• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Σάββατο, 19 Ιουλίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

«Χαίρε των απίστων αμφίβολον άκουσμα, χαίρε των πιστών αναμφίβολον καύχημα» – Γ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

21 Μαρτίου 2025
in Πνευματικές Διδαχές
Παναγία Αγιοσορίτισσα
Share on FacebookShare on Twitter

Βασική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, αλλά και κεντρική αλήθεια της χριστιανικής πίστεώς μας είναι η γέννηση του Θεού ως τέλειου ανθρώπου με στόχο τη θέωση του ανθρώπου και την ολοκλήρωση της αγαπητικής τους σχέσης. Πάνω σ’ αυτήν την πραγματικότητα στηρίζεται η δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, που λέει πρώτον ότι ο Χριστός γεννήθηκε «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της παρθένου»[1]· δεύτερον ότι η Παναγία Μητέρα του Τον κυοφόρησε «δι’ ασπόρου συλλήψεως»[2] και τρίτον ότι αποτελεί άφραστον θαύμα η αειπαρθενία Της[3].

Πραγματικά αυτές οι αλήθειες είναι ακατανόητες και για την ανθρώπινη λογική ασύλληπτες. Είναι πολύ φυσιολογικό οι άνθρωποι στο άκουσμά τους να έχουν αμφιβολίες και αυτό εκφράζεται και μέσα στην ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου, αφού πολλοί σοφοί «απορούσι λέγει το πως και Παρθένος μένει και τεκείν ίσχυσεν»[4]. Όμως, για μας τους χριστιανούς το «αμφίβολον άκουσμα» το αποδεχόμαστε ευλαβικά ως «αναμφίβολον καύχημα» και το κατανοούμε ως θαυμαστό έργο της δύναμης, αλλά κυρίως της αγάπης του Θεού που οδηγεί στη σωτηρία της ανθρωπότητος. Γι’ αυτό και τη στιγμή της συλλήψεως η Εκκλησία ψάλλει «Σήμερον της Εκκλησίας ημών το κεφάλαιον»[5].

Κεντρική θέση στη σωτηρία του ανθρώπου έχει η Υπεραγία Θεοτόκος επειδή δι’ αυτής εφανερώθη ο Θεός εν σαρκί και έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο δια του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του. Απ’ αυτήν πήρε το τέλειο ανθρώπινο σώμα το οποίο αφθαρτοποίησε με την Ανάστασή Του και το θέωσε με την Ανάληψή Του. Γι’ αυτό και με την Παναγία συνδέεται το χριστολογικό δόγμα. Ονόμασαν την Μητέρα του Θεού Θεοτόκο και διακήρυξαν οι Πατέρες των Οικουμενικών Συνόδων, ότι η θεότητα του Χριστού και η ενανθρώπισή Του και μέσω αυτού η σωτηρία του ανθρώπου, προήλθε από την Παναγία.

Με αυτήν την ευκαιρία των Γ’ Χαιρετισμών θα αναφερθούμε στο χριστολογικό δόγμα στο οποίο πρωτεύοντα ρόλο έχει η Παναγία.

Η αξία της διδασκαλίας της εν Χαλκηδόνι Δ’ Οικουμενικής Συνόδου (451 μ.Χ.) για το πρόσωπο του Χριστού, όπως και ολόκληρο το χριστολογικό δόγμα, έγκειται στην ευθεία αναφορά της στο πρόβλημα του κτιστού και της υπερβάσεως του θανάτου. Ο Χριστός είναι Σωτήρας, όχι γιατί προβάλλει ένα ηθικό πρότυπο, αλλά γιατί ενσάρκωσε την υπέρβαση του θανάτου. Στο πρόσωπο του Χριστού, το κτιστό ζει αιώνια[6].

«Εν δυο φύσεσιν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως γνωριζόμενον».[7]

Αυτό το πέτυχε η Δ’ Οικουμενική Σύνοδος χρησιμοποιώντας δυο επιρρήματα: α) αδιαιρέτως, και β) ασυγχύτως.

Με το «αδιαιρέτως» ενώνεται το κτιστό και το άκτιστο στο πρόσωπο του Χριστού και η αγαπητική αυτή ένωση οδηγεί στην υπέρβαση του θανάτου, αφού, όπως λέει ο ιερός Χρυσόστομος, «όσο το κτιστό δεν βρίσκεται σε κοινωνία με το άκτιστο, υπόκειται στην επίδραση του θανάτου».

