Το μήνυμα της Ζ’ Κυριακής Ματθαίου

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη  

Αγαπητοί μου αδελφοί.

Την Κυριακή αυτή έπρεπε στους Ιερούς Ναούς να διαβαστεί η Ευαγγελική περικοπή του Ευαγγελιστή Ματθαίου που αναφέρεται στους δύο τυφλούς, που ο Κύριός μας τους εθεράπευσε και τους χάρισε το φως τους. Αντί αυτής της περικοπής όμως, διαβάζεται μια άλλη περικοπή του ιδίου Ευαγγελιστή, η οποία πάλι αναφέρεται στο φως. Τούτο γίνεται, διότι σήμερα τιμούμε την μνήμη των Αγίων Πατέρων της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, που κατεδίκασαν την αίρεση των μονοφυσιτών.

Μονοφυσίτες ονομάζουμε όσους δέχονται ότι ο Ιησούς Χριστός έχει μόνο μια φύση και όχι δύο. Δεν δέχονται δηλαδή ότι είναι και Θεός και άνθρωπος. Αν και πέρασαν εκατοντάδες χρόνια, δυστυχώς η αίρεση αυτή συνεχίζει να υπάρχει έως και σήμερα. Την συναντούμε στους Κόπτες της Αιγύπτου, της Συρίας, της Αρμενίας, στην Αιθιοπία και αλλού. Ακόμα και μέσα στην Πατρίδα μας την αίρεση αυτή την συναντούμε στην διδασκαλία και στα βιβλία των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά.

Όλοι οι ανωτέρω αιρετικοί δεν δέχονται ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήταν και είναι Θεός και άνθρωπος. Δέχονται το ένα από τα δύο. Άλλοι δέχονται μόνο την θεϊκή Του φύση και άλλοι μόνο την ανθρώπινη. Στην μεγάλη αυτή αίρεση οι Άγιοι Πατέρες αντέδρασαν καταδικάζοντας κάθε παρέκκλιση από την ορθή Διδασκαλία που παρέλαβαν από τους Αγίους Αποστόλους.

Προς τιμήν αυτών των Αγίων Πατέρων η Εκκλησία μας όρισε να διαβάζεται το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, όπου ο Κύριος απευθύνεται στους μαθητές Του λέγοντας: «Εσείς είστε το Φως του κόσμου… όπως λάμπει η λυχνία, έτσι να λάμπει και το δικό σας φως έμπροσθεν όλων των ανθρώπων, για να βλέπουν τα καλά σας έργα και να δοξάζουν τον Ουράνιο Πατέρα μας».

Όπως εξηγήσαμε στην αρχή, η αντίστοιχη Ευαγγελική περικοπή της σημερινής Κυριακής, την οποία δεν διαβάσαμε σήμερα λόγω της τιμής των Αγίων Πατέρων, αναφέρεται σε δύο τυφλούς. Ποιοί είναι οι δύο τυφλοί που δεν βλέπουν το φως; Είσαι εσύ και εγώ αδελφέ μου. Είμαστε πνευματικά τυφλοί και δεν βλέπουμε το Φως που είναι ο Χριστός μας. Ως άνθρωποι και ως κοινωνία πνευματικά τυφλή, βαδίζουμε μέσα στο πυκνό σκοτάδι της αμαρτίας, των παθών και του εγωισμού μας. Ο εγωισμός μας τυφλώνει, εφόσον κάθε φορά που ως άνθρωποι διαπράττουμε οποιαδήποτε αμαρτία, ουσιαστικά υπακούμε στο δικό μας θέλημα και όχι στο θέλημα του Θεού. Ό,τι κρύβει το ίδιον θέλημα, αυτό ονομάζεται εγωισμός. Άρα πίσω από τα πάθη και τις αμαρτίες μας, κρύβεται το εγώ μας, που δεν πειθαρχεί στις εντολές και στο θέλημα του Θεού, αλλά επιμένει να γίνεται το δικό μας θέλημα, το οποίο έχει καταστροφικές συνέπειες.

