Την Παρασκευή 20 Αυγούστου 2021 αργά το βράδυ εξεδήμησε προς Κύριον, μετά από ολιγόμηνη ασθένεια, ο σεβαστός Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Νούσιας, εφημέριος Ιερού Ναού Αγίων Αποστόλων Παλαιοπύργου, σε ηλικία 68 ετών.
Ο μακαριστός π. Θεόδωρος καταγόταν από την Παναγία Τρικάλων και ήταν γόνος λευιτικής καταγωγής, του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Στεργίου Νούσια. Χειροτονήθηκε διάκονος την 9η Μαρτίου 2001 στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Οιχαλίας και Ιερέας την 10η Μαρτίου 2001 στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Σαραγίων από τον τότε Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Αλέξιο. Έκτοτε διακόνησε το Ιερό Θυσιαστήριο μέχρι 31 Μαρτίου 2009 στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κλοκωτού, διαδεχόμενος τον πατέρα του που είχε συνταξιοδοτηθεί, και από 1 Απριλίου 2009 μέχρι την κοίμησή του στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Παλαιοπύργου. Ένα μικρό διάστημα υπηρέτησε παραλλήλως ως εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Νομής.
Ήταν απόφοιτος του Ενιαίου Εκκλησιαστικού Λυκείου Βόλου.
Η τοπική Εκκλησία διά του Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κυρού Αλεξίου, αμείβουσα τους κόπους και την εύορκο Διακονία αυτού, τον Χειροθέτησε σε Οικονόμο και διά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου τον Χειροθέτησε σε Σταυροφόρο Πρωτοπρεσβύτερο.
Καλλίφωνος, συμμετείχε με ιδιαίτερη ζήλο σε χορωδίες εκκλησιαστικής μουσικής της επαρχίας μας.
Διακρινόταν για το αυστηρό του ήθος, την σεμνότητα, την ειλικρίνεια και τα πλούσια ηθικά και ψυχικά χαρίσματα. Επιπλέον ήταν φίλεργος σε κάθε ενορία που υπηρέτησε, επιμελής στα καθήκοντά του προς την Ιερά Μητρόπολη, καλοκάγαθος και αποκτούσε εύκολα την εμπιστοσύνη και εκτίμηση όλων όσων τον συναναστρέφονταν. Όλα αυτά τα χρόνια με την καλοσύνη, την πραότητα και το ιερατικό του ήθος ενέπνεε τους ενορίτες του, αλλά και όλους όσους είχαμε την ευλογία να τον γνωρίσουμε. Με την πρεσβυτέρα του ευτύχισε να δει δύο παιδιά.
Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεσθεί το Σάββατο 21 Αυγούστου 2021 στη 1 το μεσημέρι από τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου του εκ Μετσόβου Τρικάλων.
Η σορός θα μεταφερθεί για Προσκύνημα στον Ιερό Ναό στις 12 το μεσημέρι.
Αιωνία η μνήμη!