Με το «ασυγχύτως» δηλώνεται ότι κατά την ένωση αυτή εξασφαλίζεται η ελευθερία και η ταυτότητα του καθενός.

Ας δούμε αναλυτικότερα, όμως, το χριστολογικό δόγμα, όπως διαμορφώθηκε στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο.

Κατά την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο ο Απολινάριος, επίσκοπος Λαοδικείας, στο ερώτημα «πώς εν σαρκί», νόμισε ότι έδωσε λύση ισχυριζόμενος ότι ο Λόγος προσέλαβε όχι ακέραιη, δηλαδή τέλεια ανθρώπινη φύση, αλλά σάρκα χωρίς νου. Έτσι με την πρόσληψη δεν υπάρχει δεύτερο πρόσωπο και εξασφαλίζεται η αναμαρτησία του Χριστού, μια και μόνο νοούσα ψυχή μπορεί να αμαρτάνει!

Οι Καππαδόκες Πατέρες απορρίπτουν αυτή τη λύση κατηγορηματικά. Ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός μάλιστα επισημαίνει ότι η θεωρία του Απολιναρίου οδηγείται στην άρνηση του θεραπευτικού χαρακτήρα της σωτηρίας[8]. Αντιοχειανοί θεολόγοι με κορυφαίο το Νεστόριο νόμισαν ότι έλυσαν το κατ’ αυτούς πρόβλημα της ένωσης των δύο φύσεων του Χριστού, της θεότητας και της ανθρωπότητας, προτείνοντας την ύπαρξη δύο υιών, του υιού της Μαρίας και του υιού του Θεού Πατέρα, του Λόγου. Έτσι ο άνθρωπος Ιησούς και ο Θεός Λόγος ενώθηκαν και ηθικά και βουλητικά, «κατ’ ευδοκίαν και κατά συνάφειαν», και όχι «κατ’ ουσίαν». Ο Λόγος απλώς χρησιμοποίησε τον άνθρωπο Ιησού ως όχημα και κατοικητήριο. Συμπίπτει, κατά την άποψη αυτών των Αντιοχειανών, η θεία με την ανθρώπινη βούληση. Όμως η ένωση δεν είναι ουσιαστική, αλλά μόνον ηθική. Το απλοποιημένο αυτό σχήμα δείχνει τη βασική παραχάραξη του θεραπευτικού χαρακτήρα της εν Χριστώ απολύτρωσης. Εξ αιτίας μάλιστα της ένωσης αυτής, που γίνεται εκ των υστέρων και είναι εξωτερική, η Μαρία είναι ανθρωποτόκος και όχι Χριστοτόκος, μια και δεν είναι κατ’ αυτούς Θεοτόκος.

Ο Ευτυχής, εισηγητής του μονοφυσιτισμού, πρότεινε και υποστήριξε το ένα πρόσωπο του Θεού Λόγου με μια μόνο φύση, τη θεία· η ανθρώπινη φύση μετά την ένωσή της με τη θεία χάνει την αυτοτέλειά της και τρόπον τινά απορροφάται από τη θεία. Ξέφυγε από τους δύο υιούς, δηλαδή τις δύο υποστάσεις του Νεστορίου, και εξαφάνισε την ανθρώπινη φύση. Έτσι, μετά τις καταδίκες της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου το 431, η Εκκλησία θεσπίζει τον περιώνυμο δογματικό όρο, όπου η λύση του προβλήματος απλώς συνίσταται στην περιγραφή και προστασία του δόγματος της ενανθρώπισης, και όχι βέβαια στην ουσιαστική του ανάλυση και εξήγηση!