Μέσα σε αυτό το πνευματικό σκοτάδι έρχεται ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός, ο οποίος ταπεινώνεται γενόμενος άνθρωπος και μας χαρίζει το φως μας. Εκείνος είπε ότι ο ίδιος είναι το Φως. Επομένως, όποιος δεν βλέπει το αληθινό φως, ουσιαστικά δεν βλέπει τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό μπορούμε να λέμε ότι ο άνθρωπος που δεν διακρίνει την σωτηρία του στον Χριστό, παραμένει «τυφλός» ακόλουθος των παθών του και της αμαρτίας του κόσμου. Εξακολουθεί να ζει στο βαθύ πνευματικό του σκοτάδι.

Ωστόσο, αδελφοί μου, για όλους εμάς ήλθε ο Χριστός, ήλθε το Φως. Βαπτιστήκαμε στο Όνομά Του και σήμερα απευθύνεται προς όλους εμάς τους σημερινούς μαθητές Του, που τον ακολουθούμε μαθητεύοντας στην ζωή και στην διδασκαλία Του, λέγοντας ότι εμείς είμαστε πλέον το φως του κόσμου. Εμείς πρέπει σαν την λυχνία να εκπέμπουμε Φως, ώστε να πορεύεται ο κόσμος προς το Αιώνιο Φως, τον Χριστό μας, αλλά και βλέποντας το φωτεινό παράδειγμα της ζωής και των έργων μας, να δοξάζεται το Όνομα του Ουράνιου Πατέρα μας.

Λοιπόν, αδελφοί μου, άραγε η ζωή και τα έργα μας σκορπίζουν φως Χριστού; Άραγε στέκονται φωτεινό παράδειγμα στον υπόλοιπο κόσμο που κινείται στο σκοτάδι; Εάν δεν είμαστε εμείς το φως του κόσμου, τότε αλίμονο σε εμάς, αλλά και στον κόσμο. Πώς θα πορευθεί ο άνθρωπος χωρίς φως μέσα στο σκοτάδι; Πώς θα βρει χωρίς φως την έξοδο κινδύνου, για να διαφύγει από τις πνευματικές παγίδες που καταστρέφουν την ψυχή;

Τι απολογία θα δώσουμε όλοι εμείς, οι πιστοί στον Ιησού Χριστό, κατά την ημέρα της φοβεράς κρίσεως της ψυχής μας, εφόσον έπρεπε να είμαστε το φως του κόσμου, αλλά εμείς σβήσαμε την λυχνία του Χριστού, ζώντας και οι ίδιοι στο σκότος; Κατανοείτε τώρα γιατί η κοινωνία μας βυθίζεται στο σκοτάδι της αμαρτίας; Αναγνωρίζετε ότι χωρίς Χριστό και εμείς αλλά και οι νέοι μας ζούμε μέσα στα πάθη της σαρκός και της ακολασίας;

Μεγάλη η ευθύνη όλων μας, κληρικών και λαϊκών. Όσοι από εμάς πάψαμε να είμαστε το φως και να φωτίζουμε τον κόσμο, θα κριθούμε και θα κατακριθούμε αιωνίως, διότι προδώσαμε τον Χριστό που είναι το Φως το αληθινό και επιστρέψαμε πάλι στο σκοτάδι, που ετοιμάσθηκε για τους δαίμονες και για όσους με την ζωή τους και τα έργα τους, τους ακολουθούν.

Αδελφοί μου, η Εκκλησία μας φωνάζει «δεύτε λάβετε φως». Όσοι ποθείτε να γίνετε και να είστε το φως του κόσμου, προσέλθετε. Όσοι χάσατε το φως σας, ανάψατε πάλι τις λαμπάδες των ψυχών σας εκ του ανεσπέρου φωτός. Όσοι πιστοί, προσέλθετε. Κανένας από εμάς ας μη στερηθεί το ιλαρό φως που είναι ο Ιησούς Χριστός, η δόξα του Θεού Πατρός. Αμήν.