Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ἄνθρωπος εἰδωλοποίησε καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις θεοποίησε τὴν ἐπιστήμη. Πίστεψε ὅτι χάρις στὴν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης, μπορεῖ νὰ λύσει ὅλα τὰ προβλήματα καὶ ἄρα νὰ «ἀχρηστεύσει» τὸ Θεό, ἀπωθώντας Τον στὰ παγερὰ «ἄκρα» τοῦ ὑλικοῦ κόσμου.
Σταχυολογήσαμε ἕνα μικρὸ διάλογο ἀπὸ τὸν, κατὰ κόσμον «ἀγράμματο» καὶ κατὰ Θεὸν ἐπιστήμονα, ἅγιο Παΐσιο μὲ κάποιον ἀμερικανὸ ἐπιστήμονα καὶ δεῖτε πῶς τὸν ἀντιμετώπισε ὁ θεόφρων Γέροντας:
«Τί κατόρθωμα κάνατε σὰν ἔθνος μεγάλο ποὺ εἶστε;»
– «Πήγαμε στὸ φεγγάρι», μοῦ ἀπάντησε.
– «Πόσο μακριὰ εἶναι» τὸν ρωτάω;
– Ἂς ποῦμε, μισὸ ἑκατομμύριο χιλιόμετρα», μοῦ λέει.
– Πόσα ἑκατομμύρια ξοδέψατε, γιά… νὰ πᾶτε στὸ φεγγάρι; – «Ἀπὸ τὸ 1950 μέχρι τώρα, μοῦ λέει, ἔχουμε ξοδέψει ποταμοὺς δολλαρίων».
– Στὸ Θεὸ πήγατε; τὸν ρωτάω.
– Πόσο μακριὰ εἶναι ὁ Θεός;
– Ὁ Θεός, μοῦ λέει, εἶναι πολὺ μακριά.
– Ἐμεῖς ὅμως, τοῦ λέω, μʼ ἕνα παξιμάδι πᾶμε στὸν Θεό!»!
Θὰ προσθέταμε στὸν σοφὸ λόγο τοῦ νεοφανοῦς ἁγίου μας, πρὸς τὸν ὑπερφίαλο ἐπιστήμονα, ὅτι ὁ Θεὸς ὄχι μόνον δὲν εἶναι πολὺ μακριά, ἀλλὰ δίπλα μας. Στὰ πρόσωπα τῶν ἑκατομμυρίων πεινασμένων παιδιῶν καὶ ἐνδεῶν τοῦ «τρίτου κόσμου», ἀλλὰ καὶ τοῦ «πολιτισμένου», τὰ ὁποῖα πεθαίνουν μὴ ἔχοντας ἕνα ξερὸ παξιμάδι καὶ μία ἀσπιρίνη! Καὶ ξέρετε γιατί δὲ βρίσκεται τὸ παξιμάδι καὶ ἡ ἀσπιρίνη; Γιατί ἐσεῖς τὰ κάνετε διαστημόπλοια, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσετε τὸν ἐγωισμό σας καὶ νὰ λατρέψετε ἔτσι τὸ δικό σας εἰδωλικὸ «θεό», τὴν ἐπιστήμη!