Ο περιώνυμος περιεκτικός δογματικός όρος της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου εντυπωσιάζει από το ότι υπερτονίζει την ενότητα και ταυτότητα του προσώπου του Χριστού. Σ’ ένα μικρό κείμενο μισής σελίδας τρεις φορές επαναλαμβάνεται η φράση «ένα και τον αυτόν», και πέντε φορές η αντωνυμία τον «αυτόν». Στην προκειμένη περίπτωση είναι σαφέστατη η αντινεστοριανική στάση, και συνάμα η αντιμονοφυσιτική. Και η φράση εξάλλου «εν δύο φύσεσιν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως» αναιρεί το μονοφυσιτισμό και το Νεστοριανισμό. Τα δύο πρώτα αρνητικά επιρρήματα «ασυγχύτως, ατρέπτως» προφανώς απευθύνονται εναντίον του μονοφυσιτισμού, και τα δύο άλλα παρόμοια επιρρήματα «αδιαιρέτως, ασυγχύτως» εναντίον του Νεστοριανισμού. Η έκφραση «εν δύο φύσεσιν» συμφωνεί απολύτως με την κυρίλλεια θεολογία, και δεν έρχεται διόλου σε αντίθεση προς την περιώνυμη φράση του Κυρίλλου «μία φύσις του Θεού Λόγου σεσαρκωμένη»[9]. Με άλλα λόγια, ο Κύριλλος σαφώς αποδέχεται ότι η ανθρώπινη φύση, ως ανυπόστατη, υπήρξε στη θεότητα του Λόγου, και έγινε και αυτή φύση του, όπως είναι η θεότητα[10]. Τελικά η ανθρώπινη φύση του Χριστού μήτε αυθυπόστατη είναι μήτε «ανυπόστατη», αλλά ενυπόστατη. Με τη λέξη «σεσαρκωμένη» ο Κύριλλος δηλώνει και την τελειότητα (ακεραιότητα) της ανθρωπότητας στη μια υπόσταση του Λόγου[11].

Εδώ είναι απαραίτητες μερικές διευκρινίσεις, αν αναλογιστεί κανείς τις σύγχρονες κακοποιήσεις που υφίσταται ο δογματικός όρος της Χαλκηδόνας.

1) Πολλές φορές εξαίρεται το ένα πρόσωπο του Χριστού, δηλαδή η υπόσταση του Λόγου. Ένας είναι ο Χριστός, ένα επομένως το σαρκωμένο πρόσωπο.

2) Η ανθρώπινη φύση δεν είναι ιδιοσύστατη, αλλά ενυπόστατη, που σημαίνει ότι έχει ως υπόσταση το Λόγο, δηλαδή υποστασιάζεται μέσω του Λόγου.

3) Ακέραιες ή τέλειες κατά πάντα είναι τόσο η θεότητα όσο και η ανθρωπότητα, δηλαδή οι δύο φύσεις του Λόγου.

4) Οι δύο φύσεις στο πρόσωπο του Λόγου ενώνονται κατ’ ουσία και αληθινά, όχι κατ’ ενέργεια ή κατά βούληση, δηλαδή όχι με Νεστοριανικό τρόπο!

5) Τούτη η ένωση λέγεται καθ’ υπόσταση[12], δηλαδή ουσιαστική, αληθινή, πραγματική. Ο όρος αυτός είναι πατερικός· νεώτερος όρος είναι η έκφραση: υποστατική ένωση των δύο φύσεων του Χριστού.

6) Θεολογικά, λοιπόν, ορθός είναι ο όρος σύνθετη υπόσταση του Χριστού και όχι σύνθετη φύση.

Εξαιτίας της υποστατικής ένωσης των δύο φύσεων του Χριστού, δηλαδή της καθ’ υπόσταση ένωσης, προκύπτουν οι εξής συνέπειες:

1) Η αντίδοση η κοινοποίηση των ιδιωμάτων. Ο ίδιος ο Χριστός είναι που ενεργεί πάντοτε και τα θεία και τα ανθρώπινα. Επειδή υπάρχει η ταυτότητα της μιας υπόστασης και η περιχώρηση των δύο φύσεων, γι’ αυτό ο Χριστός δεν ενεργεί μεμονωμένα πότε τα ανθρώπινα ως άνθρωπος και πότε τα θεία ως Θεός, αλλά τα ανθρώπινα ενεργεί ως άνθρωπος και Θεός, και τα θεία ως Θεός και άνθρωπος. Αυτή, λοιπόν, η ταυτότητα της μιας υπόστασης σε κάθε πράξη, ανθρώπινη ή θεία, συντελεί ώστε η μια φύση να αντιδίδει στη άλλη τα δικά της γνωρίσματα. Έτσι ο Χριστός είναι Θεός και άνθρωπος, κτιστός και άκτιστος, παθητός και απαθής κτλ.[13].

