Εορτάστηκε η επέτειος του Ολοκαυτώματος του Νησίου Ημαθίας

Την Κυριακή 10 Μαρτίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε και το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Νησίου.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Μνημόσυνο με αφορμή την επέτειο του Ολοκαυτώματος του χωριού.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

«Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἤ ὅτε ἐπιστεύσαμεν».

Κυριακή τῆς Τυρινῆς, Κυριακή κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας μνημονεύει τήν ἐξορία τοῦ πρω­τοπλάστου Ἀδάμ ἀπό τόν παρά­δεισο, καί ἀκούσαμε στό ἀποστο­λικό ἀνάγνωσμα τόν πρωτοκο­ρυ­φαῖο ἀπόστολο Παῦλο νά ἀνα­φέ­ρεται στή σωτηρία μας.

Ἔξωση καί ἐπιστροφή, τιμωρία καί σωτηρία εἶναι ἔννοιες πού δια­πλέκονται σήμερα, ὅπως ἄλλωστε συνέβη καί κατά τή φοβερή ἐκείνη ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ὁ Θεός δέν ἐξεδίωξε μόνο τούς πρωτοπλά­στους ἀπό τόν παράδεισο ἀλλά τούς ἔδωσε συγχρόνως καί ὑπό­σχεση γιά τή σωτηρία καί τή λύ­τρωσή τους ἀπό τίς συνέπειες τῆς ἁμαρτίας.

Ὅμως ἄν οἱ πρό Χριστοῦ ἄνθρω­ποι περίμεναν γιά αἰῶνες τόν Μεσ­σία πού θά τούς ἐλευθέρωνε ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί θά τούς ἀποκαθιστοῦσε στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, οἱ χριστιανοί τῆς Ρώ­μης, πρός τούς ὁποίους ἀπευθύ­νεται ὁ μέγας ἀπόστολος, ἀλλά καί ὅλοι ἐμεῖς πού ζοῦμε στή μετά Χριστόν ἐποχή ἔχουμε κοντά μας τή σωτηρία μας. Δέν εἶναι ἀνάγκη νά ἀγωνιοῦμε πότε θά ἔλθει ὁ Μεσ­σίας. Δέν χρειάζεται νά τόν ἀνα­μένουμε. Δέν εἶναι ἀνάγκη νά προβληματιζόμασθε ποιός εἶναι καί πῶς θά τόν ἀκολουθήσουμε γιά νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας. Ἐμεῖς βρισκόμασθε σέ ἀσυ­γκρί­τως πλεονεκτικότερη θέση, λέ­γει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ Χρι­στός ἦλθε στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, μᾶς ἀποκάλυψε τόν Θεό, μᾶς δίδα­ξε μέ τό κήρυγμά του, μᾶς ἔδωσε τό εὐαγγέλιό του, σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε γιά νά μᾶς λυτρώσει καί ἵδρυσε ἐπί γῆς τήν Ἐκκλησία του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν ἀνά τούς αἰῶνες συνεχιζόμενη ἐπί γῆς παρουσία του, γιά νά εἶναι ἡ κι­βω­τός τῆς σωτηρίας μας, γιά νά ἔχουμε τή δυνατότητα μέσω αὐτῆς νά γνωρίζουμε τόν δρόμο τῆς σω­τη­ρίας μας καί νά λαμβάνουμε τή θεία χάρη ἡ ὁποία εἶναι ἀναγκαία γιά νά σωθοῦμε.

Νά, γιατί ὁ ἀπόστολος Παῦλος το­νίζει ὅτι ἡ σωτηρία μας εἶναι «ἐγγύτερον ἡμῶν ἤ ὅ,τι ἐπιστεύ­σα­μεν». Εἶναι κοντά μας, γιατί εἶναι διαθέσιμη σέ κάθε στιγμή. Εἶναι κοντά μας, γιατί κοντά μας εἶναι καί ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι πάντοτε ἀνοικτή καί μᾶς περιμένει γιά νά μᾶς καθοδηγήσει στήν ἐν Χριστῷ ζωή, γιά νά μᾶς δείξει τούς τρόπους μέ τούς ὁποί­ους πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά  ἐπιτύχουμε τόν σκοπό μας, γιά νά  μᾶς κρατήσει, ὅταν κλονιζόμεθα στήν προσπάθειά μας,  γιά νά μᾶς σηκώσει, ὅταν πέφτουμε, γιά νά μᾶς χαρίσει τήν ἄφεση τῶν ἁμαρ­τιῶν καί τή δύναμη τῆς θείας χά­ριτος ὥστε νά συνεχίζουμε τόν ἀγώνα μας, γιά νά μᾶς ἀνακαι­νί­σει μέ τή χάρη τῶν ἱερῶν της μυ­στηρίων καί νά μᾶς προσφέρει ὡς φάρμακο ἀθανασίας τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας.

