Στήν ἱστορία αὐτῶν ποῦ ἀκολούθησαν τόν Χριστό ὑπῆρξαν ἀρκετές περιπτώσεις ἀνθρώπων, πού σέ μία στιγμή ἀδυναμίας λύγισαν. Τά γεγονότα γύρω ἀπό τό Πάθος καί τήν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου, μᾶς θύμισαν τρεῖς χαρακτηριστικές ἐπώνυμες περιπτώσεις: τήν κάμψη τοῦ Πέτρου, τήν πτώση τοῦ Ἰούδα καί, σήμερα, τήν ἀναστολή τοῦ Θωμᾶ
Ἡ κάμψη τοῦ Πέτρου ἦταν μία ἔκφραση ἀδυναμίας, μιά συνέπεια τῆς ὑπερβολικῆς ἐμπιστοσύνης στήν ἀφοσίωσή του στό Διδάσκαλο• Ἡ πτώση τοῦ Ἰούδα εἶχε ἀφορμή μία βαθειά ἀποκαρδίωση καί σύγχυση. Διαφορετικά εἶχε φαντασθεῖ τόν Μεσσία κι ὅταν διαπίστωσε ὅτι ὁ πραγματικός Χριστός δέν ἐμοίαζε στό εἴδωλο πού εἶχε πλάσει μέ τό μυαλό του, ζήτησε νά βγάλει ἀπό τή μέση τήν Ἀλήθεια κι ὄχι τήν ψευδαίσθησή του. Τόν Θωμά τόν σταμάτησε ἡ συρροή τῶν τελευταίων θλιβερῶν γεγονότων. Εἶχε κουρασθεῖ πιά, εἶχε ἐξαντληθεῖ• καί ἀναζήτησε τήν ἡρεμία στή μοναξιά του.
Καί στίς τρεῖς περιπτώσεις ὁ Κύριος ἐπεμβαίνει προσωπικά. Στήν πρώτη, τοῦ Πέτρου, εἶχε προηγηθεῖ μία πρόρρηση• καί στήν κρίσιμη ὥρα ἕνα βλέμμα ἔκανε τό μάθητή νά συναισθανθεῖ, νά συντριβῆ, νά πλύνει τό λάθος του στό πικρό κλάμα. Στή δεύτερη περίπτωση, τοῦ Ἰούδα, ἡ ἐπέμβαση ἦταν πιό αἰσθητή καί ἄμεση. Δύο φορές πραγματοποιήθηκε μιά ἐπαφή τοῦ μαθητοῦ μέ τό σῶμα τοῦ Διδασκάλου ὅταν συνδειπνοῦσαν στό Μυστικό Δεῖπνο, ἄγγιξε τό μυστικό σῶμα Του. Στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ ἄγγιξε μέ φίλημα τό πρόσωπό Του. Οὔτε ὅμως τή μία φορά οὔτε τήν ἄλλη συνῆλθε.
Στήν τρίτη περίπτωση, τοῦ Θωμά, ἔφθασε ἡ ἁπλή παρουσία τοῦ Κυρίου γιά νά τόν συνεφέρει καί νά τόν ἀποκαταστήσει στήν πρώτη του σχέση καί ἐμπιστοσύνη. Ὁ Θωμάς εἶχε ἀποσυρθεῖ στή μόνωση γιά νά βρεῖ τόν ἑαυτό του. Ἡ λύση ὅμως τοῦ προβλήματος πού τόν ἀπασχολεῖ δέν πραγματοποιεῖται στή μοναξιά του, ἀλλά ὅταν ἐπιστρέφη στήν κοινότητα τῶν μαθητῶν. Ἐκεῖ τόν συναντᾶ ὁ Χριστός καί ὄχι στό μέρος πού ἦταν ἀπομονωμένος. Ἔρχεται μέσα στήν κοινότητα τῶν μαθητῶν, στήν Ἐκκλησία.
Ἰδιαίτερα πρέπει νά προσέξουμε ὅτι καί τά τρία περιστατικά συναντῶνται με το πάθος. Ὅταν τά πράγματα στήν ζωή ἐξελίσσονται ὁμαλά ἄνετα ἀκολουθοῦμε τόν Διδάσκαλο. Ὅταν ὅμως βρισκόμαστε ἀντιμέτωποι στίς τραγικές καί κρίσιμες ὥρες τοῦ πόνου, τῆς θυσίας, τοῦ σταυροῦ, τότε ἕνα σύστημα δυνάμεων αὐτοσυντηρήσεως μᾶς ἀναστέλλουν, μᾶς καθηλώνουν καί κα΄ποτε μᾶς ὁδηγοῦν σέ πτώση. «Ὁ Κύριος μου καί ὁ Θεός μου» ὑπήρξε ἡ πιό σαφής, προσωπική καί ἀποφασιστική πασχαλινή διακήρυξη τοῦ Θωμᾶ.
Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