2) Η αναμαρτησία του Χριστού. Τούτη η αναμαρτησία δεν είναι ηθική, μήτε προέρχεται από βαθμιαία τελείωση. Εξ άκρας συλλήψεως ο Χριστός, ασπόρως και δημιουργικώς, ως λέγει η πατερική θεολογία, είναι άφθαρτος και κατά την ανθρωπότητα. Έτσι η αναμαρτησία του Χριστού είναι φυσική και οντολογική, και όχι ηθική· επομένως δεν μπορούσε να αμαρτήσει (non potuit pecare) κατά το δόγμα της Χαλκηδόνας. Αφθαρσία, αγιότητα και αναμαρτησία είναι συνώνυμα πράγματα. Όσοι έχουν ηθικές αντιλήψεις για την αμαρτία και τη σωτηρία του ανθρώπου, όπως λόγου χάρη είναι οι Αρειανοί, οι Νεστοριανοί και οι Πελαγιανοί, κατά φυσικό και αυτονόητο τρόπο κάνουν λόγο για την ηθική αναμαρτησία του Χριστού μέσω της ελευθερίας του. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι ο Χριστός μπορούσε να αμαρτήσει (potuit pecare), αλλά δεν αμάρτησε κάνοντας ορθή χρήση του αυτεξουσίου του, όπως θα έπρεπε να είχε κάνει ο Αδάμ. Επομένως (γι’ αυτούς) ο Χριστός είναι καταρχήν και κατ’ εξοχήν ηθικό πρότυπο για όλη την ανθρωπότητα. Ο Χριστός, δηλαδή, δεν θεραπεύει την ανθρώπινη φύση μήτε τη ζωοποιεί· ταύτα τα στοιχεία τα έχουμε μόνοι μας, και μας αρκεί η μίμηση των ηθικών αρετών του.

Απεναντίας, η πατερική θεολογία με το δόγμα της Χαλκηδόνας θεωρεί τον Χριστό απολυτρωτικό, αναμάρτητο κατά φύση πρόσωπο. Τα μέλη της Εκκλησίας μετέχουν κατά χάρη στην αναμαρτησία και στην αγιότητα. Θα έλεγε κανείς με πολλή πειστικότητα ότι η ανθρωπότητα έχει πάμπολλα ηθικά πρότυπα και δεν θα της χρειαζόταν ακόμη ένα!

Δογματικό πρόβλημα ωστόσο για τη θεολογία υπήρξε η εκδήλωση των αδιαβλήτων φυσικών παθών του Χριστού, πριν την Ανάσταση, όπως η πείνα, η δίψα, ο κόπος, ο πόνος, το δάκρυ, η δειλία κτλ. Εξαιτίας της καθ’ υπόσταση ένωσης των δύο φύσεων τα εν λόγω πάθη ήταν κατά φύσιν και υπέρ φύσιν· εκ των προτέρων δεν ανάγκαζαν τη βούληση του Χριστού να τα εκδηλώσει. όμως για να διαδραματισθεί πραγματικά το σωτηριώδες γεγονός της θείας οικονομίας ο Χριστός παραχωρούσε στην ανθρώπινη φύση να υφίσταται τα φυσικά αδιάβλητα πάθη, όπως και τον ίδιο τον πόνο και τον θάνατο, για να μην είναι η ενανθρώπιση και το έργο της φαινομενικά, όπως έλεγαν οι Δοκήτες. Γι’ αυτό ο σταυρικός θάνατος είναι και αυτός πραγματικός, και εξάπαντος όχι κατά δόκηση, αλλά εκούσιος[14]· όχι μονάχα, όπως λένε, γιατί ο Χριστός παραδόθηκε με την θέλησή του στους σταυρωτές, αλλά και γιατί – και εδώ βρίσκεται το εκούσιον – το ίδιο το πάθος του θανάτου, δηλαδή η «των ήλων διάτρησις» και ο «χωρισμός της ψυχής εκ του σώματος» είναι πράξεις κατά παραχώρηση και εκούσιες.

