Σε εποχή κυριαρχίας των περιώνυμων και ποικιλώνυμων αγορών, οι οποίες έχουν εισβάλει τα τελευταία χρόνια στη διεθνή σκηνή, έχουν ανατρέψει οικονομίες και κυβερνήσεις, έχουν εξουθενώσει λαούς και έχουν εξαφανίσει μεγάλες επιχειρήσεις, μας έχει διαφύγει η πολυαιώνια ύπαρξη και λειτουργία μιας άλλης αγοράς, που ρυθμίζει, σταθμίζει και αξιολογεί του καθενός μας την ύπαρξη και τη ζωή!
Είναι η αγορά του χρόνου, η μοναδική αγορά για την οποία γίνεται λόγος στην Αγία Γραφή, με την περίφημη Παύλεια προτροπή «Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημεραί πονηραί εισι».
Σαν τα ορμητικά ποτάμια κυλούν οι μέρες της επίγειας ζωής μας, χωρίς να το συναισθανόμαστε, χωρίς να συνειδητοποιούμε, μέσα στην δίνη της καθημερινότητάς μας πότε ήμασταν μικρά παιδιά, πότε φτάσαμε στη σημερινή μας ηλικία…
Και όταν σε στιγμές αυτοσυγκέντρωσης και αυτοσυνειδησίας, επιχειρούμε έναν απολογισμό της ζωής μας, σχεδόν πάντα μια γεύση πικρή απομένει. Καθώς διαπιστώνουμε ότι δεν κάναμε όσα μπορούσαμε και έπρεπε, δεν εκτιμήσαμε πρόσωπα και καταστάσεις, δεν εκμεταλλευτήκαμε το χρόνο και τις ευκαιρίες, που μας δόθηκαν και χωρίς επιστροφή στη χοάνη του παρελθόντος βυθίστηκαν.
Η ζωή, όταν δεν εκμεταλλευόμαστε κατάλληλα το χρόνο, βλέποντάς την προς τα εμπρός, μας φαίνεται, ίσως, μεγάλη. Βλέποντας, όμως, προς τα πίσω, μας φαίνεται απελπιστικά μικρή.
Οι χαμένες ευκαιρίες
Αν, όμως, ζήσουμε δημιουργικά, τότε κοιτάζοντας προς το μέλλον, η ζωή φαίνεται μικρή, αλλά στρέφοντας το βλέμμα μας προς το παρελθόν μας φαίνεται μεγάλη.
Οι Λατίνοι έλεγαν ότι « η ζωή είναι μικρή, αλλά, αν ξέρεις να τη χρησιμοποιείς, είναι μεγάλη», ενώ ένας Γερμανός σοφός έλεγε ότι θα γινόταν πάμπλουτος, «αν ζητούσε και έπαιρνε, σαν ελεημοσύνη, από τους ανθρώπους κάθε άσκοπα χαμένη στιγμή της ζωής τους»!
Άλλωστε, κατά πώς επισημαίνει και ο Δημοσθένης, «όσοι δεν εκμεταλλεύονται σωστά τις ευκαιρίες, που τους προσφέρει ο χρόνος, ούτε κι’ αν τους συνέβη κάτι καλό από τους θεούς δεν το θυμούνται».
Ελπίδα για το αύριο
Η έλευση του νέου ημερολογιακού έτους 2019 σηματοδοτεί για όλους μας μια ακόμα ευκαιρία για εκμετάλλευση, για αλλαγή τρόπου σκέψης και πορείας ζωής, μια και «αι ημέραι πονηραί εισί»! Σκιάστηκε, βέβαια, ο ερχομός του από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα κατάθλιψης, ανασφάλειας και απελπισίας, από τα δεινά που το 2017 κληροδότησε στην Πατρίδα μας και τον καθένα μας χωριστά.
Ταυτόχρονα, όμως, οι ευχές που αντηλλάγησαν, όλες έκρυβαν την ελπίδα της αλλαγής, την προσμονή μιας καλύτερης ζωής, το ξημέρωμα μιας νέας, καλύτερης για την Πατρίδα μας εποχής. Αλλά οι ευχές δεν πρέπει να παραμείνουν ευχές, πρέπει να εξαργυρωθούν στο χρηματιστήριο του χρόνου, επιβάλλεται να γίνουν πραγματικότητα! Ας μη ξεχνάμε ότι «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή»!
Και μας περιμένει πολλή δουλειά τον καινούριο χρόνο, για να συντηρήσουμε τις ελπίδες μας, να πραγματώσουμε τα όνειρά μας, να δημιουργήσουμε μια καλύτερη Ελλάδα για τα παιδιά μας. Ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε τι κάνει η Πατρίδα μας για μας και ας προβληματιστούμε τι κάνουμε εμείς για την Πατρίδα μας!
Ας συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους, ότι στο σκάφος της, όλοι είμαστε όχι μόνο συνεπιβάτες αλλά και για την πορεία του συνυπεύθυνοι και για το ναυάγιό του απέναντι στις προηγούμενες και τις μελλοντικές γενιές συνυπόλογοι!
Ας υποδεχθούμε, λοιπόν, τον νέο χρόνο με αποφασιστικότητα, θέληση και διάθεση δημιουργίας και με «καρδίαν καινήν» (Ἱεζ. 36,26), ως «καινοί άνθρωποι» (Εφεσ. 4,24) και με «όνομα καινόν» (Αποκ. 2,17), ας βιώσουμε το νέο έτος ψάλλοντας την «καινήν ωδήν» (Αποκ. 5,9 και 14,3), της αγάπης, της φιλαδελφίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης, υποστηρίζοντας με τόλμη τις αλήθειες του Θεού και τα δικαιώματα του ανθρώπου!
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