Γιατί ὅμως τονί­ζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι «Νῦν ἐγγύ­τε­ρον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἤ ὅτε ἐπιστεύσαμεν», ἐφό­σον εἶναι ὄντως τόσο κοντά μας;

Τό τονίζει, γιατί γνωρίζει τήν ἀν­θρώπινη ἀδυναμία. Γνωρίζει ὅτι συχνά ἀδιαφοροῦμε γιά κάτι πού ἔχουμε δίπλα μας, γιά κάτι στό ὁποῖο ἔχουμε καθημερινή πρόσ­βα­ση. Γνωρίζει τήν ἀνθρώπινη ἀνα­βλη­τικότητα πού μᾶς πείθει ὅτι δέν εἶ­ναι ἐπεῖγον θέμα ἡ σωτηρία μας, ὅτι ἔχουμε καιρό καί ὅτι δέν θά τήν χάσουμε. Γνωρίζει ἀκόμη ὁ ἀπόστολος Παῦλος πόσο εὔκολα ὁ πονηρός ἐκμεταλλεύ­ε­ται αὐτόν τόν λογισμό μας καί μᾶς πα­ρασύ­ρει στήν ἀδιαφορία, στήν χα­λαρό­τητα, τήν ἀμέλεια, τήν ἀδράνεια καί τελικά στήν ἁμαρτία καί στήν πτώση.

Καί εἶναι θλιβερό, εἶναι τραγικό νά ἔχουμε στή διάθεσή μας τή σω­τηρία μας, νά εἶναι δίπλα μας, νά μᾶς προσφέρεται δωρεάν, καί ὅ­μως ἐμεῖς νά ἀποτύχουμε καί νά τή στερηθοῦμε. Εἶναι τραγικό νά βρι­­σκό­μαστε μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὅμως ἐμεῖς νά χάσουμε τή σωτηρία ἀπό τήν ἀμέλειά μας, νά βρισκό­μαστε μέσα στό γαλήνιο λι­μάνι της καί ὅμως ἐμεῖς νά βυ­θί­σουμε τό σκάφος τῆς ψυχῆς μας ἀπό τήν ἀδιαφορία καί τήν ἀνα­βλητικό­τη­τά μας.

Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς καλεῖ σέ ἐγρήγορση. Μᾶς καλεῖ νά ἀντι­λη­φθοῦμε τή σημασία τῆς σωτη­ρίας μας καί νά σπεύσουμε, διότι τώρα εἶναι ἡ σωτηρία μας πιό κο­ντά ἀπό ὅ,τι νομίζουμε καί θά πρέπει νά μήν χάσουμε τήν εὐκαι­ρία νά τήν κερ­δίσουμε.

Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκ­κλησία μας, θέ­λο­­ντας νά μᾶς πα­ρα­κινήσει νά ἐν­διαφερθοῦμε γι᾽ αὐ­τήν καί νά μήν ἀδιαφορήσουμε, μᾶς ὑπενθυ­μί­ζει τούς λόγους αὐτούς τοῦ ἀπο­στό­λου Παύλου, καθώς εἰσερχό­μεθα στό στάδιο τῶν ἀρετῶν, στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μᾶς δίδει πολ­λές εὐ­και­ρίες ἀγῶνος γιά νά μᾶς βοηθήσει νά οἰκειοποιη­θοῦ­με τή σωτηρία πού μᾶς προσ­φέ­ρει ὁ Χρι­στός καί νά μήν βρε­θοῦμε κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως στήν τρα­γι­­κή θέση τῶν πρω­τόπλαστων, τῶν ὁποίων τήν ἐξορία ἀπό τόν πα­ράδεισο, ἐξαι­τί­ας τῆς ἀδια­φο­ρί­ας καί τῆς ἀμελεί­ας τους νά ἐφαρ­­μόσουν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί νά ταπεινωθοῦν ἐνώ­πι­ον του καί νά ζητήσουν συγχώ­ρη­ση, μᾶς ὑπενθυμίζει κατά τή ση­με­ρινή Κυ­ριακή ἡ Ἁγία μας Ἐκ­κλη­σία.

Σήμερα ὅμως ἐδῶ στό Νησί μᾶς ὑπεν­θυμίζει καί ἕνα ἀκόμη τρα­γι­κό γεγονός. Καί αὐτό εἶναι τό ὁλο­καύτωμα τοῦ χωριοῦ σας κατά τόν Μακεδονικό ἀγώνα καί ἡ θυσία τῶν πατέρων σας γιά τήν ἀπελευ­θέ­­­ρωση τῆς Μακεδονίας μας.

Μνημονεύουμε, λοιπόν, σήμερα τή θυσία τους καί παρακαλοῦμε τόν Θεό νά ἀναπαύσει τίς ψυχές τους ἀλλά καί νά προστατεύει τή Μακεδονία μας, πού διέρχεται καί σήμερα δύσκολες στιγμές, ἀπό κά­θε κακό καί ἀπό κάθε ἐπιβουλή.