3) Η μία προσκύνηση του Χριστού. Άλλη συνέπεια της υποστατικής ένωσης των δύο φύσεων είναι η μία προσκύνηση του Χριστού, και φυσικά όχι δύο ξεχωριστών υποστάσεων ή φύσεων ή υιών. Δεν προσκυνείται, δηλαδή, χωριστά ο άνθρωπος Ιησούς, ο υιός της Μαρίας, και χωριστά ο Λόγος, ο Υιός του Θεού Πατέρα. Μια τέτοια χωριστή προσκύνηση αποτελεί κατάληξη της νεστοριανικής αίρεσης. Ο Ιησούς Χριστός, λοιπόν, προσκυνείται ως ένα πρόσωπο, ως Θεάνθρωπος, ως δημιουργός «εν ύδασι την γην κρεμάσας». Τούτη η προσκύνηση του ενός προσώπου απομακρύνει κάθε κίνδυνο ειδωλολατρίας, ανθρωπολατρείας και κτιστολατρείας.

4) Η Μαρία είναι Χριστοτόκος και Θεοτόκος. Κατά την πατερική θεολογία η Μαρία κατ’ ανάγκη είναι Χριστοτόκος και Θεοτόκος εξαιτίας της καθ’ υπόσταση ένωσης των δύο φύσεων και της υποστατικής ταυτότητας του Χριστού· ο ίδιος ο Λόγος είναι που χρίει την ανθρωπότητα, και συνάμα είναι χριώμενος· είναι ο χρίων και χριώμενος. Έτσι η Παναγία γίνεται Θεοτόκος, γιατί γεννάει τον σαρκωμένο εξ άκρας συλλήψεως Θεό Λόγο, και όχι θεοφόρο άνθρωπο ή ένα προφήτη που παίρνει το θείο χάρισμα κατ’ ενέργεια και κατά χάρη[15].

Απ’ όλα αυτά κατανοούμε γιατί η Εκκλησία διδάσκει ότι η Μαρία γέννησε τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο γιατί αν δεν ήταν τέλειος Θεός και άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μας σώσει και αυτή η σωτηρία που μας προσέφερε ήρθε διά της Παναγίας.

[1] Σύμβολον της Πίστεως.

[2] Θ’ Ωδή Μεγάλου Κανόνος.

[3] Απόφαση Γ’ Οικουμενικής Συνόδου.

[4] Γ’ Στάση των Χαιρετισμών.

[5] Απολυτίκιον εορτής Ευαγγελισμού.

[6] Μητρ. Περγάμου Ιωάννου Ζηζιούλα, Η Δ’ Οικουμενική Σύνοδος και η υπέρβαση του θανάτου.

[7] Όρος Δ’ Οικουμενικής Συνόδου.

[8] Γρηγορίου Θεολόγου, Επιστολή 101 Pg 37, 181C-184A, πρ βλέπε Θεοδωρήτου Κύρου, εκκλησιαστική Ιστορία 5,3 Pg 82, 1200B.

[9] Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Κατά των Νεστορίου δυσφημιών, PG76, 60D.

[10] Ιωάννου Δαμασκηνού, έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 3, 11 Pg 94, 1024Αβ.

[11] Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Επιστολή 46 PG 77, 244A.

[12] Βλ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 3, 3 Pg 94, 993A κ.ε.

[13] Ιωάννου Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 3, 4 Pg 94, 997C-1000A : «Και γαρ Χριστός, όπερ εστί το συναμφότερον, και Θεός και άνθρωπος λέγεται, κτιστός και άκτιστος, και παθητός και απαθής· και όταν εξ ενός των μερών Υιος Θεού ονομάζηται, δέχεται τα της συνεφεστηκυίας φύσεως ιδιώματα, ήτοι της σαρκός, Θεός παθητός ονομαζόμενος και Κύριος της δόξης εσταυρωμένος· ου καθό Θεός αλλά καθό και άνθρωπος ο αυτός· και όταν άνθρωπος και υιός ανθρώπου ονομάζηται, δέχεται δε τα της θείας φύσεως ιδιώματα και αυχήματα… Και αυτός εστιν ο τρόπος της αντιδόσεως, εκατέρας φύσεως αντιδιδούσης τη ετέρα τα ίδια δια την της υποστάσεως ταυτότητα και την εις άλληλα αυτών περιχώρησιν». Βλ. και 3, 1 Pg 94, 1060B : «Ουκ ανθρωπίνως γαρ έπραττε τα ανθρώπινα (ου γαρ άνθρωπος μόνον, αλλά και Θεός· όθεν και τα τούτου πάθη ζωοποιά και σωτήρια) ουδέ θεϊκώς ενήργει τα θεία· ου γαρ Θεός μόνον, αλλά και άνθρωπος· όθεν δι’ αφής και λόγου και των τοιούτων τας θεοσημείας ειργάζετο»

