ανυπαρξία στο είναι, σε μία ζωή που δεν χάνεται, δεν τελειώνει.
Το πιο ευφρόσυνο πράγμα σε ολόκληρη την μακρά ιστορία της ανθρώπινης πείρας είναι η σκέψη, ότι είμαστε αθάνατοι, ότι δεν θα εξαφανισθούμε, δεν θα επιστρέψουμε στην ανυπαρξία, στο «μη είναι», πως κι αν συμβεί το σώμα μας να διαλυθεί, εμείς οι ίδιοι θα ζούμε και θα ζούμε και θα ζούμε. Την πεποίθηση αυτή στερεώνει και αναγγέλλει μέσα στην καρδιά μας το γενογός, ότι ο Ιησούς Χριστός ανέστη από τους νεκρούς.
Οτι ο θάνατος δεν έχει τη δύναμη να μας εξαφανίσει, διότι παραμένει ένα αναγκαίο επεισόδιο της ζωής που μας περνά από την μία στην άλλη μορφή της υπάρξεως. Συνεπώς είτε ζούμε εδώ στη γη είτε στον ουρανό, ανήκουμε σ’ Αυτόν· είμαστε δικοί Του και κάνουμε ό,τι Εκείνος μας έδωκε να κάνουμε και «Γιατί μέσα σ’ Αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε», όπως διακήρυξε ο απόστολος των Εθνών Παύλος στους φιλοσοφούντες Αθηναίους στην Πνύκα το 50 μ.Χ.
Με την πείρα της Αναστάσεως γνωρίζουμε ότι και όταν η ήλιος θα έχει πια κρυώσει, εμείς θα είμαστε νέοι μέσα στην αιωνιότητα του Θεού.
* * * * *
στ΄. «Ουκ απέθανε, αλλά καθεύδει».
Η πίστη στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού παρηγορεί όσους πονούν για τους προσφιλείς τους που έφυγαν από τη ζωή αυτή, ότι δεν χάθηκαν, αλλά κοιμούνται, όπως ο Ιδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε τον θρηνούντα πατέρα για τον θάνατο της κόρης του, ότι «ουκ απέθανε, αλλά καθεύδει», και την Μαρία την αδελφή του Λαζάρου.
«Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· εκείνος που πιστεύει σ’ εμένα, κι αν πεθάνει, θα ζήσει».
Κοιμούνται αναμένοντας το εγερτήριο σάλπισμα του Αγγέλου κατά την θεόπνευστη Γραφή.
* * * * *
ζ΄. Ενδυμα αφθαρσίας και αθανασίας
Με την δύναμη της Αναστάσεως ο Ιησούς Χριστός θα μετασχηματίσει το ταπεινό και φθειρόμενο από την αμαρτία και τα πάθη σώμα μας, ώστε να γίνει όμοιο με το δικό Του ένδοξο σώμα.
* * * * *
η΄. Νεκροί για την αμαρτία – ζωντανοί για τον Ιησού Χριστό
Ο απόστολος Παύλος επισημαίνει τις συνέπειες της Αναστάσεως για μας, ότι με τη δύναμή της ανακαινιζόμαστε αποβάλλοντας το θνητό σώμα που φθείρεται από την αμαρτία και ενδυόμαστε το νέο σώμα που είναι ελεύθερο από την αμαρτία.
* * * * *
θ΄. Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ».
Η πίστη στην Ανάσταση στηρίζει τον αγώνα της ζωής μας, που πιστεύουμε ότι όλα δεν τελειώνουν στη ματαιότητα αυτού του κόσμου, όπως διακηρύσσει ο απόστολος Παύλος. Από τον Αναστάντα Κύριο Ιησού Χριστό αντλούμε δύναμη όπως ο πρωταθλητής του χριστιανικού στίβου απόστολος Παύλος, που φυλακισμένος έγραφε ότι παρηγορήθηκε από το ενδιαφέρον των Φιλιππησίων γι’ αυτόν .
* * * * *
ι΄. Αιώνια ζωή
Κηρύσσοντας την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού ομολογούμεν την πίστη μας στην αιώνια ζωή.
* * * * *
ια΄. Οικουμενική εορτή και ευφροσύνη.
Η δύναμη και οι πνοή του Αναστάντος επηρέασε τον πολιτισμό ακόμη και ως μη συνειδητός Χριστιανισμός. Ολοι γιορτάζουμε. Ολοι χαιρόμαστε. Ολοι ευφραίνονται από την ομορφιά της Εκκλησίας μας που δίνει ελπίδα, νόημα, ειρήνη, χαρά, φως και ζωή σ’ όλους.
«Ιησούς Χριστός, χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας».
Σ’ Αυτόν ανήκει
η ευλογία και η δόξα
και η σοφία και η ευχαριστία
και η τιμή και η δύναμη
και η ισχύς στον Θεό μας
στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»