[14] Ιωάννου Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 3, 20 Pg 94, 1084A: «Αμέλει τα φυσικά ημών πάθη κατά φύσιν και υπέρ φύσιν ήσαν εν τω Χριστώ. Κατά φύσιν μεν γαρ εκινείτο εν αυτώ ότε παρεχώρει τη σαρκί πάσχειν τα ίδια· υπέρ φύσιν δε, ου γαρ προηγείτο εν τω Κυρίω της θελήσεως τα φυσικά· ουδέν γαρ ηναγκασμένον επ΄ αυτού θεωρείται, αλλά πάντα εκούσια· θέλων γαρ επείνασε, θέλων εδίψησε, θέλων εδειλίασε, θέλων απέθανεν»

[15] Ιωάννου Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 4, 14 Pg 94, 1160D-1161A

Γ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

*Αρχιμ. Ειρηναίου Λαφτσή, νυν Μητροπολίτου Φλωρίνης

Πρόσφατα Άρθρα

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

19 Ιουλίου 2025

Επί τη μνήμη του αγίου ενδόξου μάρτυρος Αιμιλιανού και τη ευκαιρία των ονομαστηρίων του αρχιμ. Αιμιλιανού Χρήστου-προϊσταμένου του Μητροπολιτικού Ιερού...

Read more
Φθιώτιδος Συμεών: «Ό,τι γίνεται, εμπνέεται από τα παιδιά»
Εκκλησία της Ελλάδος

Φθιώτιδος Συμεών: «Ό,τι γίνεται, εμπνέεται από τα παιδιά»

18 Ιουλίου 2025

«Ευχαριστώ τα παιδιά, διότι ό,τι γίνεται, εμπνέεται από τα παιδιά. Οι ηθικοί αυτουργοί κάθε μικρής δικής μας προσπάθειας είναι τα...

Read more
Την Ιερά Μονή Παναγίας της Πέτρας Ολύμπου επισκέφθηκε ο  Διευθυντής του Πρωθυπουργικού Γραφείου στη Μακεδονία
Εκκλησία της Ελλάδος

Την Ιερά Μονή Παναγίας της Πέτρας Ολύμπου επισκέφθηκε ο Διευθυντής του Πρωθυπουργικού Γραφείου στη Μακεδονία

18 Ιουλίου 2025

Την ιστορική Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου Πέτρας Ολύμπου στην Πιερία, επισκέφθηκε την Τετάρτη 16 Ιουλίου ο Διευθυντής του Πρωθυπουργικού...

Read more
Η εορτή της Αγίας Μαρίνας στην Κέρκυρα
Εκκλησία της Ελλάδος

Η εορτή της Αγίας Μαρίνας στην Κέρκυρα

18 Ιουλίου 2025

Την Πέμπτη, 17 Ιουλίου 2025, εορτή της Αγίας Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης της Αθληφόρου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων...

Read more
Με αφορμή τις 250.000 συνδρομητές και 54.000.000 προβολές στο κανάλι «Geron Nektarios »
Εκκλησία της Ελλάδος

Προφητεία Ιεζεκιήλ: Έρχεται Πόλεμος στο Ισραήλ ή Αρμαγεδδών;

18 Ιουλίου 2025

Ο προφήτης Ιεζεκιήλ μίλησε πριν χιλιάδες χρόνια για μια σύγκρουση που θα συγκλονίσει τον κόσμο. Μια προφητεία για το Ισραήλ,...

Read more
Με άριστα αξιολογήθηκε η διδακτορική διατριβή του αρχιμ.  Μελχισεδέκ Αμπελικάκη για την Εκκλησιαστική Ιστορία της Κρήτης
Πατριαρχεία - Αυτοκέφαλες Εκκλησίες

Με άριστα αξιολογήθηκε η διδακτορική διατριβή του αρχιμ. Μελχισεδέκ Αμπελικάκη για την Εκκλησιαστική Ιστορία της Κρήτης

17 Ιουλίου 2025

Με την ανώτερη ακαδημαϊκή βαθμολογία (άριστα) αξιολογήθηκε στις 17.07.2025, ημέρα εορτασμού της Αγίας Μαρίνης, η διδακτορική διατριβή του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτη...

Read more
Φθιώτιδος Συμεών: «Η Αγία Μαρίνα έδωσε το αίμα της για την σημαία της Πίστεως»
Εκκλησία της Ελλάδος

Φθιώτιδος Συμεών: «Η Αγία Μαρίνα έδωσε το αίμα της για την σημαία της Πίστεως»

17 Ιουλίου 2025

Στην Αγία Μαρίνα Στυλίδος και στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Υλικού Πολέμου ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών για την εορτή...

Read more
Σερρών Θεολόγος: «Οι άγιοι μας καλούν να μιμηθούμε ένα ήθος βαθιά χριστοκεντρικό, εκκλησιαστικό και φιλάνθρωπο»
Εκκλησία της Ελλάδος

Σερρών Θεολόγος: «Οι άγιοι μας καλούν να μιμηθούμε ένα ήθος βαθιά χριστοκεντρικό, εκκλησιαστικό και φιλάνθρωπο»

17 Ιουλίου 2025

Στον εορτάζοντα ιερό Ναό Αγ. Μαρίνης και Αντωνίου Σερρών, ιερούργησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, σήμερα, Πέμπτη...

Read more
Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

17 Ιουλίου 2025

Την Τετάρτη 16 και την Πέμπτη 17 Ιουλίου 2025, πανηγύρισε ο Ενοριακός Ι. Ναός αγ. Μαρίνης Χαλκίδος. Κατά τον πανηγυρικό...

Read more
Η εορτή της Μεγαλομάρτυρος και αθληφόρου Αγίας Μαρίνης στο Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα
Εκκλησία της Ελλάδος

Η εορτή της Μεγαλομάρτυρος και αθληφόρου Αγίας Μαρίνης στο Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα

17 Ιουλίου 2025

Με την προσήκουσα ευλάβεια το χριστεπώνυμο πλήρωμα της τοπικής μας Εκκλησίας προσήλθε επι τη μνήμη της Μεγαλομάρτυρος και αθληφόρου Αγίας...

Read more
Ο εορτασμός της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης στην Πλάκα Δηλεσίου
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο εορτασμός της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης στην Πλάκα Δηλεσίου

17 Ιουλίου 2025

Την Τετάρτη 16 Ιουλίου 2025, παραμονή της εορτής της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Γεώργιος χοροστάτησε στον...

Read more
Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας στη Βέροια
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας στη Βέροια

17 Ιουλίου 2025

Την Πέμπτη 17 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο...

Read more
Τη μνήμη της Αγίας Μαρίνης εορτάζει με λαμπρότητα και η Σερραϊκή Εκκλησία
Εκκλησία της Ελλάδος

Τη μνήμη της Αγίας Μαρίνης εορτάζει με λαμπρότητα και η Σερραϊκή Εκκλησία

17 Ιουλίου 2025

Την πανσεβάσμιο ιερά μνήμη της Αγ. ενδόξου, μεγαλομάρτυρος Μαρίνης της θαυματουργού και σημειοφόρου, εορτάζει με λαμπρότητα και η Σερραϊκή Εκκλησία....

Read more
Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίας Μαρίνης στα Μανίκια – Κονιστρών Κύμης
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίας Μαρίνης στα Μανίκια – Κονιστρών Κύμης

17 Ιουλίου 2025

Με λαμπρότητα εορταστηκε η μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης στην ενορία των Μανικίων επαρχίας Κονιστρών Κύμης όπου την παραμονή της...

Read more
Πέντε μέρες στον κήπο της Αγίας Αικατερίνης…
Εκκλησία της Ελλάδος

Πέντε μέρες στον κήπο της Αγίας Αικατερίνης…

17 Ιουλίου 2025

«Για πέντε μέρες ζήσαμε με τον Εσταυρωμένο στο Κατασκηνωτικό Κέντρο της Μητροπόλεως Φθιώτιδος. Τις ζήσαμε με συγχώρηση, με συνεργασία, με...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία
Προφήτου Ηλιού

Υπάρχουν προφήτες σήμερα;

20 Ιουλίου 2024

Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ Με αφορμή την εορτή του προφήτου Ηλία του Θεσβίτη. Με την ευκαιρία της εορτής...

Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

Ὁ Προφήτης Ἠλίας (20 Ἰουλίου)

19 Ιουλίου 2024
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

Προφήτης Ηλίας, ο ζηλωτής και πυρίπνους

19 Ιουλίου 2024
Μέγας Εσπερινός και Λιτανεία στον εορτάζοντα Ναό του Προφήτη Ηλία Παγκρατίου

Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης

19 Ιουλίου 2024
Ο ζηλωτής και πυρίπνους

Ο Δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας του Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος

19 Ιουλίου 2024
Μέγας Εσπερινός και Λιτανεία στον εορτάζοντα Ναό του Προφήτη Ηλία Παγκρατίου

Λόγος εις τον Προφήτη Ηλία

19 Ιουλίου 2023
Η εορτή του Αγίου ενδόξου Προφήτου Ηλιοὺ του Θεσβίτου στην Καβάλα

Ὁ Πύρινος Ἅγιος Ἠλίας ὁ Θεσβίτης

19 Ιουλίου 2023
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

Ὁ Προφήτης τῶν ἐσχάτων (Ἑσπερινή Ὁμιλία)

19 Ιουλίου 2023
«Zητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»

«Η Αρρώστια – Ο Γιατρός – Ο Θεός»

23 Ιουλίου 2022
Τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο – «Ἄκου ἕνα βιβλίο»

Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου – Όλα τα γνωρίζει ο Θεός

23 Ιουλίου 2022
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

Έτσι όπως το πάμε… πολύ σύντομα θα δούμε τον Προφήτη Ηλία κοντά μας!

19 Ιουλίου 2022
Κήρυγμα εις το ευαγγέλιον της Β΄ Κυριακής των νηστειών

Το μήνυμα της ΣΤ’ Κυριακής Ματθαίου

31 Ιουλίου 2021
Κήρυγμα εις το ευαγγέλιον της Β΄ Κυριακής των νηστειών

Το σπίτι: Το κέντρο της χαράς – Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου

2 Ιανουαρίου 2021
Κήρυγμα εις το ευαγγέλιον της Β΄ Κυριακής των νηστειών

Το μήνυμα της Κυριακής ΣΤ’ Ματθαίου

27 Ιουλίου 2019
Κήρυγμα εις το ευαγγέλιον της Β΄ Κυριακής των νηστειών

Η θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ και η μνήμη του Αγ. Προκοπίου

7 Ιουλίου 2018
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου – Ο Πύρινος Προφήτης (Αποστολικό Ανάγνωσμα)

19 Ιουλίου 2016
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΟΥ Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

19 Ιουλίου 2016
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΟΥ)

19 Ιουλίου 2016
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

Εις τον Προφήτη Ἠλία +Μητροπολίτης Σερβιών και Κοζάνης Διονύσιος

16 Νοεμβρίου 2023
Ἡ θεολογία τῶν διηγήσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ Προφήτου Ἠλία

Ομιλία Μητρ. Αντινόης κ. Παντελεήμονος στον Προφήτη Ηλία

19 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου «Θάρσει τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ρωμ. ΙΒ’ 6-14)

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

Το χρέος της αγάπης «Και έρχονται προς αυτόν παραλυτικόν φέροντες, αιρόμενον υπό τεσσάρων»

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

Κυριακή Στ΄ Ματθαίου «Ο άνθρωπος κοιτάζει το πρόσωπο, ο Θεός βλέπει την καρδιά»

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου – (ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ)

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου – Μηνύματα Ματθ. 9, 1-8

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

Κυριακή ΣΤ΄Ματθαίου (24-7-2011)

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ματθαίου 9, 1-8 (24 Ιουλίου 2011)

30 Ιουλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 24-07-2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ματθ. Κεφ. 9, 1 – 8.

30 Ιουλίου 2016
Next Post
Εκδήλωση για την Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου στην  Ιερά Σύνοδο

Εκδήλωση για την Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου στην Ιερά Σύνοδο

Ο Πειραιάς υποδέχτηκε το ιερό λείψανο του Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου

Ο Πειραιάς υποδέχτηκε το ιερό λείψανο του Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου

Πλήθος κόσμου στην ομιλία του Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη  στην Αθήνα

Θα κάνουμε ανάσταση φέτος;

ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ – ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ - ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

Φθιώτιδος Συμεών: «Τα σχολεία είναι οι καθρέφτες του μέλλοντος»

Φθιώτιδος Συμεών: «Τα σχολεία είναι οι καθρέφτες του μέλλοντος»

